O Loureiro

Irene Leiro PradoI.E.S. Francisco Asorey, Cambados, febreiro 2014

NOMES

●Galego: loureiro●Científico: Laurus nobilis●Francés: Laurier●Alemán: Lorbeer●Italiano: Lauro

DESCRIPCIONÁrbore perenne que pode acadar de cinco a dez metros de altura.

A raíz é típica e moi profunda

TALO

Toro dereito, moi ramificado e coas ponlas erguidas. Ten a cortiza moi escura e lisa.

As ponlas novas e os chupóns son de cor púrpura.

FOLLAS Simples, de forma lanceolada, coa beira ondeada, de

cor verde escuro e de consistencia coirenta. Miden 3-9 cm de lonxitude

Son moi aromáticas.

FLORES Son moi pequenas e de cor abrancuzado. Nacen

reunidas en grupos e están unidas á base por un pedúnculo curto. Son unisexuais. As flores masculinas posúen de 8-14 estames e as femininas catro pétalos.

FROITOBaga ovoide de 10- 15 mm, de cor negra ao madurar.

CICLO DE VIDANon perde a folla.As flores saen de febreiro a abril e os froitos maduran en setembro e outubro.

UTILIDADE● FOLLAS: Condimento, uso

medicinal (para a dixestión, a fatiga), para afumar embutidos, como antiparasitario...

● As bagas en mestura con xenebreiro e viño empréganse como reconstituínte .

CRENZAS E COSTUMES

-O loureiro é o símbolo da victoria e do trunfo e úsase para honrar ás persoas destacadas (coroas).-Cando se remata de levantar unha casa ponse un ramo de loureiro no tellado.-Cando se ten o viño “abillado” (á venda nas adegas) colócase un ramo de loureiro na porta para anuncialo.-O loureiro úsase para os esconxuros, e para preservar das treboadas.

CURIOSIDADES