PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA€¦ · Web viewRELIXIÓN CATÓLICA. CURSO 5º PRIMARIA. Docente: Mª Elena Vidal Rivas. MARCO LEGAL . A seguinte programación didáctica foi elaborada

PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA.

RELIXIÓN CATÓLICA

CURSO 5º PRIMARIA.

Docente: Mª Elena Vidal Rivas

1. MARCO LEGAL

A seguinte programación didáctica foi elaborada en coherencia co seguinte marco legal.

- Lei Orgánica 8/2013, do 9 de decembro, para a mellora da calidade educativa.

- Real Decreto 126/2014, do 28 de febreiro, polo que se establece o

currículo básico de Educación Primaria.

- Decreto 105/2014, do 4 de setembro, polo que se establece o currículo

da educación primaria na Comunidade Autónoma de Galicia.

A programación didáctica que presento é a adaptación do currículo oficial

aprobado pola Comisión de Ensino e Catequese e propón, cun carácter

estable, un plan de actuación operativo para un grupo de alumnos concreto e

para o curso 2014-2015.

2. A ÁREA DE RELIXIÓN NA EDUCACIÓN PRIMARIA

A formación relixiosa e moral católica conta cunha longa tradición no

sistema educativo español e, respondendo a razóns profundas da institución

escolar e a dereitos humanos recoñecidos pola Constitución española, está

garantida polo Acordo subscrito entre o Estado español e a Santa Sé sobre

Ensino e Asuntos Culturais.

A Lei Orgánica de Mellora da Calidade da Educación, confire ao ensino

das relixións o tratamento académico, en Educación Primaria, Secundaria e

Bacharelato, que lles corresponde pola súa importancia para o logro da

educación integral do alumnO.

A Disposición Adicional Segunda responde ao dereito dos pais á

formación relixiosa e moral dos seus fillos, segundo as súas conviccións,

establecendo que a relixión católica se inclúa como área ou materia nos niveis

educativos que corresponda, que será de oferta obrigatoria para os centros e

de carácter voluntario para os alumnos.

O currículo do ensino da relixión católica constitúe unha síntese básica e

global da mensaxe cristiá, adecuada á idade do alumno, ás esixencias

epistemolóxicas da materia, ás expresións culturais da contorna e ás

demandas didácticas do sistema educativo. Enmárcase nun contexto histórico

e social, inclúe parte do gran acervo cultural e artístico que emana da fe

católica e doutras confesións, e posibilita a análise comparada dos contidos en

diálogo coa do noso tempo.

A síntese da mensaxe cristiá, que se presenta no currículo, fundamenta

e motiva os valores e actitudes básicos e favorece os hábitos de

comportamento. Con todo, preténdese que o alumno adquira as competencias

adecuadas á súa idade e no tempo de cada etapa.

2.1. Xustificación.

A presente programación forma parte dun proxecto completo de 1.º a 6.º

de Educación Primaria que se adapta ao ritmo e necesidades de cada idade,

mantendo a coherencia na secuenciación de contidos, metodoloxía e claves

pedagóxicas para a etapa.

Das claves pedagóxicas desta programación quero destacar que:

- Nun horizonte de formación integral, a nosa programación asume o reto

da educación emocional como elemento esencial do proceso de

aprendizaxe. Pretendo axudar os alumnos a nomear o seu mundo

emocional para regulalo, e integrar as emocións nos contidos relixiosos.

- Partindo das intelixencias múltiples que diferencian os itinerarios

persoais de aprendizaxe de cada alumno, a miña programación propón

actividades diferentes para traballar cada unha das oito intelixencias:

lingüística-verbal, lóxico-matemática, visual-espacial, corporal-

cinestésica, musical, interpersoal, intrapersoal e naturalista.

- Como suxire a LOMCE, a programación baséase nunha metodoloxía

que promove o desenvolvemento das competencias clave. As

aprendizaxes significativas na área de relixión articúlanse xunto ás

doutras materias dotando aos alumnos de coñecementos de proveito

para a súa vida cotiá.

- Mediante estratexias de aprendizaxe cooperativa e o uso de

ferramentas TIC, os alumnos poden deseñar itinerarios personalizados

que poden adaptarse con flexibilidade aos diferentes ritmos de

aprendizaxe e circunstancias do grupo.

3. AS COMPETENCIAS DO CURRÍCULO EN EDUCACIÓN PRIMARIA

Como se establece no Decreto 105/2014, do 4 de setembro, polo que se

establece o currículo básico de Educación Primaria, as competencias do

currículo serán as seguintes:

1. Comunicación lingüística.

2. Competencia matemática e competencias básicas en ciencia e

tecnoloxía.

3. Competencia dixital.

4. Aprender a aprender.

5. Competencias sociais e cívicas.

6. Sentido de iniciativa e espírito emprendedor.

7. Conciencia e expresións culturais.

Para unha adquisición eficaz das competencias e a súa integración

efectiva no currículo, a programación inclúe actividades de aprendizaxe

integradas que pretenden que os alumnos avancen cara os resultados de

aprendizaxe de máis dunha competencia ao mesmo tempo.

3.1. CONTRIBUCIÓN Da ÁREA DE RELIXIÓN CATÓLICA Ao DESENVOLVEMENTO DAs COMPETENCIAS clave.

O ensino relixioso católico como materia integrada no currículo do alumno

contribúe tamén, de xeito importante, á maioría das competencias clave do

currículo. Con todo, esta contribución non obsta para que a área de relixión e

moral católica concrete e especifique as súas propias competencias.

A relixión e moral católica aporta á competencia cultural e artística, unha

valoración crítica da cultura á luz do evanxeo, motivando ao mesmo tempo o

aprecio da propia cultura e a estima adecuada doutras tradicións culturais e

relixiosas.

A cultura e a historia europea occidental, e a propia historia e cultura

española, non poden ser comprendidas e asumidas se se prescinde do feito

relixioso presente sempre na historia cultural dos pobos.

Con relación á competencia social e cívica, o ensino relixioso católico

aporta a fundamentación e xerarquización dos valores e virtudes que

contribúen a educar a dimensión moral e social da personalidade do alumno,

para facer posible a maduración na corresponsabilidade, o exercicio da

solidariedade, da liberdade, da xustiza e da caridade.

Iso comporta mellorar as relacións interpersoais baseadas en principios e

valores que emanan da persoa de Cristo e axuda, en consecuencia, a afrontar

as situacións de conflito mediante o diálogo, o perdón e a misericordia, valores

xenuinamente cristiáns. No máis profundo do ser cristián xorde o gran valor da

fraternidade universal. De aí que as mínimas esixencias éticas de convivencia,

participación e respecto á diversidade sexan consecuencias da fe cristiá.

O ensino relixioso católica aporta elementos básicos en canto ao logro da

competencia en comunicación lingüística pois sérvese da linguaxe

académica, das linguaxes que conforman a cultura que se transmite na área de

relixión, así como das linguaxes do propio ensino relixioso.

O diálogo da fe coa cultura contribúe á competencia en comunicación

lingüística, na medida en que esixe exercitarse na escoita da palabra de Deus,

nos diversos modos de comunicación que a acción de Deus utilizou sobre o

home. A súa revelación é rica en distintas linguaxes. Así, a linguaxe bíblica e a

súa riqueza de expresión e simboloxía, a linguaxe doutrinal e a súa precisión

conceptual, analítica e argumental, a linguaxe litúrxica e a súa proximidade á

linguaxe dos símbolos do pobo cristián, a linguaxe, en fin, testemuñal que fai

posible a transmisión vital do coñecido.

A competencia para a autonomía e iniciativa persoal non poderá

realizarse no alumno se non comeza xa a adestrarse no coñecemento de si

mesmo, no seu ser máis profundo, nas súas potencialidades, na súa dignidade

e no seu sentido.

A formación relixiosa católica aporta á devandita competencia unha

cosmovisión que dá sentido á vida e, xa que logo, ao sentido da cultura e da

identidade mesma da persoa humana. Unha cosmovisión que fai posible a

formación integral do alumno fronte a visións parciais e determinantes da

liberdade propia.

En síntese, o ensino relixioso católico non se reduce a un ensino de valores;

diríxese á persoa concreta nas súas raíces, nas súas posibilidades humanas e,

sobre todo, diríxese ao ser humano na súa finalidade transcendente.

O ensino relixioso contribúe positivamente ao desenvolvemento da

competencia de aprender a aprender no estudo e reflexión da Mensaxe cristiá

facilitando o impulso do traballo en equipo polo seu intrínseco sentido

comunitario, propoñendo non só unha proposta consensual de valores e

actitudes, senón un marco de referencia aceptado voluntariamente segundo as

súas conviccións, que ha ser crisol na procura da verdade e do ben.

3.2. O TRABALLO CON COMPETENCIAS.

A contribución ao desenvolvemento das competencias básicas vén

marcada polos estándares de aprendizaxe que se concretan en descritores.

Estes trabállanse e avalíanse mediante actividades.

É, por tanto, nas actividades ou tarefas onde incorporamos o tratamento

ou desenvolvemento das competencias básicas.

Na programación de cada unidade didáctica están marcados os contidos

que se abordan e as actividades que desenvolven as competencias básicas.

Ao final de cada unidade proponse unha avaliación competencial.

OBXECTIVOS XERAIS DE ETAPA LOMCE

Para elaborar esta programación didáctica tiven en conta os obxectivos

xerais da etapa de primaria establecidos no Decreto 105/2014, do 4 de

setembro.

3.3. Os OBXECTIVOS ESPECÍFICOS Da área DE RELIXIÓN

CATÓLICA

Son os establecidos para a Educación Primaria no currículo publicado pola

Comisión de Ensino da Conferencia Episcopal Española.

1. Coñecer, apreciar e respectar o patrimonio cultural-relixioso como expresión

da fe católica.

2. Comprender e valorar o sentido sagrado, festivo, cultural e celebrativo das

festas e os seus ritos especialmente na liturxia da Igrexa.

3. Coñecer e manexar a Biblia recoñecendo a súa estrutura de forma básica.

Identificar o sentido dalgúns textos básicos como Palabra de Deus.

4. Comprender a relación intrínseca entre os valores básicos do ser humano e

a acción creadora de Deus Pai.

5. Valorar a novidade do amor de Deus que nos salva do pecado e da morte,

polo seu Fillo Xesucristo, apreciando a acción salvífica da Igrexa, Corpo de

Cristo.

6. Identificar o significado dalgúns textos básicos da mensaxe cristiá, que

faciliten a comprensión da acción do Espírito Santo na Igrexa e no mundo.

7. Descubrir en Xesucristo camiño, verdade e vida, o fundamento para un

estilo de vida cristián.

8. Identificar a Igrexa nas súas manifestacións, recoñecer a presenza de Deus

e a súa graza nos sacramentos, e o servizo eclesial prestado polos

apóstolos e os seus sucesores.

9. Recoñecer valores cristiáns xa presentes nas figuras bíblicas máis

destacadas da historia da Salvación.

10.Valorar a relación entre a fe e o comportamento cristián, coñecendo as

raíces e o sentido da acción e do compromiso cristián.

11.Descubrir a relación entre o destino eterno do home e a realidade temporal

na que está vivindo, apreciando a vitoria de Cristo sobre a morte.

12.Descubrir e apreciar a síntese dos elementos básicos da fe cristiá presentes

no Credo da Igrexa.

3.4. VINCULACIÓN ENTRE OBXECTIVOS E COMPETENCIAS

OBXECTIVOS COMPETENCIA ESPECÍFICA DA ÁREA

COMPETENCIA

1. Coñecer, apreciar e respectar o patrimonio cultural-relixioso como expresión da fe católica.

Cultural e histórica

Comunicación lingüística

2. Comprender e valorar o sentido sagrado, festivo, cultural e celebrativo das festas e os seus ritos especialmente na liturxia da Igrexa.



3. Coñecer e manexar a Biblia recoñecendo a súa estrutura de forma básica. Identificar o sentido dalgúns textos básicos como Palabra de Deus



Aprender a aprender

4. Comprender a relación intrínseca entre os valores básicos do ser humano e a acción creadora de Deus Pai.

Humanizadora Social e cívica, Aprender a

aprender

5. Valorar a novidade do amor de Deus que nos salva do pecado e da morte, polo seu Fillo Xesucristo, apreciando a acción salvífica da Igrexa, Corpo de Cristo.

Sentido transcendente

6. Identificar o significado dalgúns textos básicos do mensaxe cristián, que faciliten a comprensión da acción do Espírito Santo na Igrexa e no mundo.

Humanizadora Lingüística, Aprender a

aprender

7. Descubrir en Xesucristo camiño, verdade e vida, o fundamento para un estilo de vida cristián.

Humanizadora, Sentido

transcendente

Social e cívica,

8. Identificar a Igrexa nas súas manifestacións, recoñecer a presenza de Deus e a súa graza nos sacramentos, e o servizo eclesial prestado polos apóstolos e os seus sucesores.

Sentido e transcendencia

Humanizadora

Social e cívica,

9. Recoñecer os valores cristiáns xa presentes nas figuras bíblicas máis destacadas da historia da

Ético-social, Humanizadora

Salvación.10. Valorar a relación entre a fe e o comportamento cristián, coñecendo as raíces e o sentido da acción e do compromiso cristián.

Humanizadora, Ético-social, Sentido

transcendente

11. Descubrir a relación entre o destino eterno do home e a realidade temporal na que está vivindo, apreciando a vitoria de Cristo sobre a morte.

Sentido transcendente

Aprender a aprender

12. Descubrir e apreciar a síntese dos elementos básicos da fe cristiá presentes no Credo da Igrexa.

Epistemolóxica, Sentido

transcendente,

Aprender a aprender

3.5. DESENVOLVEMENTO DOS OBXECTIVOS.

Na programación de cada unidade didáctica están marcados os

obxectivos específicos que son desgloses ou concrecións dos obxectivos de

etapa e que enmarcan as capacidades que debe desenvolver o alumno ao final

do curso.

Esta adecuación por curso consiste en priorizar, matizar, desenvolver ou

engadir algúns aspectos dos obxectivos curriculares de etapa sen que

comporte anular nin modificar significativamente algún deles.

4. CONTIDOS

Son os establecidos para a Educación Primaria no currículo publicado pola

Comisión de Ensino da Conferencia Episcopal Española.

1. Estrutura do fenómeno relixioso. 2. As respostas ás preguntas sobre o mal, a dor e a morte. 3. A Biblia como fonte de valores para o mundo actual. A solidariedade, o

compromiso cos pobres e o respecto ás convicións relixiosas.4. O gran misterio da salvación e redención de Xesucristo, Salvador e

Redentor do pecado e da morte. O cordeiro de Deus que quita o pecado do mundo.

5. A presenza da Virxe María no Evanxeo. María signo de fe e de esperanza.

6. Xesús chama e envía os seus discípulos por todo o mundo para continuar a súa obra de salvación. A expansión da Igrexa.

7. O sacramentos para o crecemento e propagación do Pobo de Deus: Confirmación, Orde sacerdotal.

8. A Igrexa, novo Pobo de Deus. A estrutura e composición da Igrexa, un signo visible do amor do Pai. O Papa, os Bispos, os Sacerdotes, a Igrexa Universal e a Igrexa diocesana.

9. A Biblia e a promesa do Señor que ha vir con gloria xulgar a vivos e mortos. A Unción dos enfermos.

5. CRITERIOS DE AVALIACIÓN

Os criterios de avaliación son considerados como unha concreción dos

obxectivos de etapa. Ese debese ser o referente e detonante no inicio de

calquera programación didáctica, xa que determinará o proceso de ensino-

aprendizaxe-avaliación- cualificación

que se propón ao alumnado nun curso determinado.

Os criterios de avaliación son:

1. Recoñecer que o desexo de Deus está inscrito no corazón do home, porque o home foi creado por Deus e para Deus. De múltiples xeitos na súa historia e ata o día de hoxe os homes expresaron a súa procura de Deus por medio das súas crenzas e os seus comportamentos relixiosos (oracións, sacrificios, cultos). A unión íntima e vital con Deus pode ser esquecida e ata rexeitada, pero Deus non cesa de chamar a todo home.

2. Tomar conciencia de que o home se interrogou sempre ante as marabillas do universo e a existencia humana. Comprender a creación como obra de Deus. Toda a creación é boa porque Deus a fixo. O relato bíblico proclama a creación do universo enteiro por Deus, “o ceo e a terra”.

3. Saber responder a algunhas das preguntas sobre o home e a evolución da natureza. Saber que no íntimo do home vemos que se diferenza da natureza: o home ten espírito, intelixencia, vontade libre, conciencia; por iso se semella máis a Deus que ao mundo creado.

4. Recoñecer que o Deus que se manifesta na Escritura é un Deus Creador. Chamando ás cousas á existencia fai triunfar o amor. Coloca o amor na orixe mesmo do ser. Creando o mundo pola súa Palabra triunfou sobre os

poderes do caos (Xén. 1,2). O home posúe unha dignidade e responsabilidade para colaborar con Deus no coidado do mundo. O amor si é creador, non é un vago sentimento.

5. Recoñecer e valorar a novidade que supón a forma de comunicación divina e a gratuidade da súa linguaxe baseada no amor que se expresa na persoa de Cristo na Biblia.

6. Valorar o amor de Deus que se manifesta en aceptar o risco de crear seres que o esquezan e o neguen; vencer o mal por medio do ben; seguir creando e recreando; asumir no seu propio Fillo o sufrimento.

7. Apreciar a acción salvadora de Xesucristo. Foi o que en verdade cambiou o rumbo da escravitude do mal e do pecado. El é o Salvador. Toda a historia da salvación, dirixida por Deus en favor dos homes, prepara o camiño para a súa vinda. El é o Cordeiro de Deus que quita o pecado do mundo.

8. Descubrir en Xesucristo Salvador un modelo radicalmente novo de vida que comporta unha conversión persoal.

9. Valorar a fe, o amor e a esperanza da Virxe María. Ela é Nai de Deus porque dela naceu Xesucristo, que é verdadeiro Deus, nado do Pai antes de todos os séculos e é verdadeiro home nado de María, traballou coas súas mans de home, intelixencia e corazón tamén de home. Verdadeiro Deus e verdadeiro Home. A promesa de Deus de enviar un salvador cúmprese co nacemento de Xesús en Belén.

10.Comprender as condicións básicas para seguir a Xesús: é responder á súa chamada, fiarse da súa Palabra, camiñar como El camiñou para poder recibir o Reino de Deus que nos trae. Xesús di aos que queren seguilo: non sodes vós os que me elixistes, son eu quen vos elixín e vos destinei para que vaiades e deades froito.

11.Coñecer o contido dos sacramentos profundando neles como celebracións festivas e comunitarias da comunidade cristiá. Cristo actúa especialmente e perpetúa na Igrexa os seus actos salvadores. Na Confirmación dásenos o Espírito de Xesús para que sexamos as súas testemuñas. Coa Orde Sacerdotal conságranse novos sacerdotes para o servizo da Igrexa.

12.Coñecer o sentido que Cristo dá á autoridade da Igrexa, que se exerce como servizo. Para implantar o seu reino Cristo envía os seus Apóstolos e os seus sucesores. Del reciben o poder de obrar no seu nome. O Señor

fixo a Pedro fundamento visible da súa Igrexa. O Papa goza dunha potestade suprema, plena e universal para coidar as almas. Os bispos, instituídos polo Espírito Santo suceden aos Apóstolos. Cada un dos bispos é o principio e fundamento visible de unidade nas súas Igrexas particulares. Os bispos, axudados polos presbíteros, os seus colaboradores, e os diáconos, teñen a misión de ensinar a fe, celebrar o culto e dirixir a súa Igrexa.

13.Orientar o sentido último da vida como plenitude do encontro con Deus. O cristián espera a segunda Vinda de Xesús, na fin dos tempos como Xuíz e Señor de todos os homes.

6. ESTÁNDARES DE APRENDIZAXE

Os estándares son elementos construídos a partir da análise e

descomposición dos criterios de avaliación de cada área, axudan a avaliar se

se están cumprindo e en qué medida os criterios de avaliación prescritos. En

esencia, supoñen unha concreción, e nunca un cambio, modificación ou

eliminación que desvirtúe a esencia do criterio.

1. Valora algúns signos e símbolos representativos do fenómeno relixioso na antigüidade.

2. Sabe que Deus é creador e o fai por amor.3. Comprende as principais respostas ás preguntas sobre o mal, a dor e

a morte, fundamentadas na acción Salvadora de Xesucristo.4. Sabe valorar as achegas no ser humano o feito de ser creado e

amado por Deus como fillo.5. Sabe sintetizar os puntos esenciais sobre a salvación do home

realizada por Xesucristo.6. Razoa como Deus se nos dá a través dos sacramentos.7. Sabe situar en textos evanxélicos a orixe da Igrexa e a súa finalidade

de salvación.8. Valora a misión dos membros da Igrexa, a súa fe e a súa entrega

como continuidade da misión de Xesucristo.9. Comprende o servizo eclesial que os apóstolos e os seus sucesores

prestan ao pobo de Deus.

10.Sitúa e valora a presenza da Virxe María nos momentos culminantes da vida de Cristo, recoñecendo que ocupa un lugar especial na salvación.

11.Identifica e valora algunhas institucións da Igrexa dedicadas á axuda aos demais.

12.Sabe que a Igrexa nos serve no camiñar cara ao ceo.

7. CORRESPONDENCIA SINÓPTICA

Aínda que os contidos, criterios de avaliación e estándares de avaliación non aparecían vinculados, no Decreto 105/2014, do 4 de setembro para á área de relixión católica, a continuación desenvolverei, para facilitar a programación didáctica e a programación de aula, as relacións que se establecen entre os contidos, criterios de avaliación e estándares de aprendizaxe.

CONTIDOS CRITERIOS DE AVALIACIÓN ESTÁNDARES DE APRENDIZAXE1. Estrutura do fenómeno

relixioso. 1. Recoñecer que o desexo de Deus está inscrito no corazón do home, porque o home foi creado por Deus e para Deus. De múltiples xeitos, na súa historia, e ata o día de hoxe os homes expresaron a súa procura de Deus por medio das súas crenzas e os seus comportamentos relixiosos (oracións sacrificios, cultos). A unión íntima e vital con Deus pode ser esquecida e ata rexeitada, pero Deus non cesa de chamar a todo home.

1. Valora algúns signos e símbolos representativos do fenómeno relixioso na antigüidade.

2. Sabe que Deus é creador e o fai por amor.

2. As respostas ás preguntas sobre o mal, a dor e a morte. 2. Tomar conciencia de que o home

se interrogou sempre ante as marabillas do universo e a existencia humana. Comprender a creación como obra de Deus. Toda a creación é boa porque Deus a fixo. O relato bíblico proclama a creación do universo enteiro por Deus, “o ceo e a terra”.

3. Saber responder a algúns ás preguntas sobre o home e a evolución da natureza. Saber que no íntimo do home vemos que se diferenza da natureza: o home ten espírito, intelixencia, vontade libre, conciencia; por iso aseméllase más a Deus que ao mundo creado.

3. Comprende as principais respostas ás preguntas sobre o mal, a dor e a morte, fundamentadas na acción Salvadora de Xesucristo.

4. Sabe valorar as achegas no ser humano o feito de ser creado e amado por Deus como fillo.

3. A Biblia como fonte de valores para o mundo actual. A solidariedade, o compromiso cos pobres e o

4. Recoñecer que o Deus que se manifesta na Escritura é un Deus Creador. Chamando ás cousas á

respecto ás conviccións relixiosas. existencia fai triunfar o amor. Coloca

o amor na orixe mesmo do ser. Creando o mundo pola súa Palabra triunfou sobre os poderes do caos (Xén. 1,2). O home posúe unha dignidade e responsabilidade para colaborar con Deus no coidado do mundo. O amor si é creador , non é un vago sentimento.

4. O gran misterio da salvación e redención de Xesucristo, Salvador e Redentor do pecado e da morte. O cordeiro de Deus que quita o pecado do mundo.

5. Recoñecer e valorar a novidade que supón a forma de comunicación divina e a gratuidade da súa linguaxe baseada no amor que se expresa na persoa de Cristo na Biblia.

6. Valorar o amor de Deus que se manifesta en aceptar o risco de crear seres que o esquezan e o neguen; vencer o mal por medio do ben; seguir creando e recreando; asumir no seu propio Fillo o sufrimento.

8. Descubrir en Xesucristo Salvador un modelo radicalmente novo de vida que comporta unha conversión persoal.

5. Sabe sintetizar os puntos esenciais sobre a salvación do home realizada por Xesucristo.

5. A presenza da Virxe María no Evanxeo. María signo de fe e de esperanza.

9. Valorar a fe, o amor e a esperanza da Virxe María. Ela é Nai de Deus porque dela naceu Xesucristo, que é verdadeiro Deus, nado do Pai antes de todos os séculos e é verdadeiro home nacido de María, traballou coas súas mans de home, intelixencia e corazón tamén de home. Verdadeiro Deus e verdadeiro Home. A promesa de Deus de enviar un salvador cúmprese co nacemento de Xesús en Belén.

10. Sitúa e valora a presenza da Virxe María nos momentos culminantes da vida de Cristo, recoñecendo que ocupa un lugar especial na salvación.

6. Xesús chama e envía os seus discípulos por todo o mundo para continuar a súa obra de salvación. A expansión da Igrexa.

10. Comprender as condiciones básicas para seguir a Xesús: é responder a súa chamada, fiarse da súa Palabra, camiñar como El camiñou para poder recibir o Reino de Deus que nos trae. Xesús di aos que queren seguilo: non sodes vós os que me elixistes, son eu quen vos elixín e vos destinei para que vaiades e deades froito.

6. Razoa como Deus se nos dá a través dos sacramentos.

7. Os sacramentos para o crecemento e propagación do Pobo de Deus: Confirmación, Orde sacerdotal.

7. Apreciar a acción salvadora de Xesucristo. Foi o que en verdade cambiou o rumbo da escravitude do mal e do pecado. El é o Salvador. Toda a historia da salvación, dirixida por Deus en favor dos homes, prepara o camiño para a súa vinda. El é o Cordeiro de Deus que quita o pecado do mundo.

7. Sabe situar en textos evanxélicos a orixe da Igrexa e a súa finalidade de salvación.

11. Coñecer o contido dos sacramentos profundando neles como celebracións festivas e comunitarias da comunidade cristiá. Cristo actúa especialmente e perpetúa na Igrexa os seus actos salvadores. Na Confirmación dásenos o Espírito de Xesús para que sexamos as súas testemuñas. Coa Orde Sacerdotal conságranse novos sacerdotes para o servizo da Igrexa.

8. A Igrexa, novo Pobo de Deus. A estrutura e composición da Igrexa, un signo visible do amor do Pai. O Papa, os Bispos, os Sacerdotes, a Igrexa Universal e a Igrexa diocesana.

12. Coñecer o sentido que Cristo dá á autoridade da Igrexa, que se exerce como servizo. Para implantar o seu reino Cristo envía os seus Apóstolos e aos seus sucesores. Del reciben o poder de obrar no seu nome. O Señor fixo a Pedro fundamento visible da súa Igrexa. O Papa goza dunha potestade suprema, plena e universal para coidar as almas. Os bispos, instituídos polo Espírito Santo suceden os Apóstolos. Cada un dos bispos é o principio e fundamento visible de unidade nas súas Igrexas particulares. Os bispos, axudados polos presbíteros, os seus colaboradores, e os diáconos, teñen a misión de ensinar a fe, celebrar o culto e dirixir a súa Igrexa.

8. Valora a misión dos membros da Igrexa, a súa fe e a súa entrega como continuidade da misión de Xesucristo.

9. Comprende o servizo eclesial que os apóstolos e os seus sucesores prestan ao pobo de Deus.

11. Identifica e valora algunhas institucións da Igrexa dedicadas á axuda aos demais.

9. A Biblia e a promesa do Señor que ha vir con gloria xulgar a vivos e mortos. A Unción dos enfermos.

13. Orientar o sentido último da vida como plenitude do encontro con Deus. O cristián espera a segunda Vinda de Xesús, na fin dos tempos como Xuíz e Señor de todos os homes.

12. Sabe que a Igrexa nos serve no camiñar cara ao ceo.

8. SECUENCIA CURRICULAR E PROPOSTA DE TEMPORALIZACIÓN

8.1. UNIDADE 1. A PROCURA de Deus

8.1.1. Temporalización

A presente unidade está prevista para o inicio do curso e os contidos poden ser tratados en 4

SESIÓNS.

PUNTO DE PARTIDA.

EMOCIÓNS

RELATO BÍBLICO DESENVOLVO

CONTIDOS

APRENDÍN ACTIVIDADE

INTELIXENCIAS

MÚLTIPLES

1 sesión 1 sesión 1 sesión 1 sesión

8.1.2. Secuencia de contidos

1. Estrutura do fenómeno relixioso. (Contido 1 Currículo)

o A observación da natureza, fonte de preguntas e respostas.o Os cristiáns pregúntanse pola orixe das cousas. As preguntas

fundamentais, camiño para coñecer a Deus.o O anhelo como o desexo de buscar a resposta á orixe da vida

e do universo.2. As respostas ás preguntas sobre o mal, a dor e a morte. (Contido 2

Currículo)

o O relato bíblico dos Feitos dos Apóstolos.o Os filósofos, persoas que anhelan atopar respostas a

interrogantes profundos sobre todo o que rodea.o A testemuña dun científico crente que ve a grandeza de Deus

no universo.o O desexo de seguir a Xesús como resposta a todos os nosos

interrogantes.

8.2. UNIDADE 2. A CONFIANZA DE DEUS

8.2.1. TEMPORALIZACIÓN

A presente unidade está prevista para o primeiro trimestre e os contidos poden ser tratados en

4 SESIÓNS.

PUNTO DE PARTIDA.

EMOCIÓNS

RELATO BÍBLICO DESENVOLVEMENTO

CONTIDOS


INTELIXENCIAS

MÚLTIPLES


8.2.2. SECUENCIA DE CONTIDOS


o A observación da natureza, fonte de preguntas e respostas.o Os cristiáns pregúntanse pola orixe das cousas. As preguntas

fundamentais, camiño para coñecer a Deus.o O anhelo como o desexo de buscar a resposta á orixe da vida

e do universo.2. As respostas ás preguntas sobre o mal, a dor e a morte. (Contido 2

Currículo)

o O relato bíblico dos Feitos dos Apóstolos.o Os filósofos, persoas que anhelan atopar respostas a

interrogantes profundos sobre todo o que rodea.o A testemuña dun científico crente que ve a grandeza de Deus

no universo.o O desexo de seguir a Xesús como resposta a todos os nosos

interrogantes.

8.3. UNIDADE 3. Os PROFETAS DAN ESPERANZA


A presente unidade está prevista para o primeiro trimestre e os contidos poden ser tratados en

4 SESIÓNS.

PUNTO DE PARTIDA.

EMOCIÓNS


CONTIDOS


INTELIXENCIAS

MÚLTIPLES




o Os profetas como mediadores de Deus para transmitir esperanza: o profeta Isaías.

2. As respostas ás preguntas sobre o mal, a dor e a morte. (Contido 2 Currículo)

o Xesús devolve a esperanza: consola os tristes, perdoa os pecadores e anímaos a cambiar.

o Xesús é o Mesías anunciado polos profetas.o O egoísmo, inimigo da esperanza e a ilusión. Situacións que

non nos dan esperanza e nos afastan de Deus.3. A Biblia como fonte de valores para o mundo actual. A

solidariedade, o compromiso cos pobres e o respecto ás convicións relixiosas. (Contido 3 Currículo)

o O sentido da esperanza na vida dos cristiáns: os cristiáns seguimos a Xesús. Vivimos esperanzados e damos esperanza aos demais.

o A esperanza, actitude esencial dos cristiáns para vivir unha vida feliz e construír un mundo mellor.

o Pedro Casaldáliga, testemuño de esperanza para as persoas máis humildes.

8.4. UNIDADE 4. XESÚS PASOU FACENDO O BEN


A presente unidade está prevista para o segundo trimestre e os contidos poden ser tratados en

4 SESIÓNS.

PUNTO DE PARTIDA.

EMOCIÓNS


CONTIDOS


INTELIXENCIAS

MÚLTIPLES



1. A Biblia como fonte de valores para o mundo actual. A solidariedade, o compromiso cos pobres e o respecto ás conviccións relixiosas. (Contido 3 Currículo)

o O relato de Xesús na sinagoga e o significado de unxir.o Os cristiáns transmiten a tenrura de Deus: o consolo na dor e

a enfermidade.o O anuncio da boa noticia.o A Igrexa traballa a favor dos excluídos.o A vida cristiá, exemplo de solidariedade e entrega. Todos

somos irmáns.o Testemuños de tenrura en cristiáns de hoxe.

2. O gran misterio da salvación e redención de Xesucristo, Salvador e Redentor do pecado e da morte. O cordeiro de Deus que quita o pecado do mundo. (Contido 4 Currículo)

o A tenrura, actitude na vida de Xesús.o Xesús pasou facendo o ben.

8.5. UNIDADE 5. XESÚS AMOU ATA O EXTREMO


A presente unidade está prevista para o segundo trimestre e os contidos

poden ser tratados en 4 SESIÓNS.

PUNTO DE PARTIDA.

EMOCIÓNS


CON TIDOS


INTELIXENCIAS

MÚLTIPLES




o Xesús ama ata o extremo. Relatos do evanxeo nos que se narra o amor de Xesús.

o A definición de sacrificio.o O amor está por enriba da lei.o O amor aos inimigos e o perdón sen límites.o Os cristiáns aman sen límite. Todos somos fillos de Deus.

2. Xesús chama e envía os seus discípulos por todo o mundo para continuar a súa obra de salvación. A expansión da Igrexa. (Contido 6

Currículo)

o O grupo dos fariseos. Caifás e a definición de sanedrín.o A responsabilidade dos nosos actos na narración da unidade.o A pintura e a expresión do amor incondicional de Xesús na

cruz.o A Orde dos Mercedarios e o seu testemuño de

responsabilidade pola vida das persoas presas.o Os primeiros mártires da Igrexa.

8.6. UNIDADE 6. COIDAR os DEMAIS

8.6.1. TEMPORALIZACIÓN.

A presente unidade está prevista para a Semana Santa e os contidos poden ser tratados en 4

SESIÓNS.

PUNTO DE PARTIDA.

EMOCIÓNS


CONTIDOS

HEI APRENDIDO ACTIVIDADE

INTELIXENCIAS

MÚLTIPLES


8.6.2. SE CUENCIADE CONTIDOS


o Os cristiáns aman como Xesús amou. Deus creou ás persoas para vivir en sociedade.

o Os cristiáns viven como Xesús e coidan dos demais.o Os cristiáns viven en comunidade. As persoas coidan unhas

doutras.o A actitude de escoita atenta aos sentimentos das demais

persoas, e a identificación e recoñecemento dos sentimentos propios nun texto narrativo.

o As emocións e sentimentos expresados nunha pintura.2. As respostas ás preguntas sobre o mal, a dor e a morte.

(Contido 6 Currículo)

Os sentimentos e resposta de Xesús cara os máis necesitados

8.7. UNIDADE 7. PERDOAR COMO XESÚS


A presente unidade está prevista para o terceiro trimestre e os contidos poden ser tratados en

4 SESIÓNS.

PUNTO DE PARTIDA.

EMOCIÓNS


CONTIDOS


INTELIXENCIAS

MÚLTIPLES




o Os cristiáns aprendemos a perdoarnos como Xesús: Xesús perdoa e ensina a perdoar. Os cristiáns perdoan e son perdoados.

o A parábola do perdón. Os talentos e os denarios: moedas da época de Xesús.


Currículo)

o O perdón, o conflito e os conceptos relacionados coa reconciliación.

o O número sete e o seu significado bíblico.o O poder do perdón por encima da rabia e a humillación nas

relacións interpersoais.3. A Igrexa, novo Pobo de Deus. A estrutura e composición da Igrexa,

un signo visible do amor do Pai. O Papa, os Bispos, os Sacerdotes, a Igrexa Universal e a Igrexa diocesana. (Contido 8 Currículo)

o Xoán Pablo II, testemuño de perdón.o Os sentimentos de arrepentimento e perdón expresados no

cadro O regreso do fillo pródigo.

8.8. UNIDADE 8. A ORACIÓN DIALOGAR CON DEUS


A presente unidade está prevista para o terceiro trimestre e os contidos poden ser tratados en

4 SESIÓNS.

PUNTO DE PARTIDA.

EMOCIÓNS


CONTIDOS


INTELIXENCIAS

MÚLTIPLES



1. Estrutura do fenómeno relixioso. (Contido 1 Currículo)o As persoas de diferentes crenzas oran unidas pola paz.o O testemuño de santa Tareixa de Lisieux como muller que

ora.

2. A Biblia como fonte de valores para o mundo actual. A solidariedade, o compromiso cos pobres e o respecto ás convicións relixiosas. (Contido 3 Currículo)

o A cordialidade como sentimento relacionado co corazón.o As ensinanzas de Xesús: ensina coas parábolas.o A parábola do sementador.


Currículo)o A oración. Distintos modos de orar para os cristiáns. o A pintura expresionista e as emocións que transmite unha

pintura.o Relatos que invitan á contemplación da creación e ao silencio

interior.

8.9. UNIDADE 9. A IGREXA TRABALLA POLA IGUALDADE


A presente unidade está prevista para o final do curso e os contidos poden ser tratados en 4

SESIÓNS.

PUNTO DE PARTIDA.

EMOCIÓNS


CONTIDOS


INTELIXENCIAS

MÚLTIPLES



1. A Biblia como fonte de valores para o mundo actual. A solidariedade, o compromiso cos pobres e o respecto ás convicións relixiosas. (Contido 3 Currículo)

o A aceptación, sentimento que se dá en relación a outras persoas.

o O texto do bautismo na carta aos corintios. o Os grupos sociais na época de Xesús.o Os cristiáns traballamos pola igualdade. As inxustizas do

noso mundo. A Igrexa traballa pola igualdade. o O valor da aceptación na diferenza nas narracións.o Outras culturas reflectidas na pintura: a pintura mexicana.


Currículo)o Unha única fe en distintos idiomas.o A Declaración Universal dos Dereitos Humanos.o A Asociación de Pais de Nenos Autistas: o testemuño de

aceptación de Isabel Pérez-Aguirre López.

9. TRANSVERSALIDADE

En cumprimento do establecido traballaranse, en todas as materias,

comunicación audiovisual, as TIC, emprendemento e educación cívica e

constitucional. Ademais serán valores a igualdade entre homes e mulleres, a

prevención e resolución pacífica de conflitos, o desenvolvemento sostible e o

medio ambiente, a actividade física e dieta equilibrada e a educación e

seguridade viaria.

O ensino relixioso católico aporta a fundamentación e xerarquización dos

valores e virtudes que contribúen a educar a dimensión moral e social da

personalidade do alumno, para facer posible a maduración na

corresponsabilidade, o exercicio da solidariedade, da liberdade, da xustiza e da

caridade. Iso comporta mellorar as relacións interpersoais baseadas e, en

consecuencia, a afrontar as situacións de conflito mediante o diálogo, o perdón

e a misericordia.

A integración dos temas transversais na miña programación didáctica é

unha consecuencia da identidade mesma da nosa materia. Non se trata de

materias a engadidas senón coñecementos, prácticas, actitudes que forman

parte necesaria do desenvolvemento da nosa materia.

10. PRINCIPIOS METODOLÓXICOS.

Como principios metodolóxicos destacar:

a) Pártese do nivel de desenvolvemento do alumno, nos seus distintos

aspectos, para construír, a partir de aí, outras aprendizaxes que

favorezan e melloren devandito nivel de desenvolvemento.

b) Búscase lograr un hábito lector eficaz potenciando a lectura

comprensiva e a análise crítico da mesma, a tal fin dedicarse un tempo

diario da sesión de clase.

c) Sublíñase a necesidade de estimular o desenvolvemento de

capacidades xerais e de competencias básicas e específicas por medio

da realización de actividades.

d) Dáse prioridade á comprensión dos contidos que se traballan fronte á

súa aprendizaxe mecánica.

e) Dáse importancia á educación personalizada, que combina os principios

de individualización e de traballo colaborativo (o traballo en grupo como

recurso metodolóxico).

f) Favorécese a implicación do alumno e o continuo desenvolvemento

dunha inquietude pola observación, a procura activa, a investigación, a

organización e a autonomía, e xerar estratexias persoais para acometer

novas aprendizaxes de xeito autónoma.

g) Foméntase a reflexión persoal sobre o realizado e a elaboración de

conclusións con respecto ao que se aprendeu, de modo que o alumno

poida analizar o seu progreso respecto aos seus coñecementos.

h) Porase especial énfase na atención á diversidade do alumnado, na

atención individualizada, na prevención das dificultades de aprendizaxe

e na posta en práctica de mecanismos de reforzo tan pronto como se

detecten estas dificultades. Para iso, incluiranse tamén actividades de

reforzo, para aqueles alumnos con dificultades de aprendizaxe, e

actividades de ampliación para os que poden avanzar a maior ritmo.

i) Préstase atención aos procesos de comprensión, análise e crítica de

mensaxes audiovisuais propios dos medios de comunicación,

potenciando a súa adecuada utilización.

j) Supedítase, ao servizo da aprendizaxe, o uso das novas tecnoloxías da

información, da comunicación e do coñecemento.

Todos estes principios teñen como finalidade que os alumnos sexan,

gradualmente, capaces de aprender de forma autónoma.

As diferentes claves pedagóxicas do proxecto –educación emocional,

intelixencias múltiples, educación en valores- están integradas no

desenvolvemento secuenciado dos contidos curriculares a través das

actividades propostas. As actividades que se propoñen son variadas e están

deseñadas para o traballo individual e en grupo. Procurouse que as actividades

fosen realistas co tempo que implican. De igual xeito é a través das

actividades, por encima doutros aspectos, desde onde se aborda desde a nosa

programación o enfoque competencial.

Todas as unidades didácticas manteñen unha estrutura clara e

recoñecible. A estrutura sempre será:

Punto de partida. Pártese de situacións que reflicten sentimentos e

emocións. Detéctase a emoción que percorrerá como eixo emocional toda a

unidade. Parte da observación para profundar na experiencia do alumno.

Fomenta o descubrimento tanto do mundo interior do neno como da contorna

que o rodea.

Relato bíblico: Os contidos bíblicos abórdanse desde a emoción que

vertebra a unidade e en conexión cos contidos que se van a desenvolver. O

relato preséntase coa posibilidade de traballalo cun recurso audiovisual para

favorecer a comprensión do texto. Facilítase a comprensión do relato con

actividades de observación, de comprensión lectora e glosarios.

Desenvolvemento de contidos: Os contidos do currículo oficial da

materia preséntanse axustados ás características do desenvolvemento dos

alumnos desta idade. Os recursos tipográficos e de redacción póñense ao

servizo dos contidos para que sexan facilmente recoñecibles polos alumnos as

ideas principais ou os termos relevantes. No desenvolvemento dos contidos

realízase unha síntese entre a emoción, o contido bíblico e o contido teolóxico.

Para facilitar a autonomía de a aprendizaxe dos alumnos, as actividades que

se propoñen invitan ao alumno a reflexionar sobre o seu proceso de

comprensión dos contidos. Neste apartado preséntase un personaxe que

encarna os valores cristiáns traballados na unidade.

Aprendín. Das condicións da avaliación que inflúen na motivación e a

aprendizaxe sábese que é positivo que na avaliación se potencie a

autoavaliación do progreso. Por iso, ademais de mapas conceptuais e síntese

dos contidos traballados na unidade, ofrécense aos alumnos a oportunidade de

que reflexionen sobre o seu propio proceso de ensino e aprendizaxe de

maneira que recompilen as aprendizaxes máis significativas.

Aprendemos máis. As intelixencias múltiples trabállanse a partir dunha

batería de actividades diversas que foron pensadas para que cada alumno

integre os contidos a partir das súas propias capacidades. Podería ser:

Lemos. Textos literarios relacionados cos contidos da unidade.

Trabállase fundamentalmente a intelixencia lingüístico-verbal.

Contemplamos. Análise de obras de arte e desenvolvemento de

habilidades artísticas. Trabállanse fundamentalmente as intelixencias visual-

espacial, naturalista e intrapersoal.

Investigamos. Actividades lúdicas de investigación e elaboración de

proxectos. Inclúense propostas de actividades grupais. Trabállanse

fundamentalmente as intelixencias lóxica-matemática, interpersoal e

cinestésica-corporal.

11. ATENCIÓN Á DIVERSIDADE

A intervención educativa debe contemplar como principio a diversidade

do alumnado, entendendo que deste xeito se garante o desenvolvemento de

todos eles á vez ca unha atención personalizada en función das necesidades

de cada un.

Prestarase especial atención durante a etapa á atención personalizada

dos alumnos e alumnas, á realización de diagnósticos precoces e ao

establecemento de mecanismos de reforzo para lograr o éxito escolar. Os

mecanismos de reforzo que deberán poñerse en práctica tan pronto como se

detecten dificultades de aprendizaxe poderán ser tanto organizativos como

curriculares.

Do establecemento do nivel de competencia curricular do grupo clase

(evidenciado a partir da avaliación inicial), que tomaría como referencia os

mínimos exixibles asociados ao curso-ciclo anterior, derívanse: Medidas xerais de grupo (metodolóxicas, curriculares e

organizativas). Actividades de reforzo e afondamento ou enriquecemento

curricular. Planes individuais para o alumnado con dificultades.

Adaptacións curriculares non significativas de grupo ou individuais

(metodolóxicas, organizativas, nos procedementos e instrumentos

de avaliación, na priorización de contidos). Adaptacións curriculares significativas individuais para alumnado

con necesidades educativas especiais ou con outras necesidades

específicas de apoio educativo que as precisen. Adaptacións curriculares significativas de ampliación para

alumnado con altas capacidades.

En calquera caso, as medidas de atención á diversidade poden e deben

contar co asesoramento dos servizos de orientación do centro.

A adecuada resposta educativa a todos os alumnos concíbese a partir

do principio de inclusión, entendendo que unicamente dese modo se garante o

desenvolvemento de todos, se favorece a equidade e se contribúe a unha

maior cohesión social.

12. ORGANIZACIÓN DE RECURSOS, ESPAZOS E TEMPOS

A insuficiente carga lectiva da nosa materia esixe unha planificación que

permita rendibilizar os tempos de traballo directo co grupo para desenvolver o

programado. Os recursos didácticos dos que se dispón son:

- Libros de texto de diferentes editoriais de anos anteriores.

- Recursos interactivos.

- Actividades de reforzo e ampliación.- Xogos educativos relacionados coa materia.

13. AVALIACIÓN

13.1. CANDO AVALIAR

A avaliación debe ser un proceso continuado ao longo de todo o curso

escolar, por iso, para sistematizala establécense tres momentos diferentes:

Avaliación inicial, que facilita a valoración dos coñecementos previos,

as capacidades e as actitudes do alumnado, con obxecto de adecuar o

proceso de ensino-aprendizaxe á realidade das súas posibilidades.

Avaliación formativa continua, que pretende coñecer se se van

logrando os obxectivos propostos, cando aínda se pode intervir

modificando o camiño para conseguilos; é dicir, avaliación do proceso e

como proceso. Este tipo de avaliación ten un especial carácter

regulador, orientador e autocorrector do proceso educativo desde o seu

comezo, o que require unha avaliación inicial previa. Cando o progreso

dun alumno ou unha alumna non sexa o adecuado, adoptaranse as

medidas de atención á diversidade que procedan.

Avaliación sumativa, na que se valora, sobre todo, o grado de

adquisición das competencias crave, expresadas nos criterios de

avaliación, estándares de aprendizaxe e os descritores; é dicir,

avaliación do resultado.

13.2. QUE AVALIAR

Os criterios de avaliación presentes na miña programación didáctica,

son o referente específico para avaliar a aprendizaxe do alumnado. Describen

aquilo que se quere valorar e que o alumnado debe lograr, tanto en

coñecementos como en competencias; responden ao que se pretende

conseguir na materia de Relixión neste curso.

O Estándar especifica o nivel ou grao no que se debe dar un criterio

para tomar unha decisión avaliativa. Os criterios e estándares son os que

orientan todo o proceso da avaliación, ambos convértense no referente para a

avaliación das aprendizaxes como para valorar a adquisición das competencias

básicas.

Os descritores son indicadores que informan da adquisición ou grao de

desempeño na competencia.

Na programación de aula establécese a vinculación en criterios-

estándares e descritores e as competencias que desenvolven.

13.3. PROCEDEMENTOS E INSTRUMENTOS DE AVALIACIÓN

PROCEDEMENTOS INSTRUMENTOS

Observación sistemática

Escalas de

observación

Observación

sistemática

Lista de control

Diario de clase

Análise de producións dos

alumnos

Caderno de clase

Traballo de aplicación e síntese

Resumos

Monografías

Resolución de exercicios

Textos escritos

Producións orais

Producións plásticas ou musicais

Producións motrices

Investigacións

Xogos de simulación e dramáticos

Intercambios orais Diálogo

Entrevista

Posta en común

Asemblea

Probas específicas

Obxectivas

Abertas

Interpretación de datos (ilustración,

mapa)

Exposición dun tema

Probas de capacidade motriz

CuestionariosGravacións e análise

A observación continua e sistemática da evolución personalizada de

cada alumno ou alumna constituirá a técnica básica de obtención de

información. En función da estrutura da programación didáctica, proponse o

uso de rúbricas de avaliación para observar o grado de adquisición das

competencias.

Na miña programación didáctica para 5º de Primaria utilizaranse

preferentemente os seguintes instrumentos de avaliación:

- Follas de seguimento.

- Realización de probas obxectivas orais e escritas.

- Producións escritas e plásticas.

- Control dos cadernos e libros.

- Autoavaliación.

14. CRITERIOS DE CUALIFICACIÓN

A continuación establecerei os criterios de cualificación e adxudicarei

unha porcentaxe á ponderación de cada criterio na cualificación final. Poderían

considerarse:

- 30% Traballos que o alumnado vai realizando dentro da aula.

- 30% Actitude e comportamento ante a aprendizaxe.

- 20% Probas de avaliación.

- 20% Caderno.

15. ESCALA DE OBSERVACIÓN PARA O PROFESORADO

O decreto de currículo establece que os mestres avaliarán tanto as

aprendizaxes do alumnado como os procesos de ensino e a súa propia práctica

docente, para o que establecerán indicadores de logro nas programacións

docentes.

Para valorar o axuste entre a programación e os resultados obtidos, revisarei, cada curso escolar sinalando os aspectos a mellorar.

Documents

PROGRAMACIÓN DIDÁCTICA€¦ · Web viewRELIXIÓN CATÓLICA. CURSO 5º PRIMARIA. Docente: Mª Elena Vidal Rivas. MARCO LEGAL . A seguinte programación didáctica foi elaborada