New O pobo está sedo marcado, veracidade en capitulos e … · 2019. 2. 15. · versiculos Bíblicos. A marca de Deus. E a marca da besta O pobo está a ser marcado, veracidade en

O pobo está sedo marcado, veracidade en capitulos e versiculos Bíblicos.

A marca de Deus. E a marca da besta O pobo está a ser marcado, veracidade en capítulos e versículos bíblicos. Este libro é orixinal en portugués, na lingua portuguesa, el foi pasado para este idioma, a través da investigación na ferramenta de idioma de Google. Se algunha palabra deste libro non está de acordo, con o idioma do seu pais, traduza-o para a súa lingua para entende-lo mellor. Deus bendiga a todos nos.

Copyright 2007 Luce Silva Diagramação e capa Valeria Ximenes Revisión Osmar Vornes Revista e corrixida en. 2011. Catalogación na fonte: Tania Márcia S. S. Cardoso-CRB-2813

Todos os dereitos reservados - A reprodución total ou parcial, de Calquera Forma ou calquera medio, non será autorizado. A violación dos dereito do Autor (lei n ° 9.610/98 é delito establecido polo artigo 184 do código penal.

04

Silva, Luce S 581 A marca de Deus ea marca da besta: o pobo está a ser Marcado, veracidade en capítulos e versículos bíblicos / Luce Silva. 2 ª edición. Revisada. Palmas: 2007. Bibliografía 164p. 1. Doutrina Bíblica 1. Título CDU 22.8

Estimado lector

O camiño, a verdade e á vida que eu non Coñecía. A marca de Deus e a marca da besta. O pobo xa está a ser marcado, veracidade en capítulos e versículos bíblicos. Como se verá, todo o contido deste libro está baseado nas palabras de Deus, son textos da Biblia sacra, contendo o vello eo novo testamento. Esta Biblia é traducida por Xoán Ferreira de Almeida, versión Revista e corrixida, e 1969. E o contido deste libro son análises, reflexións dos Textos da mesma. 05

Amigos e irmáns

Facer que despois de lerem este libro, doem ou presta-o aos seus familiares, e veciños e amigos, que así, poida levar a palabra de Deus á cada un que poida. Sexa tamén discípulo de Xesús, axudando a levar a súa mensaxe, a súa palabra. El nos ten como discípulos, polo que temos que representa-lo axudando-o no traballo de evanxelización. 07

Resumo

Capítulos Páxinas 01 O cumprimento das palabras de Deus 11 02 feiticería 19 03 idolatría 23 04 Alcoholismo 29 05 homosexual 33 06 prostitución 39 07 Anticristo 43 08 A gracia 47 09 O sábado 53 10 O sinal de Deus 67 11 O cumprimento das sete trompetas 77 12 O sinal da besta 91 13 Mandamentos 117 14 Profetas 125 15 pastores 127 16 Os remanentes 135 17 O fin 141

09

01 O Cumprimento das Palabras de Deus Comezo, medio e fin, unha frase ben usada e antiga, pero aínda hoxe se usa en certos textos. E o texto de hoxe é a Escritura Sagrada que se refire, a Deus, a Xesús, o Espírito Santo e ao home. Xesús invita a práctica da lectura deste libro. En. Xoán 5.39. Examina as escrituras, porque vós coidados ter nelas a vida eterna. E son elas que de min testifica. Xuntos imos examina-las, aconsellamos que use a mesma Biblia revista e corrixida, por Xoán Ferreira de Almeida, para seguir os textos. Pero antes imos pedir a Deus que nos revele a súa Persoa, a de Xesús ea do Espírito Santo, as súas Palabras e as súas Verdades. E é un invitado especial, así, podemos coñecer a mensaxe que Deus nos tras a través destes versos citados. A continuación pode entender as condicións que Deus dá ao home cando nace, crece e morre. O nacer é o comezo, o medio é a nosa estadía na terra ea fin? San etapas que debemos ter grandes reflexións, porque cada paso ten un tempo determinado eo factor tempo non nos pertence. O nacer, a vida, son dons de Deus, pero no curso natural da vida, temos que coñecer todas as súas palabras e vive-las, porque son elas que nos levan ao Pai, e Xesús esta testificado, esta é a máis pura afirmación da vida eterna. A santificación do home vén do vivir todas as palabras de Deus, que é o pedido, a oración, que Xesús fixo para pecadores. Que privilexio! Xesús di: que todo aquel que recibe a palabra da verdade será santificado en realidade, será santo e perfecto en unidade. "El estando en nós, e nós nel no mesmo amor. Pois, andemos neste amor verdadeiro, sen ollar para dereita, nin para esquerda, seguindo o destino principal que é Xesús Cristo. A vida terreo é pasaxeira, vivimos aquí como estranxeiros, temos un propósito de Deus a cumprir na terra, uns alcanzan máis días, outros menos, pero se facemos ou deixamos facer o que Deus nos propuxo, eo que nos acompaña o bo ou mal combate, as boas ou as malas obras que son as obediencia ou as desobediencia ás palabras de Deus, toda a carreira aquí na terra chega ao fin. Pero, o rescate para a vida eterna custou moi caro, foi prezo de sangue "Santo" e para seguir os camiños de Xesús, tamén ten que se santificar nas palabras de Deus. Porque renunciar as cousas que leva ao pecado, non é perda é gañado, a salvación, a redención xunto a El é para a vida eterna. Porque a cruz Xesús xa 11

Cargou por todos, pero esa gracia cada un individualmente ten que incorporarse para si, pero para iso ten que haber un cambio, unha transformación, mesmo sendo vello ten que nacer de novo, ser coma un neno. Cando alguén machuca un neno ela sente dor, chora, pero se a mesma persoa no mesmo instante chámase a para o seu colo, ela abre os seus brazos corre e sorrir, mesmo aínda escorrido bágoas no rostro, te abraza e perdoa e daquela agresión non recorda máis, ten o corazón puro e inocente. Así, o home tamén ten que dar a outra cara, pero moitas veces non é doado perdoar o agresor, o que nos feriu, roubo, trapaças, matou un dos nosos e tantas outras ofensas. Con todo debemos lembrar que o acto do agresor é un acto de pecado e debemos perdoar porque se cada mirar para si ver que os seus pecados non son diferentes aos dos seus semellantes. Porque cada cal ten os seus erros, do que é pecado, e pecado non ten diferenza dun a outro, pois, debemos perdoar como Deus fai. El nos perdoa dos nosos pecados e non recorda máis. Se nós tamén facemos así, pois todos precisan da misericordia de Deus. Se hai en ti algunha indecisión ou algunha pregunta sen resposta busque as súas dúbidas, pois a palabra de Deus é a mellor conselleira, renuncia todas as cousas que afasta o home de Deus converta-se, (converter é dirixir a verdadeira relixión cambiar a natureza , volver-se) arrepender-se dos seus pecados, e non os Pratique máis. Despir-se do vello home e cambiar as vellas tradicións, ser bautizado para ao sepultado dos pecados, e pasar a ser unha nova criatura, para iso, o home ten que dar o primeiro paso. Porque se dicimos que amamos e confesar a Xesús e non mudarmos, continuando nas mesmas ou seguindo doutrinas por vellas tradicións e na mesma desobediencia ao evanxeo, coidado! Fai unha reflexión hoxe mentres hai tempo. Onde Xesús andaba arrastraba multitude, ea súa doutrina medraba, e esa doutrina que Xesús pregaba non ía de encontro cos intereses de moitos, como todo o pobo estaba dispersas das igrexas, os líderes relixiosos daquela época sentían moita envexa de Xesús. Caífas. Sumo sacerdote xudeu que viviu ao tempo de Xesús Cristo ao que profetiza a súa morte, e tamén perseguiu os primeiros cristiáns. E os fariseos e caduceus de quen Xesús falaba. Enciclopedia. Edipo. e BASE 1 "fariseos." Os fariseos constituían unha seita entre as moitas que loitaban pola supremacía na interpretación da teoloxía xudaica, observadores servis das prácticas exteriores, do culto e das cerimonias, efectuada gran severidade de principios, pero baixo as aparencias dunha funda devoción ocultaron costumes dissolutos. Esa a razón pola que se usa o termo "Faris" figura significa hipócrita, no tempo de Xesucristo os caduceus dominaban no sinédrio e os sacerdotes e 12

os fariseos influentes sobre o pobo contratar, sobre todo entre os escribas e doutores, e estes declaraban que se abertamente contra Xesús. Irmáns aínda que levemos a nosa imaxinación a pouco menos de dous mil anos na crucifixión na cruz do calvario, non podemos imaxinar a realidade que Xesús viviu a dor, a agonía, a tristeza. El sabía que chegara o comezo do fin, El era o cordeiro de sacrificio, alí El sentiu o peso de todos os nosos pecados, pero non desistiu, pero a súa maior tristeza era por aqueles que o seu sangue e sacrificio non ía adiantar para moitos alí. El sentiu a dor dos que se perderon. E ninguén é capaz de imaxinar o tamaño do amor de Xesús pola humanidade! As persoas que o crucificado, con requinte de crueldade, chicote-no, esbofetearam-no, cuspir-no, e cunha coroa de espiño na cabeza, cargou a nosa cruz, e alí estaba todo o peso dos nosos pecados, na nosa cruz foi pregado, e aínda así, rogou ao Pai polos pecadores. Cando ollamos para a cruz do calvario dúas cousas acontece: primeiro; pensamos na dor que Xesús sentiu, e asignados todos aqueles acontecementos é culpa todos os implicados na morte do fillo de Deus; Segundo; pensamos nos Carrasco, e os asignados os pecado das crueldades que Xesús foi morto. Naquela época dependendo do delito que era cometido, os infractores, eran condenadas as penas máxima de castigo que era a crucifixión, pois é unha gran tortura, estar colgado de brazos abertos e as mans pregamentos nunha cruz, por cravos onde sustentaba parte do peso do corpo nas mans, e tamén parte do peso do corpo empuxada cara os pregos nos pés que quedaba enriba dun pequeno soporte inclinado, pregado na cruz para axudar a manter o corpo, eo estado de dormencia? E a dor? Este proceso é lento e doloroso. Pero, Xesús non cometeu ningún delito, el era inocente das acusacións que o fixeron, El foi pregado naquela cruz, polo pecado que trae a morte ao home, para quen crer e obedecer, e ter fe gañará de balde esa salvación para a vida eterna . Pero, ningún home di a si mesmo estaba alí! Porque, quen predicou Xesús na cruz, fun eu, foi vostede! Foi polos nosos pecados! Se non concienciarse o que é incorrecto eo que é pecado, cravos Xesús na cruz todos os días, ea diferencia son os días. Aqueles verdugo crucifican a Xesús aquel día e nós somos os mesmos verdugo eo crucificado, hoxe. Pero, pode facer a diferenza, pode buscá-lo mentres hai tempo, procure coñecer este Xesús que morreu por ti, para que non morra e pase desta vida para a vida eterna. Aquel pobo que perseguía Xesús ea súa doutrina estaba predestinado a cumprir o que lles fora proposto, porque eles non andavam-nos 13

Camiños de Deus, pois os pecados do home os afastan de Deus e fai que non ouçam as súas palabras, para segui-las. E eles non cren que Xesús era o fillo de Deus. Mentres outros polas revelacións de Deus dadas aos seus profetas, pola fe esperaban a chegada do Redentor, esperaban a chegada do fillo de Deus e cando El chegou foi recoñecido polos ollos da fe en Deus, que este era o enviado eo recibiron e todos os que o reciben, están no, porque escoitan a súa voz. Pero, aqueles negaron Xesús por dúas veces, os mesmos que o entregaron a morte, tamén negaron que Xesús resucitar, e mira o tamaño estragos que unha mentira fai, moitos ata hoxe non cren que Xesús resucitou, consideran que el está durmindo entre os mortos . Esta é unha estratexia de Satán, mentir, trapaças, erro, xa que é o pai da mentira, todo o intento de Satán é interferir os plans de Deus, por iso, Xesús nos advertía a varias situacións. Debemos sempre estar orando a Deus, para nos librar das trampas de Satán. Irmán, así como Satßn cirandou Xesús, nos ciranda todos os días, a intención del é Cirandar os homes fraqueja - los desfalece-los, derrota-los, vencer-los. Pero, temos un avogado xunto ao Pai, debemos rogar a El a todo instante, pola súa protección, pola súa misericordia e nos protexer de todos os lazos de Satán, lazos estes, que son incontables, e xoga no punto máis débil da persoa para vencelos, uns din: "Deus se esqueceu de min." Deus non desiste do home, o home é que desiste e non anda nos camiños de Deus. Busque o, Está ao alcance, basta con querer cambiar e buscar este camiño que leva a Deus, e debemos seguir firme rompendo en fe.

Sede cumpridores da palabra de Deus, e non só oínte. Se amemos e aceptamos Xesús Cristo, é o primeiro paso, o segundo, non sendo preguiceiro e sempre buscando o coñecemento da palabra de Deus. Pois, El nos promete amplamente a eternidade, porque estas palabras foron dadas para chegar ata nós, para que a luz resplandece nos nosos corazóns e nos mostre o camiño a seguir. E sede cumpridores da palabra, e non só oíntes, enganando-vos con falsos discursos. Porque se alguén é oínte da palabra, e non cumpridores, é semellante ao varón que contempla o seu rostro natural, porque se contempla a si mesmo, e foi-se e logo se esqueceu de que era. Aquel, porén que atenta para a lei 14

Perfecta da liberdade, e niso preservar, non sendo oínte esquecido, pero facedor da obra, este tal será benaventurados no seu feito. Santiago. 1. 22 - 25. Deus é poderoso e utilizará as súas palabras, polo tanto, non minto contra estas palabras, dizei cada un ao seu irmán a mensaxe perfecta, camiñando na luz, sede fiel e xusta, como require os santos. Non se erro, pois, ten quen engana a si mesmo, dicindo que toda relixión, toda doutrina, leva a Deus. Pois na palabra de Deus, que está na Biblia sacra, non di iso, moitos son enganados por calquera palabra discursos que aparentemente parecen ser verdadeiros, pois todo o que din ou fan, é en nome de Deus. E moitos vanse dispersas, mudando de camiño, pois non se engano nin se deixa enganar, procure, examine, non deixe a ninguén dirixir a súa vida. Naquel tempo, como hoxe, Deus enviaba os seus profetas para levar as súas palabras, a un pobo que non quería compromiso, mesmo escoitando a mensaxe da salvación non daba crédito, porque non estaba neles a fe, o desexo de coñecer Deus, pois tiñan un corazón endurecido, ollos pechados para a verdade. Hoxe, tamén a mensaxe está ao alcance de todos, a través dos medios de comunicación escrita, falada, television e moitos tampouco a reciben. O home cre, coñece Deus, sabe que El é o alento da vida, porque sen el o home morre, e se apaga da súa presenza, como unha vela, que se apaga ea chama desaparecen e aínda así, non quere compromiso con Deus . E hai quen cre, congrega, coñece a palabra, e de súpeto desvía dos camiños de Deus. Tu Creso que hai un só Deus: Fazes ben, tamén os demos o cren, e estremeceuse.

Santiago. 2.19.

Cren, pero non obedecen, rebélanse-se, non firme na fe, e moitos morren desviados, antes de facer un reparación con Deus. Fai hoxe mesmo un reparación con Deus, mentres hai tempo, lembre sempre, o home ten que estar preparado, pois, o tempo non é do home, é de Deus. Entón, que está desviado, está fóra da igrexa, por algún motivo, ou se está frío, morno, débil, peza axuda a Deus e ao seu Espírito Santo, para que te fortaleza. Chatea co seu pastor, ou cun irmán da fe, porque pode ser o anxo enviado por Deus, para te axudar a asinar na fe, pode estar orando, apoiando, porque non hai motivos ningún que poida te afastar de Deus. O home na súa debilidade ou ignorancia da palabra de Deus, sempre aparcar unha escusa máis seca, para desviar, fique atento, porque este desalento non vén de Deus, Satßn está te cirandando, sen ti recoñecer as ciladas do inimigo. Prometendo-lles liberdade, sendo eles mesmos servos da 15

Corrupción, porque de quen alguén é vencido, do tal faise tamén servo. Porque se despois de ter escapado das corrupcions do mundo, polo coñecemento do Señor, e salvador Xesús Cristo, sexan outra vez implicados nelas e vencidos, converteuse se lles o último estado peor que o primeiro. Porque mellor lles fora non coñecer o camiño da xustiza, do que o coñecendo, desviar-se do santo mandamento que lle fora, deste xeito sobreviu-lles o que por un proverbio se di, o can voltou ao seu propio vómito, ea porca lavada ó espojadouro de lama. 2 ° Pedro. 2. 19 - 22. Esta é unha boa oportunidade para analizamos se non estamos desviando das palabras de Deus. Que liberdade Satßn pode ofrecer a alguén? Pois, se el mesmo é servo do pecado e está condenado, esta tamén é unha estratexia do Satßn. Vencer o home, facer del o seu servo, ofrecendo todo o xénero de corrupción, primeiro, ven a sedución, porque é un sedutor, que vai envolvendo a xente, en todos os seus "sentidos", dando a elas o desexo do descoñecido e das cousas que contaminan o home e cando son concretar, probado o acto dos seus desexos, se senten realizados, saciados, satisfeitos, e estas persoas as veces son tomados de todos os sentidos, dominadas, presas, escravizados, sen dominio propio, cheas de todos os vicios posibles. Uns se arrependem e queren ata volver atrás, pero, xa non se dominan máis, e cando se concienciarse do erro e non dan conta de volver atrás, chegan a sentir nojo de si mesmos, e se atopan no fondo do podo. Outros aceptan axuda e queren cambiar, esforzo-se polo cambio, aceptan as oportunidades de querer cambiar. Xa outros, gusta o que fan e non queren cambiar, sendo vencidos, escravizados. Só Deus pode cambiar o home e poñelas en pé de novo, para isto basta querer Deus, El te coñece, foi El quen che formou no ventre de súa nai, El coñece o teu querer, os teus segredos, os teus pensamentos e coñeces Deus? Para morarmos na casa de alguén temos que ser moi amigos, ter intimidade, ter un profundo coñecemento da persoa, por iso, temos que coñecer Deus, ama-lo, obedece-lo, telo en primeiro lugar nas nosas vidas. Somos obras feitura súas, somos os seus fillos, ata o día do xuízo, todos temos as mesmas oportunidades, debemos ter compromiso coas súas palabras, temos regras a seren cumpridas, pois non debemos deixar nada, nin ninguén deste mundo nos afastar do amor de Deus, pois, El non ama a concupiscência eo pecado. O Apóstolo Xoán compón a concupiscência, en tres elementos, a concupiscência da carne, a concupiscência dos ollos eo orgullo da vida. Resumen lles os caracteres nesta expresión "o amor de si, ata o desprezo de Deus." 16

Xesús dicía: "que pola dureza dos nosos corazóns, non ocorre de afastado do camiño, o camiño pode ser estreito." Pero, esa expresión, pode dar a entender que seguir este camiño sexa difícil, pola contra, é doce e cheo de paz e benzóns de Deus, que veñen todas as abonanças. Pero, moitos queren as benzóns, non queren o dono da beizón, non queren compromiso, pois, moitos o queren, pero non o buscan. Se alguén non vivir as palabras que Xesús dixo, non atopará o camiño, non atopará a verdade, non atopará a vida que está en Deus. Voltar, arrepentido se dos malos comiño, escoite tamén o chamado Xesús. El te perdoar e te recibirá, non importa o que fixo, e do seu pasado Non máis fará memoria.

Busque a doutrina de Deus

Se tivese a oportunidade de atopar Xesús cara a cara, antes do día final, que pregunta lle faría a El? Coido que todos farían a mesma pregunta que un novo fixo, para Xesús cando estivo con el cara a cara. E eis que achegando - se del un mancebo (novo) díxolle: bo Mestre, que así farei, para conseguir a vida eterna? E El dixo - lle: porque me chama bo? Non hai bo senón un só que é Deus. Se quiseres, pero entrar na vida eterna, garda os mandamentos. Mateo. 19. 16, 17

Ben, se é esa a pregunta que faríamos. Velaquí ai a resposta. Pero esa resposta para moitos é coñecida, pero non é aceptada, estes mandamentos que Xesús fala son os dez mandamentos de Deus, que está en Éxodo 20. 1 - 17 o home le, entende, pero queda alleo, e pensa que se obedecer uns mandamentos poden saltar outros. Deus está batendo na mesma tecla todos os días, chamando, falando co seu pobo, a través das súas palabras. Se a obediencia aos mandamentos é un dos requisitos para entrar na vida eterna, e quen está en desobediencia quen lle pedirá a alma? Unha comparación grosseira, para entender "só un pouquiño" Quen é pai ou nai sabe o que estou querendo dicir. A parella anseia polos fillos, fai plans para o futuro, imaxinan os fillos perfectos, educador e obedientes a todos os seus "mandamentos" peticións que lles farán. Porque eles queren que sexan obedientes as regras do bo vivir, e é isso que queren que os fillos aprendan, e uns nacen para honra, estes dan alegría para os pais, pois seguen o camiño da xustiza, da verdade e son obedientes ós seus mandamentos, xa outros nacen para a deshonra. Porén outros, cando medran, fan completamente o oposto, transgridem todas as regras, algúns chegan a ter comportamentos lastimáveis, liviá.

17

Desobedientes a todos os principios do bo vivir. Con iso, tórnanse contraventores, cometen todo tipo de crimes posibles e detrás destes fillos, mesmo sendo vellos, están os pais. Que xa non son só unha decepción: son bágoas, dor, tristeza e as veces perde-os de forma tráxica quedando na lembranza as cousas boas que, pasou, é o tempo do fillo cando era neno, que sentir-se no seu colo e apertaba-o no aperta, bico-o e alí, o pai quería protexer o fillo para sempre. Ben, estes fillos somos nós, eo noso Pai é Deus, que nos fixo a súa semellanza e temos que ser obedientes e se os nosos fillos son desobedientes, sentimos a consecuencia destes actos eo que sentimos non chega nin preto do que sente o corazón de Deus . Porque todo amor que temos por un único fillo, que é carne da nosa carne, sangue do noso sangue, non o entregaríamos el a morte, para salvar ninguén. E Deus, entregou o seu amado fillo, por amor a ti ea min, morrendo El polas nosas desobediencia aos seus mandamentos. Pero se obedecido, temos o Pai eo Fillo, eo seu Espírito Santo, vexa como realmente a comparación é mesmo grosseira, ninguén ten amor máis grande do que DEUS. E Xesús en Mateo. 12.40 predin como sería o seu vitupério, o seu sufrimento para o rescate da nosa alma. El dixo que como Jonas, que quedou tres días e tres noites na barriga dun peixe, Tamén quedaría tres días e tres noites no seo da terra. Estes tres días e tres noites que Xesús fala, conta desde a 1 ª noite da súa cadea que comeza na Xoves que ata o primeiro día da semana cando El resucitou son tres noites. E o día conta-se o1 ° día que comeza o venres ata o día primeiro, que foi o día que El resucitou que hoxe se chama luns, conta-se tres días. Estes, días e noites conta-se desde a súa prisión eo sufrimento, o linchamento o xuízo e todo o vitupero ata a morte ea resurrección. Este foi o preso que Xesús pagou para o rescate de todas as almas, por ti e por min, por todos nós. Actos. 5. 32 E nos somos testemuño a uns destas palabras, nós e tamén o Espírito Santo que Deus deu os que lle obedecen. Aquí Deus confirma que dá o seu Espírito Santo ós que obedecen as súas palabras os seus mandamentos, estatutos e xuízos. O seu Espírito Santo non habita onde hai mentiras, falsidade, onde hai desobediencia e non hai cumprimento ás palabras de Deus. Aquí vemos como o home é bautizado co Espírito Santo de Deus, o home só recibe o Espírito Santo a partir de cando acepta, obedece, e cumpre todas as súas palabras, entón ese será conducido, guiado, polo Espírito de Deus. 18

02 Feiticería

Outro evanxeo Temos a certeza, a confirmación de que o Espírito Santo de Deus só habita nos fillos obedientes ás súas palabras. Os camiños dos homes son torcidos, el se afasta de Deus e busca outros camiños, que leva aos falsos deuses, estes, son mentirosos, son espíritos erro. 1 ° Corintios. 15. 20. "Cristo resucitou dos mortos e foi feito as primicias dos que dormen". Xoán 3.13. "Ora ninguén subiu ao ceo senón o que baixou do ceo, o fillo do home que está no ceo" Hebreos. 9. 27. E como os homes están ordenados morrer unha soa vez, vindo despois diso o xuízo. O xuízo (o xuízo). A vida é un don de Deus e cando El permite o nacemento dunha persoa, Tamén concede o alento á alma vivente eo espírito e estes o acompañan ata a morte, onde se separa do corpo, a alma, que é o alento, a respiración eo espírito durmir, agardando a resurrección do último día. Aquí Deus esclarece catro dúbidas moi cuestionáronse, e ignoradas por uns e aínda hai quen cre no contrario. Pero, aquí a Biblia sacra, tira estas dúbidas e tamén outras. Primeiro 1 ° Corintios. 15.20. Xesús foi o primeiro en resucitar os mortos. Segundo-1 ° Corintios. 15.20. E quen está morto está durmindo. Terceiro-Xoán 3.13. Quen resucitou e subiu ao ceo foi só Xesús Cuarto-Hebreos. 9.27. O home está "ordenado" morrer unha soa vez, vindo despois o xuízo. Aquí vemos catro ordes de Deus e forman parte da súa doutrina, se hai outra doutrina que non obedecen a estes criterios e quen predica outro evanxeo, non vén da parte de Deus. Ninguén resucitou dos mortos despois da resurrección de Xesús, foi só Xesús e ninguén máis, Deus reafirma que, non haberá reencarnación. No verso de Hebreos di que "o home está ordenado a morrer só unha vez". Polo tanto, só se morre unha vez, aínda que tampouco terá reencarnación. Ben, se alguén está durmindo, el non vai a sitio ningún, non escoita, non ve, non sabe o que está a suceder a súa volta, está no mundo do sono. Só esperando a volta de Xesús. Pero, o espírito que encarna, incorpora, 19

nunha persoa, a cal xa ten un espírito, non pode ser de Deus. E se non é de Deus, este espírito é erro, o espírito erro, este vagueia no espazo e entre as persoas, coñecendo así todo sobre elas, as vivas e as que xa morreron, cando alguén os invoca el toma o corpo da persoa que o invocou, e fala de cousas que xa se pasou, e de persoas que xa morreron, só para facer crer e así, vai enganar e facer prodixios, curas, milagres. Feitizos e mandingas hai quen cren que o espírito de quen xa morreu estea nun plan elevado de desinfección dos antigos pecados, a espera de seren reencarnados e se dá na especie humana. Outros cren que, os espíritos dos que xa morreron volven reencarnados en animais, como cans, gatos e outros animais. Batalla contra o dragón e os seus anxos, pero non prevalecer nin máis o lugar se achou no ceo. E foi precipitado o dragón, a antiga serpe, chamada o demo, e Satßn, que engana todo o mundo foi precipitado na terra e os seus anxos foron publicados con el Apocalipse. 12. 7 - 9.

Vexa, Satßn se rebelouse no ceo e foi xogado na terra cos seus anxos. Se o espírito de quen morre está durmindo, cales son os anxos que se pasa por Anxos de luz? Vexa como o espírito erro ten dobre personalidade, hai espíritos que incorpora nas persoas, xa coa súa cara de mal, pois, son invocados para isto, para o malefícios facer feitizos e mandingas. E os mesmos espíritos incorporan e finxir ser bonzinhos, fan curas, milagres, prodixios, falando en nome de Deus, porque se eles falassem nos seus propios nomes, non enganado máis ninguén. Quen cre, e culto o ocultismo, ou ídolos, busque as verdades das palabras de Deus. ¿Por polo cumprir toda a palabra de Deus que o home será xustificado, El é o verdadeiro PAI e creador, para chegar a El non precisa de intermediario, tes esa liberdade, e privilexio de falar por fe directamente con Deus e El responderá a vostede que é un fillo amado. Pero temo que así como a serpe enganou Eva coa súa astucia, así tamén sexan dalgunha sorte corrompidos os vosos sentidos e se aparte da simplicidade que hai en Cristo. Porque se alguén se pregar-vos outro Xesús que nós non temos pregado ou se recibir outro espírito, que non sexa o Espírito Santo de Deus, ou outro evanxeo que non aperta, con razón o sufrir. Pois tales falsos apóstolos son obreiros fraudulentos, transfigurando-se en apóstolos de Cristo. E non marabillas Porque o propio Satán se transfigura en anxos de luz. Non é moito que os seus ministros se transfigurem en ministros de xustiza, o fin dos cales será conforme as súas obras. 2 ° Corintios. 11. 3, 4, 13 - 15. Amados, o evanxeo de Xesús é transparente, sinxela, fácil de entender, seguindo o non ten como equivocarse, e estarás protexido das ciladas, das trampas de Satán. Vexa pola astucia de Satán, enganou Eva e por medio dela o pecado entrou no mundo, onde toda a humanidade está condenada. O pecado se tornou unha maldición, do que somos libertos só polo sangue de Xesús. Coa mesma astucia, Satßn usa o home para cambiar a doutrina eo evanxeo de Xesús, introduce outras doutrinas, facendo apóstolos fraudulentos, encubertas, pero facedor de boas obras, pero sendo eles ministros que pasan por Anxos de luz, non creades en todo o que escoitar, nin no que ver, xa que pode traer consecuencias, e ao final todos terán axustes de contas, ea sentenza que cabe a cada un. 20

O cordeiro, e os seus remidos no monte de Sión Ler Apocalipse. 7. 2-8. verso. 4. E vin o números ³. dos sinalados e eran. 144.000. de todas as tribos de Israel. De cada tribo de Israel foron mercado. 12.000. en total 144.000. o índice 3. indica. Apocalipse. 14. 1-5. E mirei, e velaí que estaba o año sobre o monte de Sión, e con El 144.000. que nas súas examina escribira o seu nome eo do seu Pai E oín unha voz. do ceo, como a voz de moitas augas, e como a voz dun gran trono, e oín unha voz de harpista, que tocaban coas arpas. E cantaban un como cántico novo diante do trono, e ante os outros catro animais e dos anciáns, e ninguén podía aprender aquel cántico senón os. 144.000. Que foron comprados da terra. Estes son os que non están contaminados con mulleres; (igrexas contaminadas) porque son virxes, estes son os que seguen o cordeiro para onde queira que vai (estes xa foron resucitados). Estes son os que entre os homes foron comprados como primicia para Deus e para Xesús. E na súa boca non se achou o engano, porque son irrepreensíveis ante o trono de Deus. Apocalipse. 14.1-5. Imos analizar estes textos despois de que Eva e Adán pecarão, e despois disto toda a humanidade quedou condenada polo pecado. Pero como o home é redimido do pecado? Só cando é mercado polo sangue do cordeiro e estando en obediencia ao seu evanxeo. Apocalipse. 14.3. di que estes. 144.000. estes xa foron comprados da terra. (Unha información Biblia non foi escrita en orde cronolóxica, temos que buscar e comparar texto que se corresponden, para non saír do contexto.). E a Biblia di que estes. 144.000 santos xa resucitaron!. Lembran que ensina no erro terá o máis duro xuízo. Mateo. 27. 50-53. E Xesús clamando outra vez. Con gran voz, rendeu o Espírito. E velaí que o veo do templo se resgou en dous, de arriba abaixo, e tremeu a terra, e fender-se as pedras, e abriu-se os sepulcros e moitos corpos de santos que durmían foron resucitados, e saíron dos sepulcros, despois da resurrección del, e entraron na cidade santa no ceo. Aquí está unha referencia que non deixa dubida que moitos corpos santos resucitaron, aquí di que moitos, pero non fala cantos, pero estes entraron na cidade santa, estes xa foron resucitados con Xesús na cruz do calvario cando Xesús expirou, e morreu. Estes son os que seguen o Cordeiro para onde queira que vai. Estes son os que entre os homes xa, foron comprados como primicia para Deus e para Xesús. João 3.13. Ora ninguén subiu ao ceo senón o que baixou do ceo, o fillo de Deus que está no ceo. Aquí tes tamén unha constatación que ningún mortal subiu ao ceo despois de que Xesús resucitou e subiu ao ceo. Estes. 144.000. subiu ao ceo na hora da morte de Xesús selado co selo e vestido de viste da xustiza, entón confirma en Xoán, que despois da resurrección destes e Xesús ninguén máis subiu ao ceo.

Primeiro Timotio 6.14, 15,16. Ata a aparición de noso Xesucristo: A cal ao seu tempo mostrará o ben-aventurado, e unico poderoso Señor, Rei dos reis (Xesús) e Señor dos señores. Aquel que ten, só, a inmortalidade, e habita na luz inaccesible, a quen ningún dos homes viu e non pode ver, ao cal sexa honra e poder sempiterno. Amén. Aquí aclara que ningún mortal foi onde Xesús está. Está nun lugar inaccesible. Aquí tamén unha constatación que ningún mortal subiu ao ceo despois de que Xesús resucitou e subiu ao ceo.

21

03 Idolatría

Seguirmos buscar as verdades na doutrina de Deus, pois esta permanece para sempre. Imos lembrar algúns versos. Non terás outros deuses diante de min. Non fará para ti imaxe de escultura, nin algunha semellanza do que hai enriba nos ceos, nin máis abaixo da terra, non te combados a elas nin as servir, porque eu son un Deus zeloso que visito a maldade dos pais nos fillos ata a terceira e cuarta xeración dos que me aborrecen, e fago misericordia en miles aos que mi aman e gardan os meus mandamentos. Éxodo. 20. 3 - 6.

Estes dous mandamentos forman parte dos catro mandamentos que son de amor a Deus son os dous primeiro que foron escritos nunha das dúas táboas de pedra polo dedo de Deus. A lei que foi dada a Moisés, no primeiro mandamento é de amor a Deus. Que temos que ama-lo sobre todas as cousas, é dicir, non buscar deuses estraños, porque se pon a súa fe en outro fundamento, que non esteas de acordo coa doutrina de Deus, é falsa, só Deus é digno de toda adoración, obediencia, respecto e honra. Deus sabía que o home ía apóstata cambiar de crenza ía seguir outros deuses, entón este mandamento é un chamado á razón, é Deus dicindo; Fillo Eu son o teu pai, Eu ti gerei, Son o teu creador, non confíe en palabras falsas, volva atrás aínda é tempo. O segundo é, non fará imaxe de esculturas nin semellanza de persoas ou cousas algunha e na combados a elas e non as servirá. Hoxe, o que se ve en comercios de imaxe de esculturas de todas as formas; de papel, pedra, madeira, ouro, prata, bronce, barro, etc. En todo o que foi expresamente prohibido, imaxes de esculturas de homes, mulleres, animais, aves, peixes, etc. estes son veneróu por riba de Deus, e son obxecto de cultos, e adoración e estes están representando divindades e é obxecto de culto e honra. Como di na palabra, que El é un Deus zeloso, que vai requirir dos pais desobedientes e das mesmas desobediencia dos mandamentos que os pais ensinan para os fillos, ata a cuarta xeración. E promete que será misericordioso en miles aos que o buscar e gardar todos os seus mandamentos. ¿Por que non me vergoña do evanxeo de Cristo, pois é poder de Deus para salvación de todos aqueles que creron, primeiro do xudeu, e 23

Tamén do grego. Porque nel descobre a xustiza de Deus de fe en fe, como está escrito: Pero o xusto vivirá da fe. Dicindo que se sabios, tornáronse tolo, e mudaron a gloria de Deus incorruptível en semellanza de imaxe de home corruptíbel, e de aves, e de quadrúpedes, e de réptiles. Romanos. 1. 16, 17, 22, 23. O poder de Deus está en quen coñece e obedece ó seu Evanxeo, e del non se envergonhar, pois, Deus chama os seus en calquera nación ou doutrina, pois coñeza a doutrina que este evanxeo trae, e nel que se descobre a xustiza, ea verdadeira fe na persoa de Xesús. Na palabra deste evanxeo din que moitos se cre sabios os seus propios ollos, pero son tolo e cambian as palabras verdadeiras en mentira, cambian as leis de Deus, que son mandamentos que quen os seguir xamais se corrompen. Pero, ten quen segue os mandamentos de homes corruptos e fan imaxes de homes, de aves, de quadrúpedes e de réptiles, e as obedecen, aman e honra máis a criatura, que Deus que é o creador. Trae de volta á razón, Deus non vai requerir isto dea ti? Dea ti que adoran estas imaxes e fan delas seus ídolos, amar é idolatría, é honrar deuses que están feitos polas mans de homes e fai del mesmo a semellanza e tamén a de animais, de barro, pedra, xeso, ouro e prata, etc. E aínda di: eu non amo outros deuses, amo a Deus verdadeiro, apascenta-te, resolve pois se ti axeonllada e ora, reza a eses deuses de terra, ou de louza, ou de ouro, etc. É a eses que ti está honra e idolatrado, facendo deles o seu ídolo e non a Deus verdadeiro. Polo tanto meus amados fujam da idolatría. Pero que digo? Que o ídolo é de algo? Ou que o sacrificio ao ídolo é algo? Antes digo que as cousas que os gentios sacrifican as 19 sacrifican aos demos, e non a Deus. E non quero que sejais participantes cos demos. 1 ° Corintios. 10, 14, 19,20 E o que é un ídolo? Ídolo é figura que representa unha divindade e que é obxecto de culto, persoa a quen se tributo gran respecto ou excesivo amor. A palabra de Deus é sempre actual, para o hoxe de cada época. El di: que ata hoxe envía os seus servos, para levar a mesma mensaxe verdadeira que Xesús levaba, invitando ao arrepentimento ea cambio. Porque xa pereceu a verdade, polo que se ve aínda segue os mesmos Holocausto e sacrificio de animais aos ídolos, como prendas, comidas poxas, en libação, (libação: cerimonias en honor a divindade) gentios, (gentios, son aqueles individuos

24

que profesan, que seguen a relixión pagá idolatría). Imos reler estes versos. Pois Deus é ben firme no que di eo que el di non foi revogada, todo o que dixo se cumprirá como di nas páxinas atrás lembrado o verso de Éxodo. 20.3,4. que o home non pode adorar outros deuses, nin facer imaxes de esculturas que representa unha divindade e idolatría-las. E que eses sacrificios son sacrificios aos demos: e di non participar con eles. Quere ver máis sobre ídolos? Ler na Biblia os capítulos de Isaias. 8. 19, 20. Isaias. 44. 1-20. e Isaias. 45. 20 -25, e Isaias. 46.1 -12. Xeremías. 7. 9 - 30. Xeremías 10. 1 - 16. Polo que di: Desperta, ti que durmir, levanta-te de entre os mortos, e Cristo te aclarar. Efesios. 5. 14 "Se, só Xesús resucitou, entón, María, Antonio, José, Joaquim, Pedro, estes están todos durmindo como os outros. E quen durmir, non pode ver, nin escoitar, nin falar e se non pode falar non pode responder. Pero, Xesús que ofreceu a si mesmo nunha cruz, onde derramou o sangue santo por nós pecadores, nos dá o libre acceso para falar con el, non necesitamos intercessores, doutros que nos represente xunto a Deus, porque isto ofende os sentimentos de Deus e tamén é só Xesús que nós representa, nos avoga ante Deus, non ten outro. Como El di: O home fai un ídolo, unha imaxe e adora-a, chámase a do meu deus. Desviou-se da realidade, examina as escrituras, a Biblia sacra verdadeira. E se todos esperan a resurrección o último día, todos esperan tamén as súas sentenzas, porque quen ten poder de perdoar pecados, gardar, santificar alguén, este é só Deus, en Xesús Cristo. E quen xa morreu non se pode facer nada, engadir ou, aproveitar. Xesús xa veu a este, todo o que foi ou fixo está reservado para o seu xuízo, do día final. Pero, está á hora de repensar, pois Deus dá o tempo oportuno ao home, para que todos veñan a buscar ea entender e ter as oportunidades, de espertar e coñecer o que Deus di a través das súas palabras. O home non pode invalidar o reparación que Deus fixo o seu pobo, cambiar os mandamentos, as regras, quen romper ese reparación, terá un xusto xuízo. Ai está o veredicto de Deus, para quen non se arrepender. Deus "onisciente" sabía que o home ía se corrompen, buscar outros deuses, polo que, a través dos seus profetas, atravesando milenios, advertindo chamando á obediencia ás súas palabras. E as mesmas idolatría aínda continúan, pero hoxe as imaxes de esculturas están en desuso, están sendo retiradas, gardadas. Pero a idolatría non é só no sentido figurado, (no que hai

25

figura), a idolatría está no corazón é por pensamento, palabras e obras, mesmo non vendo-as, pero adorando-as, amando-as, rendíase culto as, idolatrado-as, aos deuses en balde. Así, o home desvía na súa carreira, na súa esfera de actividade, deste xeito mascar a verdade. Pero, cantos aos tímidos e ós incrédulos, e aos abominables, e aos homicidas, e os feiticeiros, e aos idolatría a todos os mentireiros, a súa parte será no lago que arde con lume e xofre, o que é a segunda morte Apocalipse. 21. 8 Ai dos incrédulos! Ai dos que cren nas palabras doutros Evanxeos! Ai dos que non cren en todo o que está escrito no evanxeo sagrado de Deus! Todo vai cumprir, de Xénese a Apocalipse. E que Xesús en breve virá, e que esta sentenza vaise cumprir, pois estas palabras que Xesús deixou foron exactamente para que o home se auto-análise. Para que quen queira que sexa, ou teña estas prácticas, entenda e se concienciarse, de que este é o fin dos que tales cousas practican. Apocalipse. 18. 4. E oín unha voz do ceo que dicía: Sae dela pobo meu, para que non participen dos seus pecados, e para que non incorrer nas súas pragas. Aínda veremos este verso á fronte. Esta é unha advertencia benvida dos ceos, unha proposta que non se pode desprezado. Deus fala co seu pobo, mesmo sendo homes vellos eles coida, como un pai coida dos seus fillos pequenos, protexe-los ensinando os límites, onde non se permite ir, mostra onde está o perigo, se o fillo corre para lume, el di : fillo é dicir lume, queima e doe moito. Fillo este é un burato se caer nel pode romper o brazo ou morrer. É isto que Deus di aos seus fillos, nestes versículos, para que non sexas participen destes pecados. Moitos están durmindo o sono da neglixencia, e é cos ollos abertos mesmo! Están sen se preocupe polo mañá, deixando a vida espiritual de lado, estes son os mortos vivos, desperta - te, pon-se de pé, teña un compromiso con Deus e coas súas palabras e teña fe en Xesús. El di que o home ten que examinar a doutrina en que congrega para ver se vén de encontro coas súas palabras, se non está conforme a súa doutrina El di: sae dela pobo meu para que non sexa tamén participante e xunto con ela ser achado en pecados. Este é unha invitación que Xesús fai que todos obedecen para a vida eterna. E quen non quere esta invitación? E quedaron fóra os cans e os feiticeiros e os que se prostituirse e os homicidas, e os idolatría, e calquera que ama e comete a mentira. Apocalipse. 22.15.

26

Estes non queren recibir a invitación de Deus, para a súa morada, e estes quedarán fóra non entrarán na nova cidade, os que se prostituirse, neste caso, prostitución deshonra a doutrina de Deus e honra e aman e buscan outros deuses, que son ídolos feito e invención e obra de homes e mente ser da parte de Deus, pois se Deus di para o home non buscar outros deuses e non idolatría-los, entón eses son mentira. En realidade, en verdade vos digo, que se alguén gardar a miñas palabras, nunca, verá a morte. Xoán 8. 51. Deus dá o ceo ao home, e el non quere. Quen é o que non sabe que o ceo é: a gloria, a paz, a alegría eo amor. E, que tamén todos saben que o inferno é: dor, terror e infelicidade para todo o sempre? Deus convida o home esperta. É a través da busca e do coñecemento que El te liberará. Aí está a saída! Deus é misericordioso, El dá o escape, basta escoitar a súa voz, quen garda as súas palabras nunca morrerá, esta é unha promesa e Deus nunca volverá atrás. El é o bo pastor que dá a súa vida por nós, El é o rescate, e tanto te rescatar do mal camiño. Ovellas perdidas foi o meu pobo, os seus pastores as fixeron equivocarse, para os montes as deixaron desviar, de monte en outeiro andar, esqueceron-se do lugar do seu descanso. Xeremías. 50.6. A través do teito pastor é que as ovellas ven o camiño, e desvían de montes en outeiro (outeiro pequeno monte, de menos elevación que un outeiro). Ovella que saíu dun aprisco, dun curral para outro, dunha pasto para outra, dunha igrexa a outra, buscando seguridade, pero non entender que aínda continúa sen o repouso, sen a obediencia e só cambiou o morre polo monte. A Biblia di que o home busca esa seguridade, nas doutrinas varias, pero segue sen atopar o repouso, sen atopar o camiño que leva ao seu aprisco a súa doutrina. Nese verso 6 e índice 6 indica I Pedro. 2.25. Busque na Biblia, onde Deus fala con todo o seu rabaño de todas as descendencias, de toda a terra, pero hoxe aínda é tempo de atopar ese repouso. Nada engadir ás palabras, para que non te reprendido e sexas achado mentiroso. Proverbios. 30. 6. '' As mensaxes que están nas palabras de Deus son perfecta, e 27

Verdadeiras, son o guía, a luz e vida. Todas as persoas que queren e buscan o salvación, aquí está o guía, a palabra de Deus. Porque quen buscar a doutrina dos homes, será achado mentirosos, e na palabra de Deus di que, os mentirosos non herdarão a vida eterna. 1 ° Corintios. 6. 10. Non erreis os idolatría, non entrara no Reino de Deus. Aquí está. De Deus para o home. Na súa fronte está a sentenza, esa sentenza é para quen permaneza na idolatría, quen continuar adorando e adorado imaxes de esculturas que son ídolos, estes non entrarán no Reino de Deus. Está-se aquí en diante, como un aviso, é porque está te propondo cambios. Deus te propón que cambie, pois este camiño está mal, Está te amosando para que cando ti atrás, que sexas no camiño que el mesmo anda.

28

04 Alcoholismo

Bebida Dáme, meu fillo o teu corazón, e os teus ollos observar os meus camiños. Para que son os ais? Para quen os pesares? Para quen as loitando? Para quen as queixas? Para quen as feridas sen causa? E para quen os ollos vermellos? Para os que se tardan preto do viño, para os que quedan buscando bebida mestura. Proverbios. 23. 26, 29, 30.

Deus di, meu fillo dáme o teu corazón. Deus mira para o home con amor e todo o que El quere é que ese fillo vexa e entenda o que é amado e que escoita os seus consellos e que obedecen as súas palabras, para atopar o camiño que chega aos ceos. Pois, cando ve ese fillo sufrir, sofre xunto con el. O home ou os nenos e os mozos, sempre comezan os vicios por algún motivo, case sempre banais, o uso constante de substancias nocivas case sempre anda xunto coa dependencia, as máis coñecidas son, de bebidas alcohólicas e tabaquismo, e drogas químicas é a través de broma través dos colegas das moza ou por considerar bonito, o novo ás veces, comeza a inxerir algún tipo de droga, por considerar que dá independencia ou por querer amosar madurez, eo que comeza por brincadeira e co paso do tempo se fai un pesadelo. Pero aí, para moitos xa é demasiado tarde, xa están presos nunha escravitude. Calquera substancia que leva a afectación do sistema nervioso do individuo, psíquico e físico, aí posiblemente crea un ciclo vicioso. Todo producto que trae o vicio ou calquera droga que produce reacción, e modifica o metabolismo, esa trae malefícios. A dependencia que os vicios atrás, é unha cadea dominado, pois despois de que o home é dominado non ten máis dominio, o home dependente, perde o amor propio, perde o respecto, perde o traballo, pois, non quere máis e non dá máis conta de asumir os compromisos. A bebida alcohólica, e as drogas, moitos din beber por deporte, outros son dependentes, isto fai un estragos devastador na vida dunha persoa, esta dependencia ven a través de Satán é esa condición que leva o home a non dar conta de se erguer , a persoa ata quere cambiar, pero é escravizados a través da mente e corpo. E eles sofren por non dar conta de voltar e os seus familiares sofren tamén, homes e mulleres a través dos vicios abandonan esposa, esposo, fillos. Os vicios, cambia o carácter das persoas, os 29

seus principios morais perden o valor, cambian de personalidade. Algunhas persoas para manter aos vicios piden, mendigar, mente, rouban, matan. Outros beben e están violentos, loita, baten ou coller, chegan a trocar o xantar por un vaso de bebida é só ver nas estatísticas, ou estimación, das mortes causadas polos vicios e sobre todo polo alcoholismo. Mortes por cirrose e outras complicacións ea maioría das mortes é por accidentes de tráfico no mundo enteiro, consulta a estupidez que o alcohol fai, parte destes accidentes é de persoas que non son alcólico, pero basta inxerir pequena cantidade de bebida alcohólica a perder a noción do perigo e do que están facendo. Eses morren e matan e tantas outras quedan incapacitadas e nestas traxedias sempre están persoas inocentes. Agora mire por trae e quen está detrás destes acontecementos destas traxedias que trae a bebida alcohólica e outros vicios e pregunta a ti mesmo quen está detrás destas traxedias, é Deus ou Satßn?. O home dependente busca e atopa calquera motivo para xustificar para el mesmo, o seu porra, no verso 29 esclarece ben, algunhas desculpas para a borracheira, por queixa de calquera cousa, por pesares, por feridas, por loitando da vida e tantas outras desculpas e bebe para tentar esquecer algo, e están en estado de torpor quedan dormentes e cando pasa este estadio comeza todo de novo. Estes xa nin dan conta de tentar se erguer máis ata queren, pero xa non teñen forzas. Pero, o querer xa é o comezo, se non der conta só de deixar eses vicios, pesa axuda a súa familia, a amigos e teñen ademais, os lugares de apoio, centros de recuperación para dependentes, en varias partes do mundo. Lembre que o home só non vence nada, Deus é quen batalla, guerra e vence por ti, pode vostede querer eo buscar. Quen se esconde do dos ollos de Deus? Deus poderoso onipotente, omnipresente, onisciente, dos seus altos ceos e poderoso, sabem ve e está sempre presente e coñece todos os segredos dos homes. E que ata o sacerdote como o profeta erra, pois está contaminado con varios tipos de vicios, bebidas, tabaquismo e outros vicios ou delitos que se practica. Como estes poden dicir a alguén, mira, fai o que eu mando, pero non fagas o que fago? Pois, eses sen ningunha visión do que é certo ou mal, porque non están preparados para dirixir ningún rabaño, pois ven e fan que todos os que conducen errem tamén. E Deus avisa que, quen tropeçar no xuízo, este terá un xusto xuízo. 30

Deus punirá os que beben. Pois lles dirá: Así di o Señor dos Exércitos, o Deus de Israel: Bebei e embebedai-vos, e vomitai, e cae, e non sexa a erguer-vos por mor da espada que eu vos envío. Porque, velaí que na cidade que se chama polo meu nome, comezo a castigar, e ficareis-vos impunes? Non, non ficareis impunes, porque eu chamo a espada sobre todos os veciños da terra, di o Señor dos Exércitos. Xeremías. 25. 27 - 29. Quen di é: o Señor dos Exércitos, Deus punirá, utilizará a espada aos bebedores, o home que bebe cae no chan, vomitar, xa que sabendo de que a bebida toma parte dos sentidos da persoa e aínda continúa, ten ata o oportunista que quere facer ou dicir algo e bebe para tomar ocasión. Así, di e fai o que quere e logo di eu non sabía o que estaba a ocorrer, pois estaba borracho, é unha gran mentira, pois só quen perde a conciencia é aquel que cae no chan e só despois de caído é que perde a conciencia . E ten aquel que bebe, é dependente e gusta o que fai. Tanto o que quere beber coma o que non gusta, continúan co vaso na man a beber. Pois, Deus fará puidese recaer no home o seu erro e di, que ata na súa casa hai quen erra, e castigará a todos os bebedores da terra, pois, non quedarán impunes dos seus pecados. Ai daquel que seducir ou inducir seu compañeiro, ou compañeira, ou amigo para beber xuntos e despois de bêbados abusar un do outro ou violar a confianza depositada. Pois, máis cedo ou máis tarde, será revelado a súa deshonra eo seu feito será de grande vergoña, tanto para ti, como para os seus. Tamén a aqueles que violenta e matan, achando que, así non se toma-lo, pero o seu pecado será revelado para vergoña e castigo, pois as mans de Deus os alcançarão eo vómito desonroso dos que consumen, bebidas alcohólicas caerá sobre cada un.

Borracheira

Olllade por vos, non ocorre que os vosos corazóns se encargados de glutonaria, de borracheira, e dos coidados da vida, para que non veña sobre vós de improviso aquel día. Lucas. 21. 34. Este é un verso que forma parte do sermón profético sobre as vixilancias e 31

é para o home crer e adquirir coñecementos das profecías que Xesús deixou e os cumprimento delas. Pois, Xesús avisa que virá de improviso, sen hora marcada, pero aconséllase que o home estea vixiando, con rectitude, non andando en gulodices, nin se embriagado e nin buscando as cousas do mundo. Os desexos carnes, eses afastan os homes de Deus. O home ten que estar sobrio, de pé, en obediencia, en reverencia e en santidade, esperando a chegada de Xesús. Non erreis os bêbados non herdaron o Reino de Deus. 1 ° corintios. 6. 10. Aquí tamén está a sentenza dos que consumen bebidas alcohólicas, e El fala e cumprirá, pois está te aviso. Deus dá ao home o tempo para o arrepentimento, arrepender se ese é o primeiro paso. Ten que querer verdadeiramente ser cambiado, Deus di: fai a túa parte que eu te axudar, ea túa parte, é só contigo. O cambio é a oportunidade, o querer ea actitude. Deus nunca deixa unha man estendida, e ai á parte de Deus agora fai a súa parte, coloque na súa cabeza que unha persoa non vive sen o alimento para o corpo a comida ea auga, pois en falta dese el morre, pero por falta dos produtos dos vicios ninguén morre, polo contrario, ai é que se ten vida, a través das mudanzas que Deus espera que ti fagas, escoitando as súas palabras e obedecendo e tendo a fe en Xesús alcanzará o camiño que leva a Deus.

32

05

Homosexual

Polo que tamén Deus os entregou as concupiscências dos seus corazóns, a imundícia, de deshonra seus corpos entre si: Polo que Deus os abandonou as paixóns infames. Porque ata as mulleres cambiaron o uso natural, no contrario á natureza. É semellante, tamén os varóns, deixando o uso natural da muller se inflamar na súa sensualidade duns cos outros, varón con varón, cometendo torpeza e recibido en si mesmo a recompensa que conviña ao seu erro. E coma eles non lles importa de ter coñecemento de Deus. Así, Deus os entregou a un sentimento perverso, para faceren cousas que non convén, estando cheo de toda a iniquidades, prostitución, malicia, avaricia, maldade, cheos de envexa, homicidios, contenda, engano, malignidade, sendo murmurou, detractores, aborrecedores de Deus; injuriadores, soberbo presunçosos, inventores de males; desobediente ós pais e as nais néscios, infieis nos contratos, sen afección natural, irreconciliables, sen misericordia. Os que coñecendo a xustiza de Deus (que son dignos de morte os que tales cousas practican) non só as fan, pero tamén consente aos que as fan. Romanos. 1. 24, 26 - 32. A Biblia, Deus deixou-a para o home dirixir-se con seguridade. Para nos mostrar o que é certo eo que é malo. E nos mostrar que, o que é incorrecto xérase do pecado eo pecado é xerado das cousas erradas. Non dá para confundir, o que é certo, é certo, eo que é malo é incorrecto. E aquí está á fronte unha opción que o home fai seguir o que está mal - que é pecado e peor de todo, todos en xeral saben diso. O home se entrega se deixa levar por pensamentos, por desexos imundos que son froito demoníaca, que deshonra os seus propios corpos, por paixóns infames e sensuais, entre mulleres con mulleres, mulleres que queren parecer homes, no vestir, no andar, no comportamento e reciben en si outras mulleres e homes con homes, do mesmo xeito, homes queren parecer muller, chegan a modelar todo o corpo a través de artificios e son Travesti que están completamente transformados. Se non prestan ben a atención no ollar, non se sabe se é,

33

home ou muller. E se prostituirse e esta práctica está en todo o mundo e é unha gran multitude de homosexuais. Na creación do mundo Deus no sexto día fixo o home, a súa imaxe, e semellanza, primeira fixo o home e despois fixo a muller, para a súa compañeira e os abençoou, esta unión abençoada por Deus. E dixo frutificai-vos e multiplicai-vos. Polo tanto, calquera relación fóra do padrón do matrimonio que non é entre home e muller non terá a beizón de Deus. E un día esa persoa que é creación de Deus chegará no xuízo final. Este que Deus fixo home chegará en presenza de Deus como muller? Ou esta que Deus fixo muller, chegará á presenza de Deus como home? O que pasa na cabeza dunha persoa que tales cousas practican? Neles non hai fe, nin temor, nin coñecemento de Deus, pois se houbese, non tería tales prácticas. Hai países, que legalizar o matrimonia e consente na unión de homosexuais. Para Deus, iso é unha aberración, xa que estes non coñecen as palabras, a doutrina ea xustiza. Pois, estes están cheos de todo tipo de pecados, están dentro do engano, desobediencia todos os patróns morais, sen afección, sen honra. No verso 32 di que quen tales cousas practican, son dignos de morte e tamén as que consentem os simpatizantes e os que non practican, pero, aceptan ou cre normais, pois din que cada un ten o dereito de elección, pois é verdade, todos teñen o dereito de elección, pois é por esa opción que cada un fai, é que será xulgado, aquí está a sentenza, na palabra de Deus na Biblia sagrada. "Non erreis, nin os devassos, nin os afeminados, nin os sodomitas herdar o reino de Deus" 1 ° Corintios. 6. 10 Pois aquí se ve, que os devassos, os homosexuais, os sodomitas (sodomitas, é perversión sexual, homosexual. Son persoas que practican Sodoma, que vén de Sodoma), estes non herdaron o Reino de Deus. Ese desexo que sente esta atracción por unha persoa do mesmo sexo, non vén de Deus e nin de vostede mesmo, este é un lazo, unha trampa de Satán, pois sexa sabendo que Satßn escravizar o home e del vén todo o querer, pois para iso ten poder de actuar no corazón do home. Pare e pense, peza axuda a quen pode axudar, arrepentirás dos teus pecados e quen pecava non peque máis, porque irmáns a Biblia di que pode pasar o ceo e terra, pero as palabras de Deus non pasarán. A salvación é para sempre, pero a perdición tamén é para sempre, polo que concienciarse se, tome unha decisión de cambio, arrepentirás-te, acepta JESUS na súa vida, El é o único salvador. 34

Xesús te ama, foi por ti que morreu nunha cruz, crucificado como un cordeiro mudo, cargando todos os seus pecados. Pois Deus dá ao home todos os entendemento sobre o que é pecado, de todos os seus actos e por iso todos saberá. Deus non terá ninguén por inocente. Isto é para que teña o coñecemento e cambie e coñeza a doutrina de Deus e teña a vida eterna de gloria, e que non teña o sufrimento eterno. Aquí Deus di que cada un ten que asumir a súa condición, que el deu a cada un, pois se El fixo o home, este ten que ser e continuar home e se El fixo a muller ten que asumir o seu papel, pois se cada un invertir ese papel ou se hai trocar de identidade, cambios de traxes eses non serán recoñecido por Deus, pois estes se fan abominables, e na vida de Xesús eses non serán recoñecido como a creación de Deus. Como se ve cada un terá a súa responsabilidade persoal, pois esta opción tamén é persoal, pois todos son conscientes das súas opcións e é por elas que o home será xulgado. Deus di e as súas palabras están claras que quen fai estas abominação, morrerás, pois eses pecados serán sobre eles. Pero, Deus te aconsellamos a cambiar a recoñecer que quen tales cousas practican. Deus dá a oportunidade para o home se erguer e tempo para arrepentimento e cambios, se hai cambio, haberá moitas benções, basta escoitar a súa voz e gardar os seus mandamentos e seguir os camiños que as súas palabras conducen. Ninguén en sa conciencia rexeita a paz que Deus promete, ela será a compañía do home todos os días e será o refrigério dos días malos e quen garda os mandamentos andar con xustiza, a través do cambio do arrepentimento. Deus cumprirá as promesas de unha continuación, dunha descendencia, dunha familia sangue do teu sangue eo seu nome seguirá, pero, Deus tamén advirte se non conta para as súas palabras, eses veladas destruídos, será afastado da súa presenza. Oe, pois ese Deus que ten poder para te perdoar para ti cambiar, facer de ti unha criatura nova e de repletas benções, esta vida aquí é pasaxeira, pero a promesa de beizón de Deus é para sempre. Oín ó ceo e preste ouvidos, ti ó terra, porque fala o Señor; criei fillos, e exalta-los, pero eles prevaricaram contra min. Vinde entón, e arguidos me di o Señor. Aínda que os vosos pecados sexan como a escarlata, eles se faran branco como a neve; aínda que sexa vermello coma o carmesim, se faran como a branca la. E te restituír os teus xuíces, como eran antes, e os teus conselleiros como antigamente, e entón te

35

chamarán cidade de xustiza pobo fiel.''Isaias 1. 2, 18, 26. Oín ó pobos e nacións que Deus di a terra, pois El di o ceo ea terra será nosas testemuñas, pois non hai outro Deus alén deste, non hai amor maior, non hai cariño maior e consulta, coñeza este Deus, escoita todo o que el di, segue os seus pasos, ame-o, obedece-o, sente o que el sente por nós, mira o que el di: Criei fillos e amei-os e exaltar os, pero en retribución a ese amor eses fillos prevaricaram contra o pai, eses fillos renuncian, abandona, peca contra este pai e vai a busca doutros pais doutros deuses, pero coa voz de perdón e sen ningún resentimento, di: arguidos me (arguidos me, examina-me question-me) proba-o Deus non mente, xamais El falaría e non cumpre? Para Deus non hai pecado que non sexa perdoado, repite estes versos, e ver o tamaño da súa xenerosidade, a súa misericordia de perdoar o home pecadores, o pecado do home pode ser negros ou vermellos, pequenos ou grandes, Deus perdoa ó home arrepentido , convertido, humilde de corazón, preparado para seguir os camiños de Deus, e estes pecados, se perdoados se fan máis brancos que a neve, e como a branca la, e deses pecados Non se lembra máis, eo home lle será restituir , serán xustificados a través da obediencia, e as palabras de Deus será o seu guía ea súa doutrina lle conducirá ata a salvación e ti serás chamado pobo xusto e fiel. A oportunidade está a súa fronte, non desprezo, cambie mentres é tempo, despois ninguén poida dicir que non tivo oportunidade de coñecer Deus, coñeza o e verá que só El pode axudar, non rexeite esta invitación, este é un convite moi especial , feito para ti, que tamén é especial para Deus.

Os nosos corpos son membros de Cristo Non sabedes vós que os vosos corpos son membros de Cristo Tomarei, pois os membros de Cristo, e faino-ei membros dunha meretriz? Non, por certo. Ou non sabedes que o que parladoiro coa meretriz fai corpo con ela? Porque serán: Dous nunha soa carne. Pero o que parladoiro co Señor é un mesmo Espírito. Fugi da prostitución, todo o pecado de que o home comete é fóra do corpo, pero o que se prostituirse, peca contra o seu propio corpo. Ou non sabedes que o noso corpo é o templo do Espírito Santo que habita en nós, provén de Deus, e non sodes de vós mesmos? Porque Foster compras por un bo prezo; glorificai, pois a Deus no voso corpo, e no voso espírito os que pertence a Deus. 1 ° Corintios. 6. 15 - 20. 36

Quen somos? De onde vimos? De quen somos fillos? Mira aquí está á resposta. Somos membros do corpo de Cristo, se facemos parte do corpo de Cristo, temos que nos purificar, temos que vivir en santidade, pois somos fillos de Deus, e Deus non fixo fillos para a perdición, e se facemos parte dos membros de Cristo podemos facer deles membros para a deshonra? Facer deles membros dunha meretriz? Dunha prostituta? Por certo que non, somos elixidos para herdar o ceo. Como podemos prostituirse? Deus di que somos a mesma carne, pero como podemos ter a mesma carne se andamos en pecado? Quen coñece Xesús afasta do pecado e se purificalo co seu precioso sangue, procura vivir en santidade, pois o home obediente recibe a compañía permanente do Espírito Santo, que provén de Deus. Deus aconséllase o home ea muller, a apartar, deixar a prostitución, apartar do pecado, pois o home que se prostituirse comete pecado contra o seu propio corpo, pero se somos membros do corpo de Cristo temos que, a El prestar contas, pois non nos pertencemos, fomos compras por un prezo moi alto, un prezo que non valemos. Tanto sacrificio, pois se somos membros de Cristo temos que honra-lo, servi-lo con gratitude, con temor e amor obedecer, seguir os seus mandamentos, as súas regras. Glorificando Deus nos nosos corpos e no teu Espírito. Pois, require que sexamos transformados, que levemos unha vida comedia diante de quen debemos tratar, pois coidados de levar a vida en serio. Na casa de Deus, non se entra de calquera xeito, debemos ser lavados, santificado polo sangue de Xesús. 37

06

prostitución

Prostitutas Non haberá rameira entre as fillas de Israel: Nin haberá sodomita entre as fillas de Israel. Non será salarios de rameiras nin prezo de can á casa do Señor o teu Deus por calquera voto: Por ambos estes son igualmente abominação ó Señor o teu Deus. Deuteronomio. 23. 17,18. Deus fala a cada un en particular, dá consello cando precisa, puxa a orella cando precisa, axuda, ampara e sen pedir nada a cambio. Basta o home ou muller inclinar o oído en reverencia, para escoitar o que Deus quere de cada un, este puxão de orella é para as mulleres que non están dando oídos ás mensaxes da palabra de Deus, pois El di que entre as fillas de Israel , Israel é descendente dos fillos da promesa que Deus fixo a Abrahán, Isaac e Xacob, o nome de Xacob, e Israel, é o mesmo. Ben, Deus di que entre esas fillas non haberá rameiras, (rameiras, prostitutas, meretriz, muller de mala fama) nin sodomita (sodomita, que comete perversión sexual) estas son mulleres mozos e nenos que se prostituirse vendendo os seus corpos, moitas mulleres son prostitutas, fichas de carteirinha, ten punto e todo e dáse o nome de traballo. Homes homosexuais tamén se prostituirse, venden os seus corpos e fan disto unha profesión, son maltratados, coller, son mortos, pero non saen do lugar, prefiren a ganancia da vida, a través do corpo á encarar un traballo digno e honrado. Ata os nenos non escapan, a prostitución infantil está alastranse por todos os lados e cada vez máis e máis se ve nenos de 13 a 16 anos, esa idade aínda se é un neno, e mozos, sendo levadas a prostituirse. A prostitución non ten sentido, pero a xente que se prostituirse, estas se defenden de diversa maneira para xustificar o seu acto, pero nada, nada xustifica a forma degradante, de vender o seu propio corpo. Pero hai prostitución explorada, por persoas inescrupulosas, por trafico, ou por coacción de menores, nenos ou mesmo de adultos. Pero aínda así para quen queira, ten sempre un escape, é só denunciar as autoridades competentes, pois existen leis que protexen as vítimas de abusos, por parte de criminais, basta denuncia-los. Por isto, se ve que Xesús esta volvendo, que todo é abominação ó Señor. Estes son pecados contra o seu propio corpo e 39

venden a súa carne, quen vende a súa carne, vende á Satßn, pois Deus non habita onde hai pecado, pois, este mundo está no caos, como no tempo en que tivo lugar o diluvio, só hai desorde e confusión total ninguén ten temor a Deus, e cando El di que non terá ninguén por inocente, El sabe do que di, pois ata os nenos que venden o corpo, saben exactamente o que fan. Deus abomina e non acepta diñeiro sucio e pide que non devolva o décimo con el e non dea en oferta, os seus cartos as prostitutas e nin de can non faga votos por que ambos son abominables ó Señor o teu Deus. Porque cova profunda é a prostituta, e podo estreito á estraña, tamén ela como un salteador se pon á espreita, e se multiplica entre os homes os iniquidades (pecadores). Proverbios. 23.27,28. O froito deses actos é pecaminosos, e quen con elas se atêm contamina tamén eo pecado leva a morte, ea palabra di que as prostitutas son covas, sepulturas profundas e son mulleres estrañas descoñecida, que se parece assaltante, pon a espreita, usa artificios de sedución cun estraño, que nunca o viu e por prezo se prostituirse e ambos caen na mesma cova, pois están na mesma condena e tanto o home como a muller, os seus pecados se multiplican. Nin Muller nin o home, poden deixar de seguir estes consellos e tamén o dos pais, todo o pai dá bos ensinanzas para os fillos, para que cada un sexa persoa digna e honrada, pero cando medran non coñecen ou esquecer-se do reparación dos mandamentos de Deus. Se a persoa non anda nos camiños de Deus, está a mercé de forzas estrañas do inimigo Satßn, que pasa a inducir a persoa a seguir camiños da prostitución, a practicar pecados que inclinan para a morte, que leva a perdición e todos os que se atopan con elas, tamén andan xuntos no mesmo camiño, o da morte. Os que temen a Deus Apartamentos - se delas, pois só os rectos, os sincero, obedientes as palabras de Deus é que permanecerán e habitarão na nova terra. Sexa tamén unha persoa obediente, busque a doutrina, as palabras que conducen á vida, á salvación e non a morte. Agora é tempo de cambiar, de facer un novo reparación con Deus e os pecadores, os aleivosos, os ofensores, os traidores as palabras de Deus, estes serán arrinca e exterminados do medio do convivio dos habitantes da terra. Estes son os camiños que a muller prostituta leva un home, elas arrancan todo o que ten no peto, ata a última moeda e por elas chega a mendigar o pan, as prostitutas andan as espreita a procura de quen lles pode 40

pagar as contas e de base-las eo home cae como un pato e se contaminan, pois esas están contaminadas co pecado, e as vidas son preciosas, e quen as tocar non serán inocentes, pois están descumprindo dobres o décimo mandamento da lei de Deus, o mandamento de; Non cobiza a muller do teu próximo Éxodo. 20. 17 b. Calquera relación e sexo fóra do matrimonio, non ten o consentimento de Deus e tamén o que busca a prostituta destrúe, terán un xuízo para a súa alma, pois calquera mandamento de Deus que é roto ese será réu de xuízo e tanto un coma o outro terá o mesmo xuízo, pois encontrarás o castigo e vilipendiada e cre o desprezo. E o seu oprobio, as súas vergoña sempre estarán estampadas nos seus rostros. Pero ás veces, esas vergoña que se practican as agochada, se esconde dos homes, pero non se esconde de Deus. O home ten que ler varias veces para ter coñecemento do que ocorre co seu espiritual, pois, moitos só pensan no carnal, só no momento dos praceres da carne, xa oín, un proverbio popular que, á muller cariñoso leva o home ao inferno . Aquí confirma este proverbio: a muller prostituta con palabras lisonjeiro, con sedución, busca os estraños. Vexa como describe ben os seus comportamentos, saen durante o día, ás tardes e na escuridade das noites, polas rúas, polas beirarrúas, polos becos e polas prazas que se venden por calquera cousa, incluso por bebidas e tabaco. A través da prostitución, tanto feminino como masculino. Tanto se contaminan a alma, como o corpo e son contaminados con enfermidades terribles como a SIDA, entre outras enfermidades infecciosas. Así, é a través de sexo e drogas que xeralmente os acompaña, que adquiren enfermidades moitas veces sen cura, que levan a morte da alma en pecado canto do corpo da materia e escravizados non atenta. Moitos non entenden porque estas enfermidades ata agora non se descubriu a cura, descubriu a medicamentos, paliativos que retardan a enfermidade, algúns ata se curan, pero para outros é moi grave, por algunhas enfermidades non teren cura, esta é o freo para algúns, pois, se conteñen por medo a ser contaminados. Algúns que xa conviviron con alguén próximo, que xa tivo ou ten esas doenzas, pois se non tivese un freo como estaría o mundo? Sería unha depravação maior que xa é, e cantos abortos de "bebezinhos" inocentes e indefensos se fan pola inconseqüência da prostitución, pois a través das prostituições como din na palabra, moitos se desvía dese camiño, do camiño de Deus, e pola retribución ao pecado, moita xa foron caídos e derrubados e mortos por elas eo camiños de quen seguir a prostitución homes e mulleres camiña cara o sartego onde está a morte. 41

Por que os labios da muller estraña destila favos de mel eo seu padal é máis brando que o aceite: Os seus pés desen a morte, os seus pasos firma-se no inferno. E xema no teu fin, cando se consumou a túa carne eo teu corpo. Proverbios. 5. 3, 5, 11. Os homes e mulleres que non teñen o coñecemento da palabra, da doutrina de Deus, buscan relacións extraconjugais, pois se coñecese estas palabras da Biblia sacra, non ô farían, pois quen coñece Deus, ten temor, ten sabedoría, reverencia, ama-o , e sabe que El está todo o tempo por preto, estes están sobre a mirada de protección, pois, a estes o escoita e obedece. Hoxe os homes solteiros e algúns casados buscan estas aventuras e esas aventuras eo prezo é moi caro, a muller se aparcar, se produce, veste o mellor que ten e con palabras doces e suaves e son perfumadas e fermosas avista e sae a caza de calquera un, que atopar e ai ambos caen na trampa. Pois ambos descenden a morte e os seus pasos firma-se no inferno ea fin destes será tenebroso serán só gemidos, pois as súas carnes serán consumidas no corpo, sen acougo, pois a perdición ea dor son para a vida eterna. Se queres outra oportunidade, se quere cambiar, facer un reparación con Deus, fai agora, mude de viva e El te recibirá e te perdoar e non volva a practicar esas cousas máis. Pois vos dou boa doutrina: non deixes a miña lei .. Proverbios. 4,2. Fillos e fillas incline os seus oídos e ousam e co corazón atende. Pois, Deus teu pai fala contigo, recoñeza os teus erros e pecados, atende a ese chamado, sexas prudentes coñeza esa doutrina e non te aparte dos mandamentos de Deus, pois son eses mandamentos que te conducen con seguridade, aparte-te da prostitución, pois para os impíos os pecadores estes camiños son de tropeçou e escuridade. Busque vivir en santidade diante de Deus, non deixes as súas leis e obedece aos mandamentos, pois este serán as súas sendeiros que te levan con xustiza e luz para os teus novos camiños convertida e cada vez máis ata que estean en perfecta comuñón con Deus en obediencia, pois El o recibe e acepta o pecadores como está, pero, non acepta e non recibe o pecado, vai a Xesús, El te ama, pero non ama o que fai, vai como está, pero non peque máis, quen ama Xesús e se converte, se entrega a El e busca sempre non pecar máis. Vexa como Deus, que te ama, El di: fillo, filla, atende as miñas razóns, atende as miñas palabras, releia Isaias. 1. 2, 18, 26. E saberá que non hai pecado, que Deus non poida perdoar.

42

07

Anticristo

A chegada de Xesús será precedida de manifestacións do Anticristo. O Anticristo, segundo as Escrituras sagradas, é o perseguidor de Xesús Cristo e da súa doutrina. 3 Ninguén de maneira algunha vos engano; (3) porque non será así, sen que antes veña á apostasía, e se manifeste o home do pecado, o fillo da perdición. 4 O que se opón, (4) e se levanta contra todo o que se chama Deus, ou se adora; de sorte que se asenta como Deus, no templo de Deus, querendo parecer Deus. 7 Porque xa o misterio (5) da inxustiza opera, só hai un que agora resiste, ata que do medio sexa tirado. 9 - A ese cuxa chegada é segundo a eficacia de Satán (7) con todo o poder, e sinais, e prodixios de mentira. 10 - E con todo o erro de inxustiza para os que perecen, (8) porque non recibiron o amor da verdade, para gardar. 2 ° Tessalonicenses. 2. 3, 4, 7, 9, 10. Aquí nese libro atopamos varias facetas de Satán, que está sempre empregando alguén para representa-lo, pois todo o que se levanta contra os plans de Deus é estratexia do propio, pois todo o que fai, fai parecer obra do home, nunca mostra a cara, pois usa o home para enganar o home e todo o que fai é en nome de Deus. Signos prodixios de mentiras e ten poder para establecer leis e cambiar os estatutos que son ordenanzas de Deus, homes que se asenta en tronos, en templos e ordena con mentiras que parecen verdades sobre moitas nacións. Este texto de Tessalonicenses e os seus índices son indicadores para esclarece mellor, cales son os plans de Satán, Lúcifer era fillo de Deus, amado santo, era un querubim, que tiña moitos poderes, tiña un posto de alto rango, era un fillo da luz e vivía no Reino de Deus no ceo. Pero comezou a facer todo o que era contrario ós principios de Deus e comezou a facer rebelión e influenciou a terceira parte dos anxos e todo o que é contrario, as ordes de Deus, é pecado. El sabía que estaba mal e lle gustaba do que era, polo que foi cortado e converteuse no fillo da perdición, converteuse Satßn, unha serpe. 43

Xob 26. 13. E a súa man formou a serpe enroscadiça. "Xénese. 1. 2. E el foi lanzado para o abismo da terra na que só había tebras " Era alí que Satßn habitaba nas tebras. E cando Deus polo seu poder ordenou que das augas se separase a terra e polo mesmo poder fixo todo o que hai sobre a terra, ata o home Adán e despois Eva E esa serpe intentou Eva e ela sucumbiu a tentación e pecou. E nesa terra Satßn estableceu o seu reino e converteuse anti-deus. Todo o intento de Satán é interferir os plans de Deus, por iso, antes do tempo determinado da chegada de Xesús, Deus a través dos seus profetas e profecías, nos prevén das trampas de Satán, o Anticristo. E este converteuse no perseguidores de Xesús e da súa doutrina. Índice. Dos versos de 2 ° Tessalonicenses. 2. 3, 4, 7, 9, 10. No verso 3. e índice 3. Indica. Efesios. 5.6 - Ninguén vos engano con palabras vas; porque por estas cousas vén á ira de Deus sobre os fillos da desobediencia. Aquí en Efesios 5 e 6, está unha advertencia para nós para ficarmos atentos para os tipos de doutrinas. Porque elas parecen verdadeiras, pero son palabras vas, mentiroso e sobre os seguidores vira a ira de Deus. Examina na Biblia sacra todo o que te di, para saber se tales doutrinas son verdadeiras. No verso 4 e índice 4 indica, Isaias e Daniel Isaias, 14. 13, 14. E ti, dicía no seu corazón: Eu subirei ao ceo por riba das estrelas de Deus, exaltar o meu trono e no monte da congregación me asentamento da banda dos lados do norte. Subirei por riba das nubes e serei semellante ao Altísimo. Aquí Satßn mostra a súa prepotência, mostra toda a súa envexa do poder absoluto de Deus, ten no corazón toda a vaidade é pretenciosa en querer se igualar a Deus. Sendo que non hai consenso, entre Deus e Satßn, Deus é luz e Satßn é tebras, escuridade non hai comparación. Pero usa o home para exaltar o seu trono nas congregacións, no seu templo usa de estratexias de erro para corromper un pobo que anda sen ter en conta. 1 ° Xoán 4. 3. Pero este é o espírito do Anticristo, do que xa ouvistes que hai de vir, e velaí que xa está no mundo. . No verso de 1 ° Xoán 4.3 b. ten dúas cuestións importantes. Primeiro, "o 44

Espírito do Anticristo do cal xa escoitou que hai de vir. Ten tanta xente camiñando desprevenido sen atentar para os acontecementos, aos cumprimento das escrituras e moitos están achando que Xesús eo Anticristo só virán no mesmo día, e que cada un leva os seus consigo. E ten quen non importa de querer saber quen é o Anticristo. Segundo, é certo, o Anticristo xa está no mundo, sempre que Deus o destituiu do seu posto no ceo. Como xa vimos, Satßn é anti-deus é Anticristo e non descansa. Age noite e día, traballando en busca de segada as almas e esta cirandando, está á espreita dos que están sen compromiso con Deus. 1 ° Xoán 2. 18 filhinhos é xa a última hora; como ouvistes que vén o Anticristo, tamén agora moitos se ten feito Anticristo, por onde coñecemos que é a última hora. Este é unha alerta, un aviso que, xa é a última hora. Xesús pode vir a calquera hora e tamén é unha constatación que moitos se ten feito seguidores, moitos se teñen feito Anticristo, pois quen non está con Cristo se fai Anticristo. Pero, Deus avisa para que, ninguén veña a dicir que non sabía, pois cabe a cada un, encargar a súa alma ó Señor e creador, pois é con el que cada un ten que tratar, pois aquel día todo o verán cara a cara . Para aqueles que están o esperando, non serán pegos de sorpresa, pois é bo que todos se informen sobre esta doutrina, ela mostrará como o home ten que prepararse para o gran día, o día tan esperado. Mateo. 24. 24 Porque xurdirán falsos cristo, e falsos profetas, e farán tan grandes, sinais, e prodixios, que se é posible fóra enganado ata os escollidos. A manifestación de Satán, do Anticristo é a través do home, que está ao seu servizo. Onde contratar e busca aliado para formar o seu exército? Entre as persoas desobedientes ao evanxeo de Deus. Xesús advertía que Satßn usaría seus poderes para corromper o pobo, usando líderes relixiosos, os falsos profetas para deturpar, facendo unha mala interpretación das palabras de Deus, mudando as verdades do Evanxeo para mentiras, intentando o home para as malas obras, todos os malos froitos vén da parte de Satán. O apóstolo Paulo, inspirado polo Espírito Santo de Deus, deixa rexistrado para avisar sobre todos os plans de Satán. Despois da morte de Xesús e dos seus discípulos, escoita unha gran persecución, aos seus seguidores ea súa doutrina. Os perseguidores achaban que podían frustrar exterminar, máis polo contrario ela fortalecerse máis e 45

que podían frustrar, exterminar, máis polo contrario ela fortalecerse máis e máis. Aquel que polo Espírito de Deus se convertía ás palabras ía pasando de boca en boca, ás escondidas, por mor da reprensión por parte dos maxistrados e dos relixiosos. Porque moitos cristiáns morreron por mor desa doutrina e con astucia facendo que os homes con poder de persuasión de mentiras e signos de prodixios, moitos da fe se apóstata, así, moitos abandonaron, renunciaron aos seus principios de fe. 2 ° Corintios. 4. 3, indica. Pero se aínda o noso Evanxeo está encuberto, para os que se perden está encuberto. O home fala de tempo, algúns administran ben o seu tempo, divídense as horas e os quefacer e aínda sobra moito tempo. Outros teñen tantos quefacer que lles falta tempo, pero todos planean as súas vidas o que vai facer mañá ou de aquí a un ano así, fan plans para o futuro ou para a vellez, pero, tanto o xove como o vello, nunca levan un tempo para o dono do tempo. O home ten tempo para todo, pero, man ten tempo para Deus. Non ten tempo de coñecer o Evanxeo do dono do tempo, que é o creador do home. Porque este Evanxeo está encuberto, está pechado e se este está pechado, este home tamén non coñece a Deus e ao chegar o tempo de partir desta terra para o encontro con dono do tempo, pode perder, pois, non tivo tempo de coñecer o evanxeo para atopar o camiño que leva á Deus. 46

08

A gracia

O cumprimento da lei e dos profetas

(Êxodo. 20. 1 - 17.) Non coidados que vin destruír a lei ou os profetas: Non vin ab-rogar, Pero, cumprir. Porque en verdade vos digo que, ata que o ceo ea terra pase, nin un jota ou un til se omitir da lei. Calquera, pois, que viola un deses máis pequenos mandamentos Mateo. 5. 17 - 21. E así, ensinar aos homes, será chamado o menor no reino dos ceos: A que porén os que cumpran e ensinar serán chamados grandes no reino dos ceos. Porque vos digo que se a vosa xustiza non supera a dos escribas e fariseos de ningún xeito entrar no Reino de Deus. Ouvistes que se dixo aos antigos, non matarás, pero calquera que matar será réu de xuízo. Será réu de xuízo, este sexto mandamento que forma parte dos dez, é un exemplo de que, os mandamentos que foron ditos aos antigos pobos do vello testamento, son os mesmos de hoxe, no novo testamento así, di Xesús calquera dos dez mandamentos se é anulado ou trocado ou deixar de cumprir serán xulgados e serán reos, serán condenados por transgredir esas leis de Deus. Xesús confirma que, coa súa chegada Non veu (ab-rogar cambiar, ou anular ou por en desuso) as leis e nin cambiar as profecías, nin as palabras de Deus, pero veu cumprir e se El veu cumprir, todo permanece. As leis, os profetas as profecías, e as palabras de Deus, nada deixarán de cumprir eo novo testamento é a extensión do vello testamento. E Xesús é o maior de todos os profetas que se anunciou polos profetas no vello testamento. Deus a través de Xesús deixa ben claro que cada lei é unha lei, a lei dos dez mandamentos o home ten que cumprir obedecer, a lei cerimonial, esa Xesús veu cumprir foi feito o intercambio de sacrificio. Vexa ben, foi feito cambio, polo tanto, esta lei do sacrificio polo sangue tamén continúa o intercambio de sangue de años, de sangue de animais polo sangue do cordeiro de Deus, que é Xesús por iso, como Xesús di nin un jota, nin un til se (omitir, non deixará de se cumprir) no vello ou no novo testamento eo home cumprindo os dez mandamentos de Deus e de fe en Xesús, que son pola fe e obra para xustiza, (xustiza, dereito e Razón fundamentadas nas leis) e quen cre, acepta e cumpre estas dúas leis a dos dez mandamentos de Deus e as cerimoniais en Xesús pola fe, terá o dereito e Razón e serán xustificados e entraron no Reino de Deus. Pois, aquel que non cre como os escribas non cren

47

(Escribas,) escribán de pouco mérito) e os fariseos (fariseos, figuran significa hipócrita), pero, hoxe tamén hai escrivões, hipócritas que, cambian as leis, uns cambian a leis e outros ensinan sobre as leis de forma incorrecta. Pastores que conducen rabaños e non entendendo e facendo de mestre das leis, Xesús advertía para que ninguén poida violar estas leis, pois quen fai como os escribas e fariseos de ningún xeito entrarán no Reino de Deus. Os profetas do vello testamento duraron ata Xoán Bautista, porque profetiza, anunciaban a chegada de Xesús, pero benvida Xesús e os seus discípulos anunciaban o Reino de Deus, o fin dos tempos. Isto non quere dicir que está Xesús o vello testamento foi anulado ou deixa cara trae, ou para épocas de outros pobos, pero quen pensa así, está enganado, veremos co decorrer dos versos. Deus aínda fala co seu pobo, a través dos profetas. Vemos aquí a confirmación, que o novo testamento non veu anular o vello testamento, pola boca dos profetas Deus afirmaba á chegada de Xesús, a necesidade do cambio do sacrificio. Xoán Evanxelista, despois de rematado o seu Ministerio en Éfeso. Degredado na Illa de Pátimo, alí tería composto o Apocalipse en profecía pola revelación de Xesús Cristo que Deus lle deu. Para amosar aos seus servos, as cousas que en breve deben acontecer e polo seu anxo á notificado a Xoán o seu servo. E o profeta Xoán advirte aos contradizentes que non cren que no novo testamento non hai profetas e que non cren en profecías, pois é certo que hai profetas e profecías, pois elas xa se están cumprindo, basta ler a Biblia sacra e comparar cos feitos ou cousa que está a suceder na nosa volta, e terá esa confirmación. E será benaventurados se crer e se preparar pola chegada de Xesús, por que cada día está máis próximo.

A Lei cerimonial ou Lei do Levítico que Xesús veu cumprir. "Porque o precedente mandamento é, ab-rogado (posto en desuso) por mor da súa debilidade e inutilidade". (Pois a lei cerimonial ningunha cousa mellorar), e de sorte é introducida unha mellor esperanza pola que chegamos a Deus. "En tanto mellor reparación Xesús foi feito fiador." E en realidade, aqueles foron feitos sacerdotes en gran número porque pola morte foron impedidas de permanecer. Pero este, porque permanece eternamente, ten un sacerdocio perpetuo. Que non precisa como os sumos sacerdotes, de ofrecer cada día sacrificios, primeiramente polos seus propios pecados, xa ofrecéndose a si mesmo. Porque a lei do (Levítico) constituíu, sumos sacerdotes a homes débiles, pero a palabra do xuramento, que veu despois da lei (cerimoniais) constituíu o fillo perfecto para sempre. Hebreos. 7. 18, 19, 22, 23, 24, 27,28. 48

Aquí onde confirma que o mandamento a que Xesús veu cumprir e cal foi ab-rogado, posto en desuso é o sacerdocio do Levítico que era lei cerimonial. Este mandamento de sacrificios de animais foi trocado polo sacrificio de Xesús, pois o sacerdocio cerimonial ou sacerdocio do Levítico foi trocado por mor das debilidades e inútil dos sacerdotes e dos pecadores, polo que estes non mellorar así que Deus a través de Xesús fixo un novo reparación , unha alianza a través do seu corpo e do seu sangue, xa que foi feito noso fiador, pagou a prezo do seu sangue, para rescatar os pecadores. El é o noso sacerdote perpetuo esta lei cerimonial tamén segue para sempre no corpo de Xesús. As leis cerimoniais, Xesús cumpriu e nós cumprimos as dos dez mandamentos e cumprimos as cerimoniais través da fe en Xesús. Así, o home obedece e cumprir as dúas leis. As leis cerimonias eran cumpridas través dos sacerdotes que imparten os Holocausto de animais, matavam os animais eo seu sangue, eran ofertas en expiação polos pecados dos homes, que cometido contra Deus ou en contra o próximo. Estas cerimonias eran feitas no Tabernáculo, templo para os sacrificios, estes animais eran degolado polos sacerdotes e Asperger o sangue para a remição dos pecados, para cada pecado tiña un animal específico como non hai remisión de pecado sen derramamento de sangue, benvida Xesús deu o seu sangue Santo pra remir nosos pecados no lugar do sangue de animais, que xa non aperfeizoaba máis polas transgresións dos homes. Aí a necesidade de Deus constituír o seu fillo para o sumo sacerdote perfecto para sempre.

As ofertas cerimoniais e os Holocausto.

Leis das expiações dos pecados. Levítico. 6. 25. Deus manda dicir a Aarón e aos seus fillos, dicindo: Esta é a lei da expiação do pecado; No lugar onde se degola o holocausto se degolar a expiação do pecado ante o Señor; cousa Santísima é. Estas cerimonias, de sacrificios de animais eran feitas polos Levítico polo que as leis cerimoniais deron-se tamén o nome de leis do Levítico e esas cerimonias eran pasadas de xeración a xeración. Deus explicaba como sería feito todo o ritual das cerimonias das expiações, o lugar e como era feito os Holocausto, pois tiña moita reverencia, pois facían na presenza de Deus, era todo feito con reverencia e santidade. E os animais, de sacrificios eran vacas, ovellas, cabras etc. As festas e sábados solemnes e cerimoniais. - As solemnidade do Señor, 49

- Os sábados cerimoniais.

Levítico. 25. 4. Porén ao sétimo, ano haberá sábado de descanso para a terra, un sábado do Señor: Non semearás o teu campo non podaras a túa viña.

Hai quen di que a lei do sábado semanal foi pregado na cruz con Xesús, quen así di, é para tentar xustificar porque non o garda, o sábado semanal non foi abolido na cruz, se fose entón se pode matar roubo e tamén transgredir os outros , pois este está incluído nos outros, que en total son dez. Examina, le estes capítulos e versículos que están no libro do Levítico, que terá á confirmación, que estas leis cerimoniais non hai máis, porque foron esas de ordenanzas de sacrificios de animais e de sábados cerimoniais que Xesús veu cumprir na cruz do calvario. E Xesús veu cumprir tamén as festas solemnes e sábados cerimoniais que eran datas e días elixido por Deus, estas solemne e cerimoniais do Levítico e estas son perpetuar, na persoa de Xesús, pola nosa fe e obediencia, o cumprimos, confirma en Mateo. 5.17. Que non veu anular finalizar, foi mudado trocado, o sacrificio de sangue de animais, polo sangue de Xesús. Estas leis cerimoniais seguen perpetúa na persoa e no sangue de Xesús, que é o noso sumo sacerdote eternamente pola fe e verdade. E o sábado semanal está na lei dos dez mandamentos, estes dez mandamentos foron datos aos homes por Deus, para obediencia, do home á Deus así confirma, que nin un jota e nin un til cambiará na lei. O primeiro pacto das leis cerimoniais era pasaxeiro, transitorio en varios libros do vello testamento. Deus falaba para os seus profetas a necesidade da chegada JESUS. El era citado como o Remidor, o Amado, o Desexado o Mesías etc. Porque o antigo pacto o home xa non obedecen máis, xa non tiña o mesmo valor de fe e respecto ás ordenanzas daqueles cultos. As conciencias xa estaban cauterizada sen sentimentos, sen fe, e así desfacer os sacrificios, pois fan un ritual mecánico, era doado ir ou pasto e incorporarse unha tenreira, unha ovella, un animal calquera e sacrifica-los, e alí o home saia con a conciencia do deber cumprido, ía e facía as mesmas transgresións, pois aquela lei non mellorar. Por iso, se introduciu un sacerdote mellor, puro santo, e eterno, JESUS cumprindo a lei cerimonial. Na persoa de Xesús foi proposto un novo reparación, unha nova alianza, e sen ter anulado ningunha das dúas leis.

Xesús confirma que veu cumprir a lei cerimonial

Xesús curou un home de leprosy e dixo vai, mostra-te ao sacerdote, e mostra a oferta que Moisés determinou, para que lles servir de testemuño. Mateo. 8.4.

50

Xesús confirma que veu cumprir a lei cerimonial, cando El cumpría o seu Ministerio evanxelizador, curando e curou un home de leprosy, e cando El rematou de curar o leproso dixo que a el que procurase o sacerdote, que impartido a cerimonias de sacrificios e que el tamén levaba o animal para a oferta que Moisés mandado por Deus, determinara para o sacrificio e para lle servir de testemuño do cumprimento da lei ante Deus. Xesús dixo iso porque aínda estaba en vigor o Tabernáculo da terra (templo portátil para os sacrificios), feito por mans de homes, porque, El aínda non fora sacrificado, El era o cordeiro de sacrificio, polos pecados, substituíndo a lei cerimonial dos sacrificios, sendo el ministro do santuario e do verdadeiro tebernaculo templo de sacrificio que Deus fundou. O Santuario no corpo de Xesús Ler na Biblia os seguintes versos citados: Hebreos. 8. 5. Se mostra á Moisés unha maqueta do Tabernáculo, e que fixese en prototipo, un santuario terrestre, para sacrificios de animais. Hebreos. 9. 1, 11, 12, 23 - 26. Neste capítulo 9 e versos 12 di que: Xesús entrou no santuario para o sacrificio, (Foi sacrificado, morto na cruz do calvario) unha soa vez e alí efectuado unha eterna redención. Porque se Xesús entrar de novo nun santuario no ceo, aquel que serviu só de exemplar, pra facer un prototipo na terra, non sería máis por fe, tería que ser por ritual, e El tería que ser sacrificado novo por cada pecadores, e cada pecado individualmente, e tería que ser dende a fundación do mundo, dende o primeiro pecado de Adán e Eva, e non por todos unha soa vez na cruz, como di nos ver. 25 e 26. E tampouco Non podería máis saír dun santuario no ceo se está facendo expiação. Expiação Lei de expiar, cumprir pena ou castigo, sufrir as consecuencias dos pecados. Ler todo Hebreos. 10. Fala sobre a expiação, a oblação no corpo de Xesús: El fixo unha oblação, oblação é facer unha ofrenda de sacrificio a Deus, a través do seu corpo unha soa vez na cruz, se fose doutro xeito Tería que facer expiação por cada un Perdoando pecados, ata que a última persoa morra, pois se El saír do santuario antes do día da súa chegada, El tería que perdoar pecado por anticipación, pois ata alí morrerá persoas todos os días. Hebreos. 5.9. Sendo El consumado, veu a ser a causa de eterna salvación, para todos os que lle obedecen. Hebreos. 1.13. Deus di a Xesús recibida a miña dereita. Ata que Poña os teus inimigos por ESCABELO dos teus pés. Xoán 5. 24, 25, 28, 29. Xesús di, quen oín as súas palabras e obedece non morrera. Na súa chegada, os mortos santos que están no sepulcro oíron a súa voz e resucitar para a vida eterna, e non entrará en condena, en xuízo. (Xuízo no dicionario = foro, acto de xulgar, tribunal en que se xulga). Non houbo, e non haberá xuízo pre-chegada, ou xuízo investigador. No ver. 29. Xesús di: Que

51

só quen entrará en xuízo será os infieis os transgresores, os pecadores. Gálata. 1.10 persuadir, aceptado o que di Deus ou o home? Actos. 17. 10, 11 Paulo e Silas en Berea, pregaram para os xudeus. Uns que escoitaba sobre a Biblia, examinar a, todos os día para ver se era exactamente como eles dicían. Ler Isaias. 8. 13, 14. E quen non crer e obedecer pode tropeçar tamén no santuario. E todo o ceo é un santuario, é un lugar Santísimo, pois é a casa de Deus e É santo. O Santuario no corpo de Xesús na crucifixión por fe Lucas. 23. 32 - 43. Busque na Biblia. - A condición de dous pecadores, que representa toda a humanidade. verso. - 32, 33. 1 ª - condición; dous pecadores, e O Salvador, JESUS. verso. - 39. 2 ª - condición; un pecadores blasfemias, este non te arrepentirás dos seus pecados, non quixo compromiso con Xesús e coa salvación. verso. - 40. 3 ª - condición, o outro pecadores concienciarse dos seus pecados. verso. - 41. 4 ª - condición; ese pecadores arrepentirás-se e confesa. verso. - 42. 5 ª - condición; ese pecadores arrepentido por fe pide perdón. verso. - 43. 6 ª - condición; ese pecadores foi xustificado, perdoado, instantaneamente. verso. - 34. 7 ª - condición; a intercesión de Xesús xunto a Deus. O avogado Pai perdoa-lles. Aquí amosa como o home arrepentido, confesa é perdoado, no último suspiro e morre, pero, aínda non subiu ao ceo, pero durmir xustificado, santificado, selado co selo de Deus, e santo, esperando a resurrección do último día. Deus e Xesús perdoa pecado polo seu poder, como na creación do mundo, Deus dixo haxa luz, e houbo, hai separación de auga e terra seca, e houbo terra seca, e etc. Olle para o universo, e mira o tamaño do seu poder. Confirma-se en Hebreos. 1.3,13. É así que Deus e Xesús son. Onisciente, omnipresente, onipotente. CONFIÇÃO. Actos. 3. 19. Romanos. 10. 9 - 13. Perdón. Hebreos. 8.12. Hebreos. 10. 8 - 24. Xeremías. 31. 33, 34. Ezequiel. 33. 15, 16. Os pecados perdoados son eliminados dos rexistros mediante a voz, eo seu poder, Deus perdoa, e non se fai máis memoria. O perdón ea purificación do home son na terra e é mentres se vivín. João 17.17. Romanos. 6. 22. Romanos. 3.31. Romanos. 7. 12. A lei é santa, os mandamentos, santo, xusto e bo. primeiro Corintios. 3. 16,17. primeiro Corintios. 6. 11. segundo Corintios. 7. 1. Efesios 2. 1 - 10. Efesios. 4. 22 - 25. Efesios. 5. 26, 27. Colossense. 1.19 - 23. Hebreos. 9 enteiro. Hebreos. 12.14. primeiro Pedro. 1. 2, 4, 5, 10 -12, 14, 15,16. No verso. 15, 16. Pero como é santo aquel que vos chamou, sede vós tamén santo en toda a vosa maneira de vivir. Porque escrito está. Sede santos, porque Eu son santo. Actos. 26.18b. Xesús di; santificai vós pola fe en min.

"Marcos. 15. 37, 38. E Xesús no último suspiro deu un Brad, e expirou. E o veo do templo se rasgos en dous, d'alto, a abaixo ". Foi neste momento, onde foi transferida a lei cerimonial, feito no templo terrestre de sangue de animais e entrou en vigor o novo templo, un novo reparación, unha nova alianza polo corpo e polo sangue de Xesús, que pola obediencia aos seus mandamentos e fe , chegamos á Deus. Entón se alcanza a gracia mediante o cumprimento de todas as palabras de Deus. Xesús o sumo sacerdote que resucitou está asentado a dereita de Deus. Moitos hoxe, tamén desobedecer ao evanxeo. Pero, as dúas leis que nos fala a Biblia, serviron de pedra de tropeçou para moitos, moitos confunden as dúas leis, sendo que, unha é unha, e outra son outra, examinar as escrituras. 52

09

O Sábado

O perigo da incredulidade e da desobediencia Polo tanto, como di o Espírito Santo, se ouvirdes "hoxe" 'a súa voz. Non endurecido os vosos corazóns como na provocación no deserto. Así jurei na miña ira que non entrarán no meu repouso. Vedes irmáns, que nunca haxa en calquera de vós un corazón mal e infiel, para apartar de Deus vivo. Pero co que se indigno por corenta anos? Non foi por ventura cos que provocaron cuxos corpos caeron no deserto? "E a quen xurou que non entrarían no seu repouso, senón aos que foron desobedientes?" E vemos que non puideron entrar por mor das súas incredulidade. Hebreos. 3. 7, 8, 11, 12, 17, 18, 19. Irmáns unha cousa que entristece Deus, é o home non dar oídos e non obedecer a voz do seu Espírito Santo. É certo que o home escoita a súa voz, porque está escrito que o Espírito de Deus fala connosco, ai dar créditos, parar, escoitar, reflexionar, querer cambiar é outra cousa, porque a conciencia do home lle acusa das cousas erradas, ea conciencia do que é certo e mal é o Espírito de Deus que nos revela. Pois, non endurecido os vosos corazóns, cando escoitar a mensaxe das palabras de Deus. Porque Está falando connosco hoxe, exactamente hoxe e nos conta o que aconteceu cos nosos pais que morreron, caeron no deserto por causa da desobediencia as súas ordes. os seus mandamentos. Deus sacou do cativerio nosos pais, e por corenta anos viu as súas obras, atravesaron mares, El alimentou os, todo este tempo con comida, o maná, benvida directamente dos ceos, Deus falaba con aquel pobo a través de Moisés que, guiava para un lugar que era o mellor da terra, aínda así, murmurou contra Deus, polo que quedaron no deserto sen alcanzar a terra prometida. E non é só na terra prometida que o home non entra, pois Deus advirte que non teñamos dun corazón mal e infiel para non nos afastar dos camiños que El indica, para dirixir este pobo en seguridade, pois El é un Deus vivo ea xura que fixo a nosos pais se estende a nós tamén. Se de ter nas mesma desobediencia dos nosos pais, non porémonos en repouso de Deus por non crer que a palabra de Deus non se cumprir, cumpre si, El falaría e non 53

cumprir? Polo tanto, escoite o que o Espírito de Deus di. Pois o que vemos nestes capítulos, no novo testamento é que El nos mostra, o que pode ocorrer tamén co pobo de hoxe, que está desobediencia a garda do día do descanso de Deus, como o que pasou cos nosos devanceiros.

Hoxe queda que algúns entren no descanso de Deus Temamos, pois que quizais, deixou a promesa de entrar no seu descanso parece que algúns de vós estean para trae. Porque tamén a nós foron cravados, "as boas novas". Como a eles, pero, as palabras da predicación nada lles aproveitaron, por canto non

estaba mesturada coa fe dos que oíron. (Porque os que temos crido entramos na casa, como di:''así xurei na miña ira que non fixeron o meu repouso: aínda que as súas obras estivesen acabadas dende a fundación do mundo. Porque en certo lugar dixo así o sétimo (en Xénese. 2 1 - 3. Sobre o sábado) 3 E repousou Deus da as súas obras, o sétimo día (o sábado). E outra vez neste lugar: Non entrarán no meu repouso, (Quen non gardar o sábado) . Visto, pois, que queda que algúns entren nel,) 4 e que aqueles a

quen primeiro foron pregado as boas novas, non entraron por mor da desobediencia. Polo tanto resta aínda un descanso para o pobo de Deus. ''Por aquel que entrou no seu repouso, (quen gardou o día do sábado)) el propio repousou das súas obras, como Deus das súas. Busquemos, pois, entrar naquel descanso para que ninguén caia no mesmo exemplo de desobediencia.''Porque a palabra de Deus é viva e eficaz e máis penetrante que espada de dobre fío, e penetra ata a división da alma e do espírito, e das xuntas e medula e é apta para discernir os pensamentos, ea intención do corazón.''Hebreos. 4. 1 - 6, 9 -12.

Repouso é sinónimo de: Obediencia, descansar, tranquilidade, paz. Irmáns, todo capítulo catro de hebreos é un chamamento a toda a humanidade, ler, reflexionar, concienciar, que esta mensaxe non era só para aquel pobo. Agora en época distante, na retirada do éxodo dos hebreos, das mans dos exipcios, non gardaron o cuarto mandamento do descanso o sábado, endureceu seus corazóns, e non deron crédito á palabra de Deus, polo que, en retribución á desobediencia morreron no deserto. Esta mensaxe tamén é para o pobo de hoxe, (o hoxe de cada xeración). No primeiro verso é ben claro que deixando a promesa, do repouso (desobedecendo o día do sábado de Deus), parece que, algúns de nós estivemos para trae. Porque o evanxeo,

54

trae. Porque o Evanxeo, as boas novas, a mensaxe perfecta a nós é pregado como a eles, pero parece que algúns non dan crédito, non dan oídos as pregações, non se aproveitan, non hai interese, ou van contrario aos intereses dos que escoitan. No verso segundo di que estas palabras son para nós tamén, pero que moitos non consideran. No verso terceiro di que quen cre está repousando (descanso) gardando en obediencia as súas palabras. E o xuramento que Deus fixo é para o día de hoxe tamén e di tamén a estes que non entraron no seu repouso e cal é o repouso de Deus? O descanso de Deus, o que el está falando, é do día sétimo, o día do sábado, e tamén da súa presenza na súa casa, no seu fogar, no ceo, porque quen está en desobediencia, quen non practica a xustiza, alí non pode entrar, ou a palabra de Deus é para uns e non para outros? Por certo que non. No verso cuarto e índice. 3. Este pequeno número que está no medio das frases e que tamén o mesmo está no pé da Biblia ese indica Xénese. 2. 2. E habendo, Deus remate o sétimo a súa obra, que fixera descanso (repouso) no sétimo día de toda a súa obra, fixera. E o índice 3 tamén indica que, neses verso refire ao sábado semanal confirma tamén e esta aínda no índice os versos en Éxodo. 20.11e Éxodo. 31. 17. Que di ser ese día un día de descanso perpetuo. Aquí no''novo testamento está a confirmación, aquí está a orde de Deus para todos o pobo, de onte eo pobo de hoxe, gardar o cuarto mandamento da súa lei que, é o sábado, que é o día do descanso, do repouso de DEUS. Esta orde non foi só para o pobo de vello testamento, tamén é para o novo testamento, esta garda o repouso o descanso o día do sábado é unha homenaxe ó día da creación do mundo, de todo o que Deus fixo e creou para o seu pobo e para que este pobo concienciarse do tamaño amor que Deus ten e fixo por nós. Ese día ten que ser gardado con amor e gratitude e este son desde a creación do mundo. E en Éxodo. 20. 11. É o cuarto mandamento de entre os dez. Confirma un día santo. En Éxodo. 31. 17. Confirma que o cuarto mandamento é como os outros, é perpetuo, é para sempre. Amém. Imos repetir o verso quinto. ''E outra vez neste lugar: Non entraron no meu repouso. Aquí está o xuízo ea sentenza, este é o decreto, quen desobediencia este mandamento, e podemos ver que está outra vez neste lugar de que fala neste verso, Deus a fala especificamente para o pobo deste tempo, para o hoxe do novo testamento, porque este mandamento a xente cre que non precisa gardar, cre que se amar Deus xa está cumprindo o seus mandamentos, e por conveniencia. Algúns gardan os

55

mandamentos que, lles pode causar algúns constrangimentos, de ter que comparecer ante un tribunal, pero algúns nin iso os constreñido. Pero todos esquecer o tribunal de Deus. Deus sabendo disto deixa este recordatorio, para nos mostran o que pasou a nosos pais que morreron pola desobediencia. E para nós no caso de desobediencia. En toda a Biblia Deus aconséllase a garda do día do sábado, hai avisos do cambio das leis. Sobre o cambio dese mandamento e advirte, examina as escrituras, pois nelas teñen o Reino de Deus. Pero no libro de Hebreos, 3. e Hebreos 4. Deus xa dá o veredicto, a sentenza final. "A quen desobediencia este día e non entraron no meu repouso." Isto é ben patente e está fronte aos nosos ollos, mira por ti mesmo. No verso dose di: que a palabra de Deus non volta atrás e é viva non cambia eficiente en calquera tempo, pois El é dono de todos os tempos, pois a súa palabra é máis que a espada que corta dos dous lados. El separa a alma eo espírito do corpo e ninguén queira enmascarar as cousas, as palabras de Deus, pois El coñece todos os pensamentos dos homes e todo ve e todo sabe e é con el que debemos tratar. Pero, quen obedece vemos que, mesmo aquí na terra terán repouso, terán a paz, a verdadeira PAZ de Deus. Quen obedece a todos os mandamentos de Deus, ten unha plena confianza de vivir as verdades do Evanxeo de Deus, por iso ten esa paz e unha verdadeira comuñón e ve e sente que é amado, protexido e as súas preces son respondidas, ten a certeza de ter consigo o Espírito Santo de Deus. O día ten vinte e catro horas, doce horas no escuro da noite e doce horas claro do día. Foi así que, Deus determinou os días. Comeza a primeira hora da noite co por do sol, pois, cando El contou primeiro a noite, pois todo era tebras, entón fixo noite e remata a noite co nacer do sol, cando comeza o día e vai ata o por do sol novo. Aquí tamén o home mudou os tempos e as leis de Deus lembran? Daniel. 7.25?. Pois ben, foi cambiado o día da garda do Sábado e tamén as horas dos días.

O día do sábado para Deus Lembra-te do día do sábado, para santificá-lo. Seis días traballados, e farás todas as túas obras. Pero o sétimo día é o sábado Señor o teu Deus: non fará ningunha obra, nin ti, nin o teu fillo, nin a túa filla, nin o teu servo, nin a túa serva, nin o teu animal nin o teu estranxeiro, que está dentro das túas portas. Porque en seis días fixo o Señor, os ceos ea terra, o mar e todo o que nel hai, eo sétimo día descanso, polo tanto abençoou o Señor o día do sábado, e santificar. Éxodo. 20. 8 - 11. 56

Este é o cuarto mandamento da lei de Deus, escrito na táboa de pedra, escrita polo propio dedo de Deus. No verso oito, Deus dixo: lembra do día do sábado para santificá-lo, cando Deus dixo, lembra, vemos que ademais de ser un mandamento é tamén unha advertencia, sabendo el, que moitos non ían obedecer este mandamento. No verso noveno, seis días traballará e fará toda a túa obra. Deus estableceu, seis días para o traballo, contando-se el mesmo polo comezo, polo primeiro e segue en orde ata o sétimo. Polo tanto, é concreta a palabra eo sétimo día santificar. (E as feiras debería seguir en orde do primeiro día ao sexto, nomenclatura que debía estar ata hoxe entre os seis días. Feiras, lugar público onde se expoñen mercadorías, feiras ou mercados, onde se compra ou vende-se. Representa día de traballo , labor, por orde, primeira feira, etc. ata a venres. E o sétimo, o sábado é o día de descanso que Deus estableceu para o home) No verso décimo, pero o sétimo día é o sábado do Señor, teu Deus, que é o día do descanso do descanso, un día especial para Deus. Mais, Deus non estaba cansado, por que non cansa, pero deu ese mandamento ao home que fixera, para que este sexa un sinal, un decreto, lei de obediencia perpetuo do home para con Deus. Benvida Xesús ao mundo, "plan de Deus, pois revelou ós seus servos, os profetas." Pero, moitos non aceptaron a súa doutrina e despois da súa morte, houbo unha gran persecución e asolaban e mataban aos seus seguidores, que tiñan a mesma doutrina. Pero tantos eran mortos, tantos outros se facían e non aceptaban as imposición dos repressor, que eran da parte, tanto político como relixioso, entón foi cambiado o día de Deus para o día do home e co paso do tempo moitos foron esquecendo, foi apóstata, cambiando de crenza, onde se cumpre os plans de Satán como di: Daniel 7. 25. E proferir palabras contra o Altísimo e destruirá os santos do Altísimo e coidará en cambiar os tempos ea lei, e serán entregadas na súa man por un tempo, e tempos, e metade dun tempo. Este cambio do cuarto mandamento da lei de Deus, por outra mandamento, este cambio está rexistrada, e é citada en enciclopedias. Edipo. Vol.3. rexistra o cambio da garda do sábado para o domingo, foi por Flávios Valerius Constantinus. Constantino, o Grande, como lle gustaba ser chamado. Emperador romano, en 312, durante unha batalla, Constantino tivo a visión dunha cruz luminosa, encimado polas palabras (por este sinal vencerá) cruz e dístico, que pasou a adoptar no seu estandarte ou labarum. En 313, Despois de Cristo, nun Edicto de Milán, estableceu á liberdade relixiosa. Mais, outro Edicto en 321. Despois de Cristo, anulou, puxo en desuso, cambiou o repouso do sábado de Deus e fíxose obrigatorio o descanso dominical. Imos ler na Biblia para entender mellor. Xénese. 1. Verso. 3 a 31. Deus fixo a separación entre, escuridade noite, ea luz día, e estes foi o primeiro, o 1 º día. Verso 8. Houbo outra noite e día, foi o segundo o 2 º día. Verso 13. Houbo outra noite e outro día, foi o terceiro 3 º día. Verso 19. Houbo outra noite e outro día, e foi o cuarto 4 º día. Verso 23. Houbo outra noite e outro día, foi o quinto 5 º día.

57

Verso 31. Houbo outra noite e outro día, este foi o 6 º día. Xénese. 2. 1 a 3. Así, pois, foron remate o ceo ea terra e todo o seu exercito. Deus descansou no sétimo día de toda a súa obra, que fixera. E bendiga o día sétimo, eo santificar porque nel descanso de todo a súa obra, que Deus creará e fixera. Verso 3. Houbo outra noite e outro día e foi o sétimo día. O 7 º sétimo eo último día da creación, e do seu traballo o día do sábado. O sábado do repouso do descanso que Deus deixou para o home cumprir. Para entender mellor cara unha folhinha e compare os días de Deus, desde o primeiro día que comeza co primeiro día de traballo, ata o sétimo día, e último día, este é para o descanso, este é que debía ser o día marcado na folhinha de vermello, en descanso e honra e este día do sábado, Deus bendiga, é unha lei, unha orde de Deus para o home cumprir e se fai santo. Agora mire na folhinha que o home cambiou o día do descanso da lei de Deus, e descansa o día primeiro 1 º día da semana, na 1 ª feira o domingo este día e marcado de vermello en descanso e honra, a lei do home, polo que o home cambiou os días e as leis gardando o domingo, hora o home e deshonra a Deus. Así se cumpriu a profecía de Da 7.25. E así chegou a ser obrigatorio por decreto o día do descanso dominical, feito polo home e así, o home revogou, tornouse nulo o día de descanso do Señor. Porque o día do sábado segue, non foi cambiado, tamén segue sendo o sétimo día da semana, o repouso do sábado é que foi cambiado por outro día do descanso, ficou paralelo, quedando no lugar da primeira feira da semana. Chamada Domingo. Domingo en inglés

DOMINGO-Sunday Day-DIA. SUN-SOL. Sunday-DÍA DE SOL. O sábado día abençoado, santo, separado por Deus. Trocado por un día de sol. E coidado en cambiar os tempos, e a lei. Profecía de Daniel. Aquí está o cumprimento de unha profecía da parte de Deus, dada ao profeta Daniel, Deus sabe os plans de Satán, polo que El deixou en profecía, para aviso o noso. Sobre os acontecementos vindeiros, que no tempo oportuno sería revelado polo seu Espírito Santo. Como ve esta profecía se cumpriu no ano 321, Despois de Cristo. Deus deixou para aviso dos seus fillos para que, ningún veña a perecer, imos revisar ese verso, como di a profecía. Imos xuntos analizar o que pasou. Políticos e líderes relixioso mataron os corpos dos santos, que é Xesús e os seus discípulos e os seus seguidores, a ver el que non vencería deste xeito, pois só mataba o corpo dos santos, pois o espírito, Deus recollía. Entón Satßn cambiou de estratexia, deu unha liberdade relixiosa, para que todos folga, ficasen tranquilo, pois non había máis persecucións, detrás dese feito de boa conduta, despois xogou o lazo, a trampa substituíndo a lei de Deus, por outra lei de homes, sen que moitos se non, achando que estas modificacións non modificarían as súas vidas, pero co cambio de costumes moitos foron corrompido. E así, moitos sucumbiron, foron vencidos. Cando está cambio da garda do repouso do sábado ao domingo, ata podía ser obrigatorio, por algún tempo, pero hoxe non se aplica a obrigatoriedade, deste cumprimento, hoxe se ten liberdade de crenza e credos e está na constituínte, (estatutos e leis fundadas de un país) a non ser nos festivos nacionais 58

ou estatais, que é nos cinco días laborables, sendo o día do sábado facultativo, así se é libre para facer o que quere. Pero o que confirma en. Apocalipse. 13. 7. E foi permitido facer guerra aos santos, e de vencelos, e deu-se-lle poder sobre toda a tribo e lingua e nación. Este decreto dominical tornouse unha práctica case mundial, que actúa libremente sobre todas as tribos, linguas e nacións. Voltar en hebreus 4. 9. Polo tanto, queda aínda un descanso para o pobo de Deus. A desobediencia ás palabras de Deus, non só morre o corpo do home, como o espírito é levado en catividade. As miñas cousas santas. Desprezo e o meu sábado profana. Os seus sacerdotes transgridem a miña lei e profana as miñas cousas santas: Entre o santo eo profano non fan diferenza, nin discernir o ímpio do puro, e de meus sábados agochan os seus ollos, e así son profanado no medio deles. Ezequiel. 22. 8,26. Lendo estes versos, pode-se até pasar desapercibido, achando que Deus estaba falando só para aquel pobo no tempo de Ezequiel. Deus falaba sobre os sacerdotes, que profana as súas leis e os sábados cerimoniais, os sacerdotes tomando ocasión da posición que tiñan, sendo eles que ofrecían os sacrificios sobre o altar e xa non era máis conforme as ordenanzas de Deus ofrecían con ingratitude ou relaxación, profanado as cousas santas, entre o santo eo profano xa non facía máis diferenza. Pero, Deus falaba non era só cos sacerdotes, daquela época non, non era. Comparando os sacerdotes daquela época, cos sacerdotes de hoxe, vemos que Deus estaba falando con o sacerdote de onte e cos sacerdotes e pastores de hoxe tamén, e sen aproveitar nin por unha coma. En Éxodo. 31. 14. e índice 11 indica Éxodo. 20.8. Refire tamén sobre o sábado ser un día santo, e di o sábado ser perpetua e sobre as leis dos mandamentos das dúas táboas do testemuño escrito polo dedo de Deus, que está en vigor ata o día de hoxe. E os sacerdotes profanam tamén estas leis e non discernir o que é certo eo que está mal, non fan diferenza entre o día de garda que Deus estableceu, para o día de garda que o home comezou, e do día do sábado do Señor esconden o rostro, e así, por eses tamén Deus é profanado. "Polo tanto gardar o sábado, porque SANTO É para vós: Aquel que o profanar certamente morrerá; porque calquera que nel fai algunha obra, aquela alma será extirpada do medio do pobo. Éxodo. 31.14. " Ben, agora entendemos, porque hoxe non é diferente daquela época e que Deus está falando cos sacerdotes e pastores de hoxe. Imos repetir os dous versículos; o sábado confírmase un día santo, que está entre os dez mandamentos e di máis que o descumprimento dese mandamento terá unha sentenza de morte. Como terán a mesma pena todo os outros e este os sacerdotes e pastores profana esta lei, ese mandamento e non fan diferencia e así, profana o día que é ordenado por Deus para o santificar e gardan e repousan o día seguinte que quedou no lugar do santo, Os seus profetas son liviá, e criaturas aleivosas; os seus sacerdotes profanarão o santuario, e fan violencia a lei. Sofonias. 3. 4. Aquí vemos que, todas as dúas leis eran violadas, e aínda hoxe, violan tanto unha como a outra, a desobediencia os dez mandamentos de Deus e tamén á fe en Xesús. Pois moitos non examinar as escrituras e non coñecen o motivo real da chegada de Xesús e que o valor da lei. O valor do seu sacrificio na cruz do calvario, polas leis cerimoniais, pois a fe en Xesús non é baseada na verdade, do intercambio desa lei cerimonial, e non na dos dez mandamentos, entón está fe é en van. Moitos sacerdotes que non coñecen as verdades do Evanxeo Sagrado 59

e cando son abordadas sobre o cambio da garda do día do sábado para o domingo; di que ese cambio foi feita en homenaxe a Xesús, por ter ressuscitado o domingo. Dicindo así, confirma que o cambio do repouso do sábado ao domingo foi invención do home, que cambiou ese día de sábado que incluso Xesús gardaba. Pois en toda a Biblia non ten a autorización nin de Deus nin de Xesús para ese cambio, así todo o sacerdote que crer nesa fraude, pode levar tamén toda unha nación ao mesmo erro. Así, rexeitan ese reparación, que Xesús fixo para a salvación do home.

Xesús, un día do sábado, cura un home que tiña unha man mirrada

E outra vez e Xesús entrou na sinagoga, e estaba alí a un home que tiña unha man mirrada.

E estaban (os fariseo) observándose o se El curaría o sábado, (Marcos 2.24 os fariseos quería

ver se Xesús traballaría o día do sábado para o acusaren na súa propia Lei, pois El repousaba

o día do sábado). E díxolles Xesús ao home que tiña a man mirrada: Levántache e vén para o

medio. E preguntoulle lles: é lícito o día do sábado facer o ben, ou facer o mal? Salvar a vida

ou matar? E calaron. E, ollando para eles arredor con indignación, condoendo-se da dureza

do seu corazón, dixo ao home: Esténdese a túa man. E a estendeuse, e foille restituída a súa

man, sa como a outra. E saíndo os fariseos, tomaron pronto consello cos seguidores de

Herodes (Herodes este é o primeiro besta. E foi quen matou Xesús.) Contra Xesús buscar ver

como o mataría. Marcos. 3.1-6.Entón algúns dos, fariseo, dicían: Este home non é de Deus

pois non garda o sábado. Dicían outros: Como pode un home pecador facer tales sinais? E

había disensión entre eles. João 9.16.

Aquí hai unha proba contundente de que todos daquela época sabía que quen gardaban o día

do sábado era fillos de Deus, e Xesús sendo fillo de Deus tamén descansaba neste día santo o

día do sábado, pois obedecía todos os seus dez mandamento de Deus ata os farizeu, que

significa hipócrita, sabían destas leis. E hoxe sabendo isto o que ten que dicir? A quen ten que

obedecer a Deus ou ós homes mentirosos?

- Unha pregunta. Porque os fariseos observaban Xesús, para ó coller algún erro, ou se El traballaría o día do sábado, para o acusado como transgresor? - Resposta. Porque sabía que Xesús descansaba, repousaba o día do sábado, e vixiaban, para colle-lo nun erro para o acusaren na súa propia lei, como transgresor, e así podería matalo por transgredir as leis da súa relixión. Porque os fariseos, e Herodes sabían da descendencia de Xesús, as súas raíces, xa que sabían que a súa relixión gardaba, repousaba, non traballaba o día do sábado, que El era da tribos que gardaban os dez mandamentos de Deus. Un, por un, todos os dez mandamentos. Xesús fillo deste Deus, fillo deste Pai amado, El non ía cumprir todas as leis deste Pai? os seus desexos? todas as súas vontades? que estes dez mandamentos son o seu tamén? Aquí Xesús di que o gardar o día do sábado é tan importante como non matar ou roubar pois estes tamén forma parte da lei no seu conxunto e etc. Cando Xesús di que se pode traballar o día do sábado, El di que se pode traballar axudando á quen precisa, que está doente, ou con fame que non ten nada para comer, ou evangelizar, levando ao pobo o coñecemento da mesma doutrina que gardaba. O que está prohibido é traballar para si mesmo, traballar para si mesmo. Leas sobre estas leis na Biblia que Deus lles aclararon como as súas leis deben ser obedecidas. E aquí Xesús confirma cal é a súa propia doutrina, e que é a de Deus tamén, e é a mesma, doutrina que El quere que os seus fillos sigan, e que teñan a mesma fe. 60

Doutrinas variam Non vos deixamos levar arredor por doutrina varias e estrañas, porque bo é o corazón se fortifique con gracia e non en manxares que de nada aproveitan ós que a eles se entregan. Hebreos. 13. 9 Non nos deixamos levar arredor por doutrina varias e estrañas. A estimación é de 1500 doutrinas en todo o mundo, porque tantas doutrinas se Deus é só un? Non sería certo tamén ter só unha doutrina? Tantas doutrinas hai tantas estrañas serán, "porque non están fundamentadas en todas as palabras de Deus, pois se faltar un mandamento, esa doutrina non está regulada segundo as normas, os estatutos de DEUS." Hai quen di que o home non dá conta de vivir toda a palabra de Deus e que o home vive é pola súa misericordia. Nun punto acertou, vivimos é pola misericordia de Deus, pero, como a non dar conta de vivir todas as palabras de Deus non se dan conta só se non está a compañía do Espírito Santo de Deus, pois El non dá do seu Espírito á medida , esta entrega é total. Imos comparar os estatutos de Deus, coas normas, os estatutos dunha empresa, o empresario, teñen a súa empresa e se non seguir, todas as normas e estatutos que esixe as leis do seu país, está suxeito as penas previstas nas leis deste país, e se non quere estar ilegal ser, pego pola lei o que fai? Cumprir as normas, cumpre as leis. Para ter loanza delas. Así, é as leis de Deus, elas teñen que ser cumpridas, para os homes estar correctamente, teñen que cumprir as súas leis, ou se non de ancho, se sabe estar sendo transgresores, pois a mirada de Deus está sobre todos. O consello é que o corazón do home non estea no engano e se fortifica na gracia de estar camiñando sempre en presenza de Deus e non camiñando en deleite que son manxares levados polos homes que enganan con astucia e sen ningunha prudencia e xa sabendo que terán a xusta retribución. Lembrado o verso de Mateo. 24.24. Onde Xesús advertía sobre os falsos cristiáns e os falsos profetas que enganar fraudulosamente, empregando as palabras de Deus para facer, empresas millonarias. Colonissenses. 2. 4, 8. Digo isto para que ninguén vos engano con palabras persuasivas, tende coidado de que ninguén vos faga presa súa, por medio de filosofías e vas sutilezas, segundo as tradicións dos homes, segundo os rudimentos do mundo, e non segundo Cristo. Estas doutrinas estrañas son filosofías (filosofías neste caso interpretación libre de pensamentos de homes) e queren deturpar a verdadeira doutrina. Usa un texto, un versículo sen examina-lo e sen entender cal é o seu verdadeiro sentido e usan como pretexto e interpretan erradamente para cambiar e contradicir coas palabras de Deus, usando-se de sutilezas, para enganar as persoas que están sedentos, querendo atopar refuxio, buscando o camiño da verdade, ai atopa unha doutrina que te da unha falsa seguridade, que son segundo tradicións do mundo e dos homes e non segundo o Evanxeo de Deus.

O evanxeo de Cristo

Pero aínda que nós mesmos ou un anxo do ceo vos anunciar outro evanxeo ademais do que xa vos teño anunciado, sexa anátema. Así, como xa vo-lo dixeron agora de novo tamén vo-lo digo, se alguén vos anunciar outro evanxeo ademais do que xa recibiu, sexa anátema. Porque persuado (acepta o que di) eu agora a home ou a Deus? Ou busca agradar, o home? Se tivese aínda agradar aos homes non serían servos de Cristo. Gálata. 1. 8 - 10. 61

O apóstolo Paulo, fala de persuasión de persoas que esixen o evanxeo, que non viven en conformidade coas verdades da palabra de Deus e fan as que escoitan errar tamén. E quen anunciar outro evanxeo, sexa anátema (anátema se toma no sentido de sentenza, que expulsa do seo da sociedade, separado do convivio dos homes). Non debemos obedecer outro evanxeo, se temos a Biblia Sagrada a verdadeira. Sendo que no vello testamento contén 39, libros, e no novo testamento 27 libros. Este é un tema moi serio, en Apocalipse. 22. 18, 19. Di, que se alguén engadir algo virá sobre ela todas as pragas posibles e se alguén sacar (non cumprir) calquera palabra desta Biblia que xa temos, Deus di que non terá dereito a árbore da vida e nin da cidade santa. E di máis, que se mesmo un anxo do ceo anunciar outro evanxeo ademais do que xa temos este é mentiroso. Pois non acepta outro evanxeo, creo que toda a vontade do home é gañar a salvación, ai está a oportunidade de revisar os seus conceptos, porque ai está esta pregunta, debe obedecer as palabras o evanxeo de Deus ou os Evanxeos dos homes?. Estes versos van ao encontro a moitas persoas que cren que coñece Xesús, mire porque, algúns din: Xesús me acepta do xeito que eu son e así, vai levando a vida, sen ningún compromiso coas súas palabras. Esta é unha verdade, Xesús te acepta como está, é que non acepta Xesús e as súas palabras, o que el di? Quen non recibe as súas palabras, xa está rexeitando-o, como coñece-lo, se non obedece a súa doutrina? E con todos os pecados do home El aínda non o xulga, pois El é o noso avogado a carón do Pai El te recibe como está, pero ten que haber cambio, ten que querer coñece-lo, ama-lo e obedece-lo , pero Xesús só pode avogar a causa do pecadores, só mentres o home vive e quere ser axudado. Porque quen non obedecer a estas palabras, esas que hai de xulgar o pasado, no tribunal de Deus. Neste evanxeo de Deus, El nos promete todas as benções, pero cabe a cada un busca-las. Busque, examina non se FIA non acepta todo o que di os líderes relixiosos, porque se alguén está en catividade e está seu país liberdade que el mesmo non ten e quen os segue consecuentemente será levado en catividade. Poña en Deus toda a súa confianza, somos predestinados para herdar as benções. A salvación é individual, non se prenda a nada que poida te afastar de Deus, busquen en obediencia, ese legado Xesús nos deixou segundo o consentimento de Deus.

O sermón de Xesús da gran tribulação

Un versículo do sermón da gran tribulação: Orai para que a vosa fuga non ocorre, no inverno nin en sábado. Mateo. 24. 20. Será por que Xesús falou iso? Traendo o pensamento para a chegada de Xesús, se fose o día do sábado ía incorporarse moita xente desprevenido. Traballando e facendo cousas que non é lícito facer no día de Sábado. Unha pregunta que sempre se fai a respecto do traballo que Xesús facía, cando Xesús fala de traballo en sábado El se refire ao traballo espiritual, se pode facer traballo espiritual de misericordia, de evanxelización, traballo comunitario, axudar a quen precisa visitar os presidio, os hospitais, ir a igrexa, orando e louvando a Deus en adoración ou repousando coa familia. José, pai de Xesús, era carpinteiro, suponse que Xesús axudaba-o no seu traballo, durante a semana para o sustento da familia, antes de comezar o seu Ministerio e nos sábados ía aos templos, prazas, montañas, beira do mar , pastor, buscando as ovellas perdidas, curando, restaurando, ensinando a súa doutrina. Outra pregunta que sempre vén á tona, que todos os días son santos e se debe adorar a Deus. É verdade, Deus non só debe ser honrado todos os días, pero a todo instante e todos os días son especiais, como todo o que existe, pois 62

Pero o día do sábado é un día santo como xa vimos é un día separado para obediencia e reverencia e adoración a Deus. Os pais de Xesús, tamén repousaban o día do sábado, pois tamén seguían a mesma doutrina do fillo, Lucas 23. 44 a 56. Verso 44. Xesús morreu a novena, 9 ª hora da tarde. Verso 54. Era o día da preparación. Verso 55, 56. (o día da preparación, da venres, para comezar o día de Sábado. As mulleres, Maria nai de Xesús, e María Magdalena, e outras que seguían Xesús benvida da Galilea, seguiron o corpo de Xesús, e viron que o corpo del fóra depositado no túmulo. Entón, se retiraron para preparar os aromas, e balsas, aínda na venres. E o día do sábado repousar, conforme manda o mandamento. Lucas 24. 1 a 6. Verso 1. Pero o primeiro día da semana , foron elas na tumba levar os aromas que habían preparado en venres a tarde. Verso 3 e 4. Non máis atoparon o corpo de Xesús. Dous homes con vestidos resplandecentes. Verso 6. El, Xesús non está aquí, pero resucitou. De Xénese a Apocalipse non hai autorización para o cambio dos seus mandamentos. Unha cuestión que se fai un gran pretexto para Contender coa autenticidade da garda do día do sábado é: Que o día correcto desta garda se perdeu co paso do tempo e despois de tantos cambios nos calendarios. Pero nin iso importa porque esta lei, da garda do sábado é de amor e obediencia a Deus. Se un home se atopar nunha situación, perdido nalgún lugar deserto, e perder toda a noción do tempo e dos días, iso non é escusa, pois o home que coñece e discernir as cousas de Deus, aínda así, pode continuar fiel con Deus, só tes que el contar de un a sete e este el gardar e reverenciar ao seu Deus verdadeiro. E pode estar seguro, que Deus o recibirá con alegría, pois El haberá de xustificar pola fe mediante a obediencia. Por iso, o sábado segue sendo bendicido e santo e esta en vigor.

O sábado santo e as dúas táboas do testemuño Guardarão, pois, o sábado os fillos de Israel, "celebrando o sábado nas súas xeracións por reparación perpetuo." Entre min e os fillos de Israel será un sinal para sempre porque en seis días fixo o Señor, o ceo ea terra e ao sétimo día descanso, e restaurou-se. E deu a Moisés (cando acabou de falar con el no monte Sinaí) as dúas táboas do testemuño, táboas de pedra, escrita polo dedo de Deus. Éxodo. 31. 16 - 18. Aquí está a perpetua da garda do sábado. A veracidade sobre a garda do sábado é patente, en todas as xeracións e será un sinal para sempre, celebrando o día da creación de todo o que Deus fixera. En relatos da cronoloxía da historia do mundo. Enciclopedia. Edipo e BASE V.6. (Afirma que en 1450. AC Moisés dirixe o éxodo dos hebreos de Exipto escapando do cativerio rumbo a terra prometida.) Polo que xa se sabe, os mandamentos da lei de Deus están en vigor desde a creación. Pero dende 1.450 anos antes de Cristo, foi en Horeb no monte Sinaí, no terceiro mes e terceiro día da saída dos israelitas (hebreus) da terra de Exipto. Onde Deus escribiu co seu dedo nas dúas táboas de pedra, os dez mandamentos e as entregou a Moisés como un monumento para que ninguén esqueza co paso do tempo. Unha cuestión moi debatida é esa que os dez mandamentos de Deus, 63

foi dado só para o pobo do éxodo dos hebreos na saída de Exipto, aquí se ve que Deus só estaba lembrado as súas leis ao pobo que por ser escravo por anos e vivindo outras culturas e outros credos moitos perderon os seus principios relixiosos e as escribiu aquel día en dúas táboas de pedras e quedando rexistrado e para un pobo no futuro. Tamén ata chegar a nós, porque a través de varias doutrinas se perdería das súas orixes, podemos ver que no xardín do Edem xa existía as leis dos dez mandamentos, confirma cando Eva pecou. Se non existise lei, como Eva sabería que había pecado? Só se sabe que está mal cando se ten unha lei, pois é ela que indica que ven. O que quedou rexistrado foi a desobediencia, aos mandamentos as regras establecida por Deus e non só a tentación, pois DEUS xa avisado o que era certo e mal, entón, se confirma que alí, xa tiña mandamentos establecido. Cantos hoxe tamén saben das leis de Deus e das leis dos homes, o lado certo eo lado malo e escolle o lado malo e caen na tentación como Eva Outros son tentados da mesma forma, pero pola fe en Deus, non se deixe sucumbir. O pecado xera a morte, no vello testamento as desobediencia e as transgresións aos mandamentos de Deus, ás veces, como se ve nalgúns libros na Biblia, os transgresores eran mortos moitas veces instantaneamente. Hoxe será diferente? A palabra de Deus non cambia, pero hoxe pola graza de Xesús, Fillo de Deus, está reservado para o xuízo final. O gran día, día do xuízo, así aínda queda un tempo que se chama hoxe, para a conversión a un reparación. Porque, o xuízo será sen misericordia para os transgresores, pero, cumprir as decisións de Deus o home viviu. Porque nós cremos errado adorar imaxe de esculturas, ou matar, ou roubo e romper calquera dos outros mandamentos de Deus? É porque sabemos que está dentro da Biblia e que son ordes de Deus para cumprimos. Pero se eu garda, cumprir todos os mandamentos de Deus, e non garda o día do sábado, o 7 ° día da semana, que tamén foi Deus quen ordenou. Eu tamén son como os que gardan uns e outros non. Pois se son ordes de Deus, estas son como di a Biblia, son irretratável e irrevogable. 64

10

O sinal, marca

de Deus Sinal: selo marca distintos

O sinal de Deus é a obediencia aos dez mandamentos. E tamén é o tribunal aonde Deus vai xulgar o home.

Estes, pois son mandamentos, os estatutos e as decisións que mandou o Señor, voso Deus, para vos ensinar, para que os fizésseis na terra que poidas en posuír, para que os seus estatutos e mandamentos que Eu te ordea, ti, e os teus fillos, eo fillo de teus fillos, todos os días da túa vida, e que os teus días sexan prolongados. Oín xa, ó Israel e atenta (atende) que os gardas para que así te suceda e moito te multiplique, como te dixo o Señor Deus dos teus pais na terra que manos leite e mel, oín Israel, o Señor noso Deus é o único Señor. Amar, pois o Señor o teu Deus de todo o teu corazón e de toda a túa alma e de todo o teu poder. Estas palabras (Mandamentos) que hoxe te ordea, estarán no teu corazón, e as íntimas aos teus fillos e delas falaras asentados en túas casas e camiñando polo camiño, e deitando-te e levantando-te. ''Tamén as Atari por sinal NA túa man E TE será por testeira (na testa) ENTRE OS teus ollos''. E as escribiron nos sombra da túa casa, e nas túas portas, o Señor o teu Deus temerás, ea el servir, e polo seu nome juraras. Non seguir outros deuses, os deuses dos pobos que houbera a roda de vós. ''Dilixente gardar os mandamentos do Señor, voso Deus; como tamén os seus testemuños, e os seus estatutos, que te ten mandado. E o Señor nos ordenou que fizéssemos todos estes estatutos para temer ao Señor noso Deus, para o noso perpetuo ben, para nos gardar en vida como a día de hoxe. E será para nós Xustiza, cando temos coidado de facer TODOS estes mandamentos ante o señor noso Deus, como nos ten ordenado. Deuteronomio. 6. 1 - 9, 13, 14, 17, 24, 25. Imos buscar no dicionario o significado de: Estatuto - Ordenación, normativas, regra, constitución. Constitución - Dereito e deberes fundamentais nas leis. Xuíz - foro, acto de xulgar, tribunal en que se xulga. Xustiza - Competencia, razón, dereito. Confirma, onde se atopa escrito na Biblia sobre a marca, o selo da besta? Está en Apocalipse. 13. Tamén onde está escrito sobre a marca eo selo de Deus? Está en Deuteronomio. 6. Irmáns aquí ven o que se identifica a marca, o sinal, o selo de Deus. O selo é a obediencia o cumprimento, aos dez mandamentos da lei de Deus E é no seu trono, É neste tribunal onde Deus, vai asentar e xulgar os homes, por estas dez regras, por esa constitución. Convida-te a ler e reler e facer a ler, estes versos de Deuteronomio 6 e verás que Deus está ordenando a todos os pobos e todas as xeracións que houbo e que 65

hai sobre a terra. Estas ordes teñen que ser cumpridas por todos os homes que pasar pola terra e Deus fala con claridade para o home, non ter dúbidas, que a obediencia a estes dez mandamentos, é que nos mantén vivos, mesmos os que xa están durmindo, pois na benvida de Xesús estes estarán en pé, esperando con xustiza. Quen crer para a conservación do espírito con vida, pois Deus sabe, coñece cal é a obra de cada un, en quen cada un pon a súa fe, pois aquel que non pon a súa fe no único e onipotente Deus, e aquel que busca outros deuses e se enganan achando que "buscando intermediarios, achando que, estes poidan representa-lo xunto a Deus". O único que nos representa, avoga a causa do home xunto a Deus é Xesús. e se a súa fe é noutro deus está é en van.

Éxodo. 31. 16. gardarán, pois, o sábado os fillos de Israel, ("celebrando o sábado nas súas xeracións por reparación, alianza perpetuo.") Entre min e os fillos de Israel será un sinal para sempre porque en seis días fixo o Señor , os ceos ea terra e ao sétimo día descansou, e restaurou-se. E deu a Moisés (cando acabou de falar con el no monte Sinaí (as dúas táboas do testemuño, Falaremos dos testemuño á fronte) das táboas de pedra, dos 10 mandamentos escrita polo dedo de Deus. Isaías. 24.5 En realidade a terra está contaminada por mor dos seus veciños; canto teñen transgredido as leis, cambiou os estatutos, e roto a alianza eterna.

Veremos sobre este asunto que Xesús nos revela? A ver onde está a arca do testemuño de Deus co home?

Fixen busca en Internet sobre as moitas expedicións que foron realizadas polos arqueólogos en busca da arca de Deus, e sen éxito. Existen hoxe en varios museos réplicas da Arca baseadas nas descricións bíblicas, pero a verdadeira xamais se atopou. Os arqueólogos do mundo enteiro buscan por esa arca da alianza de Deus co home, e nunca á atoparon e nin a atoparon, saben porque? Moitos non ten compromiso coa Biblia sagrada. vexan

O título é as dúas testemuño. Ex. 25,10-16 A arca da alianza eterna. Deus dixo, despois da arca feita poñerá na arca o testemuño que eu ti darei, que son esas.

E esta arca xa esta no ceo. Vexamos

Hebreos. 9.4,5. (vr.4 Na arca tiña o incensario de ouro, e a arca da alianza, cuberta de ouro toda arredor; en que estaba un vaso de ouro, que contiña o maná, e a vara de Arão, que florece, e as dúas táboas de pedra da alianza que son os dez mandamentos;

Vr.5 E sobre a arca os querubins da gloria, que facían sombra no propiciatório; das cales cousas non falaremos agora particularmente.

Apocalipse. 11. 3, 4,7 11,12.13,19. (3.E darei poder as miñas dúas testemuñas, A ver o que quere dicir Testemuño no dicionario? - Resposta; Relato feito por unha persoa ou máis do que viu ou escoitou: testemuño: é testemuño, é proba

O testemuño que é Xesús e as súas leis.

E profetizarão por mil douscentos sesenta días, vestidas de bolsa. 1260/365 = 3.45. de ministerio

4 Di; Estas son as dúas oliveiras e os dous castiçais que están diante do Deus da terra.

66

7 (E, cando acabaren o seu testemuño,) a besta que sobe do abismo (plural lles) fará guerra, e (os) vencerá, e (os) matará. (mataron Xesús e a garda do 4 ° mandamento da lei de Deus foi trocado polo 1 ° día da semana que é o domingo)

11E despois daqueles tres días e medio que siguinifica 3 anos e medio de ministerio Xesús, El foi morto. E reviviu) e espírito de vida, chegou de Deus, entrou (neles) en Xesús e a arca da alianza); e puxeron-se sobre os seus pés, e caeu gran temor sobre os que os viron.

12 E ouviron unha gran voz do ceo, que (lles, plural) dicía: Subín para aquí. (E subiron plural) Xesús e a arca. ao ceo nunha nube; e os seus inimigos os viron.

Verso.13 E naquela mesma hora houbo un gran terremoto, e caeu a décima parte da cidade, que é Xerusalén e no terremoto morreron 7.000 homes; e os demais quedaron moi atemorizados, e deron gloria ao Deus do ceo. Entón na cidade de Xerusalén había 70.000 habitantes

vr.19 Vexan Xoán rexistrou nunha das visións que Xesús lle mostrara: "Abriu-se, entón, o santuario de Deus, que se cre no ceo, e foi vista a Arca da Alianza no seu templo, e Sobrevieram lóstregos, voces, tronos, terremoto e gran saraiva ".

No verso 19 dános a entender que Deus aínda ten proxectos relacionados ao futuro con á (arca da Alianza, cos 10 mandamentos que Divos escribiu co seu propio dedo. En arca está gardado nela o maná, e a vara de Arão, que tiña florece, e as dúas táboas da alianza; Esta arca quedaba no templo de Xerusalén. Onde Xesús foi morto, e de alí os dous Xesús ea arca subiron ao ceo.

Heb. 10.1. Porque ten a lei a sombra dos bens futuros, e non a imaxe exacta das cousas, Paulo dixo en Hebreos. 9.5 das cales cousas non falaremos agora particularmente.

Saben por que Deus dixo iso os meus irmáns? Porque a arca que está no ceo coas dúas taba dos dez mandamentos, as dez leis que son a situación a constitución, o xuízo que está reservado para o día do xuízo de Deus co home. Pero se fazeis acepción de persoas, cometidos pecado e ti redargüidos pola lei como transgresores. Porque calquera que gardar toda a lei (os 10 mandamentos) e tropeçar nun só punto tornouse culpa de todos. Porque o xuízo será sen misericordia sobre o que non fixo misericordia; ea misericordia triunfa do xuízo. Tu Creso que hai un só Deus? Fai ben: tamén os demos cren, e estremeceuse. (Pero non obedecen) Santiago. 2. 9, 10, 13, 19. Todas as persoas que cometen pecados, e todas cometen, só Xesús non pecou, serán redargüidos, acusados, como transgresores, e quen nos acusan é Satßn, el induce a persoa a cometer los despois nos acusa ante Deus. Porque calquera que gardar algúns mandamentos, e outros non, (ou se gardar o sábado, pero deshonra pai ou nai, ou se non mata, pero rouba ou facer negocios fraudulentos, compra e non pagar, non cumprir compromiso asumido ou ofender o irmán con palabras ou xestos, xa está transgredir a lei. Imos analizar os ver. 10 e13. No dicionario. - Leis; - Normas lexislación - Lexislación - conxunto de leis. Ben, vemos que o selo de Deus, ten esta lexislación, os dez mandamentos son este conxunto de leis. Porque foi o mesmo Deus que dixo que, non matasse, tamén dixo que non adulterada, ou se non gardar o sábado ou non cumprir todos os dez mandamentos igualmente, será acusado como transgresores. - 13 - Xuízo; tribunal, xuízo é por este conxunto de leis que o home hai 67

de ser xulgado. - Misericordia; Perdón. - Triunfo; vence.

Aquí aclara ben, o verso. 13 é neste tribunal que Deus, sentido para o xuízo, dos pecadores, dos transgresor e de quen non cumprir todos os dez mandamentos. Filipenses. 2. 10,11. Para que o nome de Xesús se dobre todo xeonllo dos que están no ceo e na terra, e baixo terra. E toda lingua confese que Xesús Cristo é o Señor, para gloria de Deus Pai) E o xuízo será sen misericordia, sen perdón para os que non tivo misericordia e non perdoou o seu próximo e non obedeceu os mandamentos de Deus. verso. 13. b.Quen tivo misericordia, e perdoou o seu próximo e obedeceu todos os mandamentos de Deus, e tivo a fe en Xesús (triunfou) venceu, e non entrará nun tribunal, pasou da morte que son os pecados, e pasou para a vida pois é Xesús que promete esa salvación, pola fe e obediencia aos seus estatutos e xuízos. Pois, se fose só un mandamento, por exemplo, se o selo de Deus fose só o Sábado non teño dos outros nove, polo tanto aquí se ve que o selo de Deus, e só se (triunfa) vence se cumprir todo os dez mandamento. Todos dobrarão o xeonllo na presenza de Deus. Romanos. 14.10-12. Todos que se arrepender e confesa, este xa está dobrando o xeonllo na presenza de DEUS. En Mateo: 22. 34 - 40 un doutor da lei, un avogado, por exemplo, preguntoulle a Xesús cal é o gran mandamento da lei de Deus, e Xesús respondeu que todos son igualmente, importante, 4 de amor á Deus e 6 de amor ao próximo en Deuteronomio . 30, 19. Di; que Deus nos propón''a vida que é a obediencia, ou a morte que é a desobediencia ós seus mandamento''e aínda nos incentivos, escolle pois, a vida para que vivas ti e os teus fillos, tendo a mesma doutrina. E Deus di que será para nos xustiza, cando temos coidado de obedecer. Non son eu quen di que rompe calquera dos mandamentos morre, separa-se de Deus, é a Biblia sacra quen o di, hai xente que di que ninguén observa os mandamentos correctamente, porque son pesados difícil de cumprir, Deus daría unha encargo ao home que non daría conta de facer? Non Non daría. Moi polo contrario a lei é leve, suave, ela é que conduce o home obediente á presenza de Xesús. Consulta por ti mesma, Xesús xurou pola súa vida, e dixo como vai ser este tribunal. Ler Romanos. 14.10 - 12, como as leis de DEUS son, OS Dez Mandamentos, E É POR ELES que seremos Xulgado. Imos consultar o que Deus dixo a Moisés para dicir ou pobo. Éxodo. 20. 20. "Non temais, que Deus veu para probar-vos e para que o seu temor estea diante de vós, para que non pequeis."

Este Decálogo, os dez mandamentos son onde Deus proba o home. En realidade estes Estatutos é unha alianza eterna. Isaias 24. 5. A través da obediencia aos dez mandamentos que el saberá se somos obedientes as súas palabras e se andamos correctamente na súa realidade e será o noso testemuño cando chegamos á presenza de Deus. Se aprobados terás o selo, esta é a proba que El probar nós, os seus fillos,

Lea na Biblia en Ezequiel. 20. O TÍTULO É. AS ABOMINAÇÕES DA CASA DE ISRAEL. DESPOIS do Éxodo DOS Hebreos. Ezequiel 20.1 a 4,7-13, 17-21, 26 - 28,30, 31. (Imos ler algúns versos. 10,11,12. E os tirei da terra de Exipto e os levei ao deserto, e dei-lles os meus estatutos e lles mostre os meus xuízos, os cales cumprindo os o home viviu por eles. E tamén lles dei os meus sábados, para que sirvan de sinal entre min e eles, para que soubesen que Eu son o Señor que os santifica. verso. 8. 21, 28, 30, 31. Pero se rebelaron contra min, e non mi quixeron escoitar; ninguén lanzaba de si as abominações dos seus ollos, nin deixaba os ídolos do Exipto; entón Eu dixen que derramar sobre eles o meu furor, no medio da terra de Exipto. Pero tamén os fillos se 68

rebelarão contra min, e non andar nos meus estatutos. E, nin gardan os meus xuízos, os cales cumprindo os o home viviu por eles; eles profanar os meus sábados, por iso Eu dixen que derramar sobre eles o meu furor, para cumprir contra eles a miña ira no deserto. Porque habendo-os Eu introducindo na terra sobre a que Eu levanto a miña man para lles dar, entón ollar para todo outeiro alto e para toda árbore frondosa, e sacrificaron alí os seus sacrificios, e presentaron alí os seus cheiros suaves, e alí derramar as súas libacións. Porque di a casa de Israel. Así di o Señor de Xehová. Contaminai-vos a vós mesmos, a xeito de vosos pais? E vós prostituirse coas súas abominações. E cando ofrecer os vosos dons e facede pasar os vosos fillos polo lume, non é certo que estás contaminados con todos os vosos ídolos ata o día de hoxe?). Nestes versos vimos que Deus retirouse do Exipto, un pobo seu, pobo escollido, pero contaminados cos ídolos onde estiveron por moitos anos en cativerio, e eles non gardaban máis as leis de Deus, non gardaban máis os sábados, queimaban os fillos no lume en ofrenda o outros deuses. E aquí tamén vemos que se Lerma un versículo só e non lemos o texto enteiro, podemos estar sendo semellante aquel pobo que non entraron no descanso de Deus. Pois ten moita xente que ler o que os outros escriben e non examina se está conforme a Biblia, e así gardan un mandamento e di que este mandamento é o único selo de Deus. E os outros nove que foron igualmente escrito polo dedo de Deus en dúas táboas de pedras? (En Lucas. 16.16,17. Xesús, di que a lei e os profetas durar ata Xoán, dende entón é anunciado o Reino de Deus, e todo home emprega forza para entrar nel. E é máis fácil pasar o ceo ea terra que caer un til da lei. Xesús di da lei cerimonial no seu corpo, pel fe, e tamén da lei moral, que son en obediencia de todos os 10 mandamentos, todos eles igualmente sendo todos eles o selo de Deus. e di que todo home emprega forza para entrar no ceo. En Mateo. 8. 11,12. Xesús fala de fe, e obediencia, di que moitos virán do oriente e do occidente e entraron no reino e os fillos do reino serán publicados nas tebras exteriores onde haberá bágoas e range de dentes. E calquera, que cambia os estatutos de Deus se fai semellante aos gentios. E di que, todos os 10 mandamentos estarán diante de Deus no día do xuízo dos pecados do home, en obediencia ou desobediencia, Deus estaba alí falando de sinal, que tamén quere dicir concerto con aquel pobo rebelde de Exipto, como Deus tamén puxo no ceo un sinal, o arco da vella cando fixo un pacto con Noé en Genesis. 9. 11, 12. esperta ti que durmir pois o tempo''acelerar ',' a chegada do fillo de Deus é certa. Romanos. 7. 12. Toda A lei, e todos os 10 mandamentos son bos xustos e santo. Andemos perante a presenza de Deus con amor, temor e obediencia. Para saber quen segue fielmente e que todos teñen que temer e seguir estas regras, pois son estas dez regras dez mandamentos que dan ao home, o coñecer, o que é certo eo que é santo e rexeitar o que é pecado eo que é malo, obedecendo así, as leis de Deus ea fe en Xesús, sendo el o cordeiro de sacrificio, polos nosos pecados. Onde se cumpren todas as palabras de Deus . A salvación é pola fe (fe en Xesús) e obra (obra é a obediencia ás palabras de Deus). Unha non se separa da outra, se hai amor a Xesús, tes que ter obediencia a todos os dez mandamentos de Deus e se hai obediencia a todos os mandamentos de Deus é porque hai amor a Xesús. Xesús que deu o seu santo sangue pola nosa salvación. E é co sangue dese año, que será escrito esta marca, o selo nas mans e nas probas e nos sombra e nas portas do pobo obediente as palabras de Deus. En Deuteronomio. 6. 25. Friso ben que o selo é o cumprimento de todos os dez mandamentos.

"Como cando Deus mandou que Moisés retirase os hebreus das mans dos exipcios dicindo; que tomasen para si un año, e tomaron do sangue, e po para consultar en ambas as ombreiras, e nas vergas das portas, nas casas. E aquel sangue vos será por sinal nas casas en que están; vendo eu sangue, pasar por riba de vós, e non haberá entre vós praga de mortandade, eo Señor pasará naquelas portas cando ferir a terra de Exipto. Polo tanto guardai isto por estatuto para vós e para vosos fillos para sempre. Éxodo. 12. 3, 7, 13, 23 , 24. 69

Deus feriu a terra de Exipto, con diversas pragas e morte por mor da desobediencia do home ás súas ordes, o endurecemento do seu corazón, as vaidade, a inconseqüência do home querer combater contra Deus. E o Señor pasou nas casas, que non tiña o sangue do cordeiro e festivos-os. E alí, os pais velaram os corpos dos fillos primoxénitos polas súas desobediencia e debemos ler ver, e entender que é para sempre, entón estes estatutos son para nos tamén, e como a palabra de Deus non cambia, nin volta atrás, debemos andar en obediencia, para que teñamos ese selo ea fe en Xesús, escrito nas nosas portas, para que cando algún pasar por nosas portas, ou preguntar a alguén quen vive alí? Este alguén responderá esta é, unha casa de alguén que garda todas as palabras de Deus, pois este mostra quen é, polo vivir santo, e sermos recoñecidos como servos, un pobo fieis de Deus. Confirma no verso 23 índice 14. Que é predicción para Apocalipse 7.3 Apocalipse. 9. 4, e Ezequiel. 9.4,6. Que Deus pasará de novo para ferir a terra como afirman o que aconteceu neses dous libros e como será ese castigo e destrución, pois pasou no Exipto o castigo cos desobedientes ás ordes de Deus. Como di en Éxodo e en Xerusalén tamén os desobedientes ás palabras de Deus tiveron castigos as súas retribución, como di en Ezequiel. Só que en Apocalipse, será en toda a terra, serán unha gran devastación e destrucción. Está reservado para o fin, e todos os pais ten que concienciarse e buscar a andar conforme as ordenanzas e estatutos e ensinar os fillos tamén andar coa reverencia as palabras de Deus, pois Deus vai requerir dos pais os fillos a que os deu nunha misión para guía-los nos camiños correcto e verdadeiro. Imos ver o di en. Éxodo. 20. 5 b. E visito a maldade dos pais nos fillos ata a terceira e cuarta xeración dos que me aborrecen. E Deus é inxusto? Non, a maldade é do pai que ensina ao fillo os mesmos pecados, o home morre polos seus pecados, polas súas transgresións, é unha especie de suicidio, pois todos saben que o pecado leva a morte eo que está concibida no pecado é pecadores . O que Deus di no capítulo que xa vimos de Deuteronomio. 6. ? Gardan os meus mandamentos, ti ea túa casa, os teus fillos e teña vida. Por Deus vai requerir dos pais os fillos, pois esteas ti e os teus fillos en obediencia a Deus terán loanza ti e tamén a túa familia. O Señor pasará de novo para ferir a terra, pero, cando ver o selo da obediencia escrito co sangue do seu cordeiro, nas vergas das portas e nas ombreiras e nas mans e nas probas non deixará o destrutor entrar en vosas casas para vos ferir. Polo tanto, estes son para sempre, todos os días das nosas vidas, porque debemos estar preparados para o día da chegada do Señor. Porque un día Deus determinará o fin e ninguén escapar dese día. Quen ten a marca de Deus será Aforre do asolado, das pragas que está en Apocalipse. Este mandamento Deus di que é para o noso ben perpetuo, para gardar con vida. Estes nos serán por xustiza ante Deus. El di: Hoxe te ordea estas palabras e as íntimas a teus fillos e delas falarás asentado na túa casa e camiñando polo camiño e deitando-te e levantando-te.

2 ° Timoteo. 2. 19. Con todo o fundamento de Deus queda firme, tendo este selo: O Señor coñece os que son os seus e calquera que proferir o nome de Cristo aparte da iniquidades.

70

Aparte do pecado. A palabra de Deus nunca volta atrás, está asinada para sempre, selado. El fixo un reparación eterno cos seus. Se o home obedecer este reparación ten o selo de Deus. Pois se os mandamentos de Deus son a súa marca, o seu selo, a humanidade evidentemente está a ser marcada, nas mans e na testa, hoxe, invisible aos ollos dos homes, pero, visible ós ollos de Deus. Pero os homes obedientes non ven este selo pero xa sabe que a marca o selo de Deus. E se está invisible aos nosos ollos, só será revelado na chegada de Xesús. Como o home non ve ese selo na súa propia testa, nin nas súas mans, nin nas outras persoas e con iso non se atenta para os cumprimento das palabras de Deus e non se lembra do que se ve ou oín, fai de oínte esquecido. Pero é na presenza de Deus, que será revelado todos os segredos dos homes, porque Deus vén de xeración en xeración, se alguén morre hoxe, Xesús xa veu pra el, non se pode engadir máis nada no seu pasado. Pero xa quedando marcado en obediencia ou desobediencia, quedando reservado para o xuízo final. Xénese. 4. 8 -15. Caín o 3 º terceiro humano da terra matou o seu irmán Abel, e rompe o 6 º sexto mandamento da lei de Deus, e foi selado cun selo coa marca do pecado, e esta marca foi deixada na súa testa visible ós ollos de todos, para tamén nos servir de exemplo. Pero Caín tivo tempo de arrepender-se, pois foi errante na terra por moitos anos, como o home de hoxe, debe arrepender-se e pedir perdón a Deus. Pero quen ama Jesus debe apartar de todos os pecados, pasar a obedecer, o evanxeo, a doutrina de Deus, que Xesús veu rescatar. Seguindo estes pasos, en obediencia, ese terá o selo de Deus e de Xesús.

A Lei do Señor e ben patente "Porque a lei do señor é ben patente. Por que estes mandamentos que te ordea, te non é encuberto e tan pouco está lonxe de ti, non estás nos ceos para realizada; Quen subirá por nós aos ceos, que mo-lo traga e mo-lo faga escoitar, para que o façamos ? Nin tampouco está dalém mar, para dicir: quen pasará por nós dalém mar, para que mo-lo traga e mo-lo faga escoitar, para que o façamos? Porque estás palabras está mui preto de ti, na túa boca e no teu corazón, para a fazeres. Ves aquí hoxe te teñen proposto a vida eo ben ea morte eo mal. O ceo ea terra toman hoxe por testemuñas contra vós, que ti teño proposto a vida ea morte, a beizón ea maldición; escolle, pois, á vida para que vivas, ti ea túa semente (teus fillos) ". Deuteronomio. 30. 11 - 15, 19.

Quen non escoitou falar destes mandamentos, non é? Como Deus coñece os homes! El coñece todas as escapatoria posibles, que dan para desviar o rostro dos seus mandamentos, dicindo, que as palabras que Deus deixou no vello testamento, foron para o home do vello testamento. Podemos ver que todas as palabras do vello testamento teñen concordancia co novo. Imos ver dúas delas. Primeiro: Deus di hoxe, este hoxe é para todas as xeración, de todos os tempos é

71

para ti en especial, que acaba de abrir a Biblia. Deus esta falando contigo, fronte a fronte, ela é sempre actual para todas as épocas. Segundo: Deus deu os mandamentos para aquel pobo, naquela época do vello testamento, quen é ese pobo? De quen somos descendentes? Quen foron os nosos pais? Somos nós as súas sementes, os seus fillos, certamente estes mandamentos son para toda a raza humana e está en vigor para mentres o home existir. DEUS ordena estas benções que son para vida, para quen escoitar e obedecer e tamén as maldicións e Morte, para quen desobediencia. Imos repetir ese verso 19, Deus tomou por testemuño o ceo ea terra, que ten proposto estes mandamentos a todos os homes da terra, o ceo ea terra son as dúas testemuñas de Deus, que testemuñan a favor pola obediencia ou testemuños a favor da desobediencia , para a condena. E estes mandamentos que son dez, que é o Decálogo, que estará en presenza de Deus eo home fronte a fronte, cando chegue a hora do xuízo do home. O home tamén terá dúas testemuñas, que testemuñan a súa absolución ou na súa condena. A obediencia ó cumprimento destes dez mandamentos ea fe en Xesús. Xesús é o avogado de defensa, se formas obedientes ós mandamentos de Deus e gardar a fe Nel. Non habendo obediencia, tampouco terá fe, entón, será réu de xuízo. O que di as escrituras, as leis de Deus teñen dominio sobre o home, en todo o tempo que vive, por iso é que o home será xulgado por elas, pois ten quen di que ten persoas que viven en torno destas leis. Pois, aquí se descobre que é vivindo elas, integramente e obedecendo, que se conserva a vida como Deus promete. Deus dá a oportunidade a todos e cando chegue Naquel día, ninguén veña a dicir, eu non sabía destes mandamentos ou que poderían cumprir algúns e deixar os outros. Estes estarán alí, ante Deus eo home, para que sirva de proba de que todos o coñecían. Vemos aquí que Deus non terá ninguén por inocente. Pero aconsellamos, obedece a que vivas ti ea teus fillos. Deus di: pois se dilixente escoitar a miña voz e gardar o meu reparación, (os mandamentos) entón serei á miña propiedade peculiar entre todos os pobos porque toda a terra é miña. E vós me sereis un reino sacerdotal, e un pobo santo. Estas son as palabras que falarás aos fillos de Israel. Éxodo. 19. 1, 5,6. Deus di se escoitar a súa voz. Como se oín a voz de Deus? É escoitar, é ler, cada verso que se le na Biblia, son palabras que saen directamente da boca de Deus, fala

72

co seu pobo, dando por seguro que se nós aceptamos o seu reparación, os seus mandamentos, amando e temendo, pois a súa voz, as súas palabras non volverán en van. Deus vai requerir do home cada palabra que a través destas palabras e que se morre ou vivín, se escoitar, vive e teremos un lugar reservado xunto a Deus. Se non ouvirmos, teremos a morte. Vexa ben, que tamaño privilexio, ter que Deus a promesa de pertencer a El e ser a súa propiedade peculiar. E ter o dereito dun reino sacerdotal, en calidade de santos. As palabras, as promesas de Deus, nunca serán esquecidas, tan soamente, El só quere nosa obediencia, o noso amor.

O xuízo de quen non ten o selo de Deus E a gloria de Deus de Israel se levantou do querubim sobre o que estaba ata a entrada da casa: E clamou ao home vestido de liño, que tiña o ligazóns de escribán á súa cinta. E díxolle o Señor: Pasa polo medio da cidade de Xerusalén, e marca cun sinal as probas dos homes que susp e gemem por causa de todas as abominações que se cometen no medio dela. E aos outros dixo, escoitando eu: Pase pola cidade tras el, e festivos: Non aforre o voso ollo, nin vos compadeças. Matais vellos, mancebos (mozos), e virxes e nenos, e mulleres ata exterminar-los, pero, a todo home que ten o sinal, non vos cheguei: 7 E começai polo meu santuario. E comezaron polos homes máis vellos que estaban diante da casa. Pois tamén, canto a min, non aforrar o meu ollo, nin me compadecerei; sobre a cabeza deles farei puidese recaer o seu camiño. E velaí que o home que estaba vestido de liño, a cuxa cinta estaba o ligazóns, converteuse coa resposta, dicindo: Fixen como me mandar. Ezequiel. 9. 3 - 6, 10, 11. Estes acontecementos foron na cidade de Xerusalén, unha cidade política e corrompida polos gobernantes e polos sacerdotes, esta guerra foi espiritual. Moitos xa estaban nunha corrupción xeneralizada, sen reparación, esta orde de execución para aqueles pobos desobedientes aos estatutos de Deus. Esta orde foi dada para aquela cidade de Xerusalén. E o anxo para que sinalar os servos obedientes, co selo de Deus, e estes non tocassem a estes, que os aforrar, pero que ferissem só os desobedientes, pois todos andavam sen leis, estaban corrompidos, camiñando por camiños de pecados e corrupción . E Deus dixo que non aforrar o seu ollo e tamén a casa que se chamaba polo seu nome, onde moitos membros mesmo dentro da igrexa levaban unha vida dissoluta, corrompida, sen compromiso, con El Cando Deus manda o querubim marcar cun signo nas probas dos servos obedientes e manda que o anxo ferissem todos os que non tivesen os 73

selos nas probas: nenos, mozos e vellos e que comezase polo seu santuario (lugar consagrado pola relixión) e non aforrar ninguén e así, como Deus ordenar aconteceu. Estes acontecementos foron á séculos e Deus deu en profecía ao profeta Ezequiel. Tamén foron avisos para que un pobo, para os pecadores, para os desobedientes, pois esas profecías son previsións dos acontecementos vindeiros. O que hai de vir, son predicións para o Apocalipse. O fin dos tempos, salvación para os remidos marcados co selo de DEUS. Deus non desiste do home é o home que desiste de Deus e cando o home se afasta Del, xa é un miserable, un desgraciado, sen a gracia, separado e tendo a perdición para quen non ten ese selo. E tamén tira consello e tira o resto de dúbidas que aínda poida ter que o vello testamento eo novo están ligados un ou outro. En realidade, creouse esta división só de era, de tempos, era antes de Cristo. a.C. Vello testamento. Era despois de Cristo. d. C. Novo testamento. Porque un é a continuación do outro. E nas profecías de Ezequiel nos versos e índices son indicadores para Apocalipse. No verso 4. e índice 3. Indica apocalipse 7. 3 Apocalipse. 9. 4: e Apocalipse. 13. 16, 17 Apocalipse. 20. 4. E no verso. 6. e índice 7 indica 1 ° Pedro. 4. 17. e indica que será, do mesmo xeito e vemos que foi cumprido as palabras de Deus naquel pobo. Coidamos agora, acreditai, pois esas predicións están preto de se cumprir. 1 ° Pedro. 4. 17. Porque xa é tempo que comesse o xuízo pola casa de Deus e se comeza por nós, que será o fin dos que son desobedientes ao evanxeo de Deus? E aquí na súa propia doutrina, onde Deus vai peneirar o trigo, limpa-lo, separar o trigo de boa calidade eo de mala calidade. O de boa calidade non será depositado en hórreos, pois os hórreos sempre quedan separados da casa grande, á principal, pero será depositado na súa propia casa. E os de mala calidade serán publicados fóra na fornalha de lume ardente, lume ese, que nunca se apaga. Pois, aínda é tempo de reparación, de analizar o que está mal porque non pode estar na igrexa, alisando bancos, esperando misericordia, faga da túa parte que eu te axudar, ti que coñece esa doutrina, abraza-a porque é o seu porto seguro, e non faga por onde Deus te lanzar fóra despois, de coñecer a gracia. Esta é unha pregunta que o crente non pode pasar por alto, se o xuízo comeza por quen coñece a doutrina de Deus o que será o fin dos que non coñece e non obedece ó evanxeo de Deus?.

Os servos de Deus serán selados E, vin outro anxo subir da banda do sol nacente, e que tiña o selo do Deus vivo, e clamou con gran voz aos catro anxos, a quen fora dado o poder de danar a terra eo mar, dicindo: non danifiqueis a terra nin o mar, nin as árbores, ata que hajamos sinalados nas súas probas os servos do noso Deus. Apocalipse. 7. 2, 3. Esta orde é dada para o anxo vir selar o pobo de Deus, e cando a porta da gracia se pechar, con este selo o home obediente nunca estará só, desprotexida, 74

son cercados protexidos, pois o Espírito de Deus sempre estará con eles os servos serán gardadas dos perigos inminentes, porque estes ninguén tocara, pode haber o que sexa e pode haber guerras, volcáns, terremotos, maremotos, toda a terra eo mar, e as árbores poden ser tocadas, pero quen ten o selo da obediencia pode ser probados con todas estas adversidades. Pero o pobo ten un obxectivo, pode pasar por todo iso, pero segura nas mans do Creador. A persoa que ten o selo de Deus pode ata ser tocada, pode ata matar o seu corpo, pero non pode matar o espírito, pero todos temei o que pode matar o corpo eo espírito. E chegará a hora que o asolado vier e non haberá máis interese en danar máis a herba, os alimentos da terra, nin as verduras, nin as árbores. Pero só a carne eo espírito do home estes serán atormentados noite e día ea terra será desolada, pois o Espírito Santo de Deus será eliminado ea palabra de Deus ninguén a entender máis, quen revela e dá o coñecemento é o Espírito Santo de Deus e cando El for retirado, a Biblia ninguén a entender máis, van ler, buscar, pero non entenderão, e quen coñece a súas palabras as gardará nas súas mentes e nos seus corazóns e será só o comezo do fin.

Apocalipse Apocalipse, revelación de Xesús Cristo, a cal Deus lle deu, para amosar aos seus servos as cousas que brevemente deben acontecer, e polo seu anxo as enviou, e as notificado a Xoán o seu servo. Benaventurados aquel que le, e os que escoitan as palabras desta profecía, e gardan as cousas que nela están escritas, porque o tempo está próximo. E da parte de Xesús Cristo, que é a fiel testemuña, o primoxénito dos mortos eo príncipe dos reis da terra. Aquel que nos ama, e no seu sangue nos lavou dos nosos pecados, Apocalipse. 1. 1, 3, 5. En Apocalipse. Xesús revela o fin de todas as cousas que DEUS deu para que nós esteamos preparados, para todo o que hai de vir e polo que vemos, as súas profecías se están cumprindo e xa estamos vivindo a última páxina de Apocalipse eo anxo de Deus advirte que benaventurados é o que le, os que escoitan, os que gardan e que obedecen estas palabras. Porque este día virá e para que ninguén estean desprevido, para iso Deus enviou o seu amado fillo para testificado a todos os seus plans de salvación, debemos gardar ata o final, a nosa fe e obediencia e obras en reparación de un edificio para enderezo con Deus. Porque moitos teñen medo de ler e ata de falar en apocalipse. Pois non debía aquí se ve con claridade o destino que todos terán, se é coñecendo, buscando entender o que se pode cambiar o destino do seu camiño, fuxir do que non se coñece ou do que se ten medo non ha te isentar de ter que atopou con as realidades deste día, pois ninguén escapar deste veredicto, deste xuízo. Pero lembre que antes dese veredicto Deus dá o escape, o home é quen foxe del. 75

11

O cumprimento das Sete trompetas

O nacemento de Xesús

Muller en apocalipse significa, refírese á igrexa cidade ou doutrina. Xesús naceu en Belén, no tempo do rei Herodes e como había unha profecía que entre os xudeus nacería o Mesías, o rei dos xudeus. Herodes enciumado e sentindo que o seu reinado, ou os seus descendentes estarían en perigo de seren depostos. Pois, non lle era segredo, que este rapaz era plan de Deus e estaba anunciado polos profetas, en profecías e anunciado o nacemento desta neno, o rei non puido descubrir onde o neno estaba e mandou que matassem todos os nenos que había en Belén de dous anos a abaixo, '' a morte dos inocentes''. E o anxo de Deus avisa a José, en soño, que fugisse co neno e no medio da noite fuxiron para o Exipto. E Xesús creceu e fortificou das ensinanzas de Deus ata o tempo por El determinado. E Xesús foi bautizado con máis ou menos 30 anos. E Xesús comezou o seu ministerio.

Sendo bautizado El comezaba a ser de case trinta anos Lucas. 3. 23. Aquí, esta a referencia que non deixa dúbida da vida que Xesús viviu na terra, imos seguir pazo a pazo para entender mellor, o índice 15 do verso 23 indica Números e explica o porqué Xesús foi bautizado con esa idade. No índice 15 indica Números 4. 3, 35, 39, 43,4 7. Imos ver o que di o verso 3. Números. 4. 3. Da idade de trinta anos e superior ata os cincuenta anos será todo aquel que entrar neste ministerio para facer obra na tenda da congregación. Pois por orde de Deus todos os sacerdotes ao servizo dese Ministerio cerimonial terían que ter por riba de 30 anos, como Xesús é o sumo sacerdote, que ministra este Ministerio, o sacrificio a través do seu corpo. Entón vemos que Xesús tiña 30 anos cando se bautizou. E darei poder as miñas dúas testemuñas (Xesús ea Doutrina de Deus) e profetizarão por 1260 días, vestidas de saco. E cando rematar os seus testemuños a besta subirá do abismo e loitará con eles e os vencidos e os matarás. Apocalipse. 11. 3, 7. Ler máis o resto de Apocalipse. 11. 3 - 7, 11 - 13. Este é un tempo que fala de Xesús e da súa doutrina, dúas testemuñas de Deus. Unha besta matou Xesús ea outra besta cambiou o día do sábado día do descanso Deus para o domingo. E o Ministerio de Xesús, 3 anos 5 meses, 15 días. Xesús despois de bautizado foi levado ao deserto por corenta días e corenta noites, onde foi alimentado preparado Espiritualidade, por Deus onde buscou a sabedoría da doutrina de Deus, a través do xaxún. Estes números de 1260 días fan referencia do tempo despois do bautizado de Xesús nas augas e cando o Espírito Santo de Deus o anunciou. Pois Xesús, sempre tivo o Espírito Santo de Deus, aquel día Foi anunciado ao mundo, para todos os que estaban alí soubesen que el era o fillo de Deus. Baseado nestes 76

números, 30 anos e na profecía dos 1260 días, pois esa profecía fala exactamente de días do seu Ministerio que polos días mencionados podemos entender e consultar que Xesús foi bautizado con 30 anos, contando desde o seu bautismo, e despois, é que formou o seu discípulo e do seu bautismo eo seu Ministerio ata o día da súa morte foi de que fala a profecía de 1260 días. Imos converter estes días en anos e teremos a idade completa de Xesús e do día do bautismo, que se iniciou o seu Ministerio, ata a súa morte. 1260 de Ministerio, Apocalipse. 11.3,7. e tamén dos días dunha das dúas metades da semana de Daniel 9. 27. 3 anos 3 X 365 = 1095 días, 5 meses 5 X 30 = 150 días 1095 + 150 = 1245 e para saber a diferenza que falta é diminuíndo 1260 - 1245 = 15 é o día que agrega aos 3. Anos, e 5, meses. e 15 días .. Vexa. 1095 + 150 = 1245 + 15 = 1260. = 3. 5, 15. Ou 3 X 365 = 1095 días. 1260-1095 = 165 días. 1095 días = 3 anos. 165 días. 165 / 30 = 5. 5 = 5 meses e 5. è a metade dun mes que son 15 días. = 1095 + 165 = 1260 días. É igual á, 3 anos 5 meses. 15 días. Confirma en Apocalipse. 11.3 confirmando os días das dúas testemuñas de Deus, Xesús, ea súa doutrina profetiza por 1260 días. Cristo, fillo de Deus, dando o testemuño do Pai, amosando a toda a humanidade o Reino de Deus e deixando unha doutrina clara para que fose proclamada a toda a terra, e para que ninguén teña dúbidas da súa doutrina e para que ata os contraditorias veña o coñecemento da realidade eo por qué da súa chegada. Por estas referencias, afirma que Xesús antes do bautizado viviu 30 anos e despois de bautizado viviu 3 anos 5 meses e 15 días. 1260 días. E viviu Xesús na terra por 33.5,15. E El ofreceu a si mesmo unha soa vez na cruz do calvario, para a expiação dos pecados de todos os que a el se chega. Hebreos. 7. 27. DANIEL 2. A revelación da estatua, que corresponde a anos.

O soño que foi dada a Nabucodonosor en forma dunha estatua, Deus lle deu a revelar a que ía ocorrer no fin dos días, nos últimos tempos. A estatua que, dividida en anacos, representaba reinos, de períodos, e épocas, moi afastada, época para as revelacións de apocalipse, que tamén refería as profecías de Daniel. 2. 28, 31-33, 37-43, e despois falemos dos versos que fala da segunda volta de Xesús. Versos. 34, 35, 44, 45. Os anos de reinado de Nabucodonosor foron 45, anos. E despois do seu reinado, ata a terceira 3 ª sucesión de reis que está na Biblia farán;

O primeiro rei foi Nabucodonosor. Daniel. 2. O segundo, Rei Belsazar. fillo de Nabucodonosor. Daniel. 5. O terceiro Rei Darío. Daniel. 6. O cuarto, Rei Ciro. Daniel. 10. Estes 4 reis foron citados por Daniel estaba en cada reinado, de cada rei, e Deus deu a Daniel, en cada un dos reinado destes reis, as profecías do comezo ata o final dos días do home na terra. Houbo tamén outros sucesores. Dario segundo, Darío, terceiro. Artaxerxes primeiro. Artaxerxes segundo. E Artaxerxes terceiro. Pero a estatua non representa estes reinos os da Media e destreza, nin de etnias, pobos, tribos bárbaros, ou países, e estados, e cidades. Pois sumando os períodos destes catro primeiros reinos, chegarían máis ou menos a cen anos, e nestes catro primeiros reinos, estes reis foron citados na Biblia porque Daniel, tamén estaba alí no período de cada un dos

primeiros catro reis, e os seus reinos. Na enciclopedia. EDIPE relata que Daniel é citado como un exemplo de rectitude e gran sabedoría, e foi vítima de envexa, sufriu os efectos dunha conspiración que o levou as covas dos leóns. A última revelación de Daniel, de que se ten noticia ocorreu no terceiro ano do reinado de Ciro, preto de 534. antes de Cristo, Daniel. 10.1. Pero todas as profecías da Biblia refiren, e é, para toda a humanidade, é para todos ata o fin dos tempos, e para cada persoa que nace en particular, pois se non fose así o home de hoxe estaría excluído destas profecía. A estatua representa, e conta a vida de todo home que pasar pola terra e período e etapa de acontecementos. A estatua de Nabucodonosor Daniel. 2. 28, 31,32,33, 38 - 43,47. Imos ler os versos 28, 31, 32, 33. . . Esta estatua era grande, ea súa imaxe era de extraordinario esplendor, e estaba de pé diante de ti ea vista era terrible. Verso. 77

32,33. A cabeza era de ouro, o peito e os brazos de prata. Ventre e os cadros. De bronce, ou cobre. As pernas de ferro. Os pés e dedos e en parte de ferro en parte de barro. Daniel. 2. 28 Ler Daniel. 7. 19. Daniel. 12. 9. ver outra versión. . . Verso. 31. Unha pregunta, o que esta estatua, que ten este membros humano, eo que representa? Esta estatua mesmo de aspecto terrible, ela representa a figura dun home, porque ela ten membros que só un home, e cada parte do corpo da estatua representa un tempo, e período de suceso, sobre todo home e á toda a humanidade , até o fin dos días. Por que motivo Deus falaría ou rei Nabucodonozor, os segredos dos seus sucesores? Se non estaría máis entre os vivos, cando chegase o momento do seu sucesor? Os catro reis que foron citados na Biblia, en Daniel. 2. foron;

O primeiro rei foi Nabucodonozor Pai. O segundo foi o Rei Belsasar Fillo. O terceiro foi o Rei Darío. O cuarto foi o Rei Ciro. Estes catro reis foron citados por Daniel estaba en cada reinado, de cada rei, e Deus deu a Daniel, en cada un dos reinado destes reis, Deus deu as profecías de.

--- O primeiro foi o Rei Nabucodonozor. Daniel. 2. Foi neste período que Deus deu a Daniel. A revelación do soño da profecía da estatua. Tras 2. anos do reinado de Nabucodonozor. 45 - 2 = 43 anos.

--- O segundo foi o Rei Belsazar fillo. Que aínda era da mesma liñaxe e sucesor do rei Nabucodonozor. Da 7. foi o período deste rei Belsazar a profecía e visión dos animais simbólicos. que fala de quen. No 1 º ano. 43 +1 = 44. anos. E Da 8. 8 A 14. Aínda no reinado de Beltazar foi a profecía das. 2300. Ano que fala de cando. No terceiro ano. 44 +2 = 46. Anos.

---- O terceiro Rei Darío. Da liñaxe dos medos. Da 9. 24 a 27. das 70 semanas. = 490 anos. E aínda no reinado de Dario. Daniel. 11. 17 ª 33. Verso. 17, 33. ler a inquisición onde habería un matrimonio de dous reinos, o político eo relixioso, e aliariam nun acordo e moitos caeron, pola espada, polo lume, Polo catividade e polo roubo por algúns tempo, o rei Darío reinou. 35 anos. Visita edipe. Volume 4.

---- O cuarto. foi o Rei Ciro. Un rei de Persa. Daniel viviu ata o terceiro ano no reinado de Ciro. Daniel. 10.1. Os anos de Daniel despois da catividade foron. 43+1= 44+2= 46+35 = 81.+3= 84. Anos. E despois os sucesores foron Darío. II e III. Artarxerxes I e II e III. Foi neste reinado dos catro primeiros rei. Foi no reinado de Ciro que Deus revelou a Daniel a palabra da verdade eo fixo entender sobre as visións que el tivera das profecías anteriores e do que ía ocorrer, xa que ata entón non sabía o que algúns dos seus soño significaba, entón Deus revelou. Sobre as guerras prolongadas dos pobos nos últimos días. E estas visións se refería a suceso aínda distantes Daniel. 10.1,14. das guerras prolongadas. E Daniel. 12. é a continuación ea confirmación da fin dos tempos. No verso. 9. Dixo que estas palabras estaría pechados e selados ata o tempo do final. Da data do soño Nabucodonozor da estatua tras os seus 2. anos de reinado, das que forman parte dos 604. anos, pero que conecta ata a segunda profecía dos 456.5. anos foron de 145. 5. anos. A primeira parte da estatua. 145.5 + a segunda parte da estatua 456.5 = 602. Antes de Cristo divide o vello testamento, e estes dous primeiros períodos pertence parte do vello testamento. E despois de Cristo suma os 1260 anos que é a terceira parte da estatua de Apocalipse 11. 2. e Apocalipse. 13.5 máis a cuarta parte da estatua de 583. Anos de inquisición. Apo. 9,5,10. Profecía dos 5. meses. 1260. máis 583. é igual a 1843. ou 1844.San eras que divide o novo testamento do vello testamento, e estes dous períodos forma parte das terceira e cuarta parte da estatua.

---- A quinta parte vén despois 1844, que estamos dentro dela ata a volta de Xesús. Vexa os gráficos. E queren falar das trompeta? Dos selos? Das copas? Dentro da Biblia?. E a Babilonia de hoxe? De Apocalipse 17? Porque aínda está aquí? Porque non é a Babilonia de Nabucodonozor terreo. Ela é a Babilonia da estatua do home espiritual, e ata mentres Jesus 78

veña e vingar o sangue que derramou dos fillos de Deus.

Imos falar da estatua de Nabucodonosor. Esta estatua mesmo de aspecto terrible ela representa a figura dun home. Porque ten membros, que só o home. Deus revelou a Nabucodonosor en segredo o que ía ocorrer no fin dos tempos, o fin dos días e A estatua foi dividida en cinco (5) partes, e estas partes representa períodos de tempo. Imos dividir cada parte da estatua:

- A primeira parte, é a cabeza (ouro) A cabeza, deuse o inicio da conta atrás que deu no ano 602, pois ese soño aconteceu dous anos despois do inicio do reinado de Nabucodonosor Da 2.1. E deu inicio, o punto de partida, ouro. Deus díxolle a Nabucodonosor en Daniel. 2. 38-43, onde queira habiten fillos de homes, animais e paxaros do ceo, El os entregou nas súas mans, e fixo que dominasses sobre todos eles, ti es a cabeza. E no verso 39,40 di do segundo, eo terceiro, e cuarto reino tería dominio sobre toda terra. Etc Vexa ben, aquí Deus contou a vida do home na terra.

A Biblia, ea historia do mundo, a cronoloxía confirma que en 602, antes de Cristo aínda non fora descuberto todos os continentes, polo que Deus non falou só para aquel pobo, pois a poboación aínda non alcanzara todo o mundo. Deus falou a Nabucodonosor sobre a Babilonia xeneralizada na corrupción, que se alastraria como unha herba herbas, e sería alcanzada en toda a terra e toda humanidade onde queira que habite homes na terra. E levou moitos hebreos cativos a contaminarem tamén. Ver máis no PG. 100 -111. sobre Babilonia. Babilonia en. 602 menos 456.5 é igual a antes de Cristo, é igual hai 145 anos conta-se como un período Babilônico, ou babilônio. (Ata hoxe quedou como estigma espiritual, pois hai Babilonia en todas esquinas. De corrupción, de deturpação da palabra de Deus, e pecado) Os 145 anos conta a cabeza. Que é o (ouro). a primeira parte da estatua une a primeira, parte da profecía de Daniel. 8.14. Das 2.300. anos que inicia en. 456.5. antes de Cristo.

-A segunda parte, peito e brazos, (prata) é este o período de 456.5. Antes de Cristo. Suma coa primeira parte da estatua a cabeza (ouro) que é de 145. anos antes de Cristo de Daniel. 2. 1. E en Daniel. 9. Das. 70. semanas -490. anos, Deus da comezo a segunda parte da estatua (prata) en 456.5. C. que é a primeira parte da profecía de 2300 anos en, Esdras. 7. Di que, Esdras escriba hábil na lei de Moisés subiu de Babilonia para Xerusalén con algúns fillos de Israel, e sacerdotes e levitas. No

1 º reinado do rei Artaxerxes o persa. E na enciclopedia. EDIPE. Volume. 4 di que; Esdras Doutor da lei e sacerdote israelí, codificación do xudaísmo. Viviu exiliado en Babilonia. A profecía di que o reino sería pasado a medo e persa, pero non dixo cando nin cal deles. E a segunda parte da estatua chegou ata a un tempo dun Rei de Persa, Artaxerxes 1 º. Este rei reinou entre. 465-424. a. C. Esdras obtivo o permiso do rei Artaxerxes para voltar con 1500. relixiosos para Xerusalén, para restaurar o templo, organizou a gran Sinagoga, restaurou o templo de Salomón. E renovou a consagración da lei mosaica aínda en uso. E aquí confirma que deu inicio a segunda parte da estatua, e da profecía en 456.5. ou, 457. A. C. suma se 145 +457 = 602. A. C. Vello testamento

- A terceira parte, Ventre e coxa (cobre) é este o Período que iniciou no novo testamento 1 º. Primeiro ano. Despois de Cristo. Que se estende ata 1260. anos. Despois de Cristo. Apocalipse. 11.2. e Apocalipse. 13.5-10. Comezou este período co nacemento de Xesús ea súa morte e unha gran persecución dos discípulos e dos seguidores da doutrina de Xesús. E o sábado que é a verdade, foi xogado por terra e no seu lugar quedou a mentira a garda o repouso do domingo.

-A cuarta parte, Pernas (ferro) Este é o período da inquisición, que foi máis ou menos 583.5. 79

Ou 583. anos Apocalipse. 9. 5, 10. conta - despois de1260. Suma 1260 +583 = 1843 ou 1844 sumando os dous períodos. Despois de Cristo. Suma máis 456.5. Período antes de Cristo. Ou. 457 +1260 = 1717 +583 = 2300. Tres período de profecía de Daniel, 8. Pero a 1 ° primeira parte da estatua de Nabucodonosor de 145 anos, pecha os períodos dos catro reinos, que simboliza a estatua de Nabucodonosor, Daniel. 2 e os animais de Daniel. 7. Que representa reis, e acontecementos dentro estes períodos, e pecha en, Apocalipse. 9. E Apocalipse. 13. e Apocalipse. 17.

E ábrese a 5 º quinta e última parte da estatua, (ferro e barro) este período está en marcha.

- A Quinta parte, pés e dedos (ferro e barro) A 5 ª quinta parte comezou en 1844. d. C. Cando pechou a profecía de 2300 anos. Este período aínda está camiñando, está en marcha, ata a volta de Xesús, até que toque a 7 ª. trompeta cando Xesús virá e cando Deus establecerá o seu reino. Daniel. 2. 34, 35, 44, 45.

E tamén en soño, Deus deu as profecías a Daniel. Nos capítulos. Daniel. 2. 7. 8-.9-.10-.11-.12. San acontecementos que están dentro dos períodos que representa a estatua de Nabucodonosor. Entón, estas profecías de Daniel tiveron a continuación das profecías dos animais simbólicos. Pero, a revelación do soño con estes animais, simbólicos nalgúns capítulos que falaba de reinos da súa época, que se cumpriu no vello testamento. E tamén son profecías de reinos e de épocas distantes, vindeiras que, son predicións para o novo testamento e no novo testamento, en Apocalipse, vemos o cumprimento dalgunhas profecías ea revelación, a visión que foi dada a

A visión da besta e dos catros animais simbólicos de Apo. E Daniel.

Vin subir do "mar" unha besta que tiña sete cabezas e dez cornos e sobre os seus cornos dez diademas e sobre as súas cabezas un nome de blasfemias. E abesta que vin era semellante ao (Leopardo) e os seus pés como os de (Oso) ea súa boca como a de (León) eo (Dragón, Satanás.) deu o seu poder e o seu trono e gran poderío. E foille dada unha boca para proferir grandes cousas e blasfemias; deuse se lle poder para seguir por corenta e dous, 42 meses Apocalipse. 13. 1, 2, 5.

Daniel. 7. 2-8, 17. Sobre os animais simbólicos, no verso 4. E17. confirma que estes animais representa homes, Reis, homes poderosos. di; que o. (León). Foi levantado da terra e posto en dous pés, como home, e lle foi dada mente de home. O (Oso). Foi lle ordenara que se levantase e devorase moita carne e ao. (Leopardo). Foi dado dominio. (Poder). Os versos. 7. e 8. fala do. (Cuarto). Animal, terrible e espantoso e moi forte, diferente dos outros animais tiña un corno pequeno sobre os outros tres cornos, e que este corno había ollos como de home e un boca que falaba con insolencia estes cornos pequeno representa. (Satßn) E cada un destes animais supón un home e os mesmos animais de Apocalipse ea mesma revelación. Apocalipse. 13. 1-18. En Apocalipse 13. 2. O primeiro animal, representa (Satßn, o dragón). Este deu poder aos outros tres animais. (Leopardo, oso, león) Apocalipse. 13.2 a, o segundo animal, é a primeira. besta, o. (leopardo). O terceiro animal é a segunda besta, o (oso). O cuarto animal o. (León). O falso profeta.

Ler Daniel. 7. 17. Estes grandes animais que son catro, son catro reis QUE SE LEVANTARÃO da Terra. (Homens. reis) Véxase así está confirmado e revelado no verso 17. di que estes 4. homes son 4. reis que se levantarão da terra. e son representados como animais. E cada un destes animais supón un home. Pregunta; estes 4 animais andan de pé como home? Estes animais ten corazón de home? Estes animais ten poder como o home? Estes animais ten ollos 80

de home? Estes animais ten boca de home e fala con insolencia como home? Resposta: Estes son os mesmos animais de Apocalipse ea mesma revelación, só que en Apocalipse. Estes animais comezan o inverso de Daniel. Un é a profecía o outro é o cumprimento revelación, vexa en Apocalipse. 13. 1-18. En Apocalipse. 13. 2. O primeiro rei, é o primeiro animal, representa (Satßn, o dragón). o reis das tebras, o príncipe das potestade do aire Efesios. 2.2. João 14. 30. Xesús di: Por se achega o príncipe deste mundo e nada ten que ver comigo.

Este deu poder aos outros tres animais. Apocalipse. 13.2. o. segundo. rei, é o segundo animal, que é a primeira besta, este é o (leopardo) este é o rei Herodes. Lucas. 13. 31,33. O terceiro rei é o terceiro animal que é a segunda besta, o (oso). Que é o Emperador. Constantino Valerio. Daniel. 7.25. Este home cambiou o cuarto mandamento de Deus, o sábado. O 4quarto rei é o cuarto animal o. (León). O rei do engano, que son os falso profeta. Reinou e segue a reinar en todo o mundo a través de Satán.

En Daniel. Nos capítulos. 2. 7. 8. 9. 10. 11. 12. Daniel fala de acontecementos que ocorrería durante os 2300. anos que o deixou enfraquecido, e enfermo, por ver os horrores que sería este xuízo, a guerra contra os santos, ea inquisición, ea execución dos plans de Satán na Terra. A guerra que foi mostrada a Daniel, e á Xoán está en; Daniel. 7. 9-21, 23-25. Ler Daniel. 8. 9-14, 17,19, 26. verso (9). Unha punta pequena, (que representa Satanás), esta creceu moito para o oriente, 9 (Oriente Medio).

para a terra fermosa (Xerusalén) (10). E algúns do exército do ceo e as estrelas, (dos santos) deitou por terra e os pisou, (matou) (11). Ata o príncipe do exército foi lanzado por terra. (Xesús foi morto e descendeu a sepultura). (12). E lanzou a verdade por terra e

prosperou, (trocou a garda, a verdade de Deus o día do sábado pola mentira o domingo e prosperou). (13). Un santo preguntou a outro santo, ata cando durará a transgresión assoladora, e para que fose entregado o sigo sacrificio. (Xesús, eo exército o pobo santo) para seren pisados? Pisados por Satanás. (14). Resposta do outro santo, ata 2300 anos; (Este ata) é unha continuación de tempo. É o santuario SE purificado. (Ver.17, 19e, 26 son concordancia para o tempo do fin). Vendo e entendendo. E esta visión se realizará ao final do tempo (19). Velaí que che farei saber o que hai de acontecer no ultimo tempo da ira. Porque esta visión se exercerá no tempo do fin (26). E a visión das 2300 anos que foi dita é certa. Ti poren encerra a visión porque só aquí a moitos días. (Fin dos tempos) se cumprirá.

Daniel. 9. 24-27. Daniel. 10. 1, 14. Daniel. 11. 3, 12-36. Daniel. 12.7. Apocalipse. 6. 9-11. Apocalipse. 9. Enteiro. Apocalipse. 11. 3-7, 11-13. Apocalipse. 12. 12, 17. Apocalipse. 13. Enteiro. Apocalipse. 16. 6. Apocalipse. 17. Enteiro. Apocalipse. 18. 24. 2 °. Tessalonicenses. 2. 3, 4, 9. Todos estes capítulos e versículos falan dunha guerra na terra. E estes falan de profecías de acontecementos, que xa se produciron no novo testamento e corresponde aos animais de Apocalipse. 13, e Apocalipse. 9 Apocalipse. 17 que fala da Babilonia a igrexa onde cumpriu parte das profecías Imos falar dos animais simbólicos de Daniel e Xoán en Apocalipse. E a mesma profecía, e revelación, foron dadas a Xoán Evanxelista sobre o xuízo que durou por 1844 anos. A profecía afirma que, os animais que representan homes, imos agregando estes verso de Daniel cos versos de Xoán e así, poderemos estudar xuntos. Podemos ver que partes das profecías de Daniel se cumpriron no vello testamento e parte no novo testamento. Imos seguir e ver a visión de Xoán sobre os animais, que di nos índices dos capítulos e versículos de Apocalipse. 6. - 8. - 9. - 10. - 11. - 12. - 13. - 15. - 16. - 17.-18, - 19. Estes capítulos e versos e índices, apuntan á mesma visión sobre os animais, que falan da profecía de Daniel. 2. -7. - 8. - 9. -10. -11. - 12. e os seus índices. Indica e tamén retorna confirmando a Apocalipse. Os índices, eses números pequenos que queda no medio dos versos, son os indicadores de

81

correspondencias entre capítulo e versículo, atópase no fin da páxina, e confirman os textos. Consulte a apertura dos selos. Os selos son o anuncio dos acontecementos das sete trompetas, das sete copas da ira de Deus, que foi a suceder, foi cumprindo durante o pasar dos anos adiante. E cada comezo de cada selo, corresponde ao cumprimento das profecías, que son as ordes para a execución de tarefas a través das trompetas. O soar de cada trompeta e cada copa, están marcados por acontecementos.

Imos ver algunhas referencias, que se refire a catro animais, que están diante do trono de Deus, imos ver en Apocalipse. 16. Estes animais representan os espíritos, que van ao encontro dos acontecementos na terra. Imos falar dos selos, das trompetas e das copas da ira de Deus, para entendermos mellor as profecías dos animais simbólicos de Daniel e Xoán Imos integrar os capítulos e versos de Apocalipse. 6.1, 2. pois refírese aos mesmos significados.

Primeiro Selo.

Apocalipse. 6. 1, 2. E habendo o Año aberto un dos selos, olhei e oín un dos animais, que dicía como en voz de trono: Ven, e mira. E mirei e velaí un cabalo branco eo que estaba asentado sobre el tiña un arco; e foille dada unha coroa e saíu vitorioso e para vencer.

O índice. 1. indica

Apocalipse. 5. 5, 6. Velaí que o león da tribo de Xudá (Xesús), a raíz de David,que venceu, para abrir o libro e desatar os seus sete selos. E velaí que estaba no medio do trono e dos catro animais viventes e entre os anciões un cordeiro, como fora morto, e tiña sete puntas e sete ollos, que son os sete espíritos de Deus enviados a toda a terra.

A apertura do primeiro selo, un animal dixo a Xoán ven e ve, Xoán viu como fora a apertura do primeiro selo. Este primeiro selo indica a primeira ea segunda vinda de Xesús, vexa na visión que Xoán tivo, onde lle foi mostrado a primeira chegada de Xesús. Pois, está nese selo e indica dúas etapas, indica dúas trompetas: a primeira indicou cando Xesús naceu ea sétima trompeta indica a próxima chegada de Xesús. Que será para o xuízo final. Cando soar a sétima trompeta. Que virá asentado nun cabalo branco ea Foi dada unha coroa e saíu vitorioso e para vencer. E os seis selos revelan as seis trompetas en Apocalipse. 8. 9. Mediante a apertura dos outros selos é que, ían revelando e indicando os acontecementos, tarifas de cada trompeta e que sucedería través dos tempos. E estes selos representan e indican tamén as sete copas que están en mans dos sete anxos, que foron dadas por un dos catro animais.

Apocalipse. 15. 7. É un dos catro animais deu aos sete anxos, sete gardadas (copas) de ouro cheas de da ira de Deus que vive para todo o sempre.

E fala das mesmas revelacións dos selos que están en. Apocalipse. 16. 1-12. Mira, imos repetir os selos abertos por Xesús revelan os acontecementos vindeiros e as seis copas. E as seis trompetas, que Xoán viu e escoitou, sobre a apertura dos sete selos,

pero lle foi permitido falar só das seis trompetas e das seis copas, pois a sétima trompeta ea sete copas están reservadas para o día do segredo de Deus.

82

Pero os días da voz do sétimo anxo, cando tocar a súa trompeta, se cumprira o segredo de Deus, como anunciou aos profetas, os seus servos. Apocalipse. 10. 7.

Vemos en Apocalipse. 6. e Apocalipse. 8.1. A apertura dos sete selos é a revelación das seis trompetas está en Apocalipse. 8 Apocalipse. 9. e revelación das seis copas está en Apocalipse. 16. Confirmando que os selos abren os índices e indica os capítulos Apocalipse. 8 Apocalipse. 9. Así, confirma ser a revelación, ser as profecías das trompetas e das copas e estas dúas son unha e elas, no seu tempo determinado, foron cumpridas. E podemos ver que xa estamos vivindo a fin da sexta trompeta e da sexta copa, imos estudar a Biblia xuntos.

Segundo Selo.

Apocalipse. 6. 3, 4. A apertura do segundo selo, o segundo animal dixo a Xoán ven e ve, e saíu un cabalo vermello, este é o espírito que tira a paz da terra e os homes matan uns a outros ea este animal foi dado unha gran espada.

Este é o espírito de todas as traxedias que acontece en todo o mundo. Quen ten paz? Quen está por trae de todo isto? Quen fai quen matar uns ós outros? E as guerras? O mundo xace, sen paz entre os homes, pois a través de Satßn se ve moitas das súas caras.

Terceiro Selo.

Apocalipse. 6. 5, 6. A apertura do terceiro selo, o terceiro animal dixo a Xoán ven e ve, e saíu un cabalo negro. É o espírito que ten a balanza nas mans, veu unhaorde a ese espírito; unha medida por un diñeiro e tres medidas por un.

Este espírito que está sobre a terra, este toma nota, escribe nos rexistros, nos libro da vida de cada un, do nacer ao morrer, todos os acontecementos todas as obras e as condutas de toda a humanidade, os mesmos libros de Apocalipse. 20. 12 e aqueles que teñen unha medida de boa conducta trocarão por galardón e unha medida ben para ben mal por mal e terá loanza dela. Se ten tres medidas tamén de mal para o mal ou ben para o ben e todos terán a súa recompensa. Pois todas as obras serán pesadas na balanza e este peso estará fronte a Deus eo home no día do xuízo para que haxa xustiza, será o val canto pesa e todos terán unha xusta retribución.

Cuarto Selo.

Apocalipse. 6. 7, 8. A apertura do cuarto selo, o cuarto animal dixo a Xoán ven e ve, e saíu un cabalo amarelo eo que asentaba sobre el tiña por nome, Mort, e ª o inferno, o seguía e foi lle deu poder para matar, a cuarta parte da terra, con espada e con fame e con peste e coas feras da terra.

O cuarto selo anuncia Satßn, que estaba asentado aquel cabalo amarelo,pois a morte eo inferno seguen Satßn onde vai. Este ª pequeno, que está entre o nome, morte e inferno, o seu significado está no roda pé, ao final da páxina que quere dicir, que "inferno e Hades é a mesma

83

cousa" e, é a través de Satán que representa todos os tipo de morte, en toda a terra.

Quinto Selo

Apocalipse. 6. 9, 10, 11. E habendo aberto o quinto selo, Xoán viu as almas dos que morreron por amor as palabras de Deus e por amor ao testemuño de Xesús. E estes clamaban a Deus que vingase sangue ea estes foron dadas longas vistes 12. brancas e lles dixo que repousasen por un tempo ata completar o tempo de Deus.

Este é o clamor, tamén na terra, por tanta dor e gemidos e crimes e guerras e inquisições e inxustiza. Tantos inocentes sendo mortos por vicios de drogas, por ganancia, en fin, o que pasa de mal na terra é por mor dos propios homes ea todos os que morreron na fe e polo nome de Xesús. Estas almas claman xustiza, para quen os sentenciaron, pero estes morreron na fe, están selados coa marca de Deus e visten roupas brancas da xustiza e repousan (morreron e están repousando durmindo agardando completar o tempo da chegada de Xesús que será ordenado por Deus ).

Sexto Selo.

Apocalipse. 6. 12-14. E aberto o sexto selo olhei e velaí que houbo grandes terremotos e escoita grandes tremores na terra ea lúa tornouse como sangue e as estrelas do ceo caeron sobre a terra como cando a figueira lanzan de si os seus

figos verdes, abalados por ventos fortes. E o ceo retirou-se como un libro que se enrola e todos os montes e illas foron eliminadas dos seus lugares.Desde a apertura do segundo ata o sexto selo, vemos que todos os acontecementos retratan a ira do Anticristo, que se opón e se levanta contra todo o que se chama Deus, ou se adora como di en 2 ° Tessalonisenses. 2. 4, 9. E vemos a continuación da Inquisición, e Satanás roubou mentiu, matou moita xente as estrelas do ceo, e os figos verdes estes son persoas que foron abalados por ventos fortes, e ata os ceos retirou-se como un libro, estes son os santos sentenciados pola inquisición e aínda segue a facer, ata que a ira de Deus se complete. Entón, aí terá a súa paga, conforme di a Biblia.

O anti-deus atacou a primeira creación de Deus, Eva e Adán e nunca máis parou

de atormentar e matar a humanidade, nin por un instante, pero o Anticristo atacou ferozmente o pobo de Deus, desde o día en que naceu Xesús, o fillo de Deus, e aí comezou a inquisición onde relata en Daniel. E en Apocalipse. Que durou máis de 1844 anos e moito sangue foron derramados das moitas estrelas do ceo. Os fillos de Deus caeron por terra e ata a lúa tornouse como sangue de velar o sufrimento destes fillos de Deus e tamén o ceo se retirou por ver a tristeza de Deus, pois todas as illas e montes foron eliminadas coa apertura de cada selo, mediante a tocar de cada trompeta e os acontecementos de cada unha delas.

Pero, que aínda segue o cerco de Satanás, cirandando e ceifando as almas, pero, con estratexias diferentes, xa que está detrás de todo tipo de traxedias. Os espíritos dos fenómenos da natureza, os terremotos o sol que escurece ea lúa cambia a cor, vexa o sol ea

84

lúa cando en época, que acontecen grandes queimadas. Os incendios na natureza matan as "árbores", os mananciais son fontes; nacente de auga, polo tanto é redundante repetir as augas que secan ea terra que non dá máis froitos, pois a terra esta débil e non ten máis nutrientes. Sen estes nutrientes pasan a non dar os froitos, os froitos hai moito tempo se producen con produtos químicos, como produtos artificiais e todo se encamiña cara ao fin.

Sétimo Selo.

Apocalipse. 8.1, 2, 5-12 13. O primeiro selo anunciou a próxima chegada de Xesús, como xa vimos e conforme foron aberto outros selos, estes corresponde as primeiras catro trompetas, que di no verso 12 o sétimo selo, abre e anuncia as sete trompetas e corresponden e integran na mesma revelación. O cumprimento das ordes en Apocalipse 6. e Apocalipse. 8. Veremos en Apocalipse. 6 os selo anuncian as catro primeiras trompetas do verso de Apocalipse. 8. 8. 13 o anxo e anuncia as outras tres trompetas. As dúas últimas trompetas, que tamén xa tocaron, foron cumpridas no capítulo de Apocalipse. .9. E a sétima trompeta está reservada para ser tocada o día da chegada do Señor.

E habendo aberto o sétimo selo, fíxose silencio no ceo por case media hora. E vin os sete anxos que estaban diante de Deus e fóronlles dadas sete trompetas. E o anxo tomou o incensário e encheu o lume do altar eo lanzou sobre a terra, e houbo despois voces e tronos e lóstregos e terremotos. E os sete anxos que tiñan as sete trompetas preparáronse para tocalas. E imos seguir o cumprimento de cada trompeta. E cada profecía. Apocalipse. 8. 1, 2, 5 - 12.

Primeira trompeta. É tocada por un anxo e anuncia o nacemento de Xesús, que viviu na terra por 33.5.15 días.

Segunda trompeta. Anuncia a morte de Xesús. En 33.5,15. Despois de Cristo, a través da primeira 1 º besta

Terceira trompeta. Anuncia a persecución aos discípulos e aos seguidores da súa doutrina, que afirma en Apocalipse. 13.5 que refire a 42 meses, e Apocalipse. 11.2. convertidos en días, anos, que corresponde a 1260. anos, despois de Cristo.

Mércores Trompeta Anuncia a chegada da segunda 2 º besta en 321, despois de Cristo.

Xoves Trompeta. Anuncia o falso profeta ea inquisición que comezou nos fins do século XII. Que corresponde a 1260 anos, despois de Cristo.

Venres Trompeta. Foi tocada no alto da inquisición.

Como xa vimos os versos de Apocalipse. 13. 1, 2, 5. Imos ver, confirma ser a mesma visión. E o verso 1. e 2. e índice de Apocalipse. 13. Indica Daniel. 7. 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8. E nestes sete versos fala dos mesmos animais simbólicos.

85

Agora imos falar de cada trompeta.

Primeira trompeta

A primeira trompeta anuncia o nacemento de Xesús. A primeira trompeta anunciou o nacemento do fillo de Deus, que veu para cumprir unha nova alianza, un novo reparación que Deus propuxo ao home a través da obediencia ás súas palabras ea fe en Xesús, para a salvación de todos. E É a primeira testemuña de Deus. Viviu na terra por trinta e tres anos e cinco meses e quince días.

Segunda trompeta

Primeiro animal, o (dragón)

Apocalipse. 13 .2 - 1 º. O primeiro animal é o (dragón Satßn) que sobe do mar, que

deu o seu poder os animais ea besta ea quen está a seus servizos, conforme foi tocando as trompetas, tamén se fala das profecías e dos animais simbólicos e do que eles representan . Aquí se fala do primeiro animal, pois, ese animal é Satßn e outros animais son representantes do mesmo. O dragón de Apocalipse. 13. É os mesmos animais de Daniel. 7. Que se fala das puntas pequenas, e Daniel. 8, o rei do norte. En Apocalipse. Os animais simbólicos comezan co nome do último animal de Daniel.

A primeira besta que subiu do mar (leopardo) Apocalipse. 13. 2. O 2 º segundo animal é a 1 º primeira besta o animal que representa o (leopardo) que representa o home, que é a primeira besta, o leopardo, que levantou do mar este foi quen matou Xesús, a primeira testemuña de Deus. Esta besta se levantou no ano 33. 5. de Cristo. En Daniel. 7. 6 di: Daniel. 7. 6 que este animal tiña catro ás de aves nas costa 4 tiña tamén catro cabezas, que está representada (Catro) homes e foille dado dominio. Índice 4 indica Daniel. 8. 22. Ao ter sido dobres as ás, o home morto, despois da besta incrementar a máis catro reis e estes reinos son da mesma nación, tiña o mesmo poder. Este poder é político e relixioso, que tiña poder benvida do Dragón e eses perseguir os discípulos e os seus seguidores, que tiñan a mesma doutrina de Xesús. Foron perseguidos e mortos polas mesmas persoas que mataron a Xesús, pois esa doutrina era contraria, tanto aos políticos, como aos sacerdotes e tamén confirma en.

86

E darei poder as miñas dúas testemuñas e profetiza por 1260 días vestidos de saco. E cando acabaren o seu testemuño a besta que sobe do abismo lles fará guerra e os vencerá e os matará. Apocalipse. 11. 3, 7

A versión verdadeira da 2 bestas. E esta é a verdadeiramente dentro da Biblia. Apocalipse. 11. 3, 7. (No verso 3 di) E. Darei poder as miñas dúas testemuñas, (plural as miñas dúas TESTEMUÑAS.) E profetizarão por 1260 días (esta profecía é de días mesmo, pois fala do ministerio de Xesús de 3.5. Anos e medio. É a 1 ª testemuña, ea 2 ª é a doutrina o evanxeo de Deus. E todo 10 mandamentos por enteiro. Vestidas de saco. (no verso 7 di) E cando acabaren o seu testemuño, (indice 7) a besta que sobe do abismo, (plural, lles, E OS .), lles fará guerra e os vencidos e OS matará. Aquí confirma que as 2 besta xa chegou e xa foi executado seus planos na terra. Apocalipse 11.7. e no indice 7 estes pequenos cifras que está ao roda pé da páxina da Biblia indica Lucas 13.32 e confirma que é Herodes a 1 ª besta no mesmo indice 7. indica Apocalipse. 13.1,11 que fala das 2 bestas. eo mesmo indice 7 tamén indica Apocalipse. 17,8. E di que estas 2 bestas foi, e xa non é (xa morreron) pero que virá, hai de resurguir do abismo, (hai de ressucitada) e ha a perdición xunto cos que habitan na terra (cuxos nomes non se escribiron no libro da vida dende a fundación do mundo.) vexa nestes capítulos e versículo verdadeiramente confirma que estas besta xa veu ao mundo a 1 ª besta é o rei Herodes matou Xesús e tamén xa morreu, ea 2 ª besta, é o emperador Constantino Valério tamén xa morreu, mais a súa marca aínda continúa, a marcar as persoas que están en desobediencia, as palabras de Deus ata hoxe.

Deus deu ó mundo dúas testemuñas, o seu fillo Xesús ea súa doutrina, a súa palabra. Cando Xesús acabou o seu ministerio na terra, pois El era unha das testemuñas de Deus ea outra testemuña é a súa doutrina, a súa palabra. Que foi revelada a través do fillo, que era o sacrificio para a expiação dos pecados de toda a humanidade na terra. A través do sacrificio de Xesús, onde xa falamos de gracia. Pois son dúas testemuñas de Deus, Xesús profetiza, deu testemuño de si mesmo e testemuño da palabra de Deus. El andou entre os homes, ensinando as palabras de Deus, curando os enfermos, liberando os que tiñan demos, vestido de roupa gastos, sentiu frío, e fame. Cando ese tempo de Xesús se find, cando rematou o seu Ministerio, Satßn subiu do abismo onde vive e Satßn se levantou a través dun home. Como Xesús confirma coa súa propia boca, imos confirmar todo o que falamos a través da propia palabra que están nos índices dos textos: o verso 7 eo índice 7 indica do odio que Herodes Arquelau, o tetrarca que foi sucesor de Herodes, que había matado os bebés e que tamén herdou o odio por Xesús. E Xesús sabía de todos os plans, de todo o que o agardaba, pois durante a súa vida, ata os 30 anos, era un discípulo de Deus, recibindo os seus ensinos e fortificado-se nas súas palabras. Pois Foi humano como calquera home, por El obedecer e vivir todas as palabras de Deus é que resistiu todo tipo de tentacións e non pecou. Pero como estaba determinado por Deus, foi morto, como o cordeiro de sacrificio polos pecados dos homes. E este foi a primeira besta que fixo guerra contra Xesús e contra os seus discípulos. Que foi conducida polo dragón, a serpe que saíu do mar. Isaias. 27. 1. Xesús confirma ser indución de Satán, pois foi el que foi xogado do ceo no abismo, onde só había auga, mar, a primeira besta, pois foi este inducido por Satán, pois o dragón, a serpe é o mesmo, ea besta é o home inducido por el para facer o que lle foi proposto. Lucas. 13. 31, 32. E uns fariseos chegando a Xesús e dixo que Herodes quería mata lo e respondeu Xesús: ide, e dizei aquela raposo: Velaquí que eu expulsado demos e efectúa curas, hoxe e mañá e no terceiro día son consumado. Satßn xa ronda Xesús, cando alguén dixo que Herodes o tetrarca quería matar, El respondeu sabendo dos plans de Satán, pois estaba espreita. El dixo, que 87

aínda faltaba 3 días para cumprir os 1260 días = 3.5 ano, a ultima metade das 70 semanas. De Daniel. 9 que era plans de Deus. E respondeu ide, dizei aquela raposo astuto, que aínda faltan 3 días para cumprir o que Deus determinara. Dixo, expulsaría demos e evangelizar e curaria ata cumprir o propósito de Deus. Pois é esta a primeira besta, leopardo, Herodes, confirmación que fala en Apocalipse. 11. 7. Que di ser esta best quen matou Xesús e despois os seus discípulos e os seus seguidores, Satßn incrementar un home e fixo o de besta, pois este matou o Fillo de Deus. E continuando o índice 7 do verso 7 indica Apocalipse. 13. 1, confirma que se fala desa primeira besta, que sube do mar.

Terceira trompeta Os dez primeiros reis de Daniel Daniel. 7. 7, 8. Daniel di ver un animal forte, que devoraba e facía en anacos e pisava aos pés o que sobejava e este animal representaba tiña 10 (dez) puntas que representaba. E o índice 7 do verso 8 indica Daniel. 7. 24. E canto ás dez puntas daquel mesmo reino se levantarão dez reis, e despois deles se levantará outro o cal será diferente e abater a tres reis. E Apocalipse. 13. 5. E foille dada unha boca para proferir grandes cousas e blasfemias e deu - se - lle poder para seguir por 42 meses. E Apocalipse. 11. 2. Ben, imos ver quen son eses reis e reinos. Despois da morte de Xesús, houbo unha gran persecución a igrexa, a doutrina, a palabra de Deus. E estas persecucións foron de carácter político. Canto relixioso, os primeiros mártires foron, os bebés, logo despois do nacemento de Xesús. E os soldados romanos estaban ao servizo dos sacerdotes e tiña carta, que os autorizaba a buscar e ata matar os cristiáns. Despois da morte de Xesús a persecución aos discípulos ea quen fose contra a fe dos relixiosos e político, ao non aceptar a doutrina que Xesús veu traer, pois foi a través dos relixiosos e políticos que se cumpriu o que se dixo en profecía. E por 42 meses os cristiáns foron perseguidos e mortos e estes 42 meses que corresponde a 42 X 30 = 1260 días que corresponde a 1260 anos que confirma o índice 5 en Apocalipse. 11.2. Apocalipse. 11. 2 onde di que durante ese tempo de 42 meses = 1260 anos foi dada as nacións ea cidade santa foron pisadas.

Dous versos que corresponde a estes acontecementos. Apocalipse. 13,5 e Apocalipse. 11.2 que tamén Daniel. 7. 21, 24, 25. e Daniel. 8.10 - 14. Busca na Biblia, e ver que estes 42 X 30 = 1260. Corresponden a unha parte da etapa da profecía dos 2300 anos, que despois de longos os 1260 anos agrega-se tamén, Apocalipse. 9.5,10, que fala de séculos para pechar a profecía de 2300 anos. Ben, estes 42 meses que son 1260 anos, fai, e é parte dun período e dun tempo de blasfemias ás palabras de Deus. Un tempo, que as nacións eo pobo santo foron xulgados, condenados, pisados e mortos polo poder relixioso e político, a través de Satán, como xa foi informar. Despois de cumprir estes 42 meses. Pechan-se os 1260 anos e ábrese 88

outro en Apocalipse. 9. 5,1 0 que fala de cinco meses que corresponde a cinco séculos, que veremos a fronte, na quinta trompeta. E na enciclopedia Edipo volume. 4. e 8 describe os dez reis, de que fala en Daniel. 7. 23 - 25. Os dez reis, que perseguir os cristiáns, trala morte de Xesús ea persecución da doutrina do cristianismo, que non viña de encontro ó intereses destes. 1 º. Reino, Nero Emperador de Roma, emperador de 37 a 68 d. C. En 64, Roma foi incendiada a cidade ardia en chamas e os rumores populares indicaban Nero, como autor. Para desviar esa sospeita, atribuíu-se o incendio aos cristiáns e este foi un bo motivo que atopou para persegui-los e condena-los a morte. Entre eles, Pedro foi condenado á crucifixión e Paulo a decapitación. Outros foron publicados ás feras; outros untados con pez (pincher) e servían de archotes, estes serviron de facho de lume para iluminar os xardíns de Nero, durante unha festa. Foi Nero que lexislativa e prohibiu o nome ea profesión cristiá, pois eses recusaban a adoro-lo unha das maiores violencia e intensidade que cita a intolerancia romana. 2 º. Reino, Diocleciano. Decretou a segunda persecución aos cristiáns. 3 º. Reino, Traxano. Foi en 106, perseguiu os cristiáns. 4 º. Reino, Marco Aurelio. Ordenou a persecución aos cristiáns. 5 º. Reino, Severino VII. Ordenou e comezou a persecución polo Exipto, en 202, moitos morreron pola fe. 6 º. Reino, Maximiano. En 235, moitos foron condenados ao suplicio. 7 º. Reino, Decio. No seu reinado, tivo moitos mártires. 8 º. Reino, Valente. Perseguiu aos cristiáns en 258. 9 º. Reino, Aureliano. Perseguiu os cristiáns. 10 º. Reino, Diocleciano. Ordenou a última e gran persecución que comezou no ano 303 e estendeuse ata 313. Enciclopedia Edipo e BASE. Volume. 4. En 313, o emperador Constantino I o Grande, converteuse ao cristianismo, e establece a liberdade relixiosa, para de seguido, facer un cambio de estratexia. Esta é a era dos primeiros "Marte" e estes cristiáns preferiron morrer na fe. Pero, con todas esas persecucións, o cristianismo crecía e fortificada. Aquí, está a primeira parte da profecía que fala dos dez reis cumprir. Pois, esta profecía dos dez reis tamén hai noutra época. Consulte que en Daniel. 7. 5, 6, 8, 24. Como estamos a ver, en cada parte que se refire aos animais simbólicos, vexa que en cada un destes versos que da referencia doutros animais, que corresponde tamén a dez reis, que está tamén Grife en letras maiúsculas. Outras referencias de outros dez reinos, que falaremos dela máis tarde, na quinta trompeta. Pois respirando liberdade, o cristianismo creceu e iso incomodou a moitos, pois a forma do goberno, e dos relixiosos de Roma teren control era oprimido o pobo sobre forza de acusación de herexía e castigo con iso cohibir o avance, e os relixiosos non perderon o poder coa expansión desta doutrina. Eses foron tempos angustiosas de persecución aos cristiás.

89

A cuarta trompeta

A segunda besta o (oso). que subiu da terra

Apocalipse. 13.2b, e os versos 11 - 18. o 3 ° terceiro animal é o oso; esta é a 2 ª segunda besta

que representa o (oso). que representa o home.

Daniel. 7. 5. O animal que se levanta por unha banda Tres costelas entre os dentes, e se dixo así levanta-te e devora moita carne O índice 3. Indica. Daniel. 2. 39 Aquí o profeta di que tres costelas, estas costelas representa tres reinos, que viría e que tería dominio sobre toda a terra. Estes reinos tamén teñen o mesmo intento do Dragón. Esta segunda besta que subiu da terra que tiña dous cornos semellantes aos dun cordeiro, e falaba coma dragón. Apocalipse. 13. 11. a segunda besta foi o que anulou, cambiou o cuarto mandamentos da lei de Deus, os mandamentos son a segunda testemuña de Deus, esta besta incrementar o ano 321. despois de Cristo. O oso é a segunda besta. Constantinus converteuse ao cristianismo de Roma, este rei tiña o control do imperio romano, tanto político como relixioso nas súas mans. A saber, en 325. despois de Cristo. Flavio Valerio Constantinus convocou un grande, o primeiro, concilio ecuménico o primeiro concilio de Nicea, da igrexa romana, xa que exercía o control político e relixioso.

Onde se confirma o cumprimento das revelación das profecías de Daniel. 7. 25. Este en 321. cambiou o cuarto mandamento de Deus, que é o garda do día do sábado e ordenou por un decreto a garda do primeiro día da semana, o domingo. E a este incumprimento, o prezo é moi caro é prezo de almas. Esta besta representa o animal oso ea ese dixen; Levántache e devora moita carne, e vemos que non é só a carne que si é devorada, o espírito tamén é levado en catividade, esta é a peor das estratexias pois non usa de violencia física contra o home, pero esta guerra é espiritual, son lazos mortais invisibles, a través da desobediencia ao cuarto mandamento de Deus, o sábado, e este incumprimento pasa desapercibido por moitos, vexa Satßn usa cada un que o representa, os animais con estratexia diferente .

90

12 O sinal da besta

Sinal, marca, selo, distintos son distintos

E vin subir da terra outra besta, e tiña dous cornos semellante aos de un año, e falaba coma un dragón. E fai que todos, pequenos, (nenos) grandes, ricos, pobres, libres e servos (traballadores) lles sexa posto un sinal na súa man dereita ou na súa testa: Para que ninguén poida comprar ou vender, senón aquel que ten o sinal , ou o nome da besta ou o seu número do seu nome. Aquí hai sabedoría. Aquel que ten entendemento calcule o número da besta, porque o seu número de un home, eo seu número é seiscentos sesenta e seis. Apocalipse. 13. 11, 16 - 18. Se o sinal de Deus é a obediencia e está nas mans e na testa, se dilixente gardar os seus mandamentos. Consecuentemente o sinal da besta nas mans e na testa é a desobediencia, ao sábado, un dos mandamentos da lei de Deus. Xesús di en Apocalipse. 13, 18. Que a besta é un home e que ten nome e número, este selo vén de encontro a desobediencia dun dos dez mandamentos. Así, como Satßn incrementar a serpe para tentar a Eva, no xardín do edema, por ela o pecado entrou no mundo. Así, Satßn tamén incrementar un home facendo-o de besta, para cambiar por un decreto, un dos dez mandamentos, o sábado, da lei perpetua de Deus. A desobediencia deste día, ten a marca da besta e de Satán, pero tanto a desobediencia deste mandamento, como tamén de todos os outros, ten o selo de Satán. Porque cando Deus estableceu o seu selo en obediencia aos dez mandamentos, alí tamén quedou establecido o selo de Satán pola desobediencia aos dez mandamentos. Confirma en Daniel. 7. 25. e proferir palabras contra o Altísimo e destruirá os santos do Altísimo e coidado en cambiar os tempos ea lei, e eles serán entregadas na súa man por un tempo, e tempo e metade dun tempo. E confirma tamén en 2 ° Tessalonicenses 2.4. O que se opón, e se levanta contra todo o que se chama Deus ou se adora; de sorte que se asenta como Deus no templo de Deus querendo parecer Deus. Satanás incrementar un home dicindo que se representante de Deus. Aquel que queira asumir, facer a vez doutra persoa é vigário, onde en Apocalipse 13.18. Aquí hai sabedoría, aquel que ten entendemento, calcule o número da besta, porque é o número dun home, eo seu número é, 666 (seiscentos sesenta e seis.). E se o home, que se fai as veces de Deus (Vigário, quen fai as veces de outro) vigário facendo-se de Deus revogada por decreto, mudando así, o mandamento de Deus, sen o seu permiso, sendo así, o mandamento do home, tendo así a súa marca, de quen, o propuxo e quen obedece ó home e non a Deus terá a castigo, a que cabe. 91

A 2 ª Best. Apocalipse. 11.3,7. E Apocalipse. 13.11-18. Foi que cambiou, matou o 4 º mandamento da lei de Deus e do evanxeo de Deus, e por desgraza moitos matou, e aínda matan este día, non gardan este día o sábado que é lei de Deus. En Daniel. 7.5, 25. E en Apocalipse. 13. 2. 11-18. a 2 ª bestas e O OSO. Este animal representa o home. O emperador Flavio Valerio Constatinos. EN 321. Despois de Cristo. Por decreto, unha bula, un edicto, cambiou a garda do sábado para o domingo e está en vigor ata hoxe. El exercía os dous poderes o politico eo relixioso. Estes son os 2 corno de que fala na profecía, De Apocalipse. 13. 11,12. No verso 11. E vin subir da terra outra besta e tiña 2 cornos semellante aos de un año e falaba como o dragón. No verso 12 e este exercía o poder da primeira besta. Imos analizar estes 2 verso. Esta outra besta á a 2 ª besta. Ela exercía o poder da 1 ª besta. De Apocalipse .13.1,2. Saben porque? . . A 1 ª besta é un rei, o rei Herodes conforme di a Biblia en Apocalipse. 13 e en Daniel. 7. E un rei tiña o poder máximo. A 2 ª besta tamén tiña o mesmo poder, poder máximo dun emperador. E este emperador Constantino Valerio. Tiña convertido ao catolicismo. Estes 2 cornos é representado como os 2 poderes máximo que exercía o politico eo relixioso. O relixioso el falaba en nome de Deus, pero era usado polo dragón. relatos da Biblia, e na historia na cronoloxía do mundo, na enciclopedia Edipo. Apocalipse. 13. 16, Xesús, sabendo que o home ía se corrompen e profanar, o seu sábado, facendo deste día, un día de traballo onde se compran e venden todo tipo de mercadorías, e de comercios e en desobediencia, así di: Para que quede rexistrado como aviso para que ninguén caia nese lazo, pois todos os que desobediencia esta orde serán marcados, nas mans e nas probas e sen excepción, pequenos, ricos, pobres, nenos, mozos e adultos, servos, (traballadores) lembrado o verso Apocalipse. 13, 17, (para que ninguén poida comprar ou vender, senón aquel que ten o sinal da besta.) Confirma que é só quen compra e vende e comercializa calquera obxecto e só quen ten os números da besta, pois estes son desobedientes aos mandamentos de Deus. Quen non compra nin vende son os que teñen o selo de Deus. Pois, o día da visitazão de Xesús a terra, será como o que o Señor díxolle ó anxo en Ezequiel 9. 5,6. Passai pola cidade e festivos, non aforre o voso ollo, nin vos compadeçais, Mata todos que non ten o sinal de DEUS. E o sinal da besta e de Satßn quen está na man ou na testa e estes selos da desobediencia tamén son invisibles aos nosos ollos, pero visible ós ollos de Deus.

Lembrado a manifestación do Anticristo, en 2 ° Tessalonicense. 2. 3, 4, 7, 9,1 0. Ninguén de maneira algunha vos engano, porque non será así, sen que antes veña a apostasía, (apostasía é deserción de fe, ou cambio de crenza.) E se manifeste o home do pecado, o fillo da perdición. O fillo da perdición, Satßn través do home, cambiou a crenza, a garda do sábado a doutrina de Deus e con iso, moitos cambiaron de crenza e pasaron ter a crenza e fe noutros deuses. E cando alguén di, eu non teño outra crenza, consulta aquí, se a súa crenza está fundada nesa, que Deus está te esclarecendo. O que se opón e se levanta contra todo, que se chama Deus, ou se adora: De sorte que se asenta, como Deus, no templo de Deus querendo parecer Deus. O plan de Satán é interferir os plans de Deus, por iso, todo o que fai, fai que parece vir da parte de Deus, con poder das tebras, pero parecendo luz e con mentiras, parecendo verdades, para enganar os simples ou os sen ter en conta. O selo de Deus na man e na testa é a 92

Garda e seguir os dez mandamentos de Deus, ea marca de Satán é o descumprimento eo non obedece calquera dos dez mandamentos da lei de Deus. Porque o misterio da inxustiza xa opera, é segundo a eficacia de Satán, con todo poder e signos e prodixios de mentira. E con todo o erro da inxustiza para os que perecen, porque non recibiron o amor da verdade para gardar. O Anticristo está a espreita, traballando, mercando almas sen que o entender, implantando o erro a mentira e quen cre en tales mentiras non escaparão das súas poutas. Daniel. 7. 25b. E coidado en cambiar os tempos e as leis. Daniel profetiza o cambio dos tempos e as leis. O apóstolo Paulo, advertía que viría un home e viría a apostasía, o cambio de crenza e que este home tería moito poder sobre as nacións, que se asenta como Deus no templo de Deus (templo edificio público destinado ao culto relixioso), querendo parecer Deus. E esa cuxa chegada é segundo a eficacia (o que é eficaz, que dá bo resultado) de Satßn con todo poder e signos e prodixios de mentira e as nacións será tomas de erro, para os que se perden, porque non buscaron o amor da verdade, para gardar. Xesús confirma en revelación a Xoán en apocalipse. 13. Satanás é un comprador de almas, con astucia, con mentiras e engano, facendo todo parecer naturalidade e facendo presas. Xeremías. 17. 21, 22. Deus di a Xeremías, que dixese ao pobo: así di o Señor, guardai as vosas almas e non traga cargas o día do sábado, nin as introducirmos polas portas de Xerusalén. Nin tirareis carga de túas casas o día do sábado, nin façais obras algunha, o día do sábado, antes santificai o día do sábado, como eu ordenei a vosos pais.

Deus díxolle a Moisés ea Xeremías, e tantos e tantos outros, desde o primeiro home, ata hoxe, pode ler en todos os libros da Biblia, do primeiro libro ao último, e en todos, Deus está chamado o home á razón, para que ninguén sexa pego desprevenido. El aconséllase, fala con Xeremías, para dicir ao pobo para gardar as túas almas, non traer cargas a casa o día do sábado. Este consello é exactamente para todos os pobos de todas as épocas tamén, no verso 22. e índice 18 indica Éxodo. 20.8 que está entre os dez mandamentos. Que di ao home para lembrar-se do día do sábado para santificá-lo. Entón podemos ver que este consello non foi só para os días

93

destes profetas e para aquel pobo, indica tamén o índice de. Éxodo. 23.12. Seis días farás os teus 10 empresas, pero ao sétimo día descansar; para que descanse o teu boi eo teu burro: e para que tome alento o fillo da túa escrava (os teus empregados) eo estranxeiro (visitante) Aquí, confirma a garda do sétimo día, no índice 10. Indica. Éxodo. 20. 8, 9, o sábado que debe ser separado en obediencia a Deus e celebra o último día, de toda a creación. Por ser o día escollido de descanso para os homes e tamén para os animais, que están ao servizo do home, este é un gran celo que Deus coida, tanto dos homes, como dos animais, dos traballadores, dos visitantes que che visitan na súa casa. E vemos como Deus di con claridade ao home que a garda dos mandamentos serán os seus testemuños, en Éxodo, no comezo dos tempos, a comezos na creación do home. E aquí tamén nos leva a Apocalipse 13.17. Que fala dos negocios, que quen compra e vende son só os que teñen o sinal da besta, pois Deus afirma a obediencia dicindo que se traballa e se fai negocios só nos seis días eo sétimo é o día de descanso, como Deus ordena. Éxodo. 31. 13 que di guardai os meus sábados nas túas xeracións, iso é un sinal entre min e as vosas xeracións para que saiban que eu son o Deus que vos santifica. E a nós tamén, porque somos fillos destes pais, somos os seus descendentes, somos esa xeración, este será o noso selo de identificación que é a obediencia para toda a xeración. Pois é o Señor Deus que santifica quen obedece. O que Deus di? "Guardai os meus sábados, pois esa garda será un sinal de obediencia do home para con Deus para sempre. " Entón traemos para hoxe este consello, guardai as vosas almas da morte, non comprai nada, non vender, non traballe nin ti nin aceptado que outros traballen para ti, non tira nin traga nada para dentro de vosas casas, antes garde ese día de sábado , pois quen desobediencia sufrir as penalidades proposta.

Os anxos. E segui-los o terceiro anxo, dicindo con gran voz: Se alguén adorar a besta, ea súa imaxe e recibir o sinal na súa man ou na súa testa. Tamén o tal beberá do viño da ira de Deus, que se deitou, non mesturado, no cáliz da súa ira, e será atormentado con lume e xofre

94

Diante dos santos e diante dos anxos e ante o cordeiro. E o fume do seu tormento sobe para todo o sempre, e non ten descanso nin de día nin de noite os que adoran a besta ea súa imaxe e aquel que recibe o sinal do seu nome. Apocalipse. 14. 9 - 11. Non desprezo o que o anxo avisa, atende, pois, é un consello de salvación para a túa alma, xa sabe o que leva a ser marcado co sinal da besta, que é a desobediencia do sábado eo selo de Satán é a desobediencia a calquera dos dez mandamentos. Quen desobediencia, sobre ese virá á ira de Deus e ninguén ocultar Naquel día, este serán atormentados diante dos que sexan obedientes e santos diante de Xesús. Estes tormentos para os desobedientes serán de lume co xofre, pois o xofre quentar máis o lume e fará coceira e abrirán feridas e con todo isto non morrerá, pois ese será para sempre, estes non quixeron recibir as palabras eo amor de Deus para gardar. Se alguén dixo que non ama nin adora a besta e que non vai facer as súas vontades, pero adorar, pero seguir o, facer o que alguén manda é cumprir as que o outro manda e acepta as mesmas cousas. Se fai todo iso é unha adoración, pois acepta todo o que o outro propón e todos saben que a besta é do mal e que terá un fin tenebroso. Fin non, será atormentado para sempre, pero quen non gardar as palabras de Deus certamente terá este selo da besta, pois o selo da besta é o descumprimento, o non gardar o día do sábado de Deus. E oín benvida do templo, unha gran voz, que dicía aos sete anxos: Ide e derramai sobre a terra as sete gardadas da ira de Deus. E foi o primeiro, e derramou a salva sobre a terra, e fíxose unha chagas mala e maligna nos homes que tiña o sinal da besta e que adoraba a súa imaxe, Apocalipse. 16. 1,2. (Imaxe semellanza, retrato, palabra, reprodución, a mesma idea). É así, como se adora a besta, facendo todo semellante o que fai, obedecendo as súas palabras, seguindo as mesmas ideas e reproducindo, por exemplo, dicindo, ensinando doutrinas contrarias aos mandamentos de Deus. Sobre estes, será derramado as sete gardadas, as sete copas chagas, que son mala e maligna. Deus chama o home ao arrepentimento, a concienciarse a recoñecer o que é certo. El quere tan só, que a súa creación, os fillos que tanto ama, recoñeza que só a través 95

da obediencia é que se ten a vida eterna xunto a El Pero, que ninguén faga o cumprimento destes mandamentos mecánicamente, porque Deus non fai barganha, toma alí da aquí, ou un pensamento, de cumprir os dez mandamentos de non ser marcado co sinal da besta, facendo a obra de ningún xeito relaxación. Ten que ter a mesma doutrina de Xesús eo mesmo bautismo, baixar as augas para os sepultados dos pecados, que antes estaban en desobediencia. O que Xesús di é: E oín outra voz do ceo que dicía sae dela pobo meu para que non sexas participar nos seus pecados, e para que non incorrer nas súas pragas, polo tanto, nun día virán as súas pragas, a morte eo pranto, ea fame: E serás queimada no lume: ¿Por forte o Señor Deus que o xulga. Apocalipse. 18; 4,8. Outra vez vén unha voz do ceo, para dicir a un pobo, que non quere escoitar, pero Deus insiste, en buscar estes fillos. E quen ler estes versos pensa que Deus non está falando con el, está si, o home é que non oe, eo que entende que Deus di sae dela pobo meu? Deus di para que saia do lugar onde non se predica, onde non obedece a súa doutrina, para que non veña a sufrir as consecuencias, por erro, do que está practicando para que non pequeis máis. Pois para os desobedientes ao evanxeo, que Deus nos envía virá a fame, o pranto, a morte e terán como recompensa a morte eterna polo lume. Por Deus xulgar os homes, a través da súa doutrina, da súa palabra, se o home segue a doutrina verdadeira ou as doutrinas contrarias, é por elas, que cada un terá un xusto xuízo. "Caer a ave no lazo en terra, se non hai lazo para ela? Erguer-se o lazo da terra, sen que teña apañado algo? Tocar-se-á a buzina na cidade, eo pobo, non estremece? Sucederá calquera mal á cidade, eo Señor non o terá feito? (Avisado?) Certamente o Señor Xehová, non fará nada, sen ter revelado o seu segredo aos seus servos, os profetas. "Amós. 3. 5 - 7. De que aves, e lazos Deus está falando? Deus está falando de homes, o lazo son as trampas que Satßn arma para incorporarse as presas sen ter en conta, os homes son coma as aves, moitas veces indefensos, desprotexidas por ignorar as advertencias do mal camiño. E se o lazo as trampas de Satán está armadas, escoita tamén avisos para non serdes apañados desprevido, pero o home é que non quere ver ou escoitar eses consellos, Deus coñece todas as trampas de Satán, El vería e non nos 96

avisarao? Pois Está revelar, polo tanto, vemos que son chegada as últimas horas, pois dende a chegada de Xesús, que advirte de que a hora chegará. Oín, pois ese chamado busque nas palabras de Deus o camiño que te libre das trampas de Satán, garda todas as leis, todos os mandamentos de Deus. Outro punto, moitos din que a lei foi abolida e que é unha escravitude, só quen di isto é que é escravo, pois quen segue quen cumpre estas leis, é libre e esta en liberdade, ten comuñón e libre acceso con Deus. As leis de Deus non son pesadas son leve, e nos dá a certeza de estar no camiño certo. Estas palabras son o clarim, que vén espertar o home para que se poña en pé, pois a batalla está preto de frear, entre o ben eo mal. Coidar de estar do lado certo, pois Deus mesmo di que non fará nada sen antes avisar. Apocalipse. 15. 2. E vin un como mar de cristais, mesturado con lume: e tamén os que saíron vitoriosos da besta, e da súa imaxe, e do seu sinal, e do número do seu nome, que estaban a carón do mar de vidro, e tiña as arpas de Deus. Apocalipse. 7. 17. O cordeiro que está no medio do trono os apascentará, e lles servirá de guía para as fontes das augas da vida e Deus borrará dos seus ollos todas as bágoas. Apocalipse. 14. 12, 13. Aquí está a paciencia (virtude) dos santos: Aquí están os que gardan os mandamentos de Deus ea fe en Xesús. E oín unha voz do ceo, que me dicía: Escribe: benaventurados os mortos que dende agora morren no Señor. Si, di o Espírito para que descansan dos seus traballos, e as súas obras os sigan.

Aquí tes os que escaparon da guerra, o exército que trae o distintivo, o selo da vitoria, é vitorioso por Deus. Sobreviviron as tentacións, os temporais, os vendavais e son superviventes, máis que vencedores, pois todas as agruras que pasaron na terra, xa son pasadas, agora cantan o himno da vitoria e é Xesús que levará, guiará ese rabaño dos remidos para as fontes de vida e Deus, que os acollerá e coidar, e alí nunca máis haberá fame, nin guerras, nin dor, nin bágoas, porque están seguros e agora descansan na casa de Deus. Aquí tes os requisitos da igrexa de Deus, os que gardan todos os mandamentos de Deus e ten a fe en Xesús. E estas virtudes que acompañan ao que está en obediencia, selados e santos que venceron esta batalla, entre o ben eo mal, están aquí nestes versos de Apocalipse. 14.12,13 releia atentamente, as virtudes dos santos, están-nos que gardan todos os mandamentos de Deus e teñen a fe en Xesús, pois serán

97

Benaventurados os que morren e ten estes requisitos de obediencia. Pois, quen teña estes feitos, e quen gardar os seus mandamentos e todas as palabras de Deus é que son estas obras que os acompaña como galardón. Non confundir as obras terreais, para que o home non se gloria en ter galardón, do seu traballo, fai misericordia a alguén por amor, sen pensar en cambios de favores. "Aprender o que significa: Misericordia quero e non sacrificio: Por qué non vin a chamar os xustos, pero os pecadores, ao arrepentimento." Mateo. 9. 13. A misericordia de Deus é: o coñecemento, a obediencia o entendemento, a aceptación, o amor eo cumprimento de todas as palabras de Deus. Porque sen unha conversión sen cambio, un corazón transformado, que só haxa lugar para o amor ea humildade, non pode agradar a Deus. Xesús o convida ao arrepentimento, a cambio, sen forzar o que non sente, pois Deus sonda os corazóns e coñece todos os intentos e saberá a obediencia é por amor ou se é sacrificios. Pero despois da morte de Constantino, en 337 volveu a caza do cristianismo comezou de novo, as persecucións aos cristiáns por orde de reis e relixiosos de Roma e se estenderon ata a quinta trompeta da profecía que abriu outro ciclo.

A quinta trompeta O león tiña asas de aguia: eu olhei ata que lle foron arrincado as súas ás (e foi levantado da terra, e posto en pé como un home, e foi - lle dera un corazón de home.). Daniel. 7. 4. Estes animais representan homes, vexa como son homes, pois plantexa de pé porque andan e son homes, e tamén ten un corazón de home, pois estes tamén son homes. Pois o home tamén é un animal, animal racional, pero este homes agia como animais irracionais. Por iso todos estes catro animais de Daniel. 7. e de Apocalipse. 13. Foi citado coma animais feroces, pero son homes feroces.

O cuarto animal é o falso profeta é O. (León).

Apocalipse. 13.2c. O cuarto 4 º. Animal. O. (León). Que representa o home que é os falsos

profetas e tamén a este animal Satßn deu do seu poder eo seu trono e gran poderío, di, que neste trono de best hai sete cabezas e dez cornos e sobre os cornos dez diadema e sobre os cornos de nomes de blasfêmia. Apocalipse. 13. 1, 2, 5. Estes versos xa vimos anteriormente eo verso 1 e índice 1 indica Apocalipse. 17. 3, 9,12. Que esclarece sobre onde se localiza eo que é este trono de besta e tamén, imos ver a fronte paso a paso. E os outros xa falamos, foron os dez gobernantes, que facían partes das profecías dos primeiros 1260 anos, pois pechou un ciclo de 1 - 1260 anos, e abriu outro de 1260 + 583 = 1843 ou 1844. Que corresponde a 583 anos Estes outros dez cornos fala de dez principais relixiosos con poderes máximos da Inquisición a través do dragón. E as dez diadema, son dez coroas de dez reis, que tamén son participantes, desta inquisición. 98

A caída de Babilonia. A visión da gran prostituta asentada sobre a besta. Babilonia, capital do estado da Mesopotamia Inferior. A historia da Babilonia, con todo é só coñecida polo nome dos reis. Despois das sucesións dos reis, chégase ata ao reinado de Nabucodonosor, 604 .a.C. A Biblia fala de Babilonia como dun lugar de corrupción e de idolatría, como foco de todos os vicios e impurezas. Exasperados pola política bárbara dos babilonios, os xudeus, os israelitas deportados, votaron-lles un odio profundo, ea disolución de costumes (disolucións a relixión) de que foron testemuñas durante o seu cativerio, levou a dar a cidade Política, e relixiosa á designación (significado) de a gran prostituta. "E nos días de hoxe, este é un significado, estigma de Babilonia espiritual, relixiosa como está escrito en Apocalipse. 17. 3, 9, 12. Apocalipse. 18. Apocalipse. 19. Ademais dos versos de Apocalipse. 17 que foron indicadores dos dez cornos 3, 9 12 imos ver algúns, para entender mellor. E veu un dos sete anxos que tiña as sete copas e falou comigo, dicindo: Ven, e mostrar-te-ei a condena da gran prostituta, que está ascentada sobre moitas augas. E na súa testa estaba escrito o nome: Misterio, a gran Babilonia, a nai das prostituições da terra. E vin que a muller estaba embriagado co sangue dos Santos, e do sangue das testemuñas de Xesús. E a ver a eu, marabillas-me con gran admiración. E o anxo me dixo, porque te admirar? Eu te direi o misterio da muller, e da besta que a trae. A cal ten sete cabezas, e dez corno. Aquí hai sentido, que ten sabedoría. As sete cabezas son sete montes sobre as que a muller está asentada. Díxome: As augas que vistas onde se asenta a prostituta, son pobos, e multitudes e nacións e linguas. E a muller que viches é a gran cidade que reina sobre os Reis de terra. Apocalipse. 17. 1,5 - 7, 9, 15, 18. Como xa vimos, que, muller, doutrina, cidade, en Apocalipse, significa 'Igrexa'. Imos ver tamén no diccionario o que significa besta Besta - quadrúpede, animal de carga, o mesmo que cabalo, adj. Parvo parvo Besta - fera - xénero-animal, feroz. Fig Persoa cruel salvaxe Saben porque as profecías da Biblia en Daniel. 7. E Apocalipse 13. Foron citado o nome de animais? Como o dragón, o leopardo, o oso, o león, ea besta? Porque hai dous xéneros de animais, O animal que non pensa que non razoa que son estes. E o animal que pensa que razoa que é o home. Confirma na Biblia e nos dicionarios que o home se chama animal ou de besta, porque estes homes actuaron como uns animais que non razoa. porque eles foron homes tolos, estúpidos, salvaxes e cruel, desobediente aos mandamentos de Deus, estes son usado por Satán como animal de carga para lle facer o que lle aprouver. Como vimos calquera pode pasar por besta e á súa residencia de trono. Na Biblia di das dúas bestas, unha foi quen matou Xesús, Apocalipse

. 11.7 que é a mesma besta de Apocalipse. 13. 2. o (leopardo.) E a outra besta foi quen cambiou o cuarto mandamento da lei de Deus. Apocalipse. 13. 11. Ten quen di que a besta é o falso profeta. Aquí confirma que a besta é unha persoa eo falso profeta é outra persoa, vexa Apocalipse. 19. 20. e no índice 20 deste verso indica. Apocalipse. 16. 13. e Apocalipse. 13. 12, 15. e Apocalipse. 20. 10. Pero mira que calquera pode pasar por besta, como xa vimos no dicionario.

99

Pois a besta retrata unha persoa estúpida, cruel e salvaxe, animal de carga desobediente as palabras de Deus, estes son inducidos por Satán para facer os seus propósitos, para interferir os plans de Deus. Xoán di que foi levado en espírito a un deserto e viu unha, muller, unha igrexa. Nestes versos de Apocalipse 17 o anxo di a Xoán, ven te mostrar a condena da gran prostituta (prostituta muller de mala fama, meretriz, neste caso deturpación da doutrina sagrada.) E di que esta igrexa ten gran poderío, emperador e tivo poder sobre reis e pobos. E aínda ata hoxe ten dominio sobre pobos en multitudes, pero o seu poder non é sobre unha cidade de formigón e si unha cidade espiritual e se é espiritual se fala de almas. E se fala de reis, que tamén reinaron xunto cos líderes relixiosos, pois todo o capítulo fala sobre o home espiritual, e as veces física. No seu nome hai misterio e ten o significado tamén espiritual de Babilonia, a nai. A nai é que ten fillos ou fillas, nai das corrupcions e que esta igrexa está embriagado, manchada co sangue dos Santos e co sangue dos discípulos que son as testemuñas de Xesús. O anxo revela a Xoán o misterio da muller e da besta, a cal ten sete cabezas e dez cornos e di que quen ten entendemento entenda, que as sete cabezas son sete outeiros, montes ou outeiros, onde a igrexa está asentada, localizada, onde é a súa vivenda, o seu trono. E as augas, que o anxo falaba, na que a igrexa está asentada e ten influencias sobre multitudes, sobre pobos, de todas as linguas e nacións. E nela achou o sangue de Xesús e dos seus discípulos e os seus servos. Que iniciou no primeiro ano da era cristiá, pois quen foi o primeiro perseguido e morto foi Xesús. Estas persecucións e mortes comezaron coa morte dos bebés, despois Xesús e estendeuse aos discípulos e aos seus seguidores a quen seguen a súa doutrina. Os cristiáns, estes eran perseguidos, mortos, decapitados, crucificados, queimados e antes eran torturados. Primeiro mataron Xesús a testemuña de Deus, mataron os discípulos, para facer calar unha doutrina que non interesaba a algúns, confirma en Daniel. 7.25 eses despois de matar Xesús e coidado en matar os santos e cambiaron as leis os mandamentos a segunda testemuña de Deus e aínda continuaron. Pero non calaron, non calaron a doutrina de Deus confirma en Apocalipse. 9 veremos na quinta, e venres trompeta que é a continuación de proxecto, liderado e execución da mesma igrexa de Apocalipse 17 que está o sangue de Xesús e os seus seguidores.

100

A quinta trompeta deuse o inicio a inquisición Inquisición. Antigo tribunal eclesiástico, cuxo fin era investigar e punir as herexía, os crimes contra a fe católica. Chamou-se tamén santo oficio. Tribunal presidido polos bispos. "Iván" (Iván por orde dos papas). Xa nos finais do século XII, que corresponde máis ou menos 1260 ANOS dC estes tribunais, a inquisición foi unha arma, tanto da igrexa católica, como do Estado, este tribunal eclesiástico integrado por padres dominico,, por orde do papa Inocencio IV , estableceu a inquisición. O tribunal era para combater herexía no sur de Francia ou aos que non obedecian a imposición de Roma. Este tribunal di en Apocalipse. 11.7 di que: cando finalizar o Ministerio do testemuño de Xesús, a besta que sobe do abismo o mataria e faría guerra aos pobos santos e os matariam. E o índice 8 do verso 7 indica Daniel. 7.21 que confirma que as puntas farían guerra aos santos e os vencería, nestes tribunais. Xulgados e executados os sentenciados, as sentenzas eran o exilio, as torturas, prisión temporal ou perpetua, traballos forzados ou a morte. O castigo maior era a morte, por tortura ou polo lume. E os emperadores católicos romanos aumentaban as penalidades coa confiscación dos bens. Enciclopedia. Edipo. e BASE vol. 6. E había entre os dous poderes, o político eo relixioso, un contrato. (Chamado, concordato). Contrato entre o papa e un goberno católico, onde fixava os dereitos da igrexa e do Estado. As máis célebres concordato de Worms, rematada en 1122 entre o papa Calisto 2 ° eo Emperador de Alemaña Henrique 5 °, que propuxo termo á longa cuestión das investimentos; a de 1516, entre o papa León 10 ° e Francisco 1 °, "rei de Francia ". Enciclopedia. Edipo. e BASE Vol 3. Este tribunal eclesiástico deuse o nome de santa inquisición. Máis tarde, este tribunal eclesiástico, pasou a chamarse santo oficio. Co toque da quinta trompeta, Satßn subiu do abismo e unha vez máis foi facer guerra a humanidade, só que unha vez foi unha guerra diferente, foi unha guerra legalizada, formalizada mediante bulas, editar, pois foi unha guerra prolongada, era con aval e participación das autoridades competentes, dos Reis, Emperadores e gobernos. Entre eles tiña esta concordato ea inquisición, pois interesaban a ambos, pois o botín, os bens confiscados dos acusados de herexía eran divididos entre ambos. Por iso as leis competentes da época, sendo remunerados, polo que facían vistas grosas. Polos delitos de acusaron persoas inocentes, deuse máis ou menos nos finais do século XII, 1260. A inquisición pode ata ter comezado un pouco antes, pero os 1260 confirman un período que comparando os períodos, confirma a profecía de tempo que se levaría a outros períodos de tempo de tons das trompetas e tormentos dese 101

período de 42 meses 42 x 30 = 1260 días que corresponde a 1260 anos, que xa vimos atrás. En Apocalipse. 11.2 e Apocalipse. 13.5: xa sabemos de cando se deu o inicio desta profecía do primeiro ano despois de Cristo, e cando chegou o fin da profecía de 1260 anos, Ao pechar un ciclo e abriu-se outro o que di en: Apocalipse; 9.5,10 que corresponde a 5 séculos que veremos a fronte, imos ver de onde partiu a orde para a execución do cumprimento do outro ciclo que pecha as 2300 dúas mil e trescentos tardes e mañá que son 2300 ano. Agora imos ver a través de quen foi executada esta profecía. En Apocalipse. 9. 19 e índice 16 indican Isaias. 9. 15. (O ancián eo varón de respecto é a cabeza, eo profeta que ensina a falsidade é a Caldas, verso 16 Porque os guías deste pobo son erro, e os que por eles son guiados son devorados. Profeta é un líder relixioso, que exerce un cargo dunha relixión, un cargo que lle foi proposto por "quen o obedecer. " Entón, foi a través do teito profeta ou líder relixioso que exerceu e executou a inquisición. Imos seguir os próximos versos que xa anunciamos. No verso 8 do índice 8 de Daniel 7. Indica Apocalipse. 9. 7. Imos intercalando os versos do capítulo 9 de Apocalipse. E falando acerca de cada un para entender acerca da quinta trompeta. Apocalipse. 9. 1, 2 e o quinto anxo tocou a súa trompeta, e vin unha estrela que do ceo caeu na terra, e foille dada a clave do abismo. E abriu o pozo do abismo, e subiu fume do pozo, como fume dunha gran fornalha, e co fume do pozo escurecer - se o sol eo aire.

Todos nos xa sabemos que foi a estrela que caeu do ceo non é? Foi un ex querubim Satßn que foi tirado no abismo e no abismo, na escuridade fixo seu enderezo, a súa casa, o inferno. Lugar onde só hai torturas e berros de dor interminables, pois o inferno é eterno, onde o espírito non morre e Satßn é o opositor. Todo o que Deus fai para salvar o espírito do home, Satßn tamén fai de todo para destruír o espírito do home. Entón Satßn, o Anticristo, saíu do abismo e foi facer a guerra ao home ea inquisición foi constituída para castigar os herexes mais ese foi o pretexto para formalizar, legalizar esta institución, pois se esconden detrás dunha falsa e funda devoción a Deus, pois os seus obxectivos principais eran os seguidores da doutrina de Xesús e matavam, non importaba a crenza nin o credo, se fose opositores a igrexa romana, serían todos acusados de herexía, eran acusados, xulgados, sentenciados e executados. E aquí describe unha das sentenzas, o condenado polo tribunal eclesiástico, era queimada vivo en fogueiras en praza pública. Con iso, facían destes acontecementos, escenarios 102

para grandes espectáculos e desas fogueiras que eran como grandes fornalha, fumegando fumeiras da cor de fume, era fume escuro que escurecida o sol eo aire. No índice que indica. Joel. 2. 2,10. Días de tebras e de mágoa, días de nubes e de tebras espesas, como a alba espallada sobre os montes pobo grande e poderoso, que nunca houbo nin despois del haberá polos anos adiante, de xeración a xeración. Diante deles (inquisidores) tremer a terra, e abalar-se o ceo, o sol ea lúa se enegrecerão e as estrelas retirarão o seu resplandor. Creo que ninguén pode imaxinar o terror, que aquelas persoas pasaron ao seren queimadas vivas, escoitando os berros de dor estas persoas eran sádico posuído por Satán, que sentía pracer no sufrimento dos outros, eran mesmo días de tebras, pois ata os ceos se abalou e ata as estrelas non tiña máis brillo ea terra se encheu, escurecer coas fumarolas dos corpos queimados e de dor e de terror. Apocalipse. 9. 3 E do fume viñeron saltóns sobre a terra, e foille dado poder, como o poder que ten os escorpións da terra. E os inquisidores eran como saltóns, pero estes saltóns non devoraban verduras nin árbores, pero, eses saltóns devoraban homes e tiñan e exercían os seus poderes e facían o que ben lles entenden, pois tiñan a protección das autoridades. E os que non eran mortos tiñan outra pena, que variaban conforme as barrio, pois, que tiña bens eran espoliados, roubo e mortos en fogueiras, e outros eran torturados con todo tipo de torturas que saia das mentes doentes e desas torturas a dor era comparar coa dor de escorpión cando fire o home, pois a tortura era un proceso longo e doloroso. Apocalipse. 9. 4. E foille dito que non fixesen dano a terra, nin a verdura algunha, pero só aos homes que non ten nas súas probas o sinal de Deus. Ese saltóns non comía, nin devoraba a verdura, nin a herba, nin as árbores, pero só aos homes que non tiñan a marca o sinal de Deus. Pois eses eran devorados os corpos e os espíritos eran levados en catividade. Os que seguían a doutrina de Deus, tamén morreron pero só foron tocados os seus corpos, pois os seus espíritos descansan esperando a hora da volta de Xesús.

Apocalipse. 9. 5. E foille permitido, non que os matassem, pero que por (cinco meses) os atormentou, eo seu tormento era semellante ao tormento do escorpión,

cando fire o home. E este 103

tormento durou máis de cinco meses. 5, meses esta profecía fai referencia a inquisición, uns eran condenados a morte, outros eran condenados a cárceres, castigos, torturas e ven atormentados e sufrían dores, que era comparar a picada escorpións, sobre o tempo estimado en que duraría a inquisición, pois nalgúns lugares rematou máis cedo, noutros máis tarde, con máis ou menos a media, comezando polo fin da data de 1260, de referencia da profecía, pois esa data divide en períodos e en tempos, un período de 1260 despois da morte de Xesús ea persecución arrasada, que tamén non deixa de ser unha inquisición, pois o pobo de Deus era xulgado e condenado a morte e eses horrores desa guerra de que di o profeta Daniel. E pecha este ciclo e este tempo e ábrese outro ciclo, outro tempo, o tempo destes 5 meses son profecías de séculos. Estes 5 meses corresponde a 5 séculos, de continuación desa guerra arrasada, estes cinco séculos, que durou a inquisición, foi variado nalgúns países, uns acabou máis cedo, outros países máis tarde. O número da profecía, 5 séculos, pois a inquisición nalgúns lugares chegou a case seis séculos de grandes torturas e horrores e lamento e gran persecución ao pobo de Deus. Busque nas enciclopedias e na internet e mira que a inquisición durou máis ou menos 5 séculos Sobre esa profecía de 5 séculos e outras imos ver a fronte no gráfico que corresponde a todo o período de 2300 anos. Apocalipse 9. 6 E naqueles días os homes buscaban a morte, e non a acharão; e

desejarão morrer, ea morte fugirá deles.

Aquelas persoas que eran condenados a cadea perpetua sufría malos tratos ea comida, era en forma de razón, só para que a xente se mantivesen viva. As que eran torturadas por varios días ou anos en calabozo ea celas eran frías e húmidas cheas de ratos e baratas e todo tipo de insectos. Eses desexaban a morte, pero a morte fuxía deles, ese termo se di porque as persoas que estaban, nesas condicións, baixo humana, eran condenados a cadea perpetua, entón desexaban unha morte rápida, pero as súas condenas eran sufrir cada día, ata morrer de inanición. Apocalipse 9. 7 E o parecer dos saltóns era semellante ao de cabalos dispositivos para a guerra, e sobre as súas cabezas había unhas como coroa semellante ao ouro, e os seus rostros eran como de homes.

E por onde estes inquisidores pasaban, parecía praga, pois destruír as persoas, como os saltóns destrúen as plantas. Saian aos bandos, os inquisidores eran os coroados sacerdotes, tiñan nas súas cabezas coroas e traxes que daba aires de santidade. Eran homes que, se dicía ser representante de Deus, andavam e tiñan consigo un batallón de escolta e andavam montados en cabalos e saíu dispositivos para a guerra, este 104

tiñan o rostro de home, pero parecía animais feroces. Apocalipse. 9. 8 E tiña cabelos como cabelos de mulleres e os seus dentes eran

como de (leões.)

Os inquisidores e as escoltas andavam montados en cabalos e eses cabaleiros tamén eran vestidos de carácter, con armaduras e con escudos e sobre as súas cabezas usaban elmos e detrás dos elmos tiña unha especie de sedém, que parecía cabelos de muller. E eses cabaleiros eran feroces e devoraban persoas como un león devora súas presas. Apocalipse. 9. 9 E tiña coiraza como coiraza de ferro eo ruído das súas ás era como o ruído de coches, cando moitos cabalos corren ao combate. Os soldados vestían armaduras de ferro e os seus animais eran igualmente, así traxe. Andavam ben dispositivos para o combate, estes traxes de ferro facían moi ruído co galope dos animais, pois andavam en gran número. Apocalipse. 9. 10 E tiñan colas semellantes as dos escorpións, e aguillóns nas

súas colas, eo seu poder era para danar os homes por (cinco meses.)

E eses inquisidores e as súas escoltas tiñan nas súas mans, lanzas e aguillóns (aguillóns, varas con puntas de picada) estes eran uns dos moitos instrumentos usados nas torturas, varas con puntas de ferro, estilete, canivete que os acompañaban. As vítimas eran torturadas moitas veces en praza pública, outras veces eran torturadas en calabozo en lugares reservados para as súas imaginações obscenos e depravado, homes e mulleres eran molestado sexual por estes falsos profetas. E estes mantiñan moitos en catividade e este pesadelo durou máis de cinco séculos. E cantos non chorar os seus mortos, pois toda a terra chorou a mesma dor. Apocalipse. 9. 11. E tiña sobre si rei, 11 o anxo do abismo, o hebreo era o seu nome ª Abadom; e en grego ª Apoliom

Relato de Apocalipse 9. 1 - 11. Que fala da primeira parte da inquisición. Que comezou na quinta trompeta. Estes dous a pequenos ª no verso 11, atópase o seu significado no pé no final da páxina da Biblia e significa destrutor, Adadom e Apoliom significa anxo destruidor. E o índice 11 indica o primeiro verso de Apocalipse. 9 que xa vimos e entendemos e que confirma e que fala de Satán, pois é a través del que está toda esa destrución, imos ver o comezo do verso 11. E tiñan sobre si rei. Quen é o rei das tebras? Os que estaban a estes servizos tiñan sobre si este rei. Satßn. .

105

A sexta trompeta A sexta trompeta foi tocada no punto alto da inquisición e dos inquisidores A inquisición chegou no punto alto e estender por varios países, como a historia relata, en Francia, Alemaña, España, Portugal e Brasil e noutros países. No Brasil non tivo o tribunal da inquisición ou o santo-oficio, pero, polos mesmos motivos dos outros países, as persoas eran cazadas con falsa acusación de herexía ou feiticería, e eran prezado seus bens confiscados, espoliados, condenadas e deportados, para Lisboa onde eran executados conforme as sentenzas de cada un, pois a inquisición converteuse nun negocio lucrativo para reis, emperadores e para a igrexa ou quen estivese a fronte do goberno. Pois, en Apocalipse. 17 falam de dez reis e da besta e de relixiosos, falsos profetas, pois a inquisición deu recurso través destes dous poderes e dela sacaron moi proveito, pois a forma de espolio os bens de alguén, era a través de acusacións de herexía, de embruxamento. Herexía, aínda que non fosen, eran acusados como tales, pois os patrimonios destes lles interesaban, "os inquisidores eran relixioso da mesma familia e fe e papados eran brazos seculares tiñan as mesmas intencións de beneficios propios". A sexta trompeta tocou no punto alto da inquisición foi en 1483. Cardeal Torquemada, profesan na Orde de San Domingos, nomeado Inquisidor xeral en 1483. Inquisidor español dirixiu durante 14 anos as operacións do Santo Oficio en España. Un historiador avalía que Tomás Torquemada, condenado a morte na fogueira 8.800 persoas e 96.504 persoas, condenado a outras penas (só no alto de fe en Toledo o 10 de marzo de 1487, Torquemada mandou matar 200 herexes, en un só día (ou por eles acusados como herexes). El provocaba tanto odio que durante as súas viaxes era protexido por unha escolta de 50 soldados e 200 infantes cabaleiros, seguridade, estes eran parte da comitiva de caza as vítimas e formaban parte da súa seguridade persoal. En 1492 realizou a maior deserdação dos xudeus, decretada por Fernando e Isabel, estes son relatos de España, e noutros lugares? Noutros países? Eran rastros de mortos por todos os lados. Enciclopedia. Edipo. volume. 10. Por todo o que vimos por alto sobre a inquisición, pois nin de preto relatouse as barbaridades que se esconden entre as paredes da gran cidade chamada Babilonia nome dada a igrexa que se fala na Biblia. E a través da santa inquisición e do santo oficio foi por prezo, por diñeiro estes xenocidio, programado e legalizado pola igrexa

106

católica e polo Estado. Os versos da Biblia non son frases feitas son palabras orixinais e actuais, non ten como facer montaxe, pois son profecías que foron dada por Deus á profetas, antes de todos os acontecementos e que foi a suceder durante o decorrer dos anos, pois as veces se atopa todo o que se busca no capítulo enteiro, ou cada versículo resume o obxecto, ou os versos entre capítulos de acordo entre si, a través dos índices. Porque moitas cousas foron escritas por parábolas entre os versos por orde de Deus para que fosen revelados ao seu tempo determinado. Imos ver o que di na Biblia sobre a venres trompeta, e imos pasando de verso en verso para entender mellor. Apocalipse. 9. 13. E tocou o sexto anxo a súa trompeta, e oín unha voz que viña das catro puntas de ouro, que estaba diante de Deus. Na visión Xoán, escoitou a voz de mando para tocar unha vez máis a trompeta para unha etapa, un período do cumprimento das escrituras, das palabras de Deus. Apocalipse. 9. 14 A que dicía ao sexto anxo que tiña a trompeta: solta os catro anxos, que están presos xunto ao gran río Éufrates. Tarifas desta, sexta trompeta, estes catro anxos estaban preparados para unha encargo sobre ordes eo anxo estaba na presenza de Deus esperando as ordes, eses anxos son ordenados a cumprir funcións a respecto desta sexta trompeta que aínda forma parte da inquisición. Eles xa estaban esperando en lugar estratéxico para cumprir a misión. Apocalipse. 9. 15 E foron solto os catro anxos que estaban preparado para a hora, o día, o mes, eo ano, a fin de matarem a terceira parte dos homes Estes catro anxos estaban preparados dispositivos para cumprir ordes, en países onde se produciron os maiores números de condenas e de execucións, pois as ordes eran para destruír homes, estes anxos foron os grandes inquisidores xefes que comandos, daban ordes ás tropas para as batallas. Apocalipse. 9. 16, 17. E o número dos exércitos dos cabaleiros era de douscentos millóns, e vin os números deles. Verso 17. E así vin os cabalos nesta visión, e sobre eles montar tiña coiraza de lume, e de Jacinto, e de xofre, e as cabezas dos

cabalos eran como cabezas de (leóns;) e das súas bocas saian lume e fume e xofre.

E o número do exército de homes a orde destes dous reinos, políticos e relixiosos, era 107

asustado pois por onde pasaban as persoas se esconden, temer polas súas vidas. Por onde a inquisición pasou era en gran número. E eses anxos da morte montar en cabalos que parecían saltóns e sobre eles, homes sobre dominio de Satán, pois non tiñan piedade, matavam familias enteiras, ata as crianciña non escapaban. Eses homes tiñan corazóns de leóns, pois devoraban e facían en anacos sen ningún tipo de sentimento de ser humano e pola ganancia de adquirir fortunas allea sobre confiscación, sen ter que traballar por iso, e estes acumular fortunas incalculables, con prezo de sangue de xente inocentes. Isto sucedeu á pouco máis dun século. Apocalipse. 12. 12. O demo baixou a vos, e ten gran ira, sabendo que xa ten pouco tempo. A sexta trompeta soou e Satßn sabía que o seu tempo estaba próximo e saíu e devorou quen atravesou e atopou polo camiño, xa que cada día sebe que a súa recompensa está máis próxima e todo o que quere é buscar quen está desprevido, despreocupado, sen se preocupar co día de mañá. Apocalipse. 9. 18 Por estas tres pragas morreron a terceira parte dos homes, é dicir polo lume, polo fume, e polo xofre, que saia das súas bocas. Por algunhas formas de crueldade os homes foron mortos, pois polas bocas dos xuíces, as bocas dos falsos profetas saian as sentenzas de cada acusado e todas as sentenzas eran con requinte de crueldade, pois Satßn se Deleitáronse cos sufrimentos das vítimas. Polo-lume - Polas fogueiras da inquisición. Polo-fume - Pola prisión, curto nos calabozo. Polo-xofre - Polas torturas, pois fere moi Apocalipse 9. 19 Porque o poder dos cabalos está na súa boca e nas súas colas, 16 indica Isaias. 9. 15. Porque as súas colas son similares a serpes, e ten cabeza, e con elas danan. Estes versos xa vimos antes o seu índice 16 indica Isaias. 9. 15. que di que estes que comandada tales institución eran falsos profetas e son fraudulentos, que enganados e seguen a erro e son como serpes, pois danan e implica en mentiras, esconden o pasado, como se nada tivese acontecido, pero no presente as mesmas cousas acontecen vexan porque. Apocalipse e 9. 20 E os outros homes que non morreron por estas pragas, NON se arrepender das súas obras das súas mans, para NON 108

adoraban os demos, e os ídolos de ouro, e prata, e de bronce e de pedra e de madeira que non poden ver, nin escoitar nin andar. Lean ben estes versos ata entender, aquí fala exactamente dos que estaban ao servizo de Satán, de quen eran o que facían e ó que adoraban ea quen amaba ea quen obedecian ea quen estaban ao servizo. Por iso, estes non foron mortos, estes homes que non eran mortos polos inquisidores, eran só o que eran e tiñan a mesma fe. E estes non se arrepentido das obras más que facían coa humanidade, en vez de Non adora os demos, polo contrario, adoraban os demos e os ídolos que representan divindades, ídolos feitos de ouro, prata, bronce, pedras, madeira, ídolos que representan persoas que xa morreron que están durmindo, como di a Biblia sagrada, como xa vimos. Pois estes non poden ver, nin oír, nin andar. Estes non foron mortos, pois os tales eran os propios inquisidores e os falsos profetas. Apocalipse. 9. 21. E non se arrepender dos seus homicidios, nin das súas feitizos, nin

da súa prostitución, nin das súas ladroíces.

Relato de Apocalipse. 9. 13 - 21. Que fala da segunda parte da inquisición. Que comezou na sexta trompeta. E estes non se arrepentido de ter matado tantas persoas e non se arrepender das súas embruxamento. Que ironía, quen saia en comitiva, nunha gran comitiva, cun gran exército en procuras as bruxas e os feiticeiros e feiticeiros para queima-los en prazas públicas sobre acusacións de practicar ritos de magias e de feitizos e libacións, honores e ofrendas aos demos , pois eran eses mesmo que facían estas prácticas, e aínda seguen a practicar, as feitizos e se prostituirse, (a prostitución sagrada é amar, honrar, adorar outros deuses e quen non honor directamente a Deus verdadeiro). Porque todas as nacións beberam do viño da ira da súa prostitución e os reis da terra se prostituirse con ela, e os veciños se enriqueceron coa abundancia das súas delicias. Porque todas as nacións foron erro polas túas embruxamento. E nela se achou o sangue dos profetas, e dos santos, e de todos os que morreron na terra. Apocalipse. 18. 3, 23b, 24 Por que Deus di que todas as nacións beberão do mesmo viño desa ira? E que todos se prostituirse? Imos lembrar onde está o erro ea marca da besta e quen está en desobediencia aos mandamentos de Deus, e tamén lembrado o verso catro, que di. Sae dela pobo meu non participen dos seus pecados, onde moitos son enganados, polas palabras de lisonjear. Onde non busca nin se afonda a busca do coñecemento 109

Destes capítulos e versículos da Biblia sacra eo anxo di; que na igrexa se achou o sangue dos profetas e dos santos e de todos os que foron torturados por seguir doutrina de Xesús. Foron tan grande as matanza e carnicería que se espallaron por varias partes da terra, todo en nome do santo - oficio, ea inquisición, onde a terra chorou os seus mortos. Entre na internet, acceda Google e escriba inquisición e ver que é esta a guerra de que fala na Biblia. Polo tanto, velaí que veñen días en que visitar as imaxes de esculturas de Babilonia, e toda a súa terra será vergoñenta, e todos os seus traspasados cairán no medio dela. Xeremías. 51. 47 Aquí está a promesa de DEUS e DEUS cando promete non falla, relé este verso na integra e mira o que Deus promete para o día da súa chegada, pois di: Velaquí que vén días en que visitar as imaxes de esculturas da casa chamada Babilonia. Está promesa está no verbo do futuro Ven, E visita. Estes acontecementos son previsións para o día da chegada o día da vinganza de Deus. Pero aí xa será demasiado tarde, o día da visitazão onde todo o mundo ve o erro que son as imaxes de esculturas, pois Deus visitará unha Babilonia, hoxe, espiritual, chea destas imaxes de esculturas en toda a terra e só queda a vergoña eo desespero , por non ter cambiado, mentres é tampo e di máis que todos serán traspasados, mortos e no medio dela caeron. Estas son predicións para aquel día do xuízo do xuízo final. 110

Liñas do tempo

Profecías de Daniel. Nos capítulos. 2 - 7 - 8 - 9-10-11-12. Daniel. 2. A estatua. De Nabucodonosor. Daniel. 7. Os animais simbólicos. Daniel. 8. Dúas mil e trescentos tardes e mañá = 2.300 anos profético Daniel. 9. Setenta semanas 70 x 7 = 490. Días profetas, corresponde á 490 anos. Daniel. 11. Inquisición. Daniel. 12. 1290 e 1335 días que profético corresponde a anos. E Apocalipse. Nos capítulos. 6-8-9-11-13-16-17 -. 18. As profecías de Daniel, e as revelacións de Juan en Apocalipse corresponden entre si, unha é a profecía, a outra o cumprimento.

70 .. semana, é igual. a 490. Días, que é igual a. 490. Ano convertido. como en. Leviticos. 25.8. é igual. a 490. anos, menos 33.5. anos, despois de Cristo sobra 456.5. anos. antes de Cristo. e 33.5. anos, de vida de Xesús, na terra.

69. semana veces. 7, días é igual. á 483. días. Que é igual. a anos. 483. anos menos, 456.5 anos antes de Cristo, é igual a. 26.5. anos despois de Cristo engade a metade dunha semana. 3.5 día igual. tras ano, de concerto.

26.5. anos máis media semanas de concerto que é igual. a 3.5 día e medio que é igual. 3. anos e medio que suma á 26.5. máis, 3.5 é igual. a, 30 ano. e Xesús foi Bautizado.

Agrega a última metade da semana as. 3.5. días e medio que é igual. á 3.5. de anos e medio de ministerio igual. a 30. máis, 3.5. é igual. a. 33.5. anos de vida ata a morte de Xesús.

69. semana. veces, 7. días é igual. a 483. días que corresponde a anos, máis 1. semana, agregada as. 69, semanas que é igual. a 70. Semanas e. 70 semanas veces. 7. que días é igual. a 490. días. días que é igual. a 490. anos. Menos. 456.5. anos antes de Cristo. é igual. á 33.5 despois, de Cristo.

490. anos das profecías, ata a morte. de Xesús

O bautismo. de Xesús. foi con 30. anos. Lucas. 3.23.

Despois, do bautismo agrega. 3. Anos. 5. Meses. 15. días, de Ministerio de 2. testemuñas. de Deus. Apocalipse. 11. 3. de. 1260. días.

33. anos. 5. meses e. 15. días. do nacemento o ministerio. e ata a morte. de Xesús. Apocalipse. 11. 7.

3. anos. 5. Meses. 15. días. que é igual. a 1260 días. esta estes refire e de días mesmo, días de. 2. testemuñas. de Deus na terra. Apocalipse. 11.3.

Calculo. 3. anos e. 5. Meses. 3. Veces. 365. é igual. 1095. días. 5. meses veces, 30. é igual. a150. días. 1095. máis 150. é igual. a. 1245. días, 1260, menos, 1245, é igual. a. 15. días, 1245. Máis. 15. é igual. a 1260. días, que é igual. 3. anos, 5. mes e. 15. Días.

2300 .. tarde e maná. días. que é igual. á 2300. anos, menos. 456.5. anos ante de Cristo. o que sobra. é 1843.5. ano. Que Son despois de Cristo. que chega a. 1844. Despois. de Cristo.

456.5, ou, 457. máis, 1260. é igual. a 2300. anos que é o fin. do período, profético

457. anos. antes de Cristo. máis 1260. despois de Cristo, é igual. a 1717 .. despois de Cristo máis. 583. despois de Cristo é o mesmo. a 2300. anos. Daniel. 12.7. Que é primeiro período. un tempo

42. meses veces. 30. días é igual. a 1260. día que é igual á 1260. anos Apocalipse. 11.2. Tempo de persecución Apocalipse. 13.5. de. 1260. días, anos. Confirma as persecucións. Daniel. 12.7. o segundo período de cando

583. anos, que corresponde. á Século, anos. de inquisición, que é o terceiro. período de tempo. de Apocalipse. 9.5,10. e Daniel .12.7, 11, 12. ea metade, dun, tempo ..

Libro de. 2300. anos. de tres tempos de anos. 457 anos, máis. 1260. anos, máis. 583. anos. que é igual. á 2300. anos

457. anos antes de Cristo, máis. 1260. anos despois de Cristo e igual. a 1717. anos, máis. 583. anos. que é igual. a 2300. anos que é o fin. do libro.

457. Anos. antes, de Cristo, máis.

42. meses veces. 30. días é igual. á 1260. días, que corresponde a. 1260. anos. Despois de Cristo.

5. mes é. Igual. a 5. século, que é igual. 583. anos. máis ou menos, de Inquisición, que a forma parte da profecía

457. máis. 1260. é igual. á 1717. máis 583. é igual. a 2300. tardes e mañá, é igual. á 2300. Anos.

1260. anos. despois de Cristo, foi tempo de, persecución, máis 583, ou .. 584, anos de inquisición que é igual. a 1844. Anos. Fin. das guerra, prolongadas

1335 .. anos. menos. 1290. é igual. a 45. Anos. 1844. máis 45. é igual. a 1889. Anos. e suma, a diferenza, dos dous, números que agrega a. 1844 ..

1844 .. máis. 45. é igual. a 1889. Ese aumento de. 45. Anos, dos ben. aventurados, dos tempo. do fin, das guerra das profecías de. Daniel. 12. 1. 2. 7, 11, 12.

111

As liñas do tempo amosan paso a paso a períodos profetas, os anos que se seguen eo cumprimento deles. Imos conferindo xuntos os gráficos para entender mellor esta profecía que Deus deu a Daniel. 9, sobre as 70 semanas, 70 X 7 = 490 días que corresponde a 490 anos esta referencia de días da semana que corresponde e fai referencia a anos, confirma-se en. Levítico. 25.8. tamén contará sete semanas de anos, sete veces sete anos: de xeito que os días das sete semanas ti serán corenta e nove anos. Así chegamos a correspondencia de un día da semana para cada ano. Aquí temos a confirmación de que nas profecías os números citados poden converter, conforme cada profecía. Imos seguir o gráfico, 70 X 7 = 490: 70. Semanas que os días corresponden a 490. Anos, 490. - 456.5. a. C. = 33.5.d.C. idade de Xesús. Outra referencia 69 X 7. = 483. - 456.5.a.C. = 26.5. dC idade de Xesús, unha semana de concerto que Xesús comezou a facer moitos, esta semana foi dividida en metades. Dividida en dúas metades. 7 / 2. = 3.5. Media semana máis a idade de Xesús, de 26.5. = 26.5. + 3.5. media semana de concerto = 30. trinta anos e Xesús foi bautizado. (Lucas. 3.23) agrega a última metade da semana de Ministerio = 30 + 3.5 = 33.5 agrega tamén aos números 69X7 = 483 + a primeira media semana 483 + 3.5 = 486.5, máis a ultima metade da semana de ministerio 486.5 + 3.5 = 490 anos. Esta numerosas o tempo da profecía ata os trinta e tres anos e medio da vida de Xesús. Pero esta profecía foi contada en semanas para que se dividen en etapas de tempos, os períodos de cada acontecementos ata a fin dos 490 anos. E estes 490 anos forma parte doutra profecía dun tempo de 2300 anos. Vexa no gráfico amosa ben e divide estes tempos. Esdras 7.8, 9 a profecía dada por Deus, determinou o tempo da partida, o inicio desta profecía ata a era cristiá, 456.5. A.C. e 33.5.d.C. que comezou o día do nacemento de Cristo, conta-se o período de 26.5, anos, máis o período de 30 anos Xesús foi bautizado e agrega o período de 3.5,15. anos 30 + 3.5,5 = 33.5, 15 anos e días de vida ata a morte de Xesús, foi o tempo que falou Xoán en Apocalipse. 11.3,7. Ese tempo de 1260 días, fala se de días mesmo, imos transformalo los en anos. Xa vimos, pero imos repetir. 3 anos = 3 X 365 días = 1095 días. 5 meses 5 X 30 = 150 días. 1095 + 150 = 1245 días e para saber os días que faltan é só diminuír os 1260 -1245 = 15. E chega ao resultado exacto de anos meses e días da vida de Xesús despois do bautismo, 1245 + 15 = 1260. Ou. 3 X 365 = 1095 días. 1260 - 1095 = 165. 165 / 30 = 5. 5 = 5 X 30 = 150. 30 / 2 = 15 días. = Cinco meses, e a metade dun mes é 15 días. Suma 1095 + 150 = 1245 +15 = 1260. Días da profecía das dúas testemuñas de Deus, que corresponde á 3 anos, 5 meses, 15 días .. Xesús ea doutrina, as palabras de Deus que veu a terra. Foi o tempo que Xesús levou do nacemento ao último día do seu Ministerio. Entón Xesús viviu 33.5,15 trinta e tres anos cinco meses e quince días, na terra. Agora imos agregando as semanas de Daniel. 9. 24 - 27. Sobre as 70 semanas que están determinadas. Verso. 24 - 70 Semanas. 70 X 7 Días = 490 días = anos. Verso. 25 - 62 semanas. 62 +7 = 69 semanas Verso. 26. Vexa ben e entenda. DESPOIS das 62 semanas, SERÁ 112

tirado o Mesías. Conclusión; no verso 25, di: agregar 62 + 7 = 69. 69 X 7 = 483. O verso. 27, para pechar as 70 semanas falta dunha semana, e esa ultima semana será de concerto de Xesús co pobo, e nese mesmo verso sita que esta semana será dividida en dúas metades, 7 / 2 = 3.5 media semana para confirmar un tempo. Entón imos revisando os versos, no verso 26 hai dúas referencia que está en maiúsculo, DESPOIS e será, entón este despois, refírese a unha semana agregada nas 69, en metades 483 + 3 .5 = 486.5 para confirmar que El aínda vive e DESPOIS Será sacado, cando agregar a última semana que pecha as 70 semanas, no verso 27. Que despois de completar a ultima semana que faltaba, fará cesar os sacrificios de animais e de ofertas de manxares, pan asmos, e cereais e sacrificios cerimoniais. Que foi feito cambio no corpo e na morte de Xesús. Cando se divide os tempos. 62 + 7 = 69 X 7 = 483 + 3.5 = 486.5 +3.5 = 490. A outra referencia é: A chegada de Esdras en Xerusalén para a reconstrución, do templo, que deu comezo en 456.5. Anos a.C. 69 semanas veces 7 días. 69 X 7 = igual a anos 483 - 456.5 = 26.5. Vinte e seis anos e medio era de Cristo e da-se o comezo de, primeiro día ata o ano de 26.5 + 3.5 = 30 tres anos e medio de concerto e Xesús foi bautizado, + 3.5 tres anos e medio de Ministerio, 30 + 3.5 = 33.5. Profecía 456.5 + 26.5 = 483 + 3.5 = 486.5 + 3.5 = 490 anos. Con 26.5 anos Xesús comezou a facer un concerto con moitos, na primeira metade da semana, 3.5 tres anos e medio fala do amor de Deus, coidando dos enfermos e necesitados. Alias El facía isto dende os 12 anos como di en: Lucas. 2. 40 - 49, No templo cos doutores, e sacerdotes, pois dicía estar coidando das cousas do seu Pai, de Deus. 26.5. Idade de Xesús + concerto + 3.5 = 30 anos, e foi bautizado + a última metade da última semana e de Ministerio 30 + 3.5 = 3 3.5. e pecha a profecía de 490 anos. Outra referencia é: a retiran-se os 456.5.a.C. que forma parte das 2300 anos. 2300 - 456.5 = 1843.5 OU 1844. d. C. E Xesús morreu e subiu ao ceo aos 33.5,15 trinta e tres anos, cinco meses, e quince días, e está no lugar Santísimo, á dereita de Deus. Esteban confirma, pois cando sendo apedramento cheo do Espírito de Deus fixando os ollos noCceo, veu a gloria de Deus e Xesús que estaba a dereita de Deus. Actos. 7.55

Coa morte de Xesús pecha o ciclo de 490 anos Daniel. 9 e Daniel. 8. 14 fala en profecía por Deus sobre o que acontecería ao longo do período de 2300 tardes e mañá que son profecías de anos, 2300 anos. Foron tempos e acontecementos que fala do santuario da vida e do corpo de Xesús, que naceu e morreu e resucitou e segue o sumo sacerdote, e está no lugar Santísimo celestial para a salvación dos que se converte. Estes 2300 anos tamén corresponden a un tempo, de tempos, e metade dun tempo. E deu. 113

inicio, e conta-se a chegada de Esdras á Xerusalén, e non a saída de Babilonia E o decreto foi editado polo Rei Artaxerxes ao profeta Esdras (Esdras 7. 7 - 26). Este decreto foi dado a 456.5.a.C. máis 33.5 dC Pechar 490 anos, estes 490 ano, foi mencionado en semanas, para referirse as dúas eras, antes e despois de Cristo e para contar o tempo de vida que Xesús viviu na terra, que forman parte da profecía de 2300 anos. E das 70 semanas esta en Daniel. 8. Daniel. 9 está as 2300 tarde e mañá que corresponde á anos. 2300 - 456.5 = 1843.5 que chega a 1844. Estes anos de 1844 foi o período que Satßn engrandécese e algúns do exército das estrelas (do santos) deitaram por terra e as pisou e ata o príncipe do exército; (Xesús) e por el foi tirado o continuo sacrificio eo lugar do seu santuario foi lanzado por terra. (Xesús foi enterrado) E o exército lle foi entregado o sacrificio continuo, por mor das transgresións, e lanzou a verdade por terra. E (un dos mandamentos foi trocado) un santo dixo a Daniel que a visión do sacrificio e das transgresións arrasada para ser entregado o santuario, eo exército co fin de ser pisado. El dixo que sería ese tempo, sería de 2300 anos eo santuario sería purificado. Daniel. 8. 10 - 14. Entre estes 2300 anos oe outras profecías que comezaron a principios da era cristiá que está dentro do período de 2300 anos para confirmar períodos dos acontecementos, imos ver o que fala en Apocalipse. 11,2. Apocalipse. 13.5 corenta e dous meses, 42 meses, 42 X 30 = 1260, días que corresponde a anos. Lembran que di de 1260 anos comezando polas mortes dos bebés da época do nacemento de Xesús e da súa morte e da morte dos seguidores da doutrina de Deus. Este período foi o primeiro das persecucións e morte. Apocalipse. 11.2. Apocalipse. 13,5 cumpriron-se os 1260 anos, pechou un ciclo. E empezou a outro ciclo que deu comezo da inquisición conforme di. Daniel. 8. 12, e índice 10 indica., Daniel. 11, 31. Pero imos indicar algúns versos na Biblia para que lean e entendan que parte desta profecía se confirmar en dous tempos. Para un pobo e tempo do vello testamento, e para un pobo e tempo do novo testamento, para Apocalipse. Veremos aquí se fala de rei e reinos, imos lembrar de que rei se fala. Isaias. 14. 13 - 18. E Daniel. 11; 13, 16, 17, 25 - 33, 36, 38. E no Daniel. 8. 13, 14, 19 que sería acontecementos nun determinado tempo de que remate, en Daniel. 10.1 di, que se trata dunha guerra prolongada. En Daniel. 7. 8. Que fala da punta pequena, e que o índice 7 indica Daniel. 7. 20, 21, 24. E Daniel. 8. 9. Que confirma ser o dragón, o rei das tebras, que domina as outras dez puntas, que están ao seu servizo. E apocalipse. 17. Fala de que guerra e de das dez puntas, e de que xeito sería esa guerra contra o santuario (Xesús) eo exército (o pobo santo) a fin de seren pisados. Cantos morreron polas 114

palabras de Deus? Miles e miles morreron nesa guerra, só Deus sabe cantos e os seus nomes. Esa guerra fala xuízo; acto de xulgar, tribunal, sentenza. Aquí se confirma o que di Paulo en 2 ° Tessalonicenses. 2. 3 - 12 imos ver algúns versos. Verso 4, Satßn se opón en todo, se levantou e asentouse no templo, no seu trono querendo parecer Deus, Satßn asentou no trono de inquisición e xulgou o pobo de Deus, e veu o xuízo o xuízo eo veredicto, culpables e mortos. Morte dun pobo inocente, en realidade ese tribunal comezou desde a morte dos bebés no nacemento de Xesús. Repetindo Daniel. 8. 10 - 14, onde Satßn engrandécese ata o exército do ceo, e algúns dos exércitos e das estrelas (algúns dos santos) deitou por terra e as pisou e pos Satßn foi tirado o continuo sacrificio (Xesús foi morto) eo lugar do seu santuario foi lanzado por terra. E lanza a verdade por terra (Daniel. 7.25, o cuarto mandamento de Deus foi trocado, lanzado por terra) fixo iso e prosperou. Apocalipse. 9. 5, 10. E por 5 meses os atormentou; Estes 5 meses corresponde a 5 séculos como xa vimos que se refire a 583 anos de inquisición que agrega a outras profecías. Imos lembrar. Daniel. 8.10 - 14. A profecía de 2300 anos. Daniel, 9.24 - 27. As 70 semanas, 70 X 7 = 490 - 33.5 anos = 456.5 ou 457. A.C. Apocalipse. 11. 2 e Apocalipse. 13. 5. Corenta e dous meses. 42 X 30 = 1260 = á anos despois de Cristo. Apocalipse. 9. 5,10. Cinco meses. Que profeta corresponde a 5 séculos = 583 que chega a uns anos a máis, pero que corresponde a un período, pero que aínda está agregado en 5, séculos = 457 + 1260 = 1717 + 583 = 2300. Anos. E Daniel escoitou un santo preguntas. ''Ata cando a durará a visión do continuo sacrificio e da transgresión arrasada, para que o santuario eo exército co fin de seren pisados?''Este santuario foi pisado, este xuízo foi de Satán, que asentou no seu trono e xulgaron o pobo de Deus, dous versos de Daniel. 8. 13, 14. Imos analizar estes dous versos. - Verso 13. Pregunta: Ata cando o exército será pisado? - Verso 14. A primeira resposta. E o anxo respondeu, ata. 2300 tardes e mañá, 2300 = anos'' refacer a profecía 2300 - 456.5 = 1843.5, ou 1844. Este ata é o tempo longo do primeiro día da profecía de 457. aC e segue do 1 ° primeiro día despois de Cristo ata a fin da profecía que chega a 1844. d.C. Continuación do verso. 14. A segunda resposta. E O Santuario Será purificar. Vendo e entendendo, e pecha o período deste xuízo da inquisición, que remata por este tempo de 1844, e será purificado, o santuario, o santuario Será purificado DESPOIS de 1844. Cando tocar a sétima trompeta e Xesús virá eo xuízo ea desinfección dos pecados 115

comezará cando Deus o ancián de días asento e será na chegada de Xesús, no xuízo final. Vexa na Biblia en Apocalipse. 20. 4 e Daniel. 7.10, 11, 22, 27. Este será o xuízo de DEUS para o home. E os números da historia relatan cambio de período marcando etapas do decorrer dos acontecementos e época. 2 ° Tessalonicenses. 2. 10, 12. E con todo o erro de inxustiza, para que sexan xulgados. Houbo si, un xuízo, un xuízo na terra para moitos, este xuízo, onde Satßn asentouse e xulgou e condenou e matou o pobo de Deus. MAS Vendo e entender, que este matou os corpos, e non os espíritos como aconteceu coa morte de Xesús. E todos os que morreron, os santos selados serán purificados e quen non ten o selo santo tamén será reservados e todos os que morreron están durmindo esperando para o xuízo do día final, o día de Deus. E o xuízo de Deus virá na fin dos tempos. E outra profecía que se encerra este período. Daniel. 12. 11, 12. O anxo dixo a Daniel que dende a época da abominação arrasada, haberá 1290 días, e di que así a aventura o que espera 1335 días. Ben Estas dúas datas refírense tamén en anos. Pero os dous números refírense á diferencia das dúas datas para confirmar un tempo, veremos 1335 -1290 = 45 anos. Estes anos son un aumento que se suma despois do fin dos anos da inquisición, vexa agrega os 45 anos que é a diferencia de dous números e chegamos á 1844 + 45 = 1889, pois esa referencia de datas é unha data que se refire a unha seguridade , de despois daquela guerra, do tribunal na terra a través da inquisición, e do Sant - oficio que Satßn asentou no tribunal querendo parecer Deus. O anxo di benaventurados o que espera e alcanza ese tempo. Se Deus deu esta data a máis, pois é só el que coñece os segredos dos homes, pois é só El que exactamente cando a inquisición rematou. Seguridade en parte, pois a guerra invisible do inimigo está sempre presente. Por iso Deus nos avisa que debemos estar sempre vixiantes porque os días son malos e Satßn non descansa, está lanzando lazos para incorporarse os desprevenido. E estamos agardando o toque da sétima e última trompeta onde será revelado o segredo de Deus. Quen crer nas escrituras sagradas ver que chegou o tempo de que remate, cabe a cada un buscar Deus e estar no lugar axeitado para o día da súa chegada. E Xesús deixou aviso que cando todo de que falou se cumprise sería chegado o tempo de que remate. Como di nas escrituras o xuízo de Deus aínda virá. El ha xulgar aos homes tras a chegada de Xesús, este xuízo está reservado para o fin de todos e será durante o milenio, para uns a redención e para os outros a perdición. 116

13 Mandamentos Esforçai-vos, pois, para gardar e para fazerdes todo canto está escrito no libro da lei de Moisés para que del non vos aparte, nin para a dereita nin á esquerda, porque garde moito as vosas almas, para amardes ao señor voso Deus . Xosué. 23. 6, 11. Deus anima o home para que non se esmorecer, para que os coidados do día a día, e non se interponha entre eles, e non vaia se distanciando e esqueza que el anda o home lado a lado. El di; esforzo-te, fai todo o que ordea e que está na lei, que dei a Moisés. Garda-a faga dela, unha liña recta, sen mirar para ninguén que poida ti influír para o mal camiño, pois é con esa lei que será protexida as nosas almas con vida. Mentres o home vive na terra ten unha lei civil que o protexe, é ela que di ao home cando erra. E cando o home infrinxir esas leis terreais, tamén terá penalidades terreais. Pero a lei de Deus protexe-o do visible eo invisible. Se cada un segui-las leis de Deus, estes tamén nunca infringirão as leis dos homes, pois as leis terreais se fixeron baseadas nas leis de Deus que El deixou para o home seguir, e para gardar as súas almas con vida. O que desvían os oídos de escoitar a lei ata a súa oración será abominável. Proverbios. 28.9. Aquí vemos toda a nosa ignorancia acerca da lei de Deus, desvío os nosos oídos de escoitar a súa voz e facer o que el quere. E queremos que Deus escoite a nosa voz, e atende as nosas oracións, pero o que Deus di está de bo son, agora a ver e entendendo, que quen desvía dos seus mandamentos, ata as súas oracións será abominables.

O Señor, reprendido aquel que ama Fillo meu, non te esquezas da miña lei eo teu corazón garda os meus mandamentos. Non te desamparem a benigna e fiabilidade: Ata - a ao teu pescozo: escribe as na táboa do teu corazón. Proverbios. 3. 1, 3. Fillo meu, non te esquezas de min eu son o teu Pai Non é iso que

117

Deus está falando? Ata os mandamentos no teu pescozo, e escriba os no teu corazón. O home que escribe estes mandamentos no corazón é só aquel que está en obediencia a Deus, pois o teme, o ama, o adora e escoita e obedece. Aquel que non obedece aos mandamentos de Deus, para estes, aínda segue escrito nas pedras pois non coñecen Deus, e nin obedecen. O que falaría para o seu fillo que tanto ama? Se te virasse lombo e non te escoita, non dese importante aos seus sentimentos e fose aínda que, saíse e te deixase fala só, sen te escoitar, sen te dar atención? Eis aí o que facemos con Deus, el só quere que esquezamos o que nos ama e quere que regresa con El Non debemos rexeitar o seu amor ea súa fidelidade, elas nos trae vida e paz, e El di que atemos os seus mandamentos nas táboas do noso corazón, para nunca esquecer dos nosos deberes. Non debemos andar nos nosos entendemento, nin buscar entendemento ou teses que outros defenden, debemos buscar Deus, onde Está, na súa doutrina, na Biblia sacra, é aquí onde o atopamos eo coñecemos, e El nos recibirá, entón El te cargar no colo, onde El alivia as nosas dores e axudarnos a cargar os nosos fardos, e se ti non estás nos seus camiños, non rexeita a corrección podelo vir, pois todo pai que ama o seu fillo resolve-o. Ten un dito popular, pero que ten moita sabedoría:''é mellor o pai que ama usar a vara no fillo se non escoitar os seus consello, do que ver un estraño facelo.

Os (mandamentos) ten dominio sobre o home todo tempo que vive Non sabedes vos irmáns (porque falo aos que saben a lei, os dez mandamentos) que a lei ten dominio sobre o home por todo o tempo que vive? Romanos. 7. 1 ''Os mandamentos foron escritos polo dedo de Deus, en dúas táboas de pedras: Na primeira, foi escrito os catro primeiras mandamentos, que son de amos a Deus; na segunda pedra foi escrito os outros seis mandamentos que son de amor ao próximo, foi o que Xesús afirmou, que as leis se resume en dúas. Fala iso, El non cambiou as leis, El dixo que todos os mandamentos en obediencia, son dous. Porque todos os mandamentos se resumen en:''en amor a Deus e ou próximo''. Tamén se reduce nun só nunha soa lei a lei do amor. É no cumprimento de toda a lei en obediencia que está todo o amor do home para con Deus e as súas palabras. O home que ten amor por Deus, tamén ama o seu próximo e quen ama o seu próximo tamén ama a Deus. Por iso 118

a lei é unha soa, amor a Deus sobre todas as cousas. Os dez mandamentos son lei moral? Si (Ela trata dos deberes dos homes). Polo tanto o home non se escapar dos deberes que Deus lles ordenou. Porque é o propio Xesús, que di. A lei ten dominio sobre o home por todo o tempo que vive. Pero, o home para defender ou contradicir, di que amando Deus e ao teu veciño, está cumprindo a lei. Está si, pero se cumprir tódolos mandamentos un por un, pois o amor está na obediencia no cumprimento das palabras de Deus, pois o amor sen a obra é morta. Amo e non obedece?. Se gardar os meus mandamentos permaneceron no meu amor do mesmo xeito que eu teño gardado os mandamentos de meu Pai e permanece no seu amor. Xoán 15.10

A lei de Deus. (Éxodo 20.3 - 17

1 Non terás outros deuses Diante de min 2 Non farás pata ti Imaxe de escultura 3 Non tomarás o nome do Señor o teu Deus en van 4 Lembra - te de santificar O día de sábado

Xesús afirma que os mandamentos de Deus son os seus tamén, e que el ten gardado con amor. Estes mandamentos son os nosos tamén, nós o recibimos e aman porque é bo, correcto e xusto. Pero é a través do coñecemento destes mandamentos, que nos mostra o que é certo e mal. É unha frecha que indica en que camiño o home está seguindo. Onde se di: O mandamento ten dominio sobre o home por todo tempo que vive. 119

5 Honra teu pai e túa nai 6 Non matarás 7 Non adulterados 8 Non furtar 9 Non darás falso Testemuño contra o teu Seguinte 10 Non cobiza a casa do O seu próximo

Deus da a elección que camiño seguir, temos o libre arbitrio de decidir.

A miña xustiza non será abolida Así di o señor: Poñendo-vos nos camiños, e vede, e perguntai, polas sendeiros antigas, que o bo camiño e anda por el. E cre descanso para a túas almas, pero eles din non andar. Tamén pus atalaias (torres de vigias) sobre vós dicindo; estás atentos á voz da buzina; pero din non escoitaron. Polo tanto oín vos nacións e informa te ti, ó congregación, do que se fai entre eles! Oín ti ó terra! Velaquí que Eu traerá mal sobre este pobo, o oprobio (a vergoña), froito dos seus pensamentos, porque non están atentos as miñas palabras, e rexeitan a miña lei. Xeremías. 6. 16 - 19 Así di o señor, as miñas leis non serán abolidas. Como a palabra de Deus non volta atrás, esta lei por certo é irretratável, e irrevogable. E Deus di máis, que o home ten que cambiar examinar as leis, que está nas sendeiros antigas. Estas sendeiros antigas, El se refire ao vello testamento, que está en Éxodo. 20. 1 - 17. Estes son os seus mandamentos, ese é o bo camiño. Mentres se vive aquí na terra, os días do home son só dores, traballos, persecucións, tristeza, todo tipo de males. Moitos Países viven en guerras constantes, loita por unha peza de terra e cantas persoas morren nesas guerras, o que lles adianta? Eses anacos de terra non máis lles servirán, máis despois de tantas pelexas e mortes, só lles servirá a terra que lles correspondeu a sepultura. Fan-se guerras por tantos outros motivos, xa viron cantos tipos de guerras que xa existían? Guerra civil, guerras frías, etc. etc. Aquí vemos por que Deus está chamado o home a razón, aquí vemos os descumprimento dos seus mandamentos. Os de amor ao noso próximo, como a nós mesmo. El nos amosa ese camiño que trae a paz entre os pobos, a harmonía, o respecto, duns cos outros e tamén amor. Deus di que cando o home atopar este camiño, tamén encontrarás o repouso, o descanso ea paz para as súas almas cansas. A través dos profetas Deus envía a túa mensaxe a un pobo que non quere crer, ninguén da oídos, tamén pois atalaia, os seus servos, son misioneiros, persoas que levan a mesma mensaxe, as anuladas, batendo de porta en porta as rúas, e as veces tampouco son ben recibidos. E di máis; oe todos pobos, e nacións que unha congregación está dicindo. Pois son 120

Persoas ao servizo de Deus. E se non derem oídos, El traerá mal sobre os desobedientes, e será conforme as obras de cada un, e di que non desprezo as súas palabras e non rexeitar os seus mandamentos, pois son os seus estatutos e xuízos.

Éxodo 20.1 - 17. E a lei dos dez mandamentos, e confirma ser os seus estatutos e xuízos.

Quen obedecer os mandamentos será xustificados Vós que recibimos a lei por ordenación de anxos, e non o gardas. Actos. 7. 53 Algúns contradizentes se refiren os dez mandamentos como mandamentos de Moisés, para fuxir deles. Moisés foi un home elixido por Deus, para que deses estes mandamentos paro o pobo, para o coñecemento das ordes, leis e estatutos de Deus. Para o coñecemento eo límite do que está permitido e que é prohibido, o que é pecado e entendemento para saber o que é erro das cousas erradas, tamén o erro é pecado e Deus non acepta o erro, El deixou súas leis para o pobo andar con seguridade para non perecer. Porque os que só escoitan a lei non son xustos ante Deus. Pero os que practican a lei han de ser xustificados. O día en que Deus, hai de xulgar o segredo dos homes por Xesús Cristo. Segundo o meu evanxeo. Romanos. 2. 13, 16. Aquí está ben claro sobre o que é xusto eo que é certo. Todos teñen que cumprir esas leis, a lei dos dez mandamentos. Quen escoita e le sobre esta lei, os mandamentos e obedece, serán xustificados pola obediencia, e os que non as practica, non as obedece, serán achados en falta, pois o home será xustificado por elas mediante a obediencia, pois é agora que o home ten esa oportunidade de querer cambiar, para que o día dese xuízo non veña a conversión tardío. Como xa di é demasiado tarde ese lamento, non se pode volver atrás, e se non queres facer este concerto, se lembrarão dese día que non ouvirá este chamado, porque as benzóns, a paz, o descanso que Deus promete, é o ceo eterno , pero, quen Satßn ter en catividade, será atormentado no inferno eternamente. Vexa un verso de Mateo. 8. 28 - 34. Verso. 29 vexan os demos saben e confesar que un día vai chegar o tempo deles seren atormentado, seren castigados por todo o que fixeron, cos fillos de Deus.

Fe en Xesús Quen coñece Deus? Esta é unha pregunta que cada un ten que facer a si mesmo. Xa fixo? Entón imos ver xuntos a resposta. 121

E nisto sabemos que o coñecemos se gardar os seus mandamentos aquel que di Eu o coñezo e non garda os seus mandamentos é mentiroso e nel non esta a verdade. Pero aquel que garda as súas palabras o amor de Deus está nel verdadeiramente mellorada; nisto coñecemos que estamos nel. Aquel que di que está Nel tamén debe andar como El andou. Irmáns, non vos escriba mandamentos novo, pero o mandamento antigo, que desde o principio tiveste. Este mandamento antigo é a palabra que desde o principio ouviste. 1 ° Xoán 2. 3 - 7. Como podemos dixo que coñecemos Deus se non aceptamos as súas palabras? Pero se gardar os seus mandamentos podemos dicir que o coñecemos e que somos coñecidos, pois andamos enriba das súas pegadas, seguimos os seus pasos. E estes mandamentos que nus deu que son aqueles antigos os mesmos que deu a Moisés. Todos que non gardar eses mandamentos serán achados mentirosos, serán estraños para Deus, pois El non ama a mentira onde serán apartados os verdadeiros dos mentirosos, porque Deus non cambiou os seus mandamentos, os seus verdadeiros mandamentos son aqueles que desde o principio ouvistes. Porque este é o amor de Deus que gardan os seus mandamentos, e os seus mandamentos non son pesados. 1 ° Xoán 5, 3. Como podemos renegar tamaño amor? Deus aínda non veu porque está esperando a decisión das persoas since a converterse, pois El non quere que ningún dos seus fillos se perda. El só quere que comprendan que acepten o seu amor eo seu sacrificio. Os mandamentos non salvan, pero cumprimento os, eles nus conduce a Xesús. Xesús é quen salva, só El ten o poder de nos rescatar do pecado. De gardar, pero se gardan os seus mandamentos, cando chegamos na presenza de Xesús, El saberá se en nós hai xustiza, porque o aman e gardar as súas palabras, os seus mandamentos.

Quen obedece a Deus, confirma por un pobo santo E será que se escoitar a voz do Señor o teu Deus, tendo coidado de gardar todos os seus mandamentos que eu ti ordenou hoxe, o Señor o teu Deus te exaltar sobre todas as nacións da terra. O Señor che confirmará a si por pobo santo, como te ten xurado, cando gardar os mandamentos do Señor o teu Deus e plantas nos seus camiños. O Señor te porá por cabeza e non por cola e só estarás enriba e non en baixo, cando obedecer aos mandamentos do Señor o teu Deus, que 122

Hoxe te ordea, para gardalos e facer. Deuteronomio. 28. 1, 9, 13. Aquí están algúns dos privilexios que Deus dará aos seus fillos obedientes. Os que gardan todos os seus mandamentos, aquí El te ordena, hoxe. (Porque mañá pode ser tarde, pode ser que non estea máis entre os vivos), aquel que o seguir será bendito entre todos, será exaltado sobre as nacións da terra, e será un pobo santo. Isto Tem xurado e as súas palabras son fieis, basta escoitar as súas palabras e obedecer. El te porá por cabeza e non por cola, e serán elevados todos os seus pedidos e alcanzados, pois terás íntima comuñón con El, e coidar de ti, simplemente ouvi-lo e deixe que ti conduce con seguridade. Ou, ti que pensa que toda doutrina leva á Deus? Ou unha pregunta tamén para quen fala de profecías, consulta. Jó. 40. 8. Desfacer, ti de todo, o meu xuízo? Ou me condenados, para ti xustificar?. En Xoán 12. 37 - 43. Xesús di do home acomodado, que acepta o erro, o engano, e peor de todo non fai nado para concertar os erro, ou tomar unha posición e restaurar a realidade, pois aman máis a gloria dos homes que de Deus. Deus manifestou a Xob, e lle preguntas, anulará ti, o meu xuízo? Ou me condenaron, para ti xustificar? O home que tenta se xustificar, para non aceptar o verdadeiro, dicindo que non teña coherencia, así o home intenta se xustificar, perverteu, anula o xuízo, e todo o que está dentro do evanxeo. E diante de ti, que rexeita esta realidade. Deus lles dirá a mesma cousa, pois tenta anular a verdade, para xustificar a ti, ea outros. E ti irmán Pence que fuxir deste xuízo? Do xuízo de Deus?.

A excelencia da lei do Señor, ea felicidade daquel que á observa. (Le na Biblia no Sal. 119. Do 1 ° verso ata o, 176.) 123

14

Profetas Profetas, homes ao servizo de Deus, que polo Espírito de Deus predí o futuro, líderes relixiosos como algúns profetas notables da Biblia, homes santos, separados ao servizo de Deus. Deus fala cos seus profetas través de visións, de soños. El fala co seu pobo a través dos seus santos profetas. E as súas palabras, as profecías, chegan ata nós e vanse cumprindo, mediante as revelacións de Deus. Para dirixir o seu pobo con seguridade, para non se desviar dos seus camiños. Algúns profetas integraban o cargo profético, outros tiñan o Dom, Daniel era un profeta estadista, Juan Bautista foi o profeta que veu anunciar o Reino de Deus por Xesús Cristo. Xoán Evanxelista despois de degredado na Illa de Patmos compuxo o libro de Apocalipse. Xesús lle revela o Apocalipse, o fin dos tempos. Houbo profetas no vello testamento e hai profetas no novo testamento. E as palabras de Deus seguen cumprindo.

Os falsos profetas Porque a terra está chea de adulterar ea terra chora por mor da maldición: Os pastos no deserto se secan; pois a súa carreira é mala, ea súa forza non é recta. Porque tanto o profeta como o sacerdote, están contaminados; Ata a miña casa penso a súa maldade dez o Señor. Polo tanto o seu camiño lles será como lugares escorregadio na escuridade; serán empurrados e cairán nel; porque enviará sobre eles mal, no ano mesmo da súa visitazão, di o Señor. Xeremías. 23. 10 - 12. Por Deus di que a terra está chea de adulterar? (Adulterados neste caso é a infidelidade ás palabras de Deus). Deus fala destas infidelidade, pois os pastores, os profetas, falan de mentiras, falsificar as palabras e as súas carreiras, (profesión, traballo, actividade.) Son malas, e forzosa. As súas obras non son correctos para Deus, e están contaminadas, así, vai pasando por todas as xeracións, onde se van corrupto, van ferindo a terra con maldición. Este mundo non é o mundo que Deus quixo para os seus fillos, por onde se ve son só fame, mortes e miserias, que as veces non vemos ou non queremos ver, pero todo o que está acontece está ao alcance do ollos de Deus. O home autodestrúense, primeiro afástase dos camiños de Deus, traendo 125

sobre si a condenar, pois destrúe o propio hábitat, e mata a natureza. En retribución os pastos secan, as augas desaparecen e todos os fenómenos da natureza son en resposta, como consecuencias das acción Predator e das accións do home, onde morren tanto o home como os animais. Quen andar e quen levar consigo neses camiños errados, Deus os visitar no día da súa chegada. E estes consellos de Deus son para os profetas e pastores de todos os tempos, como os de hoxe. Líderes relixiosos, guía de grandes nacións, os homes que son de gran respecto e se din doutores, en teoloxía, e quen guía un pobo e se eles non esixen a verdade do Evanxeo, e se non está de acordo coas palabras de Deu, estes están enganados. Pois alguén está enganando os e os mesmos están enganando toda unha nación, e condenando-os a destrución, a morte. Tamén os falsos profetas que ensinan falsidades aos seus seguidores e estes anciáns, estes señores son a cabeza e os profetas son a Caldas e xuntos fan grandes movementos e levan moitos a perdición. Cabe a cada humanidade ea cada líder relixioso, a cada teólogo, a cada profeta, examinar as escrituras e atopar a doutrina de Deus en canto é tempo. Pos Deus non quere que ningún fillo se perda, por estar enganado, e non quere que ninguén erro e sexan tamén enganados. (En Lucas. 16.16,17. Xesús, di que a lei e os profetas duraron ata Xoán, (o último profeta duraron ata Juan Bautista) dende entón é anunciado o Reino de Deus, e todo home emprega forza para entrar nel. E é máis fácil pasar o ceo ea terra que caer un til da lei. Xesús di da lei cerimonial no seu corpo, pel fe, e tamén da lei moral, que son en obediencia de todos os 10 mandamentos, todos eles igualmente sendo todos eles o selo de Deus. e di que, (o último profeta duraron ata Juan Bautista) e todo home emprega forza para entrar no ceo. Entón despois de João só se ten profeta que só anuncia a volta de Xesús. .

En Mateo. 8. 11,12. Xesús fala de fe, e obediencia, di que moitos viron do oriente e do occidente e entraron no reino e os fillos do reino serán publicados na escuridade exteriores onde haberá prantos e range de dentes. E calquera, que cambia os estatutos de Deus se fai semellante aos xentís.

Aí de vós, interprete da Lei! Por tomastes a clave da ciencia: con todo, vós mesmos non entrastes e impedistes os que estaban entrando. Lucas. 11.52

Aí dos líderes relixioso, pastores e profeta, que interpreta, explica, decifra erradamente as leis de Deus sen ningún coñecemento da verdade que na Biblia trae. Aquí neste texto explica todo non é?. Quen ensina sobre a Biblia de forma incorrecta. Xa falamos sobre as leis de Deus, e estas leis será o noso tribunal, entre nós e Deus, onde seremos xulgados polos nosos erros, os nosos pecados.

126

15 Pastores O bo pastor

O bo pastor é aquel que como unha ovella, escoita a voz de Deus e tamén obedece. E colocar a súa vida a disposición de Deus. Home de corazón puro, sincero, fiel, tementes e zeloso, homes que poidan dirixir o rabaño do Señor, e alimentándose os con as ensinanzas da verdade, non sendo falsificadores da palabra de Deus, curando as feridas, ligando as desgarradas, buscando as dispersas, como Xesús Facía: O bo pastor dá a súa vida polas ovellas;''falando de homes''moitas veces o pastor abdica, renuncian os seus intereses, as súas vidas por un amor maior, e abraza o traballo dun pastoreiro, o bo pastor sofre a ovella sofre, el sente a dor que a súa ovella sente. O seu desexo é que todos coñezan Deus, e que teña a salvación. Oram, Jeju polas ovellas dispersas, sen pensar en recompensa. Pero Deus que está no ceo e todo sabe e todo ve, lles darás o galardón e tamén lles acolleu con honores. E as pastores, mulleres atrevidas, amorosas, comprensiva, tamén escollidas por Deus, de grandes méritos, andan lado a lado co esposo, apoiando, axudando sen cobro, porque saben das responsabilidades do esposo como pastor. Mulleres virtuosas, ti tamén terás o seu galardón. Deus as recompensas.

Xesús o bo pastor Aínda teño outras ovellas que non son deste aprisco; tamén me convén agrega-las e elas ouvirá a miña voz, e haberá un só rabaño e un único Pastor. Xoán 10. 16. Xesús, di; Aínda teño outras ovellas, que non son deste aprisco, (ovellas no sentido figurado, son persoas, e aprisco son igrexas): Tamén me convén agrega-las, (engadir, ajuntar), ao seu rabaño, ao seu aprisco, a súa doutrina, a súa igrexa. Aquí neste verso, esclarece un dito que moita xente quere citar, que Deus ten os seus, as súas ovellas de Deus están en varias igrexas. Aquí vemos a forma correcta de pronunciar este verso, imos reler. Deus di que Ainda Tem outras ovellas, ''persoas que aínda,''Non son do seu aprisco, da súa igrexa, pero que convén agrega-las''. Deus di, que os 127

Chamará, pois Sexa en conta, ao seu chamado, a súa voz, cambie mentres é tempo, non sejais obstinada, dea a si mesmo a oportunidade de coñecer este pastor, Xesús Cristo. E teña coidado de non se achar contenda contra Deus. Porque Xesús deu a si mesmo para o noso rescate. Xesús di que ten persoas, almas since, que aínda non atoparon o camiño certo, o camiño da verdade, mira, se ovella representa home eo aprisco, representa a igrexa, a doutrina, este pode ser vostede que ten esa alma sincera, que ama Xesús e quere salvar-se. Pois busque esa doutrina que ti leva de volta ao Pi, pode ter multitudes de pastores e multitudes de rabaños, pero o camiño que leva a verdade, á Deus, é un só.

Reprensión aos falsos pastores Retendo firme a fiel palabra, que é conforme a doutrina, para que sexa poderoso, para (advertir) a sa doutrina como para convencer os contradizentes. Porque hai moitos desordenados, falador, vanos e erro, dando oídos as fábulas, xudaicas, en mandamentos de homes que se desvían da verdade. Confesso que coñecen a Deus, pero negan no coas obras, sendo abominables e desobedientes e reprobados para toda boa obra. Tito. 1. 9, 10 - 14, 16.

A palabra de Deus é fiel non pode ser cambiada polo que a súa doutrina é a mesma desde o comezo do mundo, ela é poderosa pura e é apta a desmascarar as mentiras os contradizentes, os desordenados que buscan de todas as forma denigrado a doutrina de Deus e encoberta con falsidade, defenden doutrinas, mandamentos que son preceptos de homes e estes di coñecer Deus, pero negan con as boas obras, negan coa desobediencia a doutrina verdadeira. Aquí está a constatación de que hai moitos falador, que son unha fraude, ensinan mandamentos que son de homes, e poderoso é Deus que advirte os homes que son desobedientes e enganan e deixan se erro, porque ás veces ata coñecen a verdade do Evanxeo, pero na comodidade, quedan mesmo onde están, outros din que o ama, pero as obras son non se aprobou por non estar levando a verdade do Evanxeo. Sei que todo o que Deus fai durará eternamente nada se debe engadir, e nada se lle debe aproveitar. E isto fai Deus para que haxa temor diante del. ¿Que é, xa foi, eo que debe ser tamén xa foi, e Deus pide contas do que pasou. Eu dixen no meu corazón, Deus xulgar o xusto eo ímpio, porque hai tempo para todo intento e para toda obra. Eclesiais. 3. 14, 15, 17. 128

Todo o que Deus fai durará eternamente, incluído o home, ea súa alma tamén independente da súa condición, onde vai. Isto é un bo momento, para pararmos e analizamos, a morte despois da vida, porque os que xa temos, tamén xa saben como é. Algúns pensan esa vida marabillosa, pois se vive moi ben, cre que non lles faltan nada, outros non ten a mesma sorte e cre a vida miserable, e almejar cando morra, ter unha vida mellor, porque pensan que merecen unha recompensa. Pero, tanto un como o outro, a vida despois morte, depende do que se fai ou deixa de facer nesta vida hoxe. Depende de cada un buscar, ter un compromiso coas regras que Deus estableceu, delas non se pode sacar nin engade, todo home ten coñecer e temer quen ten poder sobre todo e todos, Deus. Todo o que acompaña o home para a outra vida é o que viviu na presenza de Deus, en obediencia e isto require de nós un vivir xusto, fidelidade fe, esperar Nel na súa misericordia para nós porque o que se vive nos pecado da carne nada se aproveita, o que nos acompaña é o que se prepara Espiritualidade conforme o Espírito de Deus nos concede. Pois toda a obra será probada, para o ben se vive eternamente, se a obra é para o mal tamén se vive eternamente así di: as escrituras.

A planta, que Deus non plantou será arrancada Así invalidados, as palabras pola túa tradición os mandamentos de Deus. Este pobo honra-me cos labios, pero o corazón está lonxe de min, pero en van me adoran ensinando doutrinas que son preceptos, ordes de homes, e toda a planta, que meu pai celestial non plantou será arrancada, deixai os condutores cegos , ora un cego, guiar outro cego ambos cairán na mesma cova. Mateo. 15. 6, 8, 9, 13, 14. Deus deu regras de vivir para o home, pero o home vive de invencións, como din uns, hai! Isto é do tempo das pedras, hai! Isto é dos tempos antigos, e van introducindo invencións, como din estar no tempo das cousas, ou doutrinas renovadas, así se vai invalidado as palabras de Deus. Pero as palabras do seu evanxeo, son simples, actual, moderna e moi ben claras, o home prudente as seguen con sabedoría, eo home imprudente ensinan doutrinas que son preceptos, (preceptos: orde regras de proceder) de homes, fan moitas invencións e movementos, en honra a Deus. Pero, que encubertas son mandamentos, doutrinas regras, orde de homes, así como di: son cegos conducindo outros cegos, e todos han para a mesma 129

Cova. De que cegos Xesús está falando? Aquí está a resposta. Xesús di: toda a planta que meu Pai celestial non plantou será arrancada e cal é a planta que Xesús está falando? (Xesús di que esta planta é a doutrina de Deus.) E quen seguir outra doutrina, que non sexa a doutrina que Deus deu ó seu pobo, que son a obediencia á todos os seus mandamentos, que son os seus estatutos, e xuízos. Estes serán os cegos conducindo outros cegos Se alguén ten en catividade en catividade ha. Apocalipse. 13. 10.

O xuízo temerario

E por que repara, tu no argueiro que está no ollo do teu irmán, e non ves a trabe que está no teu ollo? Ou como di a teu irmán deixa-me aproveitar o argueiro do teu ollo estando unha trabe no teu? Hipócrita tira primeiro en trabe que do teu ollo e entón coidados de aproveitar o argueiro do ollo do teu irmán. Acautele vos porén, dos falsos profetas que vén ata vós vestidos como ovellas, pero interiormente son lobos devoradores, pero non todos que di Señor, Señor! Entrará no reino dos ceos, pero o que fai a vontade do meu Pai, que está no ceo. Moitos me dirá aquel día; Señor, non profetiza nós no teu nome? E no teu nome non expulsados demos? E no teu nome non fixemos moitas marabillas? Entón lle direi abertamente: nunca vos coñecín; apartai vos de min, vos que practicaba a iniquidades. Mateo. 7. 3 - 5, 15, 21 - 23. Tu que repara que o outro está mal, se anda tamén no mesmo erro? Non ves que ti tamén estás mal! Busque primeiro andar na luz coñecer as verdades do Evanxeo, despois leve a mesma mensaxe ao seu irmán eo que quere dicir da porta estreita? A porta estreita representa o compromiso o compromiso que o home ten coa verdade do Evanxeo e coa súa salvación. E moitos están camiñando despreocupado, desapercibido sen se preocupar coa vida espiritual, se están certos ou errados, estes quedan a mercé de todo tipo de encanto, de ilusión, que aparentemente ten unha devoción as súas convicción. Así, os seus líderes relixioso son como lobos devoradores, que se pasa por ministro da palabra de Deus. Deus di que: todo aquel que chamar polo meu nome eu resposta. Pois mentres se está vivo ten un tempo de arrepentimento e cambio. Pero Deus advirte, non todos que chaman polo seu nome están verdadeiramente na súa presenza, ou entrarán no ceo. Pero o que verdadeiramente obedecer as súas palabras, e cumpre todos os seus mandamentos, é que serán recoñecidos como fillos. Outra advertencia, que moitos teñen que concedera, no verso 22 e 23, di sobre doutrinas que profetiza que expulsan 130

demos e fan moitos milagres e grandes sinais, todo en nome de Deus. E aquel día o que Deus vai responder? Nunca vos coñecín: Aquí ninguén se ve nesta situación, como di; isto non está comigo, eu amo Deus, vivo a miña vida para Deus, estou buscando El a todo instante. Pero Deus dirá a estes. Apartai-vos de min, vos que praticai a iniquidades, que estás en pecado. Non están camiñando correctamente na presenza de Deus.

Os falsos mestres

Tamén houbo entre o pobo falsos profetas, como entre vós haverás tamén,''falsos

doutores. ''Que introduzirão encubertas herexía de perdición, e negara o señor que os rescatou,

traendo sobre si mesmo repentina perdición. E moitos seguirán as súas disolucións polo que

será blasfêmia o camiño da verdade. E por avaricia farán de vós empresas con palabras

Finxidos; sobre os que xa de longo tempo e non será tardío á sentenza, ea súa perdición non

dormitará. Porque Deus non perdoou aos anxos que pecarão, pero habendo-os publicados no

inferno, os entregou as cadeas da escuridade, quedando reservados para o xuízo. E non

perdoou o mundo antigo pero, gardou a Noé pregoeiro da xustiza con sete persoas, ao traer o

diluvio sobre o mundo dos impíos. Así sabe o Señor librar os piadosas, e reserva os impíos

para o día do xuízo para seren castigados. 2 ° Pedro. 2. 1 - 5, 9.

Nestes versos debemos analizar o que é, e como será o xuízo de Deus, para co home, sobre o que desvía dos camiños da verdade, das palabras de Deus. Deus non perdoou os anxos que pecaron, e os lanzou no inferno, e estes están na escuridade, esperando o día do seu xuízo o día final. Deus non perdoou os anxos, nin o mundo antigo. Aquí vemos que a salvación do home é conquistada coa obediencia aos seus mandamentos, as palabras de Deus ea fe en Xesús. O mundo antigo debía ser bastante poboada ou case igual a hoxe, mira ben, sobre ese veu o diluvio, á un pobo desobediente, só se salvarão Noé súas esposa tres fillos e tres noras. Pois eses eran persoas xustas e obedientes. Será que Deus nos perdoar tamén? Ler de novo e atenta para estes versos, aquí se ve que a salvación non é unha broma, ou de calquera xeito, ou do xeito que a xente quere. Deus non perdoou aos anxos que se rebelaron no 131

ceo, e os lanzou no inferno, hoxe son anxos das tebras, están reservados para a chegada de Xesús, cando serán xulgados e sentenciados. O pobo de hoxe non é diferente daqueles, pois a corrupción está xeneralizada, o home ten o corazón endurecido. Non ve os sinais dos fins dos tempos, non da oídos as palabras do Evanxeo e do que se están cumprindo, son revelar das escrituras, pois todos estes acontecementos están anunciando a volta de Xesús é unha advertencia para non sermos pegos desprevenido. Estes acontecementos son alerta e ninguén atentado para iso. E ai está tamén outro aviso, como houbo noutros tempos, falsos profetas e falsos sacerdotes, haberá entre nós, o pobo de hoxe, tamén falsos doutores, Falso doutor (no dicionario: doutor; doutor en calquera ciencia, teólogo de gran notoriedade.) Pero hoxe cada doutrina ten a súa teoloxía e cada cal defende a súa tese. Eses doutores, Teoloxía, pastores, profetas, que defenden as súas doutrinas que incobertamente introduce herexía''. Herexía (doutrina contraria a igrexa, contra-sentido.) Estas son doutrinas contrarias á doutrina de Deus, son disolucións ou prácticas lascivo, a van forma de dirixir o pobo. Estes blasfêmia o camiño da verdade, falando palabras Finxidos e moitos os seguirán coa certeza de estar no camiño que leva a Deus. Pero na sentenza, o xuíz non tardará. Deus ten manifestado nestes últimos tempos por amor a nós das nosas almas, para que cada un recibe a palabra da verdade, para a obediencia non finxir. É unha pedra de tropeçou e rocha de escándalos, para aqueles que,''tropeçar na palabra'', sendo desobedientes para que tamén foron destinados. 1 °. Pedro. 2. 8. Coidado de non tropeçar, e non nos enganados coas palabras mentiroso, pois se nos enganados, estamos tropeçar nas palabras verdadeiras, e tamén en Xesús, porque é a nosa rocha, a pedra principal, onde debemos asinar a través da súa doutrina, das súas palabras que nos conduce a Deus. E a Caridade é esta: que andemos segundo os seus mandamentos. Estes son mandamentos como xa dende o principio ouvistes, que andei nel. Olllade por vós mesmos; para que non perda o que xa temos gañado, antes recibimos o enteiro galardón. Todos aqueles 132

que prevaricar (corrompido), e non preservar na doutrina de Cristo, non tes á Deus: ¿Quen preservar na doutrina de Cristo, ese ten ao Pai como o fillo. 2 °. Xoán 1. 6, 8, 9. A verdade, o amor ea obediencia é esta, a de gravar os mandamentos de Deus, pois debemos procura-lo no seu evanxeo, pois eles acompañan o home en todo o seu vivir, do nacer, durante o vivir eo morrer. En obediencia ou a desobediencia, pois todos eses nos acompañan tamén despois de morrer, para o galardón ou a maldición. A maldición son para os que non prevalecen na sa palabra de Deus, e prevaricam, e corrompen estes serán malditos. Quen obedecer amar as palabras de Deus, estes terán as benzóns eo amor do Pai e do Fillo. Pois o lexislador ten poder para salvar ou lanzar fóra. Ninguén vos engano con palabras vas porque estás cousas ven a ira de Deus sobre os fillos da desobediencia. Polo que di esperta, ó ti que durmir, levanta-te de entre os mortos, e Cristo te iluminada. Polo que non sejais insensato, pero entender cal sexa a vontade do Señor. Efesios. 5. 6, 14, 17. Non creades en todo o veto de doutrina, que polo erro dos homes entenebrecidos nos seus propios entendemento, enganan un pobo humilde e sincero, que un Deus verdadeiro, pero, son levados a amar ea honrar outros deuses e xa quedando selados para o día que todos os segredos e erros virán á tona. Ata os fillos desobedientes Deus os chama fillos e resolve-los, e chaman ó arrepentimento. Vede que non rexeita quen vos fala porque se non escaparon aqueles que desbotaron, o que na terra os advertía moito menos nos desviados daquel que é dos Ceos. Porque o noso Deus é lume consumidor. Hebreos. 12. 25, 29. Deus fala, ensina, resolve, para que ningún dos seus fillos se perda. Pois non rejeitai o que vos fala pois El di; que moitos rexeitan as súas palabras as que foron dadas aos seus servos que levaban esa mensaxe a toda a terra e ninguén deron oído pero estes pereceron. Vexan que hoxe, Deus segue a advertir, non rexeite as palabras daquel que é o propietario da terra e do ceo, pois El é amor, pero tamén e lume consumidor. E se alguén escoitar as miñas palabras, e non crer, Eu non o julgo. Por qué non vin para xulgar o mundo, pero para salvar o mundo. Quen rexeita e non recibe as miñas palabra (quen non obedece) xa ten quen o faga a palabra que teño pregado esa que hai de xulgar no último día. E sei que o seu xuízo é pra vida eterna. Polo tanto, o que eu falo, falo como o Pai me ten dito. Xoán 12. 47, 48, 50. 133

Todo o que sae da boca de Deus, será confirmado, non cambiará e despois de vermos que moitas cousas que xa aconteceu. Pero aquí queda unha luz que é a palabra de Deus, para quen crer, e quere cambiar, pois Xesús é ese camiño, a verdade ea vida, quen o segue, non da súa maneira, pero seguindo os pasos de Xesús, seguindo os seus ensinanzas, obedecendo as regras. Porque Xesús é o Salvador e non o verdugo, a nosa desobediencia as palabras de Deus é que nos xulgados no último día, pois esta palabra sempre estivo aos noso alcance, e os seus mandamentos tamén nunca estiveron cubertos, pois todos dalgún xeito xa oíron falar deles, como xa oíron dicir que Xesús é o Salvador. Entón cabe a cada un querer ou non, pois todo o que Xesús ensinou, veu do trono de Deus, como di, o que falo, falo como o Pai me ten dito, e di que a fe en Xesús e os mandamentos de Deus son a paso para a vida eterna e El mesmo tamén obedeceu os mandamentos do Pai 134

16 Os remanentes

Os escape da casa de Xacob Isaias. 10. 20 - 23. E pasará aquel día que os residuos de Israel, e os escape de

Xacob, nunca máis estribarão sobre o que as vacacións; antes estribarão sobre o Señor, o

santo de Israel, en verdade. Os residuos (os que resta) se converterán, si os residuos de

Xacob, ao Deus forte, porque aínda que o teu pobo ó Israel, sexa como a area do mar, só un

resto del se converterá; unha destrución está determinada, transbordador de xustiza. Porque

determinada xa á destrución, o Señor Xehová dos exércitos a utilizará no medio de toda a

terra ..

Romanos. 9. 27, 28. Tamén Isaias clama acerca D 'Israel: Aínda que o número dos

fillos D' Israel sexa como a area do mar, o remanente (o que sobra), é que serán gardados.

Porque o Señor utilizará a súa palabra sobre a terra completándose a e abreviado - a

Aquí fala dos escape, imos xuntos le unha vez estes versos aquí falan de salvación dos remidos. Vemos que hai dúas concordancia entre o vello eo novo testamento, en Isaias, no vello testamento, e en Romanos no novo testamento, unha soa voz, a voz de Deus, senón porque Deus di que só o que queda se converterán, ou que só se salvará os que sobran?. Este non é o desexo de Deus, o seu desexo é que todos se salvar, o home é que se agocha de Deus. O home quere a salvación, pero o seu corazón está endurecido, obstinado, sen tan ao menos dar a oportunidade de ver e escoitar a voz de Deus. Deus chama o home a coñecer este evanxeo da súa forma, a doutrina que Deus quere que o home busque e que coñeza, pero que esteas desarmado e de corazón aberto. Só así poderás ver e entender as cousas de Deus, e con iso non se estribos no seu propio entendemento. Aquí podemos ver que poucos se salvan, porque son poucos os que teñen compromiso coa palabra de Deus. Imos repetir, os residuos se converterán, os residuo de Xacob, aínda que este pobo sexa como a area do mar, só un resto del se converterá, sobre os desobedientes xa está determinado a destrución con xustiza. En Romanos. 9. 27 unha predición determinada, no índice 24, indica Paulo servo do Señor Altísimo predí; 135

En Romanos. 11. 5. Así pois tamén agora neste tempo quedou un resto, segundo a elección de gracia. Aquí tamén no novo testamento di tamén que só un resto se salvará. Pero Deus confirma o que xa se dixo, a salvación é pola graza, ea gracia está en Xesús, pero só se atopa a gracia de Xesús mediante a obediencia, o cumprimento das palabras de Deus. Xesús cumprindo a lei cerimonial, e nós a lei moral, as dos dez mandamentos, sen faltar un. Lembrado o que di: aquel que di que o ama, e que o coñece, pero non garda os seus mandamentos, (todos, sen excepción), é mentiroso e nel non está a verdade. 1 ° Xoán, 2.4. Voltar un pouco atrás, onde di que os residuos de Israel, o que resta é que se salvará.

A igrexa de luz que terá unha coroa de dose estrelas sobre a cabeza. Efesios. 5. 23. o home é a cabeza da muller, como tamén Cristo é a cabeza da igrexa Muller en Apocalipse significa igrexa, doutrina. E viu-se un gran sinal no ceo: Unha muller vestida de sol, e tendo a lúa baixo os seus pés, e unha coroa de doce estrelas sobre a cabeza. Apocalipse. 12, 1, - Sol e lúa, Xénese, 1. 14, 15. Significa luminosos, luz. - Coroa de doce estrelas, significa as doce tribos dos fillos de Israel. Estes nomes desa tribo, dos fillos de Israel, están escritos nas doce portas de entrada dos muros para a nova Xerusalén. Apocalipse. 21. 12. - Conclusión-E viu-se un gran sinal no ceo: unha igrexa vestida de luz, tendo luz, debaixo dos seus pés. E unha coroa das doce tribos dos fillos de Israel sobre a cabeza. E o Dragón (Satßn), irou-se contra a muller (igrexa), e foi facer a guerra ao resto da súa semente (membros, fillos), os que gardan os mandamentos de Deus, e ten o testemuño de Xesús. Apocalipse. 12. 17. Como xa vimos antes, sobre a chegada de Xesús, pero imos repetir, Xesús veu salvar o mundo. Xoán 12. 47. Porque, o mundo estaba completamente corrompido, o mundo xa era un verdadeiro caos, sen solución, toda a doutrina que Deus deu ó seu pobo foi xogada por terra, foi pisada pola corrupción do demo, como aconteceu antes do diluvio, entón Deus mandou o seu propio fillo para rescatar a humanidade, ea súa doutrina, que había 136

perdido. Aquí confirma a verdadeira doutrina de Deus, que Xesús pregaba. Apocalipse. 12. 4,5,17. Verso 4. E o Dragón (Satßn), parou diante da muller, (igrexa), que había de dar a luz, para que, dando ela a luz, lle traia o fillo, (Xesús). Verso 5. E deu a luz un fillo, (Xesús, fillo de Deus é nacido desta doutrina que garda todos os dez mandamentos de Deus). E que hai de rexer tódalas nacións: eo seu fillo, Xesús foi morto e ao terceiro día resucitou e subiu ao Ceo, foi arrebatado para Deus, e para o seu trono. Verso 17. E Satßn irou-se contra a muller igrexa e foi facer a guerra ao resto da súa semente, fillos (discípulos e seguidores) os que gardan os mandamentos de Deus e tiñan fe en Xesús Cristo.

A igrexa que Xesús veu edificar, a súa doutrina, as súas palabras, é luz para os cegos e lámpada para o camiño da verdade. Pero o Anticristo irou-se contra esta igrexa, esta doutrina e foi facer guerra, contra Xesús. Despois de que Xesús foi morto Satßn, foi facer guerra contra os discípulos de Xesús e os seguidores, os que gardaban os mandamentos de Deus e tiñan a mesma fe. Moitos morreron enforcados, outros decapitados, crucificados de cabeza para baixo, outros xogados vivos nas covas de leóns, outros queimados vivos en fogueiras da inquisición, ou queimados en fogueiras nos xardíns en días de festas, como xa vimos atrás. Pero aínda hoxe hai blasfemias, e palabras de ultraxes a esa doutrina de Deus, que Xesús veu traer. Pero Deus promete que Satßn non tocará nos seus. Quen garda os mandamentos non experimentou ningún mal. E o corazón do sabio discernir o tempo eo modo. Eclesiais. 8. 5. Aquí hai sabedoría, o home ten que buscar a sabedoría que vén de Deus e non as sabedoría terreais, baseadas en teses humanas, que ás veces falla. A verdadeira sabedoría é o home se poñer en presenza de Deus cun corazón desarmado, sen reservas con humildade. Cando o home se humillar e recoñecer quen é Deus e que o seu desexo. Pois É magnânimo, amorosa, piadoso, así El te revela a través da súa obediencia aos seus mandamentos, e que pode te amosar aquí na terra seguro da súa salvación. E ti estarás seguro baixo a súa protección, e ti non experimentou ningún mal, pois Deus mesmo é quen che garda e ti avisos de todo os perigos eminente. Pois Non durmir, e che garda noite e día. Ler atentamente na Biblia en Apocalipse. 3. 7 - 13 sobre a carta que foi enviada a igrexa Filadelfia, e verás que aí está a igrexa que trae a doutrina correcta. A doutrina que garda a palabra de Deus, e os seus estatutos e xuízos, que son os seus mandamentos, e ten a fe en Xesús. Verso 7, o anxo di que é a igrexa, que é santa, e verdadeira e ten a chave, que é descendente de David. Verso 8 Que garda a palabra de Deus e non o nega o seu nome. Verso 9. E a quen garda as súas palabras, que todos saiban que eu ti amo. Verso 10 como gardan as palabras da miña paciencia os mandamentos eu ti gardados na hora da tentación. Verso 11 todos teñen que gardar esta doutrina correctamente con di as escrituras, para que ninguén poida tomar, a súa coroa que Deus ten preparado para os seus. Verso 12 E quen vencer serán columna no templo de Deus. verso 13. Quen ten oídos escoite o que o Espírito di as igrexas. En Apocalipse. 12.1. Repetindo e viu a un gran sinal no ceo: 137

unha igrexa vestida de luz e tendo luz debaixo dos pés, e unha coroa das doce tribos dos fillos de Israel sobre a cabeza. Comprobe tamén na Biblia na Capitulo 3 de Apocalipse. 3. 12. E no seu índice indica, Apocalipse. 21. 2, 10 e Apocalipse. 22. 4. le o que foi revelado a Xoán que o Espírito o levou ao alto monte e lle foi mostrado a santa cidade Xerusalén de Deus que baixaba do ceo. Aquí confirma ser esa a igrexa de Deus que é a nova Xerusalén. E o Señor te porá por cabeza e non por cola, e só estará enriba, e non en baixo, cando obedecer aos mandamentos do Señor o teu Deus, que hoxe te ordea, para os gardas e fas. Deuteronomio. 28, 13. Esta é unha promesa que Deus fai ó home obediente, este nunca quedará nunha cola ou busca un intermediario para falar con Deus estes chega ao trono de balde libremente, pois garda os seus mandamentos e ten nas súas mans este pasaporte, que está rexistrado, marcados co selo de Deus. Estes están sempre en primeiro lugar, son privilexiados, este é sempre unha proposta que Deus fai aos seus fillos, que lle obedece. E o Señor hoxe te fai dicir que lle será por pobo o seu propio, como te ten dito, e que gardar os seus mandamentos. Para así te exaltar sobre todas as nacións que fixo, para loanza, e para fama, e para gloria, e para que sexa un pobo santo ao Señor o teu Deus, como ten dito. Deuteronomio. 26. 18, 19. Aquí está o que Deus di: El mostra o quão o home pode gañar co cumprimento dos seus mandamentos, de ser un pobo propio do Deus vivo e ter ese privilexio de dicir. Eu son fillo de Deus! Aí están os privilexios, de sermos exaltado polo propio Deus e sermos chamados dos seus fillos, se termos gloria e fama, ser por riba de todo, un pobo SANTO, iso que Deus ten que dicir á toda humanidade, que ese privilexio quen quere ter é de balde, basta querer e busca-lo. E foi dado vestido de liño fino, puro e resplandecente; Porque os liñas fino son xustiza dos santos. E díxome escribe; benaventurados os que son chamados á cea das vodas do cordeiro. E díxome. Estas son as verdadeiras palabras de Deus. Apocalipse. 19. 8, 9.

Aquí está o convite. Este convite é o desexado de todas as nacións. Aquí están os requisitos, impresos nestes invitacións, é feita polo propio Deus para á festa. O convite, é para as vodas do Año de Deus. Agora pode saber cales son os convidados, que atenden a estes requisitos. Primeiro, a invitación é personalizado, e nel está o escudo, o selo do anfitrión, Deus. Todos os invitados teñen que ter o mesmo selo, este selo é o seu documento, o cal 138

Proba a súa idoneidade. Con el probar a súa obediencia, con el tamén seremos identificados como o seu convidado. Segundo, esta festa é formal, ten que está vestido de carácter, todos teñen que estar traxes vestidos de liño fino, puro e resplandecente, pois estes son traxes de pobo santo. Pois o rol de entrada ten que ser confirmada nosas presenzas, os nosos nomes teñen que constar na lista de convidados, que están escrito nos libros da vida. E todos os que xustificar a súa obediencia aos mandamentos de Deus ea fe en Xesús terán o seu selo. E terán permiso para a entrada. Nesta festa serán xustificados e serán santificado, alí vivirán cos anfitrións, pai e fillo, eternamente. Pois ben-aventura aqueles que son chamados á cea das vodas do Año de Deus.

Misterio que estivo oculto

O evanxeo de Deus sempre mostrou o camiño que o home ten que seguir, pois nel contén todos os ensinanzas para dirixir-lo a vida con rectitude, pois, esa doutrina que se manifesta de diversas maneiras ao home, revelando o carácter de Deus, para dar ao seu pobo sabedoría, para dirixir as súas vidas con dignidade, honra, e santidade. E a quen esta sabedoría for revelada, este tamén son coñecidos a través da obediencia. En canto á túa obediencia é ela coñecida de todos. Comprazo-me, pois en vós, e quero que sejais sabios no ben, pero simplicidade no mal. E o Deus de paz esmagará en breve Satßn debaixo dos vosos pés. A gracia do noso Señor Xesús Cristo sexa convosco. Amén. Ora, o que é poderoso para vos afirmar segundo o meu evanxeo ea pregação de Xesús Cristo, segundo a revelación que desde tempos estivo oculto. Pero que se manifestou agora, e se notificado pola escritura dos profetas, segundo o mandamento de Deus eterno, a todas as nacións para a obediencia da fe. Ao único Deus, sabio sexa dada gloria por Xesucristo para todo o sempre. Amén. Romanos. 16. 19, 20, 25 - 27. Hoxe a doutrina de Deus está en evidencia e ao coñecemento de todos, todos deben andar en obediencia as palabras de Deus, pois os días malos se achegan só Deus ten a paz, en breve Deus esmagará Satßn máis abaixo dos pés do pobo santo, que seguen as súas ordes, os seus mandamentos. Pois o cumprimento destas ordes, do noso General, será a nosa protección, é un escudo as nosas armaduras que nos protexen da guerra, das trampas de Satán. Todos que obedecen estas ordes aquel día estarás seguros, na protección, pois Xesús nos seguir con seguridade, pois temos andado segundo o seu evanxeo. Conforme hoxe, polo 139

Espírito Santo de Deus se revela o misterio que desde tempos estivo oculto. Confirmando o verso vinte e seis. Pero que se manifesta agora, se notifica por escrituras, segundo o mandamento de Deus eterno. E El chama a todos as nacións para a obediencia da fe. Hai moito se ten falado da marca, do sinal da besta, outros nin quere falar, pois cre que falar acerca de cousas malas pode traer mala sorte ou azar sobre si. Xa houbo moitos burburinho, sobre o misterio que trae a marca da besta, algunhas delas: A poboación foi aumentando e había unha gran dificultade na identificación, só polos nomes, de aí xurdiu a necesidade de outros documentos, primeiro foi o RG. Que é a identidade, e despois o CPF. Estes pasarán a ser grandes sospeitas, pois a través destes números se fai identificación de cada persoa de máis precisión. Outros consideran que o sitio, que trae en internet, as letras WWW consideran que 666 o número ou o nome da besta. Despois o código de barra en mercadorías. Máis tarde xurdiu o chip, que está implantado no corpo humano ou animal, para atopar a gran distancia, a través de satélites. Pero todo isto só fai facilitar a nosa vida. O home non houbo a voz de Deus, pois anda por camiños no escuro sen a luz que é as palabras de Deus. (Lámpada para os meus pés, e luz para o meu camiño é as palabras de Deus, di as escrituras.) E iso, quen oín le, observa e practica en obediencia aos mandamentos de Deus, e nunca tropeça, pois é guiado por esa doutrina, por esa luz. Estes obedecen aos mandamentos polo que ten a marca o selo de Deus. E o selo de Satán é a desobediencia aos mandamentos de Deus. Vigário fillo de Deus V - 5 I - 1 Convertido en algarismo, Romano C-100 A Vigário, no dicionario: é aquel que fai as veces de R outra persoa, neste caso esa persoa, é vigário que quere I - 1 facer as veces de Deus, que quere ser representante V - 5 de Deus, que quere parecer Deus. Pero sen a autorización S de Deus, o home querendo parecer Deus, cambiou o 4 ° cuarto mandamento da lei de Deus, o sábado, por un F mandamento feito por home, o domingo, ese home I - 1 que cambiou o mandamento de Deus, trae sobre si o L- 50 nome de besta, e o seu número é 666. E é á I - 1 esa marca da besta e de Satßn que os homes desobedientes I - 1 aos mandamentos de Deus, son marcados nas mans e nas probas. D-500 E I - 1 + = 666 140

17

O FIN.

A corrupción xeral do xénero humano. Entón dixo o Señor, a Noé: non Contender o meu Espírito para sempre co home; xa que tamén é carne; Poren os seus días serán cento e vinte anos. 120. Efemérides E viu o Señor que a maldade do home se multiplicou sobre a terra, e que toda a imaxinación dos pensamentos do seu corazón era só mala continuamente. Entón te arrepentirás o Señor de haber feito o home sobre a terra, e pesou-lle no seu corazón. E dixo o Señor; Destruír de sobre a face da terra, o home que criei, desde o home ata o animal, ata o réptil, e ata as aves dos ceos: Por me arrependo de telos feito. O fin de toda a carne é benvida ante miña cara, porque a terra está chea de violencia, e velaí que desfarei coa terra. Xénese. 6. 3, 5 - 7, 13. Imaxina a tristeza que estaba no corazón de Deus, cando dixo que o seu Espírito non contenda para sempre co home. Pois todo o pensamento do corazón do home era só maldade, xeneralizados, corrompido, sen concerto. Pois habían destruído todo e calquera respecto por Deus. Deus irou con aquel pobo e decidiu destruír-los, homes e animais, extinguir los da face da terra, Deus estaba moi decepcionado á chegar o punto de arrepender-se da súa creación, o home que fixo a súa semellanza, vexa que perfección é esa creación, o corpo con varios membros, todos en plena sintonía uns cos outros, o cerebro que é unha masa gris, que se tocar cun mínimo de esforzo se desfaz. No entanto, é a parte máis forte do home, pois é o cerebro que comanda todo o corpo, se está en perfecta condicións, e se o cerebro morre todo o corpo perece e nel non hai máis vida. O cerebro é a razón, é o corazón é a emoción, o sentimento, de todo o que o home fai. Deus deixou a ciencia ao servizo do home, para que a través dela teñamos varias áreas que abrangue, pero a ciencia só é boa cando anda na presenza de Deus, cando sae da presenza de Deus ela se torna maligna eo científico se fai tolo . E o froito dos pensamentos eo corazón do sabio recoñecen Deus na súa existencia, eo procura, e entrega a El todo o seu amor, e cos pensamentos de fe e gratitude, por razón e corazón. O home parvo nin pensa na existencia de Deus, algúns ata nin cre que El existe, pois a ciencia dos homes afástase os de Deus. Na idioteces dos doutores, os homes así din: que o home foi xerado dunha pequena larva, que converteu nun crías e caeu a Caldas eo

141

Sapo se levantou enriba dos pés que converteu en monos e co paso dos milenios foron se perfeccionando ata chegar ao home perfecto. Outros cren que somos po das estrelas etc. Agora vemos que non ha diferenza dunha época a outra todo é froito da imaxinación as mesmas loucura e as corrupción os pecado todo acontece segundo o home e non en primeiro Deus. Deus enviou Noé, á un pobo rebelde, que non quería compromiso con El Deus deu aquel pobo un tempo de cento e vinte ANOS, para un cambio, para a conversión. Mentres Noé fabricaba aquela arca, el falou que chegara o tempo da fin, el falou aquel pobo o que Deus lle dixera, pero ninguén lle deu crédito, a súa pregação foi en van. Deus falou a Noé de que remate o tempo, de anos, pero non falou o día. E hoxe será diferente? Será que aínda nos queda vinte anos? Ou quince? Ou minutos ou segundos? Xesús pode vir en calquera momento sobre as ordes de Deus, no tocar da sétima e última trompeta. Debemos atentar para as cousas de Deus e tomar isto a peito, porque ten enviado o correo electrónico a todos os pobos, aínda que non todos coñecen este evanxeo, pero saben menos que Deus existe que un día voltará, cabe a cada un busca - lo mentres é tempo. Todos saben que este día chegará o día do encontro con Deus, e debemos preocupar de que hoxe, para que non sexamos pegos desprevido, como sucedeu aquel pobo no tempo de Noé, porque só se salvaron oito persoas. E Eu convosco establece o meu concerto, que non será máis destruída a carne polas augas do diluvio: e que non haberá máis diluvio a terra. Xénese. 9. 11. Deus fixa un concerto con Noé, que non destruír máis a súa descendencia da terra con diluvio. Pois a través do diluvio todas as criaturas que tiña alento morreron, vellos, mozos, nenos, e animais. Pero estes non poden dicir que non foron avisados. Avisos foron, pois Noé por cento e vinte anos aviso a todos, pero eles non creron, pois achaban que Noé non falaba a verdade, pois non cren que Deus falasse co home, e que o que el falaba tivese benvida da parte de Deus . Deus non só falaba con Noé, como fala o home de hoxe tamén, o home é que non escoita ou non se pon en posición de obediencia e de amor a Deus. El coñece todo o camiño eo intento do corazón do home, pois cando Deus fixo un concerto con Noé, El dixo que: non sería máis destruída a terra con augas de diluvio, pero alí Deus xa deixou claro a Noé, que a descendencia tamén ía se corrompen. Fixo predicións a outro tempo que se confirma, no verso. 11, e índice 10. Que indica 2 ° Pedro, sobre o fin deste tempo actual, da chegada do Señor Xesús e da destrución que está reservada para o lume.

142

A chegada do Señor. Para que vos recordas das palabras que, primeiramente foron ditas polos Santos profetas. E dos mandamentos do Señor e Salvador; mediante os vosos apóstolos. Pero o ceo ea terra que agora existen baixo a mesma palabra se reserva como tesouro, e se gardan para o lume, ata o día do xuízo e de perdición dos homes impíos. Pero amados non ignore unha cousa; que un día para o Señor é como mil anos, e mil anos como un día. O Señor non retarda a súa promesa, aínda que algúns a ten por tardía: Mais É longânime, para convosco, non querendo que algúns se perda, senón que todos veñan a arrepender-se. Pero o día do Señor El virá como ladrón de noite no que os ceos pasarán con gran estrondo, e os elementos, ardendo se desfarão ea terra e as obras que nela hai, se queimarão. Agardando, e apressando para a chegada do día de Deus, en que os ceos, en lume se desfarão, os elementos ardendo se fundirão. Fala disto, como en todas as epístolas, entre as que hai puntos difíciles de entender que os indoutos, e inconstantes, torcer igualmente as outras escrituras, para a súa propia perdición. Vos, polo tanto amados sabendo isto de antemán, garda-vos de que polo erro dos homes abominables, sejais xunto arrebatado, e descaias da vosa firmesa. 2 ° Pedro. 3. 2, 7 - 10, 12, 16, 17 Deus queira que nos lembra o que pasou cos nosos parentes, máis antigo dos nosos pais. Que se pereceron, morreron polo diluvio, só por non crer e non dar voz as palabras de Deus, nin consideraron que esta mensaxe dada aos profetas, vieses da parte de Deus. E hoxe mediante as mensaxes deixadas por Xesús o fillo de Deus, e polos apóstolos, revela-nos tamén que o ceo ea terra polas mesmas palabras enviadas por Deus, que a fin do cumprimento, o que el dixo e que reserva agora para o lume . O fin está reservado para o lume, ata o día de xuízo. (Lume ata o día do xuízo). Aquí está o que os científicos non entenden o que está a suceder co mundo, cos fenómenos da natureza, que acontece coas temperaturas climático mitos elevadas, isto todo está a vista e tamén se sabe o porque; é a retribución ao que están a suceder , as accións Predator do home. Pero o home non percibe, e non entende, é que estes acontecementos son o cumprimento das escrituras, isto todo acontece polo mesmo motivo que pasou no tempo de Noé. Hoxe estes acontecementos son debido a corrupción xeneralizada do xénero humano. E consecuencias dos 143

pecados dos homes, pois perecen todos, no verso dezaseis, na propia escritura Deus di, dos líderes relixiosos como tamén das ciencias que quere explicar todo da súa maneira, dos homes indoutos (homes ignorantes), e homes inconstantes (homes infieis). ''Carta''(Escrituras: cartas, libros de Biblia). Que hai puntos difíciles de entender dentro da Biblia. Aquí deixa ben claro que todo o que se escribe, ensina, prega, sobre a Biblia, sen entender o verdadeiro senso que trae Estes torcer igualmente as escrituras para a súa propia perdición, e tamén levan moitos ao mesmo erro, ao mesmo erro. E ten ata quen non cre nas escrituras sagradas, e todo o que está a suceder é só o comezo do fin. O asolado ten ferido a terra de diversas maneiras, ás veces acontece moi lonxe de nós, pero xa está chegando para todos. En toda a medios hoxe nos pon ao tanto de acontecementos, das dores e range de dentes, polos sufrimentos de nenos, mozos e vellos, en todo o mundo, e virán máis dores fames, sede, e lume polo calor do quentamento global. Isto xa forma parte, é só o comezo do lume que ía só aumentando e virán días peores, ata o día da chegada do Señor. Deus dixo ou profeta: le en Amos. 4.5 - 9. Deus deu limpeza de dentes (fame), a terra porque o home non se converteu a El, di que; retirou de nós a choiva, falta mes para a colleita, fixo chover nunha cidade, e sobre a outra, non fixo chover, buscan augas dun lugar a outro, (canos, coches), porque o home non se converteu a El e non obedeceu, feriu as verduras, con ferruxe (brusone, e outras ferrugens, e pragas), nas hortalizas, e legumes, viñedos, figueiras, ETC. E mire na Biblia en Lucas. 21.25 - 28. Sobre a revolta da natureza, homes desmaiando de terror e perplexidade polo Bram das ondas en maremotos, que arrastran multitudes, eo aumento da temperatura, nos polos do globo terrestre, e virán grandes calores que a auga doce desaparecerá ea terra que antes era un edema, un oasis, e pasa a ser un deserto resecas polo calor, que extingue as augas e as plantacións. Todo o home explica a súa maneira, pero non atenta para o cumprimento desta escritura sagrada. E cando o ceo se abalar, todo o verán vir o fillo de Deus nunha nube con poder e gloria. El di que de súpeto sen que ninguén estea esperando no que os ceos pasaron con gran estrondo e todos os elementos, sol, lúa, estrelas, ardendo en lume descenderá en lume dos ceos, e volcáns que están durmido todos acordarão aquel día, e todos os elementos da terra ardendo polo calor se fundirão e se desfarão. Pero neses versos, Deus di; Amado sabendo disto de antemán, guardai-vos dos enganos que os homes esixen sobre o evanxeo de Deus, para que non sejais xunto arrebatado no mesmo erro. Ver máis o que el di: pois que el non tarda a súa promesa da súa chegada, pois, El pola súa misericordia non quere que

144

ningún de seus fillos se perda. Pois El é o dono do tempo, como un día para o Señor é como mil anos, e mil anos como un día, para Xesús dous mil anos é como se fose onte e hoxe, e El pode vir en calquera momento. Tres Anxos visitan a terra por amor de Deus polos homes. Estes tres Anxos son; Primeiro Xesús, o fillo de Deus. E o segundo a súa doutrina. Apocalipse. 11.3. Estes dous anxos son dúas testemuñas de Deus. O terceiro anxo. Xoán 16. 7, 8. E o Espírito Santo de Deus. E os tres están en Apocalipse. 14. 6 - 13. O Primeiro, Xesús o fillo Deus. O segundo, o Evanxeo de Deus. O terceiro, o Espírito Santo de Deus, que convence o home do pecado. Estes tres Anxos vidos directamente do trono de Deus baixaron a terra para ensinar, para dirixir o home no camiño eterno con Deus. E son estes tres anxos que convence o home a se converter do pecado, Deus fixo isto para que ningún home se glorie de ter feito esta obra por si mesmo. Pero dei de balde o que recibir de balde. E todos os que habitan na terra, pobos, tribos e nacións, temei o que Deus vos fala, quen fixo todo pola nosa salvación.

A cerca da resurrección e benvida de Cristo

Porque se cremos que Xesús morreu e resucitou, así tamén aos que en Xesús durmir Deus os fará a traer con El Dizemos pois pola palabra do Señor; que nós os que ficarmos vivos para a chegada do Señor non precedidos os que dormen. Porque o mesmo Señor descenderá do ceo con Alarico e con voz de arcanxo, e coa trompeta de Deus; e os que morreron en Cristo resucitar primeiro. Despois nós os que ficarmos, seremos arrebatado xunto con eles nas nubes, a atopar o Señor nos aires, e así estaremos sempre co Señor. 1 ° Tessalonicenses. 4. 14 - 17. Xesús descenderá dos ceos ao tocar da sétima trompeta de Deus con voz de Arcanxo, e chamará polos nomes dos que dormen dos que morrerán e son obedientes as palabras de Deus, estes ressuscitarão primeiro, pola palabra de Deus, di que os gardadas que están vivos , que son obedientes non morrerán, estes vivos, e tamén os resuscitados obedientes serán arrebatado, e atopará con Xesús nas nubes nos aires e estaremos con el para sempre. E vin oCceo aberto e un cabalo branco: eo que estaba asentado sobre el chamaba-se Fiel e verdadeiro: e xulga e pelexa con xustiza. E estaba vestido dunha veste salpicada de sangue; eo nome polo que se chama é a palabra de Deus. Apocalipse. 19. 11, 13. Eis aí a chegada do Año de Deus! O ceo se abre eis aí Xesús o verdadeiro e fiel que pelexa polo seu pobo, pola salvación que El ofrece de balde, e ven asentado no seu cabalo branco traendo nas súas vestes as marcas do seu sangue que derramou por todos. Moitos desbotaron este sacrificio, e El chamará cada un polo nome mediante quen for obediente as

145

palabras de Deus. E para vingar o sangue dos santos. Velaquí que vén coas nubes e todo o ollo o verá, ata os que traspasados; e todas as tribos da terra se lamentarão sobre El Si Amén. Apocalipse. 1. 7 E todas as tribos da terra o verán, e quen non sexan obedientes as súas palabras lamentarão na presenza de Xesús, pero o tempo de arrepender se acabou. Porque agora é a hora de axuste de contas, aquí será revelado as súas obras, se é o boas ou malas. E o anxo meteu a súa fouce a terra e vendima as uvas da viña da terra e lanzouse as no gran lagar da ira de Deus. E no lagar foi pisado fóra da cidade e saíu sangue do lagar ata os freios dos cabalos, polo espazo de mil e seiscentos estadios. Apocalipse. 14. 19, 20.

E foi chegada a hora da colleita, o que foi separado as uvas seleccionadas foron levadas para o casa do Señor do propietario da seara, da labranza, e as uvas amargas das oliveiras bravas, foi pasada a fouce e vendima, foron collidas e foron lanzadas no gran lagar, (lagar, tanque onde se espremer o zume de certas froitas), este será o tanque onde serán lanzadas esas uvas de mala calidade, estas uvas son persoas desobedientes ao evanxeo de Deus, e os que derramou o sangue do seu fillo e dos seus discípulos e dos seus santos, alí serán pisados pola ira do todo poderoso, ata o sangue chegar ata os freios dos cabalos, este tanque será do tamaño de mil e seiscentos estadios, esta medida de distancia que está na Biblia corresponde a 1 estadio romano, equivale a 185 mm. = (185 X 1600 = 296.000.) Douscentos e noventa e seis mil metros cadrado, estes metros refiren ao lagar, un tanque que equivale a mis ou menos seis alqueires cadrado. Esta medida que se chama de estadio, é o nome que media as medidas no tempo de Xesús e Tamén andou con esta medida cos seus discípulos na estrada de Emaús. Lucas. 24. 13 - 15. Porque verdadeiro e xusto son os seus xuízos, pois xulgou a gran prostituta, que había corrupto a terra coa súa prostitución e das mans dela prosperou o sangue dos seus servos. E vin a besta e os reis da terra e os seus exércitos reunidos para facer guerra os que estaban asentados sobre o seu cabalo e ao seu exército. E a besta foi presa e con ela o falso profeta, que diante delas fixeron os signos que enganou as que recibiron o sinal da besta, e adoraban a súa imaxe, estes dous foron publicados vivos no ardente lago de lume e de xofre. E os demais morreron con espada que saia da boca do que estaba asentado sobre o cabalo, e todas as aves se farta das súas carnes. Apocalipse. 19. 2, 19 - 21. Deus é inxusto? Non, non é inxusto, Deus xulga con xustiza, dando a 146

recompensa a gran a gran prostituta que enganou, trapaças, corrompeu a terra. Aquí Deus di que non acepta o erro, as cousas erradas, e di que vai vingar os sangues dos seus santos que foron portos pola prostituta. E aquel día Satßn ea besta que hai de rexurdir, e resucitar os mortos, ha contratar o seu exército, que son os seus escudeiro seus aliados da mesma mentira e partirão para guerrear contra o Altísimo eo seu exército santo. E Xesús os vencerá, e prender xunto coa besta eo falso profeta, que enganou con mentiras, e falsidades, e así o home está marcado coa marca da besta, e adoraban a súa imaxe, aceptaron as súas ideas. E os dous tanto a besta como o falso profeta foron xogados vivos no lago de lume, e os seus seguidores foron mortos todos os desobedientes, Palas palabras que saia da boca de Xesús.

Satßn é amarre por mil anos. E vin baixar do ceo un anxo, que tiña a chave do abismo, e unha gran cadea na súa man. El detivo o dragón, a antiga serpe, que é o demo e Satßn, e amarre o por mil anos, e lanzou o no abismo, eo pechou, e puxo selo sobre el, para que máis non engano as nacións, ata que os mil anos se acaben. E despois importa que sexa solto un pouco de tempo. Apocalipse. 20. 1 - 3. E Xesús ten nas súas mans o poder e as claves do abismo onde prender Satßn, ese atende por varios nomes, pois é propio da súa cara, pois ten varias caras, dragón, a antiga serpe, demo, tamén ten cara de bonzinho, pois con esa cara debilita multitudes de nacións. Xesús o prender nunha gran cadea, e foi lanzado na escuridade nun gran abismo e será amarre e será selado e será posto fóra de circulación, por un período de mil anos, onde os seus poderes maléficos serán neutralizar e non alcanzará máis ninguén durante este tempo. Pero será solto pola previsión de Deus para que sexa xulgado e que sexa dada a paga na súa cara conforme as súas obras.

Os fieis reinan con Cristo

E vin tronos; e asentouse sobre el, e foille dado o poder de xulgar, e vin as almas daqueles que foron degolado polo testemuño de Xesús, e pola palabra de Deus, e que non adoraban a besta, nin a súa imaxe e non recibiron o sinal nas súas probas nin nas súas mans, e viviron, e reinaron con Cristo durante mil anos. Pero os outros mortos. 147

Non revivir, ata que os mil anos se acabaren, este é a primeira resurrección. Benaventurados e santo aquel que ten parte na primeira resurrección; sobre estes non ten poder a segunda morte, pero serán sacerdotes de Deus e de Cristo, e reinaron con el mil anos. Apocalipse. 20. 4 - 6, Os fieis santos, os que teñan a marca de Deus, os santos vivos e os santos da primeira resurrección, e serán levados para o seo de Deus. Onde estarán xuntos cos que morrerán polo testemuño de Xesús, e polas palabras de Deus. Aquel que non adoraban a besta nin a súa imaxe, e non recibiron a marca nas mans nin na testa e non son desobedientes ao evanxeo de Deus, estes serán sacerdotes de Deus. E Deus asentar no seu trono e xulgar os mortos da segunda resurrección. E alí o home fronte a Deus, e na súa fronte pasarán todos os nomes de cada un, e tamén os seus pasados, toda a obra que fixeron mentres vivía, o pasado pasará diante de cada un como na pantalla dun cine, chegará a hora que Deus terá que dar a sentenza de salvación ou condena. Benaventurados e santos os que terán parte na primeira resurrección.

Satßn é solto e despois é vencido para sempre E acabando-se os mil anos, Satßn será solto da súa cadea. E sairá a enganar as nacións que están sobre os catro cantos da terra, gogue e magogue, cuxos números é como a area do mar, para ajuntar los en batalla. E subiron sobre o ancho da terra, e cercaron o arraial dos santos ea cidade amada, mais baixou lume do ceo, e os devorou. E o demo, que nisto, foi lanzado no lago de xofre, onde está a besta eo falso profeta, e de día e de noite serán atormentados para todo sempre Apocalipse. 20. 7 - 10 E despois de solto Satßn volverá a enganar de novo todos os recunchos de toda a terra, e di que estes son como a area da praia. E con tristeza que se ve os fillos descendentes de Israel son como as area da praia e só un resto se salvará, entón son como a area da praia os que se perderá, e Satßn ha ajuntar los nesa batalla contra Deus, e polo que di do lado de Satßn hai un gran Exercito, e será do ancho da terra, e con mentira falará acusacións contra Deus, todos se revoltarão, e alí dirá para Deus, que El foi inxusto que no seu nome facía curas, milagres, e pregaba as súas palabras, evanxelizador en nome de Deus. Entón aínda non saben que a súas carreiras, 148

os seus traballos foron a falsa pena, foi todo en balde, pois moitos morrerán cativos, e tamén levaron moitos en catividade, por non querer coñecer Deus, por non examinar dereito o que o Evanxeo di e se FIA cre só no que os outros cre . E Satßn eo seu exército cercarão as arraia dos santos, para con eles loitar. Pero Deus loita polos seus, e do ceo baixou lume e os devorou. Imos ver o verso 9 e 10 en algunhas versións da Biblia, e no dicionario. --- Devorar- destruir, devastar, percorrer con rapidez. --- Consumo- lamentaba, debilitar, corroer. --- Destruír- desfacer, debilitar, desbaratou, aniquilar. O que foi devorado, foi o poder as maldade de Satán, el foi neutralizar, enfraquecido, pois o lume que baixou do ceo o percorreu con rapidez, o demo foi lanzado no lago de lume e xofre onde xa está a besta eo falso profeta, e que atormentada as nacións, agora tamén Satßn é atormentado non por Deus, senón polos seus propios pecados, para todo o sempre. --- Sempre - en todo o sempre, eternamente, indefinidamente, sen acabar. --- Perpetua - que dura para sempre, sigo, eterno. --- Eterna perdición - condena as penas eterna. --- Lume eterno - calor que nunca se apaga, vexa ben calor --- Morte - acto de morrer, termo cesamento de vida, destrución, cousa de ruína, ceifeira das vidas, perda de toda os dereitos e regalias. --- Inferno e Hades - lugar de demos, vida de martirio, tormento. --- Vida - é o que se vive ben. --- Morte - é o que se vive mal. Unha pregunta máis, por que Eva pecou? E Cal foron os mandamento que se dobres alí no xardín do Édem? Comentarios; Xénese 3. 2-6. Eva pecou e rompe o 10 º eo 8 º mandamento da lei de Deus. A ambición, ela cobiza o que era alleo, de outra persoa cobiza, e roubo, e comeu o que era doutra persoa, Deus lle deu todos os froitos de todas as árbores existentes, menos o da árbore prohibida, El expresamente prohibiu sequera, tocar aquel froito. E por romper estes mandamentos pecarão Eva e Adán e, foron expulsado do Édem da presenza de Deus. E despois cal foi o mandamento que Caín rompe? O 6 º mandamento da lei de Deus. Matou. O 6 º mandamento non matará. E foi posto no seu rostro a marca o selo do pecado. E tamén foi expulsado da presenza de Deus. Como Adán, Eva, e Caín sabían que había transgredido leis e pecado, se non tivese leis? Claro que xa tiña leis. Cando Deus dixo a Adán e Eva que gardasen o sábado eo santificado, xunto co mandamento do sábado estaba todo outros 9. En total de 10 mandamentos. O Decálogo. Alí no xardín do Edem, confirma ter todos os dez (10) mandamentos da lei de Deus incluíndo o 1 º mandamento que Deus citou. Xénese 2.1-3 onde di que o home ten que gardar o día do sábado. O que xera a morte é o pecado. . Imos analiza o pecado a través do dicionario.

--- Pecado - transgresión de precepto relixioso. --- Pecado mortal - Pecado grave que fai a criatura perder a gracia de Deus. --- Graza - Don sobrenatural, como medio de santificación e salvación. Entón Deus dixo a Eva que se soase, comece, aquel froito ela morrería, o pecado á afastaría da súa presenza. A transgresión de calquera dos 10 mandamentos é pecado mortal, o home perde a gracia, está destituído da gloria de Deus. O home é salvo pola obediencia as palabras de Deus, e pola gracia que está en Xesús, mediante a fe. No verso. 4. Satßn mentiu dicindo que se comece do froito, certamente non morrería, certamente non pecaria, certamente non 149

sería afastada da presenza de Deus, certamente non perdería a gracia, ea salvación pola desobediencia aos estatutos e xuízos de Deus. E pola desobediencia Adán e Eva, foron expulsados da presenza de Deus, foron expulsados do edema, do Paraíso. Pois sabemos que a morte é un estado de sono, que o home repousa mentres se cumpre os plans de Deus. Entón o home será despertado para o xuízo, e para a súa sentenza, imos analizar algúns versos sobre a sentenza do home pecadores, busque na Biblia. Mateo. 3. 12. Mateo. 8. 11, 12. Mateo. 18. 8, 9. Mateo. 25. 41, 46. Marcos. 9. 43 - 48. Lucas. 12, 5. 2 ° Tessalonicenses. 1. 8, 9. 2 ° Pedro. 2, 17. Isaias. 14. 11 - 15. Isaias. 66. 24. Daniel. 12.7. Apocalipse. 14. 10, 11. Apocalipse. 19. 3. Apocalipse. 20.10. Xudas. 1. 5 - 8. En Xudas di: que Sodoma foi queimada. No verso 8 di que despois de que aquel pobo despois de queimados, semellante, como todos os outros que xa morrerán os seus espíritos están tamén durmido, esperando a chegada de Xesús eo día dos seus xuízos, e entón terán as súas sentenzas, absoltos ou culpables. E entón o que se fai con eses versos? Estas son palabras verdadeiras de Deus. Ten xente que ten problemas, como todos os teñen, pero, algúns pensan que non dan conta de resolvelos, e as veces o problema ou sufrimento nin é tan grande. Pero na súa debilidade, Satßn o induce ao suicidio, facendo a xente crer que se morreren deixará de existir e serán exterminados, e que despois da morte deixarán de existir, crendo niso, moitos se suicidou, achando que deixarán de sufrir, de sentir dor e de ser atormentados polos problemas, e que sumiria, e coa morte sería como se nunca existisen. É iso que Satßn pon na cabeza das persoas que suicidarse. Non, o espírito non morre a Biblia non di iso, en eclesiais. 12. 7 di que o corpo volta a terra como era, eo espírito volta a Deus. Hebreos. 4. 12. A palabra de Deus separa, divide a alma (alma é a respiración) eo espírito, o espírito durmir e cando resucitar volta a Deus, e el é que xulga conforme o que é xusto, e tamén as sentenza do libre arbitrio de que cada un escolleu para si, de ter obedecendo a Deus ou non. Non o espírito non morre, porque se morrese sería doado para Satßn, despois de todo e de tanto tempo que Satán fixo contra Deus, eo seu fillo. Xesús e ao home, a creación de Deus. Deus o exterminar? Non, Deus di que non o exterminar, o que será exterminasen son os seus poderes, eses veladas neutralizar, o fin para Satßn, non sufrirá despois de todo o que fixo a Deus ea humanidade. Vexa en Mateo. 8. 29. Satßn di a Xesús: vieste aquí atormentar connosco antes do tempo? Porque Satán dixo iso? E porque sabe que o seu día vai chegar. Pero a ver e entendendo, Deus non atormenta ninguén, o tormento se xera dos propios pecados, e Satßn é o pai de todos os pecados. E Deus di que o seu tormento é para sempre, os que teñan o sinal da besta e de Satßn eo falso profeta, todos terán a súa paga, a mesma condena. Serán condenados ao tormento eterno.

O Xuízo final

E vin un gran trono branco, eo que estaba asentado sobre el, de cuxa presenza fuxiu a terra eo ceo, e non se achou lugar para eles. E vin os mortos, ind.z grandes e pequenos, que estaban diante do trono, e abriron-se os libros, e abriu-se outro libro, que é o da vida, e os mortos foron xulgados polas cousas que estaban escritos nos libros , segundo as súas obras. E deu, o mar os mortos que neles había, ea morte eo ª inferno deron os mortos que neles había, e foron xulgados cada un segundo as

150

súas obras. E os mortos eo ª inferno (Hades), foron publicados no lago de lume; esta é a segunda morte. E aquel que non foi achado inscrito no libro da vida foi lanzado no lago de lume. Apocalipse. 20. 11 - 15. Nos índices 11 e 12 dos versos 11 e 12, indica. Daniel. 2. 35, 44, 45. e Daniel .7. 9 - 11, 13, 14, 18, 22, 26, 27. Daniel. 12. 4, 7, 9. Nestes versos di con claridade cando será este xuízo de Deus cos homes, será o día en que o seu fillo vir nas nubes do ceo, no último día, confía na Biblia e ver que hai concordancia e falan do mesmo xuízo, en Apocalipse. 20. 11,12. que falan do mesmo xuízo, cando tocar a sétima e última trompeta e do mesmo trono que asentar Deus, e do mesmo xuízo e dos mesmos libros da vida, e os libros das obras onde está escrito todo sobre o home mentres viviu na terra. Deus asentou no seu trono branco eo ceo ea terra fuxiu da súa presenza, entón se reunir todos os pobos tribos e nacións, eran grandes e pequenos, de neno á vello, fronte ao trono de Deus, e polos libros seremos xulgados. E ata o mar terá que devolver os mortos de todos os tempos, que alí morreron eo inferno tamén terá que devolver os mortos que está nel, e todo ollo o verá, Deus e Xesús e todos serán xulgados por todo o que fixeron durante todas as súas vidas, e todo o xuízo será cara a cara do acusado e do acusado, xuíz e réu, eo xuízo de Deus e de Xesús non é diferente, só haberá un xuízo fronte a fronte, de corpo presente eo veredicto, absolto ou condenado, e este xuízo será no xuízo final. Lembrado. Xoán 12. 48b. A palabra que teño pregado esa a que hai de xulgar no último día. Os que non estean inscritos serán risco seu nome do libro da vida.

A mocidade debe dispoñer-se para a morte Eclesiais. 12. 1, 7, 13, 14. Lembra-te do teu creador nos días da túa mocidade, antes de que veñan os días, e chegan os días malos dos que veñan a dicir, non teño neles contento. E o po volva o que era eo Espírito volta a Deus que o deu. En todo o que ten oído, o fin é teme a Deus, e garda os seus mandamentos, porque este é o deber de todo home. Por Deus hai de traer a xuízo, toda obra e ata o que está encuberto, xa sexa bo quere que sexa mal. Santiago. 4. 14 Digo-vos que non sabedes o que pasa mañá, porque, que é a vosa vida? É un vapor que aparece por un pouco, e despois se desaparece. Este é un recordatorio que entre algúns mozos pasa despercebidos. Dificilmente algún novo penso nos días malos, xeralmente as seduções que o mundo trae das cousas terreais, e fan que as espirituais van quedando para despois, moitos nesas carreiras de alto risco acaben perdendo a vida e volta o que era po da terra. Pero o espírito ese volta no xuízo final para o xuízo, onde toda obra será probada, non basta ser bonzinho, ser Caride, ser do ben como se di, pero o bo consello non pode pasar por alto, garda os mandamentos de Deus. Pois son eses que serán por xustiza, pois é por eles que será xulgado, se os gardar terá loanza deles, se non estes o condenarão. Pois o mañá non nos pertence, quen morre para os que queda-lles a dor por algún tempo, máis co paso do tempo tamén se vai, e queda a lembranza as veces por casualidade, pois o mundo de hoxe e unha roda viva. A vida empurra uns ós outros entre a multitude de acontecementos, que non se pode ver trae, así, vai-se perdendo os valores de moitas cousas, pois o que é hoxe, mañá é pasado distante. Todo o que se pode

151

facer de correcto é estar camiñando sempre no camiño que Deus indica garda os seus mandamentos, pois nos conduce a Xesús ea Deus, ea vida eterna. Apocalipse. 16. 15. Velaquí que veño como ladrón. Benaventurados aquel que vixía, e garda os seus vestidos, para que non Andes espidos, e non vexan as súas vergoña. Benaventurados o que garda os seus vestidos, para que non ande nus. O que di é, garda as vosas almas andando en obediencia, para fuxir dos pecados. Esta xente espida, que di en Biblia, é o pecado, os vestidos é a cuberta da palabra de Deus que te protexer, para ser achados con vergoña e espidos cando chegue na presenza de Deus, pois Non tardará.

Vinganza dos que non coñece Deus.

E vós que sodes atribulado descanse connosco, cando se manifestar o Señor Xesús desde o ceo cos anxos do seu poder. Como labareda de lume, tomando vinganza dos que non coñecen Deus e dos que non obedecen ao seu evanxeo do noso Señor Xesús Cristo. Os que por castigo padecerão eterna perdición, ante a cara do Señor ea gloria do seu poder. 2 ° Tessalonicenses. 1. 7 - 10. O que se refire o Apóstolo Paulo sobre as traballos do pobo santo, descanse no Señor Xesús que é o noso Salvador. E como os que non coñecen Deus, sofre e as veces sen entender porque, o inimigo oculto ronda todo o mundo en todo o tempo. E as penas aumentan cada día e ata as esperanzas se acaban, temos que ser tementes a Deus, e estarmos buscando o camiño que leva a súa doutrina, porque descansamos as nosas almas, para cando o Señor Xesús vir, do ceo con todo o seu poder e gloria, onde El se manifestar a todos, máis ao mesmo tempo a cada un individualmente, onde será probado o fundamento da fe, se está de acordo co seu evanxeo, se este será ben aventura, e se non ten a mesma doutrina Xesús virá con lume tomando vinganza dos que non coñecen Deus e non obedecen a súa doutrina do seu evanxeo, en retribución padecerão eterna perdición. Pero o Espírito expresamente di que nos últimos tempos apostatarão (renegaron) algúns da fe, dando oídos a espíritos erro, ea doutrina de demos; pola hipocrisía de homes que falan mentiras, tendo cauterizada a súa propia conciencia. 1 ° Timoteo. 4. 1, 2. E as traballos dos últimos días serán tenebrismo, Satßn sabendo que os seus días de reinado na terra están chegando ao final, usará de todos os seus poderes, para perseguir, e facer que os da fe apóstata (reneguem) seu Deus e deixa oídos a espíritos de demos, que con mentiras fagan esquecer o Deus verdadeiro. Satßn con astucia enganan o pobo dentro do propio evanxeo, pero só os que andan sen ter en conta sen examinar o que di realmente as escrituras, así, acaban sendo enganados, dando oídos a homes hipócritas, cauterizada as mentes tendo seguro dunha boa conducta diante de Deus . Pero non se atenta para ir dentro do Evanxeo de Deus, para asegurarse se é certo ou mal, así non entender que están indo a ben lonxe de Deus. 152

Hai camiños que aos homes parasse dereito, pero o fin deles son os camiños da morte. Proverbios. 14. 12. Non podemos deixar para a ultima hora para sabermos se estamos ou non no camiño certo, ou esperamos que calquera nos digan que camiño seguir, debemos pedir ao Espírito Santo de Deus que nos revela a través do seu evanxeo, o camiño verdadeiro, examina todo o que aquí se dixo e retendo o que é certo. E que dende a túa meninice sabes as sagradas letras que poden facer-te sabio para a salvación pola fe en Xesús Cristo. Toda a escritura divinamente inspirado é proveitosa para ensinar, para redargüir (argumentar), para corrixir, para instruir en xustiza. Para toda a boa obra. 2 ° Timoteo. 3. 15 - 17. Quen desde neno nunca escoitou falar na Biblia sacra? Pois é a través dela que coñecemos Deus. Ten quen contesta sobre a autenticidade da Biblia sacra, dicindo ela ser do propio home e non de Deus. Foi escrita polo home, pero por orde e permiso de Deus. Deus inspirou o home a través do seu Espírito Santo, para nos facer entender e coñecer o seu carácter, os seus deseño. Na Biblia non ten asunto prohibido, que non poida falar, pois todo o que está dentro da Biblia foi escrito exactamente para ser lido, comentada, este evanxeo, é para nós argumentar, ensinar, instruír, corrixir e para amosar os erros que cometemos , e non lles facer máis, e amosar a retribución e condena dos que non obedecen este evanxeo. E para nos ensinar como debemos obedecer, para que poidamos vivir en santidade, camiñando conforme eses ensinanzas e para atopamos a salvación a través da fe en Xesús. Pois a nosa salvación está en xogo, se non ouvirmos estes consellos. Debemos gardar ata o fin nosa fe e obra, que é a reparación, a construción dun edificio para morado con Deus.

A nova Xerusalén E oín unha voz do ceo que dicía: Velaqui o Tabernáculo (vivenda) de Deus cos homes, pois con eles habitadas e eles serán seu pobo, eo mesmo Deus estará con eles e será o seu Deus. E díxome máis: Está cumprido. Eu son o alfa eo Omega o príncipe e o fin. A quen queira que teña sede, de gracia lle darei da auga da vida. Quen vencer herdar todas as cousas, e eu serei o seu Deus, e el será o meu fillo Apocalipse. 21. 3, 6, 7. Unha voz que vén do ceo, anunciando o Tabernáculo, a vivenda a casa de Deus, onde habitan o home, que privilexio estes seren chamados fillos de Deus, e vivir na súa casa. Pensar, que ten xente que di que Deus é pra algúns, e non para todos, pero quen di é por que non o coñece, e non o ama e non o obedece, estes teñen unha vida miserable de vicios, de pecados eo culpa por súa situación, non entender que está no fondo do pozo, sen Deus. Pero Non abandona ninguén, é o que se afasta dos seus camiños e nin o busca para coñece-lo, pois a oportunidade que ten un ten todos, esta dirección é de balde

153

basta cada un querer cambiar, coa axuda de Deus vencer o inimigo, ou ben será vencido polo inimigo. Deus é o principio eo fin, e hoxe aínda é tempo é día de coñecer ese Deus. El di que quen ten sede, vontade de cambiar de vida é a hora de comezar, Pode aproveitar vostede de onde está, e ti curar, restaurar a súa alma, vencer a apatía, a depresión, os vicios. Vence todo isto en nome de Xesús. É a fonte de vida, e será o seu Pai e ti serás teu fillo. Ven, mostrar-te ei a esposa, a (A IGREXA) do Año. E levoume en espírito a un grande e alto monte, e mostrou-me a gran cidade, a Santa Xerusalén, que de Deus baixaba do ceo. E nela non vin templo, porque o seu templo é o Señor Deus todopoderoso, eo Año (Xesús). E a cidade non necesitaba de sol nin de lúa, para que nel resplandece, porque a gloria de Deus a ten alumiado, eo Año é a lámpada. E as nacións andar a sua luz, e os reis da terra están na parte inferior para a súa gloria e honra. E as súas portas non se fecharão de día, porque alí non haberá noite. E a ela están na parte inferior a gloria e honra das nacións. E alí non entrará nada, que contamine e cometa abominações, e mentira, pero, só os que están inscritos no libro do Año. Apocalipse. 21. 9, 10, 22 - 27. Un anxo mostrou a Xoán Evangelista, a esposa, a muller do Año, Xesús, (muller en Apocalipse quere dicir igrexa, cidade.), E levou o en espírito nunha montaña, e alí o mostrou a cidade, a Novo Xerusalén, unha cidade santa, preparada por Deus e nela non ten templo, pois o templo é o propio Deus, todo-poderoso. Esta cidade non precisa sol e lúa, pois a gloria resplandece sobre todos e Xesús é a lámpada, e as nacións lles darás honras en gratitude por tanto amor que Deus ten dado e feito o seu pobo. Aquí Xesús di a Xoán das mentiras de Satßn que contamina o home, e quen as practica, estes non poderá entrar nesa cidade santa. Pero di que esta cidade é para quen busca o camiño da verdade. Imos ver o que é estas verdades. Pois falamos en todo o tempo en verdades. E da verdadeira doutrina. O que di o evanxeo? Xoán 8. 32. e coñecer a verdade, ea verdade vos liberará. Imos falar de cinco verdades, deste evanxeo, desta doutrina, que testifica e da testemuño da doutrina, e das verdades de Deus. Para que o home o coñeza, e se liberar das mentiras, e pase a enxergar e seguir e seguir, as verdades do Evanxeo que conduce a vida eterna. Primeiro Deus é a verdade. Isaias. 65. 16. De sorte que aquel que se bendicir na terra será 154

Bendito''no Deus da verdade'' Segundo. Xesús é a verdade. Xoán 14. 6. ''Di; Xesús Eu son o camiño a verdade ea vida. Terceiro. O Espírito Santo, é a verdade. Xoán 15.26. ''O Espírito Santo, de verdade que procede de Deus''. Cuarto. A palabra, o evanxeo de Deus é a verdade. Xoán 17. 17. Santifica-los na realidade, a súa palabra é a verdade. Quinto. A lei, todos os mandamentos de Deus é a verdade. Sal. 119. Verso. 142. A lei de Deus é a verdade. Verso 151. Todos os mandamentos de Deus é a verdade. E só entrará nesta cidade, quen seguir estes criterios e quen estean inscritos nese libro da vida do Año Xesús, é a través deste coñecemento desta doutrina con obediencia, é que se atopa o camiño da verdade que leva as augas da vida.

A visión da gloria

E un dos anciáns me falou, de onde viñeron? E eu díxolle: Señor, ti sabes. E el díxome. Estes son os que viñeron da gran tribulação, e lavaram os seus vestidos e os branquear no sangue do Año. Por iso están diante do trono de Deus, eo serven de día e de noite no seu templo. E aquel que está asentado sobre o trono os cubrirá coa súa sombra. E nunca máis terán fame, nunca máis terán sede nin sol nin calma algunha caerá sobre eles, porque o Año que está no medio do trono os apascentará, e lles servirá de guía para as fontes das augas da vida, e Deus borrará dos seus ollos toda a Bagoa. Apocalipse. 7. 13 - 17. Pola dureza dos nosos corazóns non ocorre de sermos achados combatendo contra Deus. Quen pecha a porta do coñecemento de Deus para alguén, terá o máis duro xuízo, e mira que non ti rexeitar esta graza, estes son os que venceron as grandes traballos, e lavaram os seus vestidos, lavar os vestidos, é seguir e obedecer aos mandamentos de Deus e ter a fe en Xesús, Deus nos recibirá e nos protexer e nos cobre con as súas mans fortes e estes nunca máis terán fame, nin sede, nin fatiga do sol quente e será protexido para sempre, porque é Xesús que nos apascentará e nos guiará ao trono de Deus e Deus nos recibirá na súa casa sempre. E mostrou-me o río puro de augas da vida, claro como cristal, que procedía do trono de Deus e do Año. No medio da súa praza e dunha e

155

da outra banda do río, estaba a árbore da vida que produce doce furtos, dando o seu froito de mes en mes: E as follas da árbore son saúde das nacións. E alí nunca máis haberá maldición contra alguén: e nel estará o trono de Deus, e do Año, e os seus servos o servirán, e verán o seu rostro, e nas súas probas estará o seu nome. Apocalipse. 22. 1 - 4. Nin nos soños e imaxinación máis fermosa que podemos ter, non chegamos nin preto de saber o que Deus ten preparado para os seus. Onde todos terán paz, harmonía e ledicia, río de auga da vida pura cristalina, froitos da árbore da vida, neste lugar ninguén máis estará enfermo, alí non haberá máis maldición, e todos estará ao redor de Deus e os servirá e alí todo o verán Deus e Xesús cara a cara. Onde todos poderán adoro-lo na beleza das súas santidade. Porque con ceos novos ea terra nova que Eu ei de facer estarán diante da miña cara, di o Señor, así hai de esta a vosa posteridade eo teu nome. E será que dende unha lúa nova ata a outra, e dende un sábado ata o outro, virá toda carne á adorar ante min di o SEÑOR. Isaias. 66. 22,23. Deus di para deixar para as xeracións como será no novo ceo ea nova terra que Deus hai que facer a Nova Xerusalén e di ao pobo de hoxe, que a nosa posteridade, os nosos devanceiros, nós o noso nome está alí escrito no libro da vida. Que desde unha lúa nova ata a outra, e dun sábado ata o outro. ''As semanas de todos os meses e os sábados de cada semana dos meses, todos os sábados de un a outro. Todos gardaron ese día no ceo en presenza de Deus e adorar a Deus para sempre. ''

Admonición e promesas finais.

Apocalipse. 22.14,16-19 benaventurados os que lavan as súas vestiduras no sangue do Cordeiro, para que teña dereito a árbore da vida, e poidan entrar na cidade polas portas. Eu, Xesús, enviei o meu anxo para vos testificar estas cousas nas igrexas; Eu son a raíz ea xeración de David, a resplandecente estrela da mañá. E o Espírito ea esposa din vén. E quen oe diga; Vén. E quen ten sede, veña: E quen quere, Tomé de balde da auga da vida. Porque eu dou testemuño a todos aqueles que ouviren as palabras da profecía deste libro que se alguén lles engadir algo, Deus fará vir sobre el ás pragas que están escritas neste libro: e se alguén sacar algunha palabra deste libro desta profecía, Deus tirará a súa parte da árbore da vida, e da Cidade Santa, que están escritas neste libro. Amen.

No verso. 14. índice. 15. Indica.

Primeiro. João 3. 24. Aquel que obedece os seus mandamentos nel está, e El nel. E isto coñecemos que está en nos; Polo Espírito que nos deu)

156

Xesús nos convida a meditar nestes últimos versos, pois son eses que pechan este libro, esta pagina é o último selo, é a ultima hora, é a fin do fin. E aquí El confirma todo o que dixo en toda a súa doutrina, para a obediencia, do home a Deus. Busquen na Biblia, as admoestações e promesas finais, que comeza en Apocalipse 22. 6 - 19. Que é o último do libro da Biblia e esclarece un punto, como xa vimos noutros capítulos, que despois de todos os acontecementos finais. Xuízos, novos ceos, e nova terra, a nova Xerusalén, nestas admoestações aínda se fala dos benaventurados, e dos sentenciados, vexa nos versos de Apocalipse. 22. 14, 15. Os benaventurados entran polas portas da cidade santa. E os que quedarán de fóra son os sentenciados a perdición, aqueles que serán publicados no lago de lume, este lago será un lugar reservado, separado, pois neste lago será lanzado Satßn, a besta, o falso profeta, o home ímpio, o inferno ea propia morte, isto confirma en: Apocalipse. 19.20. Apocalipse 20. 9 - 15. Apocalipse. 21.27. Apocalipse. 22.14,15. Fala dos sentenciados e condenados. E no verso atópase letra 'b' ben pequeno, ela indica no pé da páxina que confirma o que é o lavado nas vestidura de Xesús, está escrito: os que garda os seus mandamentos, para que teñan poder na árbore da vida . Benaventurados os que se arrependem dos seus pecados e acepta Xesús, como o seu salvador, acepta-lo e obedecer as súas palabras, e ter a mesma doutrina, gardar todos os dez mandamentos Repetindo, como di tamén en Apocalipse. 22.14. E índice 15. Tamén no pé. Indica. 1 ° Xoán 3.24. Que di: Aquel que garda os seus mandamentos de Deus, Nel está, e El nel. E nisto coñecemos que Está en nós: Polo Espírito Santo que nos ten dado. E di que envía o seu anxo para testificado, para testemuñar, destas palabras de Xesús as igrexas. E o Espírito de Deus di as igrexas vén, e quen escoita vén, e quen ten sede desa auga veña, Tomé de balde da auga da vida. Pois estas palabras conducen a vida eterna. El testifica a todos os que escoitar das palabras desta profecía da Biblia sagrada que se alguén lles engadir, algo terá grandes pragas. E se aproveitar calquera palabra desta profecía da Biblia sagrada, Deus tirará tamén a súa parte da árbore da vida, Deus di que se ten outro evanxeo, coas súas palabras deturpadas, ou trocada e diferente destas que el deixou, terá grandes e tráxicas recompensa . E se elimina, ou non cumprir ou non obedecer todas as súas palabras. Pois Está volvendo, entón imos nos pór de pé, coas nosas vestimentas lavadas en obediencia as palabras de Deus e Fe en Xesús, e nós tamén dicimos, veñen SEÑOR JESUS. Amén. 157

O que vin, e oín.

Joel 2.28. Os vellos terán soños. Eu, non coñecía este evanxeo, pero amaba, amaba Deus e sempre orava e pedía que mi mostrase o camiño certo, para segui-lo, e un día en soño veu un home en frete a min e dixo examina as escrituras, porque nelas ten o Reino de Deus. E examinando as escrituras o Señor me mostrou a súa doutrina, o camiño certo, eu quería seguilo, pero non quería saír de onde estaba. Un día soñei que estaba camiñando nun camiño, nese camiño que eu andaba, eu non sabía pra onde me levaría, pero continúe a andar e cheguei fronte a unha casa que era moi, moi grande. Pero cando ía entrar parei antes para orar, orei a Deus e alí El escoitou a miña oración. El alí me revelaría que eu camiñaba para o inferno, pois estaba desobediencia ao evanxeo de Deus. E alí fronte à porta, oín berros estarrecedores de dor e grandes gemidos, que viñan de dentro daquela casa. Despois diso, o señor me sacou de alí, e gracias a meu Deus polo que me fixera, polo seu inmenso amor por min, e despois diso fixen un concerto con Deus, me converta e pase a cumprir as evanxeo. Bautizou-me e me coloque a disposición de Deus para facer todo o que El me desc. E un día un home veu no meu soño cunha Biblia a que eu teño, abriu na miña fronte, e na última páxina do libro de Apocalipse. Nesta Biblia as últimas palabras rematan no medio da última folla do lado esquerdo, eu a recoñecín que era miña, porque escribín algunhas anotacións no resto desta folla. E o home me mostrou a ultima folla en branco do lado dereito, que xa desembocadura parte da portada que pecha a Biblia. E dixo: escribe. E eu olhei para aquela folla en branco. E acordo. E iso non saio da miña cabeza o día todo, pois eu sabía que non era só un soño. Entender e sabía que o Señor quería que eu escribise algo, pero o que? El díxome que eu escribise, pero naquela hora non me dixo o que escribir. O que eu podería escribir se sei das miñas limitacións? E cando foi a noite entrei para meu cuarto e ajoelhar para orar e falar con Deus, e díxolle a Deus, que eu o amaba de todo o meu corazón, e todo o que El quixese eu faría. E durmín. Entón o mesmo home veu no meu soño de novo, e eu dixen: Señor o que queira que eu escriba, escribiu, e El díxome; escribe capítulos e versículos, e dixo-me tamén. ''Acelerar-te''. E eu dixen señor, conduce este traballo, a Biblia son os seus pasos, eu non poderei escribir por min mesmo, fai que sexas todo da túa vontade. E o Señor me foi conducindo, neste traballo, cando erraba un número de cálculo, a próxima noite o mesmo home viña no meu soño e dicía para eu volta na páxina tal e concertos onde estaba errado. E eu sempre o buscando todos os días, charlar, gracias, pois son unha persoa pequeniña,

e chea de moitos pecados. Pero con tantos pecados que teño Deus non desistiu de min, El me amou me dá a oportunidade de cambiar, de recoñecer o que é malo e non practicar máis, e seguir os seus camiños, pois neses camiños non hai erro. E mentres escribía, o anxo do Señor veu nos meus soños por varias veces, por catro veces, vin e oín por catro veces en días distintos, pero en tres soños o que eu oín era sobre a mesma cousa á idolatría. Vi e oín a través do soño sobre idolatría. Como xa vimos, ídolo é unha figura que representa unha divindade, e que se adora e que é obxecto de culto, ou persoa que ten excesivo amor, hora e ten gran respecto, e foi idolatría de persoas, de famosos que me foi mostrado, e esta famosa que me foi mostrado, idolatría á na casa de Deus. Que sexa rexistrado, que falo de home e non de profeta. Profeta é un exemplo a seguir, e persoas elixido

158

por Deus, para o seu traballo. E por tres veces e días diferentes, vin como os homes pasan leccións, e que hai gran honra a famosos. A idolatría fai que o home erre e faga outras errar, pois o que está no Evanxeo fale do evanxeo e non segundo o que o outro fala do Evanxeo, que xa está recollido no evanxeo, e se é unha profecía fale da profecía conforme Deus fala a cada un. Pois El di que non se preocupe no que deben falar, pois que el está no control de todo, e sobre o que me foi mostrado por tres veces non escribín, e na cuarta e última vez, que soño sobre esta casa o mesmo home me dixo sobre o que me foi enviado escribir, e eu non escribín. Entón El díxome que estaba escollendo o que escribir. Entón eu resposta pregunta coa súa afirmación. Señor eu estou escollendo o que debo escribir? Entón fun levada polo home ao templo, e alí había unha gran cantidade de persoas asentadas, de fronte para o púlpito, onde o pastor daba o serán, todo escoitaba, e seguía e obedece segundo o que estaba escrito en palabras de Deus. Pero dentro dese templo vi algunhas persoas en pé de costas para o pastor e eses eran persoas vellas mozos, nenos e outras aínda de colo. E eu miraba para aquelas persoas e non entendía porque elas estaban de costas, e pregunta ao home que estaba do meu lado Señor porque estas persoas están de costas na casa de Deus? E entón me fixo alcanzar os seus ollos, e vin dentro dos ollos de cada un, e me fixo ver que algunhas persoas mesmo dentro da súa casa, están de costas viradas. Pois non andan e non obedecen a doutrina segundo as palabras de Deus. Pero esta mensaxe foi deixada por Pedro, imos lembrar. 1 ° Pedro. 4.17. Porque xa é tempo de que comece o xuízo pola casa de Deus, e se primeiro comeza por nas, que será o fin dos que son desobedientes ao evanxeo de Deus? Pois coidados de gardar os mandamentos de Deus conforme está ordenado na súa doutrina. Filhinhos guardai-vos dos ídolos. Amén. 1 ° Xoán 5. 21. O apóstolo Xoán neste versículo está falando con quen coñece a doutrina de Deus. Ídolos, esta é unha grande importancia hoxe en día, se idolatría todo, apego excesivo á bens materiais, cartos, obxectos, lugares, persoas, líderes relixiosos, profetas, pastores. Que as veces son veneróu por riba de Deus. Deus fala co seu pobo, está falando coas súas palabras a través da Biblia sacra, Deus fala co seu pobo ensinando os seus camiños que deben seguir. En outro día, fun levada en un lugar, un lugar onde representaba un lugar determinado, que se fala na Biblia, en Marcos. 9. 42 - 48. Neste lugar tiña algunhas persoas, todas normais e asentadas, pero unha delas era unha persoa especifica, este era un home, pero este home quedou marcado, pois me se mostra que este era Satßn, e entre tantas caras que representa esta era de un home común. E alí quedei mirando cada detalle do seu corpo, este estaba vestido de roupa común, pantalón e camisa de manga curta, reparei no seu cabelo negro, pel morena, a súa testa, nariz, e boca, todo o rostro, pescozo e brazos que estaban á

vista, todo normal. Pero de súpeto comezou a saír da súa carne en todos os poros da súa pel que estaba a vista, saia bichos de vareixas, estes bichos saia dun poro e entraba por outro, e de onde saia un entraba outro e eran tantos que cubriu todo o seu corpo, e estean mirando por moito tempo, os bichos comían pero o home quedaba intacto, non se desfacer e tampouco

159

morría. Para quen coñece era como unha casa de abella ou de marimbondo, que se mechas, eles alboroto e cobre toda a casa, e despois dun tempo recollen a dentro. Quedei moi asustada con todo o que vin, pero entender que todo o que se mostra, serviu para min e tamén serven para outros analizar sobre a vida eterna e sobre o castigo eterno. Dous versos de Lucas que se debe considerar, Lucas. 12. 4, 5. Xesús di; que debemos temer a Deus: Temei Aquel que despois de matar, ten poder de publicar no inferno, (despois do home morto, durmindo, e para que este sexa lanzado no inferno el primeiro ten que ser ressuscitado, xulgado, e se condenado lanzado no inferno). Xesús deixou unha parábola do rico, e de Lázaro, que tamén se debe analizar, con moita atención. Lucas. 16. 19 - 31. Esta parábola fala de ceo e do Hades, que significa inferno, dun gran tormento, e fala do home despois da súa resurrección, salvación ou condena. E tamén me levou a un lugar moi alto, onde podía ver en toda a volta, a grandes distancias, e alí onde nós estabamos era no lugar en que se fala en. Apocalipse. 14. 19. Onde está o lagar, (lagar, que quere dicir, tanque onde espremer zume de certas froitas), o lagar da ira de Deus. Estabamos na beira, enriba no alto do vaso, e este tanque estaba formado dentro do chan, que era a mesma forma dun estadio de fútbol, máis alí non había bancos, nin herba, era de chan onde se vía todos os lados do tanque, e que alí acababa de acontecer unha gran batalla. E alí estivemos por moito tempo, ollando para dentro daquel tanque, onde había algunhas persoas, vellos, homes, mulleres, mozos, e nenos, e seus vestidos estaban seca feita farrapos e moi sucias, pois eses habían de escape dunha gran guerra, e todas esas persoas estaban viradas de fronte para o home que falaba comigo, e estaban todos moi felices e moi sorrintes, todos estaban felices, ata as criancinhas de colo sorrían. Alí arriba onde estabamos enxergava todos, os que editaban abaixo eo anxo me dixo está será o último gran acontecemento, e entender que alí pechaba a última parte, a última folla da Biblia e da vida do home na terra. Jó. 33.4,15,16. Deus fala co home en soño ou visión de noite cando cae o sono profundo, cando adormecen na cama).

E cando escribía o que me foi pasado, e nunha noite, un home veu no meu soño de novo e me levou a un tempo a nosa fronte, no futuro e nese tempo vin un mozo que tiña na franxa dos 15. anos e eu pregunta ao señor, sobre ese mozo, pois ese mozo era o mesmo neno que eu coñecía e que só tiña máis ou menos un ano de vida, e ese cambio foi feita no soño dun día para o outro. E eu pregunta Señor ese neno onte só tiña un ano, eo señor me respondeu cun versículo que ten na Biblia.

Recordando segundo Pedro.3. 8. Un día para o Señor é como mil anos, e mil anos é como un día. E me fixo entender que falaba dun tempo que está no futuro, un tempo próximo, que se cumprirán os plans de Deus.

Os días foron pasando, e entre os meus traballos do día a día, tamén ía escribindo. E nun determinado día, en soño dun home veu na miña cabeza de novo e me entregou un papel eo recibín, e neste papel estaba escrito estes números e mirei e vin os números. Menos 1. é igual. a 14. Menos un é igual a catorce. E vin e entender que se refería a un tempo de 15 quince anos. no futuro. É este un, 1. ano era un tempo que xa se cumprira, estas cifras de 15 anos están cumprindo en forma decrecente. ata pechar os 6.000. mil anos, en 2020. despois

160

de Cristo. Xa pasara un ano que estaba escrito neste papel correspondía ao tempo que este home veu no meu soño por primeira vez, cando dixo que eu escribise. Aquela parte que estaba en branco ao remate da última páxina da Biblia e me dixo apresura-te, e tamén correspondía aos quince, 15. anos que era a idade do neno que eu vira e entendido que el quince anos. Vexa ben, o que mi se mostra foi tempo de 15. anos e non o día da chegada do Señor. Quen ler entenda. Menos, un 1. é igual a 14. catorce. E moi admirada preguntei xa afirmando, Señor xa pasou un ano?!.

Hoxe sobre a data que me foi mostrada do futuro deste novo, dun día para o outro,Este neno hoxe xa en dous mil e dezasete. 2017. xa completou 12. Anos. Doce. anos completo. Entón doce. anos xa pasou, só resta 3. anos. Quince anos menos doce é igual a 3. anos. entón só resta 3. Tres anos para o segredo de Deus en Marcos. 13. 32. Di. Sobre o sermón profético da vixilancia, que o día ea hora nin os anxos nin Xesús, sabe da hora da súa vida, só Deus. Como en. Xénese. 6. 3, 5 - 7, 13. Deus dixo a Noé

sobre tempos de 120. anos de cando sería o diluvio, e non dixo cando sería o día. Pero cando chegou o día determinado, Deus mandou que Noé entrase na arca, e todo aconteceu. Convida Deus como testemuña, que de todo o que escribín, afirmo ser a verdade, pois falo como vin, e oín e tamén teño conciencia que todo o que escribín, darei conta na presenza de Deus no día do meu xuízo.

A Cronoloxía do mundo dentro da Biblia

Imos ler a Biblia xuntos, para entendermos sobre a creación de Deus, sobre a vida do home, o comezo o medio eo fin. En Xénese 1. e 2. Así como Deus contou os días da semana na creación do mundo e de toda a obra que fixera ata o sexto día da semana, e no sétimo día repousou, descansou. Así será tamén no fin dos tempos o fin dos días do home na terra. Será contado de forma que Deus dixo. Segundo Pedro 3. 8. Un día para o Señor é como mil anos, e mil anos é como un día.

Porque terá un milenio de descanso no ceo? Apo. 20. 4.5. Como Deus repousou no sétimo día da semana na creación do mundo Xénese. 2.2,3? Mil anos para Deus, é como un día, e seis días da semana é como seis mil anos. E o sétimo día da semana para Deus é o día do descanso o día do descanso. Levítico. 25. 1-5. Porén ao sétimo ano haberá sábado de descanso para a terra, un sábado ao Señor; non semearás o teu campo nin podarás a túa viña. E tamén o sétimo milenio de anos, tamén para Deus será o sétimo mil anos, o milenio do descanso o milenio do descanso. Apocalipse 20. 6.

Ben aventurado e santos e os que ten parte na primeira resurrección; sobre estes a segunda morte non ten autoridade; polo contrarío, serán sacerdotes de Deus e de Cristo e reinarán con el mil anos.

A cronoloxía dos científicos, dos teólogos non confire a cronoloxía da Biblia, coas palabras de Deus. Deus sabendo disto deixou escrito a través da Biblia sagrado, das súas palabras, para que non haxa dúbidas sobre a súa creación, deixou data, escrito sobre toda a vida do home na terra. É que, Deus é certo, e todo home mentireiro. A cronoloxía as xeración de Adán ata Noé, antes do diluvio. A xeración dun home, é contada a partir do nacemento de cada primeiro fillo, conta cada xeración cando nace outra.

Xeración de Adán a Noé antes do diluvio 161

Xénese. 5.1-32.

01- Adán. Aos 130. Anos xerou Sete. (Caín foi o primeiro fillo. Pero Sete foi contado como a primeira xeración).

02- Sete aos.105. anos xerou. Enos.

03- Enos aos.90. anos xerou. Caínã.

04- Cainã aos.70. anos xerou. Maalalei.

05- Maalalei aos.65. anos xerou. Jarede.

06- Jarede aos.162. anos xerou. Enoque.

07- Enoque aos.65. anos xerou. Metusala.

08- Metusala aos.187. anos xerou. Lameque.

09.- Lameque aos 182. anos xerou Noé.

10.- Noé aos 500. anos xerou Sen.

De Adán a Sen foron 10. dez xeración. Este é un período de1556 anos. Estes mil cincocentos cincuenta e seis anos dividido por 10. dez xeración, a media de anos dun a outro son de 155. 6, anos. Esta xeración é de antes do diluvio.

Xeración de Sen despois do diluvio

Xénese 11.10-32.

01.- Sen a. 100. anos xerou. Arpachede.

02- Arfaxede aos. 35. Anos xerou. Sala.

03- sala aos. 30. Anos xerou. Éber.

04.- Éber aos 34. Anos xerou. Peleque.

05- Peleque aos. 30. Anos xerou. Reo.

06- reo aos. 32. Anos xerou. Serugue.

07- Serugue aos. 30. Anos xerou. Noar.

08- Noar aos. 29. Anos xerou. Tera.

09- Tera aos. 70. Anos xerou. Abraham.

Xénese. 21.5.

10-. Abraham aos. 100. anos xerou Isaac.

Xénese. 25.26.

11.- Isaac aos. 60. anos xerou Xacob.

162

De Sen a Xacob foron once. 11. xeración. E é un período de 550. anos. Estes 550. anos dividido por once xeración, a media de anos dun a outro son de 50 anos. Estas xeración é despois do diluvio.

Ata aquí temos as datas exactas das idades destes primeiros patriarcas.

Xeración de Xacob ata Xesús.

Lucas. 3. 23-34.

Xesús fillo de José, fillo de Heli, fillo de Mata, fillo de Levi, fillo Melqui, fillo de Xoana, fillo de José, fillo de Matatias, fillo de Amós, fillo de Naum, fillo ESSI, fillo de Nagai, fillo de Máate, fillo de Matatias, fillo de Semei, fillo de José, fillo de Xudá, fillo de Xoana, fillo de Resa, fillo de Zorobabel, fillo de Salatiel, fillo de Neri, fillo Melqui, fillo de Adi, fillo Cozam , fillo de Elmodam, fillo de Er, fillo de José, fillo de Eliezer, fillo Jorim, fillo de mata, fillo de Levi, fillo de Simeón, fillo de Xudá, fillo de José, fillo de Jona, fillo Eliaquim, fillo de Meléia, fillo de Maina, fillo de Matata, fillo de nata, fillo de David, fillo de Jessé, fillo Obede, fillo de Boaz, fillo Salmom, fillo Naassom, fillo Aminadebe, fillo de Arão, o de Esrom , fillo de Fares, fillo de Xudá, fillo de Xacob.primeiro fillo, conta cada xeración cando nace outra

De Adán a Isaac. foron 21. Xeración. De Xacob a Jesús foron 54. Xeración. E o total de todas as xeración de Adán a Xesús foron 75. Xeración. O tempo, os anos transcorridos da xenealoxía de Xacob ata Xesús, esta xeración non foi citada a súa idade para cada, non está marcado. Para sabermos sobre este ano temos que facer os cálculos. Como xa dixen, en dous mil e cinco. 2005. Un home veu no meu soño, e dixo que eu escribise sobre un tempo de 15 quince anos á fronte, sobre o futuro. E estes 15. os quince anos se refería a un tempo determinado no futuro onde se cumprirá os plans de Deus, e mi dixo apresura-te. Imos sumar, e diminuír as datas que xa temos, así entón saberá a data exacta de Xacob ata Xesús. Suma se 1556. antes do diluvio. Máis 550. Despois do diluvio É igual a 2106. Anos, ates de Xesús .-- Suma-se 2005. Despois de Cristo máis os quince 15. Anos no futuro, que mi se mostra en soño. é igual a 2020. dous mil e vinte anos despois de Cristo Suma os 2106.mais 2020. igual. 4126. Este máis 1874 de Xacob a Jesus pecha o 6000. Onde pecha e completa o sexto milenio da vida, da creación de Deus, onde pecha todas as actividades na terra, e pecha a última páxina da Biblia, e entran os mil anos que pecha o sétimo milenio de repouso de descanso de Deus cos remidos que xa citamos. En Apocalipse. 20. 6. Como no resto da súa creación no xardín do Édem. E o ano do descanso de Deus. EX.23.10-13. no verso.10,11.diz 6. seis, anos semearas túas terras e recolheras os teus froitos: Pero ao sétimo a soltarás e deixaras descansar, repousar. Para sabermos datas que xa temos, diminúe se. 6000. menos. 4126. é Igual 1874. Este é o total de ano dos patriarcas de Xacob ata Xesús. De Xacob a Jesus foron 54. Xeración. E é un período de 1874. Anos. Estes 1874. Anos dividido por cincuenta e catro. 54 xeración, a media de anos dun a outro son de 34.70. Anos. Esta xeración é de Xacob ata Xesús. Mira o declive na xeración anterior, os tres períodos. O primeiro a media de anos é de 155.6. Anos. A segunda a media é de 50 anos. A terceira a media é de 34.70. Anos. Hoxe na nosa xeración, sabemos que os homes son pais moito máis novos, a porcentaxe de cada xeración é moito menor. Aquí na Biblia aclara, e vemos con exactitude cando e con cantos anos se pecha o sexto milenio, os 6000. mil anos será en 2020. dous mil e vinte. Despois de Cristo. Cando será a volta de Xesús, e despois será o sétimo ano do milenio, do descanso, do descanso de Deus. Recordando Xénese. 6.3, 5-7,13. Deus dixo a Noé duns tempos de. 120. Anos, cando sería o fin de toda a carne, dos homes e dos animais que creara, a fin sería co diluvio, e non dixo cando sería o día. Pero cando chegou o día determinado, Deus mandou que Noé entrase na arca, e todo aconteceu. Unha pregunta a alguén creu en Deus mandou Noé dicir aquel pobo do vello

163

testamento, que o fin de toda a carne sería despois os 120. anos? Non, pero foi exactamente como Deus dixera non foi? E cantas persoas se salvaron? 8. xente non foi? E o pobo de hoxe o que están preparados para a chegada de Xesús? Recordando unha parábola de Xesús, e que aínda hoxe se repite. Eu vin para os meus e non mi recibiron. Xesús virá e todos estarán aínda esperando o tempo da sacudidura, ou o tempo das persecucións, non é? E non leron a Biblia no canto de tantos libros. O ano. 2020. Será o ano do segredo de Deus, só a El pertence saber cal é o día da chegada de Xesús. Pois nin Xesús, nin os anxos saben o día do fin, só o Pai, Deus. Unha pregunta: Por Deus deixou escrito na Biblia a xenealoxía da vida de Adán ata o home de hoxe, e de toda a humanidade? E a data, de ata cando completar o sexto milenio? Porque Deus reservou un milenio a súa casa no Ceo cos resucitados, os salvados? Apocalipse. 20,6. Resposta: É a que os seus fillos fosen avisados de todos os seus planos e de cando será a súa chegada. cando e non di o día. Consulte, e confirma que este libro está todo dentro da Biblia e verás que é certo. Acceda este libro, neste sitio, www.marcadedeus.com está en 68. idiomas, de varios países. Ler estes libros no seu idioma, do seu país. O que tiña que ser dito se dixo.

Discípulos de Xesús

Vostede que coñece a doutrina de Xesús, ama Xesús? Entón faga algo por el. Quen Xesús deixou como os seus representantes na terra? Os seus discípulos que seguían as súas pegadas, pero Deixou non foron só os doce, foron tamén aqueles a quen Xesús revelou, este é vostede, e sexa tamén o seu discípulo. O que Xesús dixo a Pedro despois de resucitado?

Pedro, Pedro ámasme? E Pedro respondeu que si señor. Apascenta as miñas ovellas. Xoán. 21.5.

. Será que Xesús estaba falando só con Pedro? Non, Xesús deixou rexistrado esta petición que fixo a través deste coñecemento, todos fagamos, e sexamos un Pedro, homes, mulleres, vellos, mozos, nenos. Debemos chegar á presenza de Deus coas mans

baleiras? Se falamos que aman e non facemos nada por Xesús, probamos que non o amamos. Mateo. 25. Onde fala parábolas dos servos imprudentes, pois se é profecía, fala da profecía, onde o home vai ter que prestar conta, este dez talentos, do servo inútil, ea parábola da vida eterna e do castigo eterno, estas parábolas falan do mesmo obxectivo, onde Xesús fai referencia nos sermón profético, sermón tamén foi deixada para quen coñece a doutrina de Xesús. Os servos imprudentes, inútiles, e sen compromiso co seguimento do traballo que deixou. E de ser discípulos de Xesús, pois Tamén nos confiou este cargo. E o servo inútil será lanzado nas tebras exteriores. E como Xesús predicaba o Evanxeo? Nas prazas, en lugares públicos, nas rúas, e de casa en casa, El ía onde as persoas estaban, e non quedaba só esperando que a xente viñesen ata el e foi así tamén que mandou que os discípulos o fixesen. Este é o exemplo a seguir. Todos do máis vello ao novo, cravando nos radios locais nas prazas e rúas, camiñando batendo de porta en porta, na casa do amigo, na casa do veciño, levando esta mensaxe certa, non importa a profesión que teña gari, labrego, facendeiro, medico, enxeñeiro, avogado, empresario, ou empregado. Pois este traballo para todos non importa a profesión que teña, pois esa profesión foi Deus quen ti deu, pero o que podes facer por El é levar a palabra a quen non coñece, pois vaia de casa en casa, ofreza a oportunidade de amosar a doutrina de Xesús, e se alguén está ocupado no momento, Agende o día ea hora que poida te recibir esta boa obra ti levarás nas súas mans na presenza de Deus. Para que non sexas achado como os servos inútiles, pois o seu veciño, o parente, amigo tamén son estranxeiros como nós o fomos un día, estranxeiro na nosa Patria, pois non coñecemos Xesús, se non seguirmos este traballo de levar esa doutrina a quen non a coñece, non estamos tamén seguindo correctamente os dez mandamentos de Deus. Non estamos amando o seguinte como a nós mesmos, xa coñecemos esa doutrina que é a auga que sacia a sede do Espírito eo

pan que é o alimento da alma, coñecendo esa doutrina xa non é máis estranxeira, esa palabra tira da cadea espiritual, cura as feridas, e viste os espidos coas armaduras, da verdade e co casco da salvación, pero quen levará ese coñecemento ao seu próximo? Xesús di que quen non o fixo a un dos seus pequenos, ao noso próximo a El tampouco o fixeches. Mateo. 25. 44,45. E todo o crente debe levantar xaxún e oración polo menos tres veces por semana, por toda a humanidade de toda a terra, intercedendo para que todos teñan o coñecemento da doutrina de Deus, é jejuar ao noso próximo por cantos días de cada semana que puideren en toda a Biblia se falan de xaxún, como é importante na nosa vida, grandes homes venceron os inimigos a través do xaxún e oración, e tamén os propósitos feitos correctamente a través do xaxún foron por Deus respondeu Xesús confirma que a través do xaxún e oración se resiste ás tentacións e expulsa Satßn. A oración intercessora é moi importante e agrada a Deus, e que temos que velar e coidar dos nosos irmáns e similares. E a graza de Deus estea sobre todos nós. Amen.

Fonte bibliográfica: Enciclopedias Edipe e Base, Editora Iracema Ltda.

Axencia Brasileira do ISBN

ISBN 978-85-907508-1-9

164

.

Documents

New O pobo está sedo marcado, veracidade en capitulos e … · 2019. 2. 15. · versiculos Bíblicos. A marca de Deus. E a marca da besta O pobo está a ser marcado, veracidade en