A EUROPA DO BARROCO

Roberto López

O Barroco é unha etapa cultural que comprende os séculos XVII e XVIII. Na arte caracterizouse polos sentimentos exaltados e polo desexo de

representar a realidade tal como era. En literatura cómpre salientar Shakespeare, Molière, Cervantes,

Lope de Vega e Calderón de la Barca. En música, Vivaldi, Haendel e Bach.

1. 2. A MENTALIDADE E CULTURA BARROCA

Cervantes Vivaldi

Shakespeare

Produciuse unha revolución científica.

Desenvolvéronse: A experimentación (empirismo). Máximo representante: Bacon O uso da razón (racionalismo). Máximo representante: Descartes.

Os principais científicos foron: Galileo: Confirmou a teoría heliocentrista de Copérnico. Kepler: Formulou as leis que rexen as órbitas dos planetas. Newton: Estableceu a lei de gravitación universal e teoría xeral da luz

3. A REVOLUCIÓN CIENTÍFICA

4. A ARQUITECTURA BARROCA

Características: Uso de liñas curvas. Efectos luminosos nas fachadas por

medio de entrantes e saíntes e frontóns rotos.

Abundancia de decoración. Uso de materiais ricos e rechamantes.

Columnas salomónicas Entrantes e saíntes Frontóns rotos

Abundancia de liñas curvas

Entrante

Saínte

Igrexa de San Carlo alle Quattro Fontane. Borromini

O Barroco naceu en Roma. A cidade

estaba a ser renovada polos Papas, para demostrar o seu poder.

Bernini foi o arquitecto máis importante: praza de San Pedro e baldaquino no interior.

Tamén salientou Borromini: igrexa de San Carlo alle Quattro Fontane.

Roma, a capital do Barroco

Baldaquino da basílica de S Pedro. Bernini

Praza de San Pedro

5. O URBANISMO

Os gobernantes e papas decidiron embelecer as cidades para manifestar o seu poder

O novo urbanismo baseouse en :

A praza: símbolo do poder civil ou relixioso da cidade.

As grandes avenidas: serven para unir os edificios principais.

As fontes, obeliscos e estatuas: decoraban o espazo urbano.

Tamén se desenvolveu o gusto polos xardíns.

Xardíns palacio Versalles

Vista praza Navona. Canaletto

6. A ESCULTURA BARROCA

Características: Realismo. Sentimentos intensos. Mobilidade, enerxía e vitalidade. Efectos luminosos, a través dos pregamentos e os

xestos.

Esculturas moi variadas: exentas, relevos, sepulcros, monumentos, …

Temas: sobre todo relixiosos, tamén retratos e escenas mitolóxicas.

Bernini: Apolo e Dafne, Tumba de Urbano VIII, Éxtase de Santa Teresa e a Cátedra de San Pedro.

Caracterizouse polo emprego de materiais pobres, abundancia de

decoración e a construción de obras relixiosas así como de prazas maiores entre as que destacan a de Madrid e a de Salamanca

Os artistas máis destacados foron os irmáns Churriguera (estilo

churrigueresco (ornamentación recargada)).

Praza Maior de Madrid Igrexa se San Cayetano. Jose de Churriguera

7. A ARQUITECTURA BARROCA ESPAÑOLA

Características: A maior parte das obras eran retablos para

adornar as igrexas e pasos de Semana Santa. Empregaban madeira policromada. As figuras reflicten gran emotividade e patetismo.

Escultores: Gregorio Fernández, Alonso Cano,

Martínez Montañés e Pedro de Mena.

A escultura española

A Piedade, de Gregorio Fernández

San Xoán Bautista, de Martínez Montañés

Inmaculada, de Alonso Cano

8. O BARROCO GALEGO

Etapa de gran esplendor artístico

Centro do Barroco galego : Santiago de Compostela (Catedral, convento de Santa Clara, casa do Cabildo, …)

Construcción de numerosos pazos

Pazo de Fefiñáns, Cambados

Fachada do convento de Santa Clara, de Simón Rodríguez

Fachada do Obradoiro, obra de Fernando Casas Novoa

9. A PINTURA BARROCA

Características:

Realismo. Movemento e forza. Sentimentos exaltados. Efectos luminosos: claroscuro Temas moi variados.

El martirio de San Felipe de José de Ribera

Cómpre salientar a obra de Caravaggio. Os seus personaxes inspiráronse na

realidade con toda crueza. Empregou a técnica chamada

tenebrismo.

A pintura barroca italiana

A vocación de San Mateo. Caravaggio

Cea de Emaus. Caravaggio

O enterramento de Cristo. Caravaggio

A captura de Cristo. Caravaggio

A pintura barroca holandesa

Holanda: Gran influencia dos

gustos da burguesía. Rembrandt foi o pintor

máis destacado: retratos, temas bíblicos e escenas cotiás.

Frans Hals foi un excelente retratista.

Vermeer especializouse en interiores burgueses.

A rolda de noite. Rembrandt

A lección de anatomía Rembrandt

O concerto, de Vermeer de Delft

O alegre bebedor de Frans Hals

A pintura barroca flamenga

Dous trazos: naturalismo e minuciosidade.

Destacou Rubens, cun estilo de gran colorido e movemento.

Van Dyck destacou polos seus retratos.

Susana e os Vellos, de Rubens

Retrato de Van Dyck

10. O SÉCULO DE OURO DA PINTURA ESPAÑOLA

Características:

A pintura foi unha arma da Contrarreforma, por iso adoitaban ter temática relixiosa.

Realismo. Emotividade. Frecuentes mensaxes simbólicas.

Pintores: Diego Velázquez, José Ribera, Francisco Zurbarán e

Bartolomé Esteban Murillo.

A sagrada familia do paxariño obra de Murillo

Bodegón, obra de Zurbarán

Diego Velázquez

O xenio de Velázquez:

Estilo moi influído polo realismo e o tenebrismo. Destacou por captar a personalidade dos retratados, polo uso da luz

e pola fondura dos seus cadros. A salientar: As meninas, As fiandeiras, Mercurio e Argos...

Dous retratos de Filipe IV de Velázquez.

Detalles de As Meninas de Velázquez.

As Meninas de Velázquez.

As fiandeiras de Velázquez.

Vella fritindo ovos de Velázquez.

A fragua de Vulcano de Velázquez.

La venus de Velázquez.